กามเทพสีเลือด HKS

ลำดับตอนที่ #2 : นักข่าว (100%)

นักข่าว
�

����� การสัมภาษณ์ของของเหล่าสื่อมวลชนและศิลปินอย่าง� ฮั่น� อิสริยะ� ภัทรมานพ ได้สิ้นสุดลงโดยไม่มีใครรู้เลยว่ามุมหลังตึกที่ฮั่นใช้มาทำกิจกรรมบางอย่างนั้นมีบุคคลที่เพิ่งสร้างเรื่องราวไว้ซ่อนตัวอยู่ เพื่อเฝ้ารอบุคคลที่ตนเองต้องการทราบข้อมูลบางอย่างอยู่อย่างใจจดใจจ่อ และแน่นอนว่าไม่มีใครเห็นเขาคนนั้น


����� " น่าเบื่อที่สุด " เสียงที่ดังขึ้นทำให้บุคคลที่ซ่อนอยู่มุมตึกรู้ดีว่า ฮั่น ได้มา� หลังจากที่ตนเองได้ก้าวเข้ามาเป็นนักข่าวอย่างเต็มตัว ตัวเขาเองก็สืบค้นข้อมูลที่ตนเองนั้นใช้ทำข่าวในสาขาของตัวเอง และบุคคลที่ต้องตกเป็นข่าว แต่สิ่งที่ตนเองนั้นกำลังทำอยู่ในตอนนี้มันนอกเหนือการทำข่าวในสาขาของตัวเองด้วยซ้ำ

�����" แช๊ก� แช๊ก .............. ซิ๊ดดดดดดดด��� พลู่ " ควันไฟสีเทาที่ถูกพ่นจากริมฝีปากของฮั่น กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับนักข่าวคนนี้ไปเสียแล้ว เพราะตลอดเวลาที่เขาสืบค้นข้อมูลของฮั่น ก็ทำให้เขาต้องติดตามทุกการกระทำของฮั่นจนรู้ดีไปเสียทุกอย่าง

���� " เครียดหรอ� คุณ อิสริยะ " เสียงที่ฮั่นได้ยินนั้นทำเอาฮั่นเองนั้นตกใจจนแทบทำอะไรไม่ถูก� แต่ตอนนี้สิ่งที่ฮั่นคิดได้เพียงสิ่งเดียวนั่นก็คือ ขว้างมัน ขว้างบุหรี่ในมือทิ้งให้รวดเร็วที่สุดก่อนเจ้านักข่าวนั้นจะกดชัตเตอร์

����" นาย................ "


��� " ใช่� ผมเอง ความจริงคุณไม่จำเป็นต้องทิ้งบุหรี่ตัวนั้นเลยนะครับ� มันน่าเสียดายออก "

��� " ต้องการเท่าไหร่ "� ฮั่นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จนนักข่าวหนุ่มตาคมมองด้วยความไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่ตนเองกำลังได้ยิน เพราะไม่เคยคิดว่าฮั่นจะกล้าพูดอะไรแบบนี้

����" ถ้าคุณคิดว่าเงินของคุณจะซื้อในสิ่งที่ผมเห็นได้ล่ะก็ ขอบอกเลยว่าคุณคิดผิด อันที่จริงไอ้สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ได้มีแค่คุณจับบุหรี่หรอกนะ มันมีมากกว่านั้นอีก ผมตามคุณมาเป็นปี� เรื่องแค่นี้ปิดคนผย่างผมไม่ได้หรอกนะ� คุณอิสริยะ "

�� " นายเป้นใครกันแน่ " น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของฮั่นเดาได้ไม่ยากเลยว่าฮั่นกำลังโมโหกับสิ่งที่นักข่าวคนนี้กำลังยั่วอยู่� หลายเรื่องที่ฮั่นคาดว่าจะไม่มีทางที่ใครจะรู้ก็กลับเป้นเจ้านักข่าวคนนี้ที่รู้ดี ทุกเรื่องที่เจ้านักข่าวคนนี้พูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงทุกอย่างแต่แปลกที่เจ้านักข่าวคนนี้รู้ได้อย่างไร

