BAD BOY (Zayn Malik 1D)

ลำดับตอนที่ #4 : bad boy เลวแค่ไหนก็รัก 4

หลังจากที่ฉันแต่งตัวเสร็จฉันจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ "เอาล่ะ พี่จะปล่อยน้องได้รึยังค่ะ"ตอนนี้พี่เซนอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ต กางเกงยีนส์ ส่วนฉันก็อยู่ในชุดเก่า เสื้อยืดกางเกงยีนส์"ตอนนี้เธอก็เป็นเมียฉันแล้ว เพราะฉนั้นเราไปจดทะเบียนสมรสกัน" "ใครว่าล่ะ น้องแค่ทำทานให้หมามันกิน"ฉันหันไปทางพี่เซน พี่เซนเหมือนหมั่นไส้ฉันมาก ถึงได้บีบปากฉัน ฉันรู้สึกเจ็บปากและพูดไม่เป็นภาษา ฉันตีแขนที่พี่เซนใช้บีบปากฉันอยู่"อ่อยอ้องอะ เอ็บ(ปล่อยน้องน่ะ เอ็บ)" "ปากดีนักน่ะ จะได้รู้ซะบ้างว่าควรปฏิบัติยังไงกับฉัน ไปกันได้แล้ว"พี่เซนสะบัดปากฉันและเดินไปเปิดประตู ฉันยังยืนอยู่ที่เดิม"จะให้ฉันอุ้มไปมั้ยหะ!!"พี่เซนหันมาบอก ฉันจึงรีบวิ่งออกมาจากห้อง หลังจากที่พี่เซนปิดประตูเราจึงเดินออกไปโดยมีฉันตามหลัง เมื่อมาถึงรถคันหรูของพี่เซนฉันยอมขึ้นแต่โดยดีเพราะถ้าขัดใจเค้า ฉันคงโดนหนักแน่ ในระหว่างทางที่รถกำลังแล่นไป ความเงียบเข้ามาครอบคลุมเต็มรถจนทำให้ฉันนึกอะไรบางอย่างออก"แล้วน้องจะบอกป้ายังไงค่ะ" "โธ่เอ๊ย! อย่าเอาเรื่องเล็กๆแค่นี้มาเป็นปัญหาเลย เธอก็บอกไปสิ ว่าฉันเป็นแฟนเธอและเรารักกันมากจนเป็นคนๆเดียวกัน อีกอย่างป้าเธอก็รู้จักฉันและนี่!!มันลอนดอนไม่ใช่ประเทศไทยข่าวคงไม่ไปถึงเร็วขนาดนั้นถ้าไม่มีใครสะเออะไปบอก"พี่เซนบอกพลางหันมามองทางฉันๆจึงหลบหน้าด้วยความกลัว Part's Zayn ผมมีแผนคิดจะแก้แค้น(ชื่อคุณ)โดยการทำให้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิตของผม ติดบ่วงพันธนาการของผม ผมจะทรมานทั้งร่างกายและจิตใจเธอ ที่ผมพาเธอไปจดทะเบียนสมรสเพราะจะได้มีสิทธิในการครอบครองเธอมากขึ้น "เอาล่ะ ถึงแล้ว"ผมบอกเธอ (ชื่อคุณ)ยอมลงไปและเข้าไปในนั้นแต่โดยดี ผมจึงเดินตามหลังเธอไป ตอนนี้ผมและ(ชื่อคุณ)นั่งอยู่หน้าเอกสารหนึ่งใบที่ผมและเธอต้องเซ็น ผมเลื่อนเอกสารเข้ามาใกล้ตัวเพื่อให้เซ็นได้ง่าย หลังจากที่ผมเซ็นเสร็จผมจึงเลื่อนเอกสารเข้าไปหาเธอ ผมไม่ปริปากพูดอะไรเพราะตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังนั่งตรงหน้าเรา2คน เธอกลับถือปากกาค้างไว้ ไม่ยอมเซ็นซักที"เซ็นซักที"ผมพูดลอดฟันออกมา