รักวุ่นวายของยัยเฮกิ

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก

                  "เฮ้อ...วันนี้อากาศดีเนอะส์" เฮกิพูดกับตัวเองในกระจก (ท่าจะบ้า) - -*
แล้วเดินอย่างสบายอารมณ์เข้าห้องน้ำ ผ่านไป 20 นาทีไวเหมือนโกหก เฮกิก็นุ่งผ้าขนหนูแบบลวก ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ เทอหยิบชุดนักเรียนแบบฟอร์มโรงเรียนมัธยมที่ดีงที่สุดใน Japan ขึ้นมาสวมใส่อย่างภาคภูมิใจก็จะไม่ให้ภูมิใจได้ไงล๊ะจ๊ะ ก็เฮกิเล่นสอบชิงทุนของรัฐบาล Japan เข้าโรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งนี้ได้น๊ะสิ ^^

                  "เฮกิมาทานข้าวได้แล้ว เปิดเทอมวันแรกรีบๆหน่อยจ้า" เสียงของ คิวามูระ โมเอะ แม่บุญธรรมของเฮกิกึ่งเร่ง กึ่งเป็นห่วงเรียกเฮกิลงมาทานข้าว
                 "ค๊า ๆ แม่" เฮกิได้ยินดังนั้นก็รีบลงมากินข้าวต้มร้อน ๆ แล้วเดินออกไปตั้งร้านเหมือนเคยทุก ๆ วัน

                   "ไปแล้วน๊าค๊า" เฮกิบอกลาโมเอะผู้เป็นแม่บุญธรรมสุดที่รักของเทอ แล้วปั่นจักรยานคู่ใจไปโรงเรียนทันที ถึงบ้านของเทอจะอยู่แถบชานเมืองแต่ก็ไม่ไกลจากโรงเรียนชื่อดังที่เทออยู่นัก ระหว่างทางนั้นมีน้ำขังตามถนนเต็มไปหมดเพราะมะคืนฝนตกหนัก ทำให้เฮกิระวังเป็นพิเศษเพราะกลัวว่าชุดนักเรียนแสนสวยของเทอนั้นจะเปื้อน แต่เรื่องที่เทอระวังนั้นก็เกิดขึ้นจนได้ - -*

                  "ว๊ายยยย !!" รถสปอร์ตสุดหรูคันหนึ่งขับมาด้วยความเร็วทำหั้ยน้ำที่ขังอยู่ถนนสาดกระเด็นใส่เฮกิอย่างจัง ชุดนักเรียนแสนสวยที่เทออุตส่าห์เฝ้าดูแลเปียกไปหมด

                   "คนบ้า ขันรถภาษาอะไรอ๊ะ หัดมองคนอื่นเค้าบ้างเซ่" เฮกิตะโกนด่าด้วยความโมโห แย่ล๊ะสิกลับไปเปบี่ยนก็ไม่ได้ เด๋วไปโรงเรียนสายเปิดเทอมวันแรกซะดเวย ยังไม่ทันที่เทอจะคิดอะไรไปมากกว่านั้น ชายหนุ่มสุดเท่ใส่แบบฟอร์มโรงเรียนเดียวกันกับเทอก็ก้าวลงมาจากรถสปอร์ตคันหรูอย่างรีบร้อน

                    "คราวหลังขับรถหัดหลีกทางหั้ยรถใหญ่ซะบ้างน๊ะ ขวางทางชะมัด" เสียงสุขุม เย็นชาของชายหนุ่มหลุดออกมาจากปากเรียวบางชมพูระเรื่อของเค้า พร้อมกับเสยผมสีดำเงากลับเข้าทรง

                    "นี่นายเป็นคนทำให้ฉันเปียกนะ แล้วฉันจะทำยังงัย เปิดเทอมวันแรกซะด้วย ยังจะมาพูดจาไร้มารยาท เห็นแก่ตัวที่สุดเลย" คนอะไรพูดจาทุเรศที่สุด คิดแล้วอยากจะเอาน้ำกรดสาดหน้าหั้ยหายหล่อเลย (เวอร์ไปล๊ะๆ) +..+*

                   "เอาล๊ะ ๆ ฉันคงไม่มีเวลามาเถียงเรื่องไร้สาระกับเทอหรอกนะยัยหน้าจืด เรื่องแบบนั้นเล็กน้อยจะตายไป เทอจัดการเองแล้วกัน"ชายหนุ่มกึ่งเดิน กึ่งวิ่งไปที่รถ ทิ้งหั้ยเฮกิยืนงงอยู่คนเดียว (น่าสงสารจิง ๆ นางเอกของฉ๊านนนนนน T^T)
    
                    "กิ้สสสสส" ฉ๊านอยากจะบ้าตายคนอะไรทุเรศที่สุดเลย ฉันเจอคราวหน้าจะเอาคืนหั้ยสุด ๆ เลยคอยดู เฮกิขับรถจักรยานได้ก็ปั่นไปโรงเรียนทันที





พอก่อนนะค๊า เด๋วมาอัพใหม่ 


ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน๊าทุกคน ^^