�� " ผม สิรทัต� นักข่าวจากสำนักข่าวเอื้องดอยสาร "

�� " นายไปรู้เรื่องของชั้นมาจากไหน "

�� " อย่ารู้เลยดีกว่านะครับคุณอิสริยะ ผมขอตัวก่อนล่ะกัน ยังงัยผมก็ต้องเจอคุณอีกเป็นแน่คับ " นักข่าวหนุ่มพูเสร็จก็เดินออกไปทันที ทิ้งร่างหนาของฮั่นให้ยืนโมโหกับคำพูดของนักข่าวอย่างหัวเสีย


���
����������� เวลาล่วงเลยไปจนบ่ายจัด แต่ร่่างบางของนักข่าวหนุ่มก้ยังคงทำงานอย่างเคร่งเครียด หากไม่ใช่คำพูดของ บ.ก ที่ประชดประชันจนร่างบางของนักข่าวรู้สึกว่าคำพูดนั้นแรงเสียการด่ากันซึ่งๆหน้ากันเสียอีก�

����" บ.ก นะ บ.ก� งานนี้ให้คนอื่นทำก็ได้นิ� ทำไมต้องเป็นเราด้วยว่ะเนี่ย คนยิ่งเครียดๆกบอีพี่หมีอยู่ " การบ่นของร่างบางนั้นไม่ค่อยจริงจังนัก หากเป็นการระบายผ่านคำพูดให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง จนเพื่อนที่นั่งทำงานอยู่ข้างๆอดที่จะบ่นทับทมอีกคนไม่ได้

����" แกจะบ่นทำไมว่ะ ไอ้อันที่จริงนะชั้นก็ไม่ได้อยากจะว่าแกหรอกนะ แต่ชั้นว่านะ แกเอาเวลาที่แกไปตามอิพี่อะไรนั้นของแกเนี่ยไปทำสกูปข่าวอาชญากรรมเด็ดๆให้ บ.ก ได้ชื่นใจเพิ่มจะดีกว่านะ " สองนักข่าวที่พูดกันอย่างไม่สนุกหูเท่าไรทำเอาผู้มาใหม่เดินผ่านเลยไปอย่างไม่เห็นความสำคัญ หนุ่มร่างหนา สูงใหญ่ แต่งตัวดูดี ใส่แว่นกันแดดสีดำสนิท เดินผ่านสองนักข่าวไปยังห้อง บ.ก ผู้เป็นเจ้านายของสองนักข่าว

��� " แกไม่ต้องมาบ่นชั้นเลยนะ ยัยริน "





บ.ก part�

��� " ก๊อกๆๆๆๆ "

��� " เชิญครับ "

����" สวัสดีครับ ผม อิสริยะครับ " ท่าทางดูตกใจไม่น้อย เมื่อ บ.ก เองก็ไม่คิดว่าศิลปินดังอย่างฮั่นจะเข้ามาในสำนักข่าวเอื้องดอยสารแห่งนี้�

��� " เอ่อ.......... ครับ สวัสดีคับ ผม ธนิน คับ บ.ก สำนักข่าวคับ "

����" พอดีผมมีเรื่องอยากรบกวนน่ะครับ "� ท่าทางจริงจังของฮั่นที่มาเยือนในครั้งนี้คงหนีไม่พ้นเจ้านักข่าวตัวดีของเอื้องดอยสารก็เป็นแน่� บ.ก ได้แต่ครุนคิดแต่ก็ไม่กล้าถามออกไป จนฮั่นเป็นคนเล่าเอง

����" ที่นี่มีนักข่าวที่ชื่อ� สิรทัต มั้ยครับ " เพียงชื่อนักข่าวที่ฮั่นพูดออกมา ก็ทำให้ บ.ก ถึงกับยกมือขึ้นมากุมขมับ�

����" ครับ� มีครับ ไอ้เจ้ามาร์คมันไปก่อกวนอะไรคุณหรอครับ " เอาอีกแล้วลูกน้องผม ทั้งที่บอกแล้วแท้ๆว่าข่าวบันเทิงให้ไอ้เจ้ารินซี่เป็นคนจัดกร นี่คงอ้างว่าผมให้จัดการแทนล่ะสิ ถึงได้ไปก่อเรื่องไว้แบบนี้ ค่อยดูนะถ้าทางคุณฮั่นเอาเรื่องนะ แกเจอดีแน่ไอ้มาร์ค

