คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 : ผมไม่ได้กลัวครับ
บทที่3 : ผมไม่ได้กลัวครับ
หลังจากที่เสร็จรายการ ผมก็รีบพาคนตัวเล็กกลับมาที่คอนโดฯผมเลยครับ
ไม่ให้ผมรีบกลับได้ไงครับ ก็ผมกลัวนี่ฮะ
ผมก็คนนะครับ จะได้ไม่กลัว...
ร่างบางที่ยังคงหลับสนิทคิ้วที่ขมวดเล็กๆอยู่ในวงหน้ากลมๆนั่นช่วยให้ผมผ่อนคลายขึ้นเยอะ เมื่อถึงคอนโดฯ ผมก็รีบพาตัวเล็กเข้ามาในห้องนอนของผมทันที และรีบนำสร้อยพระมาคล้องตัวเล็กและไม่ลืมที่จะหยิบมาคล้องคอตัวเองด้วยเหมือนกันครับ
ผมก็ไม่ได้กลัวอะไรมากหรอกครับ จริงๆ
หลังจากที่ร่างสูงนำสร้อยพระมาคล้องคอให้ร่างบางและร่างตนเองเสร็จร่างสูงก็รีบไปนำน้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงทันที
ถอดเสื้อเปลี่ยนดีมั้ยนะ? ร่างสูงที่กำลังคิดในใจ
แต่ว่าจะดีหรอก้าเปลี่ยนเสื้อก็ต้องเปลี่ยนกางเกงด้วยอ่ะดิ คชาจะว่าผมฉวยโอกาสมั้ยเนี่ย?? T^T คนหล่อกลัว -..-
เมื่อร่างสูงได้ตัดสินใจแล้วว่าต้องเปลี่ยนชุดให้ร่างบางที่ยังนอนหลับอยู่ก็เลยรีบลงมือเลย
มือหนายื่นไปปลดกะดุมเสื้อของร่างบางออกก่อนที่ร่างสูงจะต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เพราะว่าร่างบางที่นอนอยู่ตรงหน้าตนเองไม่ได้ใส่เสื้อกล้าม เมื่อกระดุมทุกเม็ดหลุดออกก็เผยให้เห็นผิวขาวที่ซ่อนอยู่ภายในมือหนาไล้สัมผัสแตะนู่นนี่ไปทั่วจนทำให้ร่างบางบิดตัวหนีเล็กน้อย ร่างสูงจึงสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์
‘ เห้อ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ ไอ้เต๋า ’ ร่างสูงบ่นกับตัวเองก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นมาแล้วดึงเสื้อออกแล้วรีบนำน้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้ก่อนจะนำเสื้อยืดของตนเองมาใส่ให้เพราะกลัวว่าร่างบางจะไม่สบายเอา
เปลี่ยนชุดครึ่งบนเป็นไปด้วยความลำบากเนื่องจากร่างสูงต้องหักห้ามใจแล้วเปลี่ยนท่อนล่างเค้าจะทำยังไงหล่ะทีนี้ถ้าร่างบางไม่ได้ใส่บ็อกเซอร์มาด้วย
‘ คชาเต๋าขออนุญาตนะครับ ’ ร่างสูงขออนุญาตร่างบางที่นอนหลับอยู่ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมไปปลดกระดุมกางเกงเดปของร่างบางมือหนาค่อยๆรูดซิปลงช้าๆเผยให้เห็นขอบบ็อกเซอร์ที่ร่างบางยังคงนุ่งมาอยู่ ทำเอาร่างสูงทอนหายใจเฮือกใหญ่เลย
หลังจากที่ร่างสูงถอดกางเกงของร่างบางเสร็จแล้วร่างสูงก็นำน้ำอุ่นมาเช็ดขาของร่างบางหลังจากที่ร่างสูงจัดการกับร่างบางเสร็จก็ถึงคราวที่เค้าจะต้องจัดการกับตัวเองบ้าง
ร่างสูงคิดได้อย่างนั้นจึงรีบถอดเสื้อผ้าและเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
ไม่นานนักร่างสูงก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวหยดน้ำเกาะอยู่ตามตัวทำให้ร่างสูงดูเซ็กซี่ไม่น้อย แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะได้เห็นร่างกายกำยำนี้หรอกนะ
คนที่จะได้เห็นก็คงมีแต่เพื่อน AF8ตอนอยู่ในบ้าน แล้วก็ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงของร่างสูงล่ะมั้ง
ร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำไม่ได้เดินไปแต่งตัวทันที่ออกมาจากห้องน้ำแต่กลับเดินไปนั่งที่เตียงแล้วก้มลงไปจูบหน้าร่างบางเบาๆ
‘ เต๋าเกือบไม่รอดแหน่ะคชา ถ้าเต๋าห้ามใจตัวเองไม่ได้คชาจะโกรธเต๋ามั้ยนะ? ’ ร่างสูงถามร่างบางที่ยังคงหลับใหลอยู่ก่อนจะลุกขั้นเดินไปใส่เสื้อผ้า
หลังจากที่ร่างสูงใส่เสื้อผ้าเสร็จก็รีบเดินมาที่เตียงนอนก่อนจะสวดมนต์และปิดไฟร่างสูงล้มตัวลงนอนและนึกถึงเรื่องในวันเก่าๆ
สิ่งที่เราเคยทำด้วยกันตอนอยู่ในบ้านเต๋ายังคงทำอยู่นะ
สวดมนต์
ว่ายน้ำ
ออกกำลังกายตอนเช้า
เป่าผม
เต๋าคิดถึงบรรยากาศในบ้าน
เต๋าคิดถึงบรรยากาศวันที่ตื่นมาแล้วเจอคชา
เต๋าคิดถึงบรรยากาศวันที่ก่อนนอนต้องสวดมนต์ด้วยกัน
เต๋าคิดถึงบรรยากาศที่ได้นอนข้างคชา
เต๋าคิดถึงบรรยากาศวันที่...คชาอยู่กับเต๋าตลอดไป
แล้วร่างสูงที่ล้มตัวลงนอนก็ดึงร่างบางมากอดไว้
‘ เต๋าขอกอดหน่อยนะคชา ’ แล้วร่างสูงก็ซุกหน้าลงไปยังซอกคอหอมกรุ่นก่อนที่ทั้งห้องจะมีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศและลมหายใจที่สม่ำเสมอของทั้งคู่
ใบหน้าหวานของร่างเล็กที่เคยขมวดคิ้วก็เปลี่ยนเป็นหน้าที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขเมื่อรับรู้ถึงกอดอุ่นที่สวมกอดมาจากด้านหลัง ลมหายใจร้อนๆที่อยู่แถวๆซอกคอทำให้ร่างบางรู้สึกปลอดภัยไม่อยากให้หายไปไหน ร่างบางจึงขยับตัวนอนในองศาที่สบายๆก่อนที่มือเล็กๆจะวางทับและสอดประสานกับมือใหญ่และร่างสองร่างก็เข้าสู่ห้วงนิทรา....
ร่างบางที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้าเมื่อเห็นว่ามือแขนขาวๆกอดตนเองอยู่ก็ตกใจแต่ก็ตกใจระยะสั้นเท่านั้นเพราะว่าแขนขาวๆที่ร่างบางเห็นเป็นแขนของเพื่อนเขาเอง แต่ร่างบางก็ต้องตกใจอีกรอบเพราะว่าเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ไม่ใช่ชุดเดิมเมื่อวาน ทำเอาร่างบางหน้าขึ้นสีขึ้นมาทันที
‘ ตื่นแล้วหรอ ’ เสียงร่างสูงถามร่างบางทั้งๆที่ตนเองหน้าซุกอยู่ที่คอร่างบางอยู่เลย
‘ อ้ะ..ตื่นแล้วเต๋า ’ ร่างบางตอบก่อนที่หน้าจะขึ้นสีระเรื่อเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่รดอยู่ซอกคอตัวเอง
‘ อื้มมม ขออีกแป้ปนะ ’ ร่างสูงบอกร่างบาง
‘ อื้ม ’ เมื่อร่างบางตอบตกลงร่างสูงก็ยิ่งกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
5นาทีต่อมา
‘ ปล่อยได้แล้วจะได้ไปอาบน้ำ ’ ร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดร่างสูงเริ่มดิ้น
‘ รีบอาบนะ จะได้ไปหากินข้าวกัน วันนี้ชาไม่มีงานใช่มั้ย? ’ ร่างสูงถาม
‘ อื้อ ’ ร่างบางตอบเบาๆ
‘ ไปอาบดิ ’ ร่างสูงบอกเมื่อเห็นว่าร่างบางไม่ยอมลุกไปอาบน้ำสักที
‘ ก็เต๋ากอดอยู่คชาจะลุกยังไง? =w= ’ ร่างบางเอ่ยเพลียๆ
‘ ฮ่าๆๆ เต๋าล้อเล่น รีบอาบนะ ’ พูดจบร่างสูงก็กดจมูกลงไปที่กลุ่มผมนุ่มนิ่มก่อนจะปล่อยตัวร่างบางในอ้อมกอดให้ไปอาบน้ำ
ร่างบางที่เดินออกจากห้องนำมาด้วยชุดคลุมก็เดินมาปลุกร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงให้รีบไปอาบน้ำ ร่างสูงก็ลุกเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ
ร่างบางที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเหลือแต่ผมที่ยังไม่แห้งเลยใช้ไดร์เป่าผมเป่ารอร่างสูงที่ยังอยู่ในห้องน้ำ
แล้วร่างสูงก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขุนหนูผืนเดียวและหยดน้ำที่เกาะพราวอยู่ที่ลำตัวไหนจะผมเปียกที่ถูกปัดไปด้านหลังนั่นอีก ทำให้ร่างบางที่หันไปมองกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากแถมหน้ายังแดงขึ้นมาด้วย เมื่อร่างสูงเห็นดังนั้นจึงรีบเดินมาหาร่างบางที่ยืนหน้าแดงอยู่หน้ากระจก
‘ หน้าแดงทำไม? ’ เสียงทุ้มเอ่ยถามร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
‘ เปล่าซะหน่อย ’ ร่างบางตอบก่อนจะเบ้ปากให้ด้วยความหมั่นไส้ ‘ นี่กล้วมากขนาดเอาพระมาห้อยเลยหรอ? ’ ร่างบางถามขณะที่มองไปยังสร้อยพระที่ห้อยอยู่บนลำคอขาวและเอามือจับสร้อยี่ตนเองใส่อยู่
‘ ใส่ไวนั่นแหละ ห้ามถอดนะ ’ ร่างสูงบอกเรียบๆก่อนจะรีบแต่งตัวในขณะที่ร่างบางยังคงยืนงงอยู่ พอร่างสูงใส่ชุดเสร็จก็รีบนั่งลงหน้ากระจกก่อนจะหยิบไดร์เป่าผมให้ร่างบางที่ยืนอยู่ด้านหลัง
‘ ที่รีบแต่งตัวเนี่ย จะใช้คชาใช่ม้ะ? ’ ร่างบางถามก่อนจะรับไดร์มาเป่าผมให้ร่างสูง
‘ อื้มมมมมมมมม ’ ร่างสูงตอบพลางหลับตาพริ้