เธอจึงรีบเซ็นและยื่นให้เจ้าหน้าที่"ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"เจ้าหน้าที่พูดแสดงความยินดี"แน่อยู่แล้วล่ะครับ ผมกับเธอเนี่ยรักกันมา"ผมพูดพลางโอบไหล่เธอ เธอพยายามทำตัวออกห่างแต่ผมกระชับให้แน่นขึ้น"ไม่ต้องอายหรอกน่ะ ที่รัก"ผมพูดและยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร แต่เธอไม่พูดอะไร"เอาล่ะ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"ผมพูดพลางหยิบใบสมรสไปด้วย เมื่อมาถึงรถผมจึงยื่นเอกสารให้เธอ"เก็บไว้ซะ ไว้เป็นที่ระลึก" "ทำไมน้องต้องเก็บไว้ด้วยค่ะ น้องไม่อยากได้มันนี่ค่ะ!!!" "แต่เธอต้องเก็บมันไว้ นี่เป็นคำสั่ง!!และต่อไปนี้เธอต้องเชื่อฟังฉันนี่คือคำสั่ง!!!" (ชื่อคุณ)ยอมเก็บเอาไว้แต่โดยดี ผมจึงขับรถไปที่คอนโดอีกครั้ง @คอนโดมาลิค "พี่จะมาที่นี่อีกทำไมค่ะ"(ชื่อคุณ)หันมาถามผมด้วยความระหวาดระแวง"ฮึ!เดี๋ยวก็รู้"ผมบอก เมื่อเข้ามาในห้องผม ผมโฟนอินไปหาแม่บ้าน"คุณแม่บ้าน ช่วยเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดมาให้ที่ห้องผมด้วย"หลังจากผมโฟนอินเสร็จ ผมจึงหันไปบอกเธอ"เธอต้องทำความสะอาดห้องฉัน" "อะไรกัน!พี่เป็นถึงเจ้าของคอนโดทำไมไม่ให้แม่บ้านทำให้ล่ะค่ะ มาให้น้องทำๆไม" "เพราะนี่เป็นคำสั่ง!! อ้อหรือเธออยากทำอย่างอื่นล่ะ"ผมพูดและดึงเธอเข้ามากอด ทำให้ผมเริ่มโหยหาในตัวเธอ ผมซุกไซร้ไปตามซอกคอและไหล่ (ชื่อคุณ)พยายามผละออกจากตัวผม แต่ผมรวบมือเธอไว้ทั้งสองข้างด้วยแขนข้างเดียวของผมและเริ่มใช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปในเสื้อของเธอ ~ดิ๊งด่อง~ เสียงอ่อดหน้าห้องดังขึ้น ทำให้ผมชะงัก หยุดกิริยาบถต่างๆ"รอดตัวไปน่ะ"ผมแสยะยิ้มใส่เธอและเดินไปเปิดประตูห้อง แม่บ้านยื่นอุปกรณ์ต่างๆมาให้ผม ผมรับไป มันมีของมากมายต่างๆครบครัน ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าผมทำเองจะเหนื่อยขนาดไหน บางที่ผมควรขึ้นเงินเดือนให้แม่บ้านแล้วมั้ง"เอาไป!!และทำให้สะอาดล่ะ เธอต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนและปูให้ตึงล่ะ กระจกก็เช็ดให้เกลี้ยง พื้นต้องให้เงาและบลาๆๆๆ"ผมบอกเธอไปเรื่อยๆและเริ่มเห็นเหงื่อที่ไหลมาตามศีรษะของเธอ"ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ถึงกับเหนื่อยขึ้นมาเลยรึไง" "พี่มันโหดร้าย ใช้งานเยอะอย่างนี้ใครจะไปทำไหวล่ะคะ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ ข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กินจะเอาแรงที่ไหนมาทำงานล่ะค่ะ"(ชื่อคุณ)บอก "เสร็จตอนไหนก็กินตอนนั้นแหละ"ผมบอกเธอไป และไปนั่งที่โซฟาอย่างสบายใจ (ชื่อคุณ)จึงเริ่มลงมือในระหว่างนั้นผมหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านแต่ตาของผมไม่ได้ดูหนังสือพิมพ์เลย แต่กลับคอยแอบดูเธอเป็นระยะๆ สายตาลอดผ่านพ้นขอบกระดาษ ทุกกิริยาบถของเธอช่างหน้าหลงใหล ไม่ๆๆผมสลัดความคิดออก ผมจะหลงรักศัตรูไม่ได้ ตอนนี้ผมก็เริ่มจะหิวแล้ว ผมจึงเดินไปหาของกินในตู้เย็น ผมเอามานั่งกินยั่วน้ำลายเธอ ผมเห็น(ชื่อคุณ)กลืนน้ำลายลงคอทำให้ผมแอบขำออกมาแต่เมื่อเธอหันมามองผมๆจึงอยู่ในอาการสงบอีกครั้ง --2ชม.ผ่านไป-- "เสร็จแล้วค่ะ"(ชื่อคุณ)เดินมาหาผมพร้อมหิ้วของพรุงพะรัง ผมลุกขึ้นเดินสำรวจทั่วห้อง ทั้งห้องน้ำ ห้องนอน โซนครัว กระจก หน้าต่าง ทุกอย่างเรียบร้อยดีแต่ยังไม่สาแก่ใจผม"ทำใหม่ทั้งหมด" "หะ!!!อะไรน่ะค่ะ" "ทำใหม่ทั้งหมด"ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "น้องไม่ไหวแล้วน่ะค่ะ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กินและนี่มันก็เที่ยงแล้วด้วย"(ชื่อคุณ)โวยวาย "ฉันบอกให้ทำใหม่ก็ทำใหม่ซะสิ นี่เป็นคำสั่ง!!" Your Part ตอนนี้ฉันล้าเต็มทีและหิวข้าวมากด้วย ฉันเริ่มเดินไปเช็ดกระจกอีกครั้ง ฉันรู้สึกหน้ามืด ฉันจึงพยายามเบิกตาให้กว้าง แต่กลับไม่ช่วยอะไร ฉันรู้สึกตัวเบาหวิวก่อนที่จะล้มลงไป...

 

//ซ่าาาา// ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเปียก "อู้มานานแล้วน่ะ ตื่นได้แล้ว จะนอนจำศีลหรือไงหะ!!!"พี่เซนตะคอกใส่ฉัน "นี่พี่มาสาดน้ำใส่น้องได้ไงค่ะเนี่ย น้องไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนแล้วน่ะค่ะ!!"ฉันโวยวายใส่พี่เซนเพราะตอนนี้ฉันตัวเปียกโชก "เออ!เดี๋ยวฉันพาไปซื้อแน่ แต่เดี๋ยวเธอต้องไปงานเลี้ยงกับฉันและนี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว!!"พี่เซนว่าฉัน"และอย่าเรียกแทนตัวเองว่าน้องได้มั้ย ฟังแล้วจะอ้วก!"พี่เซนทำหน้าขยะแขยงใส่ฉัน "จะให้ฉันเรียกแบบนี้ใช่มั้ยเซน!"ฉันกรอกตาใส่เค้า "แต่ต้องเรียกฉันว่าพี่และพูดดีๆกับฉันเหมือนเดิม ฉันมีค่าให้เธอเคารพเยอะ ไปได้แล้ว" "แล้วจะให้ฉันไปสภาพนี้หรอค่ะ?!"