��� " ใครหรอครับ� มาร์ค "

��� " สิรทัต แหล่ะคับ� ว่าแต่มันไปก่อเรื่องอะไรให้คุณล่ะคับ คุณถึงได้มาถึงที่นี่ "� พูดแล้วอยากจะจัดการมันส่ะเดี่ยวนี้เลย ตัวเองอยู่สาขาอาชญากรรมแท้ๆ ดันชอบไปยุ่งกับสาขาบันเทิงตลอด ผมนิเครียดกับมันตลอด (ไรท์ / ทำไมไม่ไล่ออกเลยล่ะ ) ออกยังงัยล่ะ ไรท์กับไอ้เจ้ามาร์คก็คนๆเดียวกันนิ คุมเองอยู่แล้วนิแกอ่ะ (ไรท์/ หุหุ)

����" เปล่าหรอกคับ ผมแค่มีธุระอยากคุยกับเขานิดหน่อยน่ะครับ " เห้อโล่งไปนิดหน่อย ไอ้เจ้ามาร์คไม่ได้ไปก่อกวน แต่มันเรื่องอะไรล่ะที่คุณฮั่นอยากคุยด้วย� อยากรู้จังแห่ะ

��� " งั้นเดี่ยวผมตามมาให้ล่ะกันนะครับ " แล้วผมก็โทรตามไอ้เจ้ามาร์คมา คุณฮั่นก็นั่งรออยู่ สักพักไอ้เจ้มาร์คก็เข้ามาด้วยความเสียงดังป็นปรกติ��

����" อะไรอีกล่ะคับ� บ.ก ผมเคียงานอยู่นะคับ เสร็จไม่ทันอย่ามาว่าผมนะ� "� เข้ามาก็เป็นชุดเลย ไม่เข้าใจเลยว่ามันหรือผมที่เป็นเจ้านาย แล้วก็นะ แกไม่เห็นเลยหรอว่าใครนั่งหัวโด่อยู่นั้นนะ

��� " มีคนมาขอพบแกน่ะ อยู่นู้น " ผมเบ้ปากให้มันดูคับ มันก็หันหมับไปอย่างรวดเร็ว คอแกจะหักมั้ย(ไรท์ / คอมาร์คไม่หักหรอก คอ บ.ก มั้ยคร๊าบ) จร้าไม่แซะแล้วก็ได้� แต่แล้วมันก็อึ่งคับเมื่อเห็นคนที่มาขอพบมัน

��� " ว่างัยคุณนักข่าว " คุณฮั่นเปิดก่อนส่ะขนาดนี้ เรื่องอะไรว่ะ� บ.ก� อยากรู้เบย

��� " มีอะไรหรอคับ คุณอิสริยะ " เอ้า ไอ้เจ้ามาร์คมันกล้ามาก เรียกคุณฮั่นอย่างนั้นเลยอ่ะ

��� " นายจะเอายังงัย " เอาอะไรเรื่องอะไรว่ะเนี่ย (ไรท์/ บ.ก เงียบล่ะก็ฟังครับ) ก็ได้ ชิ

��� " คุณหมายถึงอะไรล่ะครับ ถ้าเมื่อตอนบ่ายคุณสบายใจได้ ผมไม่ใช่นักข่าวสาขาการบันเทิง ผมเอาเรื่องคุณไปเขียนไม่ได้หรอก " แล้วเจ้ามาร์คก็ยั่วโมโหคุณฮั่น จนคุณฮั่นต้องลุกจากโซฟาแล้วเดินมาหาเจ้ามาร์คอย่างรวดเร็ว น่ากลัวว่ะคุณฮั่น

���� " คิดจะกวนประสาทชั้นรึงัย คุณนักข่าวมาร์ค "

���� " เปล่านิครับ ผมก็พูดตามที่ผมคิด คุณจะเอาอะไรอีก ในเมือผมก็ไม่ได้เขียนข่าวของคุณสักหน่อย " เอาแล้วเสียงเริ่มดังกันทั้งคู่เลยครับ ผมว่าผมต้องแทรกก่อนทั้งคู่จะมีมวยดีกว่านะ

���� " ผมว่าใจเย็นๆก่อนนะคับ คุณฮั่นคับเจ้ามาร์คก็ไม่ได้เขียนข่าวคุณแล้ว อย่าถือสามันเลยนะคับ มันยังเด็ก "

���� " บ.ก " แน่ะ นี่ผมช่วยมันอยู่นะเนี่ย มันยังมาขึ้นเสียงใส่ผมอีก เดี่ยวก็ไล่ออกเลย (ไรทื/ กล้าหรอ บ.ก ) ไม่กล้าคร๊าบบ

���� " คุณธนินคับ ถ้าข่าวหลังให้นักข่าวคนอื่นไปทำข่าวการบันเทิงแทนคุณนักข่าวคนนี้ด้วยนะคับ ถือว่าผมขอ "� คุณฮั่นขอผมแล้ว ไอ้เจ้ามาร์คแกอดทำข่าวบันเทิงแน่เลย

���� " คุณไม่ต้องขอหรอก เพราะ บ.ก ก็ห้ามผมไม่ได้ถ้าผมจะทำ "� จริงอย่างเจ้ามาร์คมัน� ผมขัดมันได้ที่ไหน ก็มันทำงานดีมาตลอดนิ ผลงานติดหนึ่งในสามระดับประเทศเลย ผมขัดมันไม่ได้ๆๆ

���� " ผมขอตัวนะครับ บ.ก ผมจะไปตามข่าวของผม� สาขาผม "� แนะ ยังจะประชดประชันคุณฮั่นอีก ผมล่ะปวดตับ ที่เหลือก็ทิ้งให้คุณฮั่นยืนโมโหอยู่ยังเนี่ย

���� " ผมขอโทษแทนเจ้ามารืคมันด้วยนะครับคุณฮั่น " ต้องขอโทษไว้ก่อนๆ
�
���� " ไม่เป็นคับ คุณธนิน ว่าแต่เจ้านักข่าวบ้านั่นอยู่สาขาไหนกันคับ� " ถามตรงประเด็นที่สุด คุณฮั่น

���� " สาขา อาชญากรรมคับ "

.
.
.

mark part


��� " ทำไมถึงยั่วโมโหได้ขนาดนี้ว่ะ นี่หรอศิลปิน "� ผมล่ะโมโหจริงๆแทบจะอดทนไม่ไหวเลยด้วยซ้ำ อะไรกันไม่เคยคิดเลยว่าศิลปินที่ผมตามมาเป็นปีสองปีจะทำตัวแบบนี้ มันหมดอารมณ์มาก ผมพูดเลย���..........� ผมลืมแนะนำตัวเลย� ผมชื่อ สิรทัต� ประเสริฐศิลป์ภัทร เป็นนักข่าว ถ้าอยากรู้ว่าทำไมผมต้องเข้ามาพัวพันกับศิลปิน บอกได้เลยว่า เรื่องส่วนตัวล้วนๆ� ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องสายงานที่ผมทำเลยแม้แต่น้อย แต่ก็อย่างว่าแหล่ะคับ ผมล่ะไม่อยากติดตามศิลปินล่ะ ไปทำงานดีกว่า�นึกถึงหน้าพี่ฮั่นล่ะโมโห

���� " แกเป็นไรเนี่ย หน้าบู้ดมาเชี่ยว โดน บ.ก บ่นสินะ " ดูยัยริน ไม่ถามชั้นชั้นก็ไม่ว่าแกหรอกนะ�

����" ก็นะ คนที่มาขอพบชั้นก็คือ ศิลปินที่ชั้นเพิ่งไปมีเรื่องมางัย "

��� " ห๊ะ !!!!!!! " ดูมันตกใจ� เว่อร์ไปนะ

��� " ไม่ต้องห๊ะหรอก เรื่องจริง� ชั้นไปนะ "

��� " เห้ย เดี๋ยวๆๆ� แกจะไปไหน แล้วเขาว่าอะไรมั่ง บอกหน่อย " มันรั้งผมไว้ สงสัยอยากรู้มาก�

