.simpson
ดู Blog ทั้งหมด

ปิดเทอมใหญ่ (ปีสาม)

เขียนโดย .simpson




จบแล้วกับหนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
คือการได้ไปฝึกงานในซัมเมอร์นี้ (ที่ผ่านมา) 
.
อันที่จริงก็เสร็จตั้งแต่วันที่หนึ่งของเดือนแล้วแหละ
แต่ก็อยู่ที่ต่อจนกลับไทยมาได้สามวันละตอนนี้
.
.
เราได้ไปที่ Australia ในเมืองเล็กๆในรัฐ NSW 
โดยการฝึกงานจะแบ่งเป็นสามที่ 
ช่วงแรกฝึกที่ ศาลชั้นต้น ของเมือง
ช่วงที่สองกับช่วงที่สาม ฝึกงานที่ลอว์เฟิร์ม (สำนักงานกฎหมายเอกชน) สองที่
.
แล้วขณะเดียวกัน ตอนที่เราไปอยู่ที่นั่นเราก็ได้ทุนจากมหาลัยที่นั่นให้มีโอกาสได้เรียนคอร์สกฎหมายสั้นๆ ซึ่งเราก็เลือกที่จะลงเรียนวิชากฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาไป 
สรุปคือก็ทั้งเรียนและฝึกงานไปด้วยนั่นเอง
.
.
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น ช่วงแรกเราอาจจะรู้สึกเบื่อ และอยากกลับบ้านมากๆ (เพราะหาเพื่อนไม่ได้เลย อากาศหนาวเกินไป และทุกอย่างดูยากไปหมด) แต่พอปรับตัวได้ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆ ที่ได้มาที่นี่ เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ได้คอนเนคชั่นมากมาย ได้เพื่อน (เพียงแค่กล้าทักก่อน how are you) ได้เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองอยากเป็นมากขึ้นจริงๆ 
.
ได้รู้จักตัวเองมากขึ้น 
.
ที่สำคัญเราก็ได้รู้ว่า พ่อแม่รักเราขนาดไหน ไม่เคยปล่อยให้เราต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบากเลย ทำให้เราได้นั่งสายการบินดีๆ อยู่ห้องพักดีๆ ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกดีๆ รวมถึงเพื่อนที่ไทย ที่บางครั้งเราต้องลำบากให้ไปทำนู้นนี่ พวกมันก็ยอมไปทำให้ตลอด (แม้จะมีบ่นบ้าง) บางคนที่เราฝากเงินไว้ (เพราะต้องโอนนั่นนี่) ก็ซื่อสัตย์กับเรามาก เงินเป็นก้อน ไม่หายไปเลยสักสตางค์ รวมถึงบางคนที่คอยพูดคุย ถามสารทุกขสุขดิบเราเสมอ คอยฟังเราบ่น เป็นห่วงเรา ให้กำลังใจเรา ขอบคุณมากจริงๆ
.
และการมาครั้งนี้ทำให้เราได้พบกับคนคนนึง
ที่ดูเหมือนจะเป็นคนพิเศษ เราเจอกันในช่วงเวลาท้ายๆก่อนเรา leave 
ตอนนั้นทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก แต่เราก็พยายามใช้เวลาด้วยกันให้มากที่สุด
จนกระทั่งวันสุดท้าย ต่างคนต่างบอกลากันเหมือนว่าจะได้เจอกันอีก 
แต่จริงๆแล้วพอแยกกันเท่านั้นแหละ ต้องวิ่งกลับมากอดกัน แล้วร้องไห้ปล่อยโฮออกมา
มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก 
ไม่คิดว่าเราจะผูกพันธ์กับใคร (รู้สึกดีกับเขา) ในระยะเวลาสั้นๆแบบนี้
.
เขาเป็นคนดี ที่เราอยากให้อยู่ข้างเราตลอดไป
แต่ชีวิตเราก็มีหน้าที่ มีภาระที่ต้องแยกกันไป...
เราก็ยังติดต่อกัน และหวังว่าสักวันเราจะต้องได้เจอกันอีกครั้ง
.
you are one of my best memories here จริงๆ
.
(เขียนแล้วก็เศร้า)
.
.
ไปแระ ไปเช็คน้ำตาก่อน




ความคิดเห็น

NTUAM
NTUAM 24 ธ.ค. 60 / 11:05
สู้ๆ นะ