ฉันถาม "ก็อย่างนี้แหละ หรือเธอจะแก้ผ้าไป ให้ฉันช่วยมั้ย"พี่เซนพูดอย่างมีเลศนัยและเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ "ก็ได้ๆ ก็ได้ค่ะ"ฉันผลักพี่เซนออก ลุกขึ้นยืนตั้งหลักและเดินกอดตัวเองไปรอที่ประตูห้อง "ฮึ!ก็แค่นี้"พี่เซนแสยะยิ้มและเดินมาเปิดประตู"เอ้า!ออกไปสิ!!"ฉันตกใจจึงเดินออกไป เมื่อมาถึงรถคันใหม่ของพี่เซน เป็นรถเปิดประทุน ฉันมั่นใจแน่ว่าเค้าจงใจแกล้งฉัน"นี่พี่จงใจแกล้งฉันใช่มั้ยฉันตัวเปียกอยู่น่ะค่ะ" "คันอื่นก็ได้แต่เธอจะหนาวตายก่อนเพราะฉันเปิดแอร์และถ้าไม่เปิดแอร์เราคงตายด้วยกันในรถเพราะไม่มีอากาศหายใจแน่ มีอะไรจะเถียงอีกมั้ย?"พี่เซนโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนฉันต้องเบนหน้าหนี"ม..ไม่มีค่ะ"พี่เซนจึงออกห่างและก้มไปที่เบาะหลังเพื่อหยิบอะไรบางอย่าง "เอ้า ใส่ซะจะได้ไม่หนาว"ฉันรับเสื้อสูทที่พี่เซนโยนมาให้ฉันและรีบใส่เพราะหนาวมาก เมื่อพี่เซนเริ่มขับรถออกไปฉันจึงนั่งเงียบเหมือนเดิม ไม่พูดอะไร พลางมองไปรอบ ทิวทัศน์ค่ำคืนในกรุงลอนดอนสวยงามเหมือนกัน แต่เดี๋ยวน่ะ'ค่ำคืน'ฉันจำได้แค่ว่าฉันอาจจะสลบไปช่วงเที่ยง แต่ตอนนี้ค่ำแล้วและฉันจำได้ประมาณว่ามีคนมาอุ้มฉันตอนที่ฉันล้มลง ถ้าไม่มีใครมาช่วยฉันๆคงตายแน่ๆ ใครๆก็รู้ว่าถ้ามีใครเป็นลมก็ต้องรีบช่วยทันทีสิ ตัดพี่เซนออกไปได้เลยเพราะเค้าเพิ่งเอาน้ำมาสาดฉันเมื่อไม่นานมานี้ ฉันมองไปรอบๆเพื่อหานาฬิกาดูว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว ในที่สุดฉันก็หันไปเห็นนาฬิกาที่อยู่บนข้อมือของพี่เซน ฉันเพ่งมองแต่ดูไม่ออกฉันจึงจ้องเข้าไปใกล้เรื่อยๆและเอียงคอ "เธอทำอะไรน่ะ"พี่เซนถามฉัน ฉันเงยหน้า มองหน้าพี่เซนช้าๆและกลับไปนั่งท่าเดิม"เปล่าค่ะ"ฉันตอบไป 'ทุ่มหนึ่งแล้ว'ฉันคิด แต่ช่างเถอะยังไงซะฉันก็ยังไม่ตาย หรือฉันควรจะตายจะได้ไม่ต้องมาทุกทรมาน... "ถึงแล้ว"พี่เซนบอกพลางจอดรถโซนVIP เรามาอยู่ในห้างแห่งหนึ่ง ห้างดังซะด้วยมีพวกไฮโซเท่านั้นที่จะมาเดินเล่นกัน"พาฉันมาที่นี่ทำไมค่ะ"ฉันถามอย่างสงสัย "เดี๋ยวก็รู้"พี่เซนเดินนำฉันไปฉันเดินตามจนไปถึงร้านเสื้อผ้าของสุภาพสตรี พี่เซนเดินเข้าไปและหันมาหาฉัน"เธอต้องใส่ชุดราตรีไปงานเลี้ยงกับฉัน" "ฉันไม่ไป!!" "เธอต้องไป เธอเป็นเมียฉันนะ(ชื่อคุณ)เธอต้องไป นี่คือคำสั่ง"พี่เซนชี้หน้าฉัน ฉันปัดนิ้วของพี่เซนออกจากหน้าฉัน"ค่ะๆ"ฉันเดินออกไปจากพี่เซน ไปที่โซนชุดราตรี มีชุดราตรีสวยๆเต็มไปหมดแต่มันก็...โชว์มากไปหน่อย ฉันเริ่มแหวกราวเสื้อผ้าหาชุดที่มันมิดชิดมากกว่านี้จนไปเจอชุดหนึ่ง เป็นชุดแขนยาวกระโปรงยาวลายลูกไม้ ฉันหยิบออกมาไม่ใช่เพราะมันสวยหรอกแต่มันมิดชิดมากที่สุดแล้ว ฉันเอาไปให้พี่เซนดู"ชุดนี้ค่ะ"พี่เซนหยิบมาดูพลิกไปพลิกมา "ไม่ผ่าน ฉันว่าฉันไปเลือกให้เธอเองดีกว่า"พี่เซนยื่นชุดให้ฉันและเดินไปที่โซนชุดราตรี พี่เซนเหมือนจะสุ่มๆหยิบออกมาและส่งให้ฉัน"เอาไปลองซะ" "ทั้งหมดนี่เนี่ยน่ะ?!" "ใช่ มีปัญหาอะไร จะให้ฉันช่วยหรอ"พี่เซนถามพลางจ้องตาฉัน "ไม่ต้อง!!"ฉันบอกหนักแน่นและหอบชุดที่ต้องลองเข้าไป ชุดแล้วชุดเล่าที่ฉันลองแล้วพี่เซนไม่พอใจ จนมาถึงชุดหนึ่งเป็นชุดที่มีแขนเสื้อประบ่า กระโปรงด้านหน้าสั้นและริ้วระบายยาวไปด้านหลัง พูดง่ายๆก็ด้านหน้าสั้นด้านหลังยาว สีชมพูอ่อน ฉันเดินออกจากห้องลองเสื้อผ้าไป เมื่อพี่เซนได้เห็นก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไร"อืม ชุดนี้แหละ"พี่เซนพูดออกมาในที่สุดและส่งชุดอีกชุดหนึ่งมาให้"เอ้า เห็นเธอชอบใส่แนวนี้ฉันซื้อชดใช้เสื้อผ้าที่ฉันทำเปียกใส่ไปก่อนล่ะกัน"พี่เซนพูดเสียงเรียบพลางยื่นชุดเสื้อยืด กางเกงยีนส์และชุดชั้นในมาให้ ฉันรับไปอย่างเขินอายและเข้าไปเปลี่ยน เสื้อยืดฉันใส่ได้ไม่มีปัญหาแต่กางเกงยีนส์นี่สิ ไม่ได้คับหรอกน่ะแต่มันฟิต "นี่! นานแล้วน่ะเสร็จรึยัง"พี่เซนตะโกนถามออกมาจากด้านนอก ฉันจึงแง้มประตูโผล่ออกไปแต่หัว"กางเกงมันฟิต แป๊บนึงสิ"ฉันบอก "มา เดี๋ยวฉันช่วย"ยังไม่ทันที่ฉันจะปฏิเสธ พี่เซนก็เข้ามาในห้องลองเสื้อผ้า อย่างที่บอก กางเกงมันฟิตจึงใส่ไม่เสร็จคงนึกภาพออกน่ะ ว่ามันเป็นยังไง"ด..เดี๋ยวสิ" "ไม่ต้องอายหรอกน่า ฉันเห็นของเธอหมดแล้ว"พี่เซนพูดอย่างไม่ใส่ใจ พี่เซนก้มลงแล้วดึงกางเกงขึ้นมา เมื่อใกล้สุดแล้วพี่เซนจึงหยุด ฉันเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดี"ฉันว่ายังไม่ต้องก่อนดีกว่า"พี่เซนลุกขึ้นพลางลูบขาฉัน ทำให้ฉันขยาด...และเสียวไปตามๆกัน"จ..จะทำอะไรค่ะ"ฉันถามอย่างหวาดกลัว พี่เซนไม่สนใจกลับเดินเข้ามาใกล้จนฉันชิดฝาผนัง"จูบฉัน นี่เป็นคำสั่ง" "ไม่ มันจะมากไปแล้วน่ะค่ะ" "บอกให้..จูบ นี่เป็นคำสั่ง"พี่เซนบอกพลางโอบเอวฉัน ฉันจึงหลับตาและค่อยๆประกบริมฝีปากบนปากของเค้า...

 

 

ไรต์มาแล้วววว คอมเม้นต์หน่อยจิ หนุกมั้ยเอ่ยยยย วันนี้มายาว 55555