ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BAD BOY (Zayn Malik 1D)

    ลำดับตอนที่ #2 : bad boy เลวแค่ไหนก็รัก 2

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ย. 56


    "พ...พี่เซน..."ฉันเสียงสั่นและหัวใจหล่นวูบ
    "เธอทำอะไรเพอร์รี่"พี่เซนถามเสียงเยือกเย็นแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว ฉันกลับนิ่งเงียบและไม่กล้าพูดอะไร"เพราะเธอใช่มั้ย"พี่เซนถามฉันและเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนฉันชิดฝาผนัง"คือ...น้องแค่มาเช็ดตัวให้พี่เพอร์รี่แล้ว..."
    "แล้วเธอก็ตาย เธอเป็นคนทำใช่มั้ย"พี่เซนตะคอกใส่พร้อมยกกำหมัดชกเข้าฝาผนัง เฉียดหน้าฉันนิดเดียว...
    "น้องไม่ได้ทำนะคะ จริงๆนะคะ"ฉันพูดพลางน้ำตาไหลเพราะตอนนี้ฉันกลัวพี่เซนมาก"เธอน่ะ มันตัวซวย ตั้งแต่เธอเข้ามาในชีวิตฉันก็มีแต่เรื่องแย่ๆ!!"พี่เซนด่าทอฉัน ทำให้ฉันยิ่งร้องไห้หนัก คนที่ฉันรักหาว่าฉันเป็นตัวซวย
    "น้องไม่เคยคิดจะทำลายชีวิตพวกพี่เลยน่ะค่ะ แม้แต่จะแย่งพี่ก็.."ฉันเผลอพูดออกไป ตายแน่!!ฉัน
    "อ๋อ! นี่เธอแอบชอบฉันงั้นสิถึงจ้องจะทำลายเราสองคนตลอด เธอนี่มันชั่วซะจริง"
    //เพี๊ยะ//
    ฉันตบหน้าพี่เซนทั้งน้ำตา"ก็บอกแล้วไงว่าน้องไม่เคยจะทำลายพวกพี่ ไม่เคยๆแม้กระทั่งฉวยโอกาส ฟังกันบ้างสิค่ะ"ฉันร้องไห้ทั้งน้ำตา พี่เซนเอี้ยวหน้าหันมามองฉันพลางเช็ดมุมปากเพราะมีเลือดซึม"น..น้องขอโทษ..."พี่เซนค้อนตามามองฉัน"เธอต้องการแบบนี้ใช่มั้ย!?!"พี่เซนพุ่งเข้าประกบปากฉัน ฉันพยายามไม่เปิดปากให้เค้าลุกล้ำเข้ามามากกว่านี้ ฉันรวบรวมแรงที่มีเพื่อผลักเค้าออกและตบหน้าเค้าซ้ำสอง"ต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรอหะ"พี่เซนแสยะยิ้มและกดจูบฉันอีกครั้งฉันจึงผลักเค้าออกอีกครั้ง"น้องไม่ได้ต้องการแบบนี้ๆ"ฉันพูดพลางเช็ดปากและร้องไห้เสียงสั่นเครือ ทันใดนั้นเสียงเปิดประตูห้องเปิดออก"เอ่อ...หมอจะมาบอกว่าเสียใจด้วยนะครับ เราไม่สามารถช่วยเธอได้จริงๆ"หลังจากที่หมอพูดจบก็เดินจากไปพร้อมพยาบาลที่เข็นเตียงพี่เพอร์รี่ออกมา หัวใจฉันเสียวแปลบ พี่เพอร์รี่เป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่นาน2ปีแต่ฟื้นขึ้นมาคุยกับฉันแค่นี้และจากไป แถมยังฝากพี่เซนไว้ให้ฉันอีก แล้วดูที่เค้าทำกับฉันตอนนี้สิ
    "สาแก่ใจเธอแล้วใช่มั้ยหะ!?!"พี่เซนตะคอกใส่ฉัน"คืนนี้แหละเธอจะได้สาแก่ใจมากกว่านี้"พี่เซนบอกฉันและกระชากข้อมือของฉันมาใกล้"พ..พี่เซนจะทำอะไรคะ"ฉันถามเสียงสั่นเพราะความกลัวพลางพยายามแกะมือพี่เซนออกจากมือฉัน"ชอบฉันไม่ใช่หรอ เธอจะได้เป็นของฉันในคืนนี้ไง"หลังเซนพูดจบ ก็พาฉันไปที่รถ พี่เซนเปิดประตูและผลักฉันให้เข้ารถไป รัดเข็มขัดให้ฉันและเอาเชือกหลังเบาะมามัดข้อมือและขาคู่ให้ฉัน"ปล่อยน้องน่ะค่ะ ปล่อยๆๆ น้องไม่ได้ต้องการแบบนี้จริงๆ"ฉันร้องขอพร้อมน้ำตา แต่พี่เซนไม่สนใจกลับปิดประตูใส่หน้าฉัน เดินอ้อมไปฝั่งคนขับเพื่อเปิดประตูและขับรถออกไป...
     

    สุดท้ายไรต์ขอขอบคุณทุก คอมเม้นต์นะค้ะ 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×