��� " ชั้นจะไปหาผู้กอง ส่วนเรื่องพี่ฮั่น ก็ไม่มีอะไร พี่แกก็แค่กวน........ชั้นก็แค่นั้น ชั้นไปก่อนนะ " พูดเสร็จผมก็เดินไปอย่างรวดเร็ว ไม่งั้นมีหวังได้อธิบายทุกการกระทำแน่�

����" เห้ย� เดี่ยวสิมาร์ค "� มันตระโกนตามหลังผมมาคับ เรื่องอะไรผมจะหยุด ไปดีกว่า





สถานีตำรวจ�

������� ผมมาถึงโรงพักแล้วคับ ตอนนี้ก็กำลังจะเข้าพบกับสารวัตอร แต่เหมือนว่าจะมีแขกคุยธุระกันอยู่ผมเลยต้องนั่งรออยู่ที่โซฟาห้องรับแขก�

����� " คุณนักข่าวค่าาาาาาา� สารวัตอรเรียกเข้าข้างในค่ะ " อีกล่ะสารวัตเมื่อไรจะเปลี่ยนเลขาคนนี้ออกสักทีก็ไม่รู้ ยัยป้าเอ่ย ผมมาทีไรชีวิตผมไม่เคยได้อยู่เป็นสุขกะเขาสักที

����� " คับ " ผมตอบรับเทอ ผมก็เดินเข้าห้องสารวัตทันที

������" สารวัต สวัสดีคับ " ผมเข้ามาก็เห็นสารวัตอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง เขาคงเป็นแขกแหล่ะ

����� " ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณสิรทัต "

����� " สารวัตมีแขกนิครับ เรียกผมเข้ามาทำไมคับ "

����� " อ่อค่ะ นี่น้องชายอรเองค่ะ ชื่อ อ้น " อ้นหรอ สารวัตมีน้องชายด้วย เหอะๆ แตกต่างกันชะมัด พี่สาวสวย ดุ แต่น้องชาย....... ก็ดูดีนะ แมนๆปนแบ๊วๆ เห็นล่ะตลกชะมัด

������" สวัสดีคับ " ห๊ะ สวัสดีผมอย่างเดียวดีกว่านะ นี่ยกมือไหว้ด้วย เพ้อๆรุ่นเดี่ยวกันอีกด้วยซ้ำ�ผมล่ะอยากเตะไอ้หมอนั่นจัง ไม่ติดว่าเป็นน้องชายสารวัตล่ะ ตาย

����� " สวัสดีคับ ไม่ต้องไหว้หรอกคับ เดี๋ยวผมแก่ "

����� " คับ "

����� " ว่าแต่สารวัตเรียกผมเข้ามา......... "

����� " พอดีว่า อรได้ข้อมูลของกาดำมาน่ะค่ะ เลยอยากให้มาร์คดูว่าต้องการอะไรเพิ่มรึป่าวน่ะค่ะ "

����� " อ่อครับ " สารวัตเอาแฟ้มเอกสารของพวกกาดำให้ผมดูคับ (กาดำคือชื่อรหัสลับของพวกค่ายาเสพติดน่ะครับ)

����� " แล้วอรมีเรื่องอยากให้มาร์คช่วยหน่อยน่ะค่ะ " สารวัตพูดอย่างเกๆกังๆ คงเกรงใจผมมั่ง

����� " เรื่องอะไรครับ บอกมาได้เลยครับ "

����� " อ้น บอกพี่เขาไปสิ " อ้าวไม่ใช่เรื่องของสารวัตนิ แต่เป็นเรื่องของน้องสารวัต เฮ้อ เซง แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้สารวัตแทนผมว่าพี่งั้นหรอ� ไม่นะ� ผมยังไม่แก่ขนาดนั้น

����� " สารวัตก็ ผมแก่เลยนะครับ "

����� " 5555 " ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก�

����� " คือ.....คือว่า� ผมอยากให้พี่ช่วยทำงานการกุศลให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ " คือก็รู้นะว่าอยากหล่อแต่ไอ้แว่นดำน่ะ เอาออกก่อนได้ป่ะ แล้วก็นะ เรียกผมพี่ หึ ก็บอกแล้วงัยว่าอาจจะอายุเท่ากัน วุ้ยเริ่มอารมณ์เสีย�

�����" คับ ช่วยทำงาน "

�����" คือ ผมไม่ได้หมายความว่ายังงั้นคับ แต่หมายถึงให้พี่ช่วยตามไปทำข่าวน่ะครับ "

���� " เมื่อไร ที่ไหนล่ะคับ " ผมต้องช่วยเพราะสารวัตช่วยผมมาหลายงานมาก ถ้าไม่ช่วยเอามันจะน่าเกียดเอามากๆ ผมเลยตอบตกลงไป�

�����" ที่อำเภอ อุ้มผาง จังหวัด...............� "

���� " กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ� " แนะ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย โทรศัพท์คุณอ้นนนนนนนนนนก็เข้าส่ะ�

���� " ซวยล่ะ พี่คับ ผมต้องขอตัวก่อนนะคับ ผู้จัดการส่วนตัวผมโทรตามแล้วน่ะคับ " แม้พูดส่ะยังกะตัวเองเป็นดารา หมั่นใส้โว้ย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สาวนายนะ ชั้นไม่ช่วยหรอก�

�����" อ่ะ� คับๆๆ� เดี่ยวค่อยคุยวันหลังก็ได้ "

���� " ขอบคุณครับ ผมฝากเอกสารไว้ที่พี่อรแล้วนะครับ แล้วผมจะติดต่อพี่อีกทีครับ สวัสดีคับ เจ้ผมไปนะ " แน่ะ เสร็จปุ๊บก็หางจุกตู๊ดวิ่งไปเลย มันน่าไม่ล่ะ

���� " ขอโทษแทนเจ้าอ้นมันด้วยนะค่ะมาร์ค คงโดนตามให้ขึ้นคอนเสิร์ตแน่เลย " อะไรเป็นนักร้องหรอ

���� " น้องสารวัตเป็นนักร้องหรอครับ "

���� " ค่ะ เป็นนักร้อง อ้น the star งัยค่ะ อย่าบอกนะว่ามาร์คไม่รู้จัก " เพล้ง ถูกต้องคร๊าบ� ผมไม่รู้จักจริงๆ��

���� " แหะๆๆ " ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ เพราะความอาย ความจริงศิลปินที่ชื่ออ้นมันก็มีไม่มากนะครับ เท่าที่รู้ อ้น อะไรนี่ดังใช่ย่อยเหมือนกันนะคับ ผมไม่รู้จักได้งัยว่ะ

�����" นี่ค่ะ เอกสารที่เจ้าอ้นมันฝากไว้ "
�
���� " ครับ แล้วทำไม น้องสารวัตถึงต้องการให้ผมช่วยล่ะคับ "

��� �" อรบอกเองล่ะค่ะว่ามารืคเก่งและมีความสามารถ อ้นเลยอยากได้มาร์คมาทำข่าวให้น่ะค่ะ " เรื่องมันเป็นแบบนี้น่ะเอง ไอ้เรื่องความสามารถน่ะ ผมรู้ครับว่าผมเก่ง อย่าชมผมเยอะเลย ผมเขิน

���� " ขอบคุณครับที่ชม เอาเป็นว่าผมยินดีคับสำหรับงานของน้องสารวัต "

���� " ค่ะ ขอบคุณเช่นกันค่ะ "




Aon part�

���� " สายตาแบบนั้น โคตรไม่ชอบเลย ทำไมเจ้อรถึงได้แนะนำให้ด้วยว่ะเนี่ย หงุดหงิดเว้ย "

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มาอัพ 100 % แล้วครับ เดี่ยวพรุ่งนี้มาอัพตอนใหม่� เครนะๆๆๆ

� ถามว่า เมื่อไหร่น้องแกงของรีดจะออกโลง� ยังบอกมิได้�^^

ติดตามด้วยนะ รีดที่น่ารักทุกคน ม๊วฟ (เอ่ะๆๆ� ทำไมมีอ้นเข้ามาเกี่ยวด้วยล่ะเนี่ย )