รักวุ่นวายของยัยเฮกิ

ลำดับตอนที่ #2 : จะพาฉัน ไปไหนฟ๊ะเนี่ย - -*

กริ๊งงง ง งง เสียงออดหมดคาบเรียนดังขึ้น

"เฮกิ ลงไปทานข้าวกันจ๊ะ" เสียงนางิสะ เพื่อนสนิทของเฮกิ เด็กสาวตัวเล็ก ๆ ผมสีทอง 
นัยตาสีน้ำตาล พูดขึ้น

"เอ่อ...ก็ได้จ๊ะ แต่วันนี้ฉันห่อข้าวมากินน๊ะ" เฮกิพูดพร้อมถือห่อข้าวออกมาจากกระเป๋าที่ยังชื้นๆอยู่ 
ก็เพราะอีตาบ้าคนเมื่อเช้านั่นแหละ - -*

เฮกิและนางิสะเดินกันมาเกือบ ๆ ถึงโรงอาหาร ก็ได้เห็นเด็กสาวกลุ่มหนึ่งยืนรุมอะไรอยู่ม่ารู้

"เฮกิ พวกผู้หญิงพวกนั้นทำอะไรกันอ๊ะ"
"..."

ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขหมายที่ท่านเรียก แป่ว +..+*

"เฮ้ย !! นั่นมันนักเรียนชายที่กำลังป็อปไง" ไหนๆฉันดูหน่อยซิ๊ ว่าจะหล่อ
สักแค่ไหน เฮกิเขย่งขาเพื่อที่จะได้มองผ่านฝูงชะนี เอ้ย !! ฝูงชนเข้าไป
แต่นั่นมัน...

"ห๊ะ อีตาบ้าเมื่อเช้าเนี่ยนะ" เฮกิร้องออกมาด้วยความเหลือเชื่อ

"อะไรของเทอ" นางิสะถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

"ก็ที่ชุดนักเรียนฉันเปียกเนี่ย ก็เพราะอีตาคนหล่อของแกของเทอแหละ"
พูดเสร็จเฮกิก็เดินหนีไปอีกทางอย่างไม่สบอารมณ์

กริ๊งงง ง งง เสียงออดหมดคาบสุดท้าย เฮกิเดินลงจากอาคารตามปกติเพื่อจะกลับบ้าน
แต่ว่าได้บังเอิญชนกับคัยคนนึงเข้า

"ขอโทดค๊ะ" เฮกิเอ่ยคำขอโทดไปตามมารยาทและแหงนหน้ามองดูคนที่เดินชนเทอ

"นี่นาย"

"อะไรของเทอ เห็นฉันหล่อหน่อยไม่ได้ทำเป็นเรียกร้องความสนใจไปได้
ขอบอกไว้เลยนะ ฉันไม่สนใจ Size เล็กๆ อย่างเทอหรอกนะ"

"อีตาบ้า หล่อตาแหละ หลงตัวเองชะมัด"

"เทอกล้าว่าฉันร๋อ ขนาดพ่อ-แม่ยังไม่เคยว่าฉันขนาดนี้เลยน๊ะ"

"เรื่องของคุณมาบอกฉันทำไม ?? " เฮกิพูดจากวนประสาท

"เทอรู้มั้ยว่าฉันเป็นคัย ฉันยามาโยอิ คินโซน๊ะ"

"คินซง คินโซ บ้าบออะไรฉันไม่รู้จักหรอกน๊ะ ขอตัวก่อนนะค๊ะคุณคนเห็นแก่ตัว"
เฮกิแลบลิ้นใส่คินโซ พร้อมกับเดินหนี

ด้วยความโมโห ที่สาวน้อยพูดจากับเค้าแบบนั้น จึงจับแขนเทอพร้อมลากเทอ
ลงอาคารเรียน

"ว๊าย !! คุณจะพาฉันไปไหนน๊ะ ปล่อยยน๊า" เฮกิดิ้นสุดแรง แต่คินโซก็ไม่ยอมปล่อย

"เงียบไปเลย ปากดีอย่างเทอมันต้องเจอแบบนี้" พอมาถึงรถสปอร์ตสุดหรู 
คินโซก็โยนเฮกิเข้ารถอย่างแรง

"โอ๊ยยย !! ฉันเจ็บนะ จะไปพาฉันไปไหน ปล่อยนะ" เฮกิพยายามจะเปิดประตูรถแต่ก็
เปิดไม่ได้

คินโซไม่พูดอะไรแถมเร่งเครื่องออกรถทันที

"ฉันขอร้องล๊ะนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันยอม แต่คุณอย่าฆ่าฉันนะ ฉันมีงานต้องทำที่บ้าน
พ่อแม่ฉันก็ป่วย งานก็มีเย๊อะปล่อยฉันไปถอะนะ"
เฮกิใช้มารยาร้อยเล่มเกวียนเข้าต่อสู้ 555 นายเส็ดฉันแน่

"...." ม่ายมีสัญญาณตอบรับอีกแระ
นี่นายจะไม่หลงกลฉันหน่อยร๋อ แสดงเต็มบทบาทแล้วนะ
เอาว๊ะเอาอีกแผน ว่าแล้วเฮกิก็เอามือมากุมที่ท้อง 

" โอ๊ยยยย ฉ๊านนน ปวดท้อง สงสัยจะท้องเสียน๊ะ พาฉันเข้าห้องน้ำหน่อยสิ"
พอพูดเส็ดเฮกิก็ชำเลืองมองคินโซอย่างมีความหวัง แต่...

"อย่ามาใช้ลูกไม้ตื้น ๆ กับฉันหน่อยเลย ฉันไม่หลงกลเทอง่าย ๆ หรอกน๊ะ ยัยไม้กระดาน"

"คนบ้า !! ฉันไม่ได้ไม้กระดานนะ แล้วอีกอย่างฉันท้องเสียจิงๆ นะ ถ้านายไม่พาฉันเข้า
ห้องน้ำล๊ะก็ ฉันปล่อยลงในรถของนายจิงๆด้วย"

"เหอะ ๆ ปวดท้องงั้นร๋อ"

เฮกิยิ้มอย่างมีเลศนัย แต่แล้ว...

"อุบส์ .. อะ อึก" คินโซจับหัวสาวน้อยประกบปากทันที พร้อมแทรกลิ้นเข้าในโพรงปาก
เฮกิได้แต่เอามือทุบแผงอกของเค้าอย่างแรง แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้
น้ำใส ๆ ค่อยๆ ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยของเฮกิ

คินโซจึงถอนปากของเค้าออกจากเฮกิ

"เทอร้องไห้ ??" หลายความคิดเข้ามาในหัวของคินโซ เพราะไม่ว่าหญิงสาวคนไหนได้จูบ
กะเค้าเป็นต้องพอใจทุกครั้ง แต่ยัยตัวแสบนี่กลับร้องไห้

"ฉะ ฉันอยากกลับบ้าน" เสียงเฮกิสั่นเครือไปด้วยความกลัวและตื่นเต้น หัวใจเทอ
เต้นแรงมากจนแทบจะหลุดออกมาจากอก (คนแต่งออกแนวเวอร์ ซะงั้น- -*)

หลังจากผ่านเหตุการณ์อันน่าสะพรึง เอ้ย !! น่าตื่นเต้นมาแล้ว ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกจากปากทั้ง
จนกระทั่งถึงถึงแถบชานเมือง ตรงที่ๆคินโซขี่รถเร็วซะจน น้ำที่ขังกระเด็นใส่เฮกิ

"บ้านเทออยู่ไหนล๊ะ" คินโซถามด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

"ตรงไปซอย โกทามะ" เสียงเฮกิดูเย็นชามาก

"เอ่อ...ฉัน" ยังไม่มันที่คินโซจะพูดอะไรต่อ

"นั่นมันจูบแรกของฉัน ซึ่งฉํนไม่ได้เต็มใจและไม่ได้ประทับใจ คุณก็ได้มันไปแล้วนี่"

"..." นี่เค้าได้จูบแรกของเทอร๋อเนี่ย จะได้จัยหรือจะเสียจัยดีเนี่ย ก็ยัยตัวแสบนี่
ไม่ได้เต็มใจนี่หว่า

พอถึงหน้าปากซอยคินโซก็จอดรถ แล้วเฮกิก็เดินลงรถแบบไม่พูดอะไรพร้อมกับสีหน้าที่
ไร้ความรู้สึก









ติมตามชมตอนหน้านะค๊า



อ่านแล้วเม้นติ-ชมกันได้เลยค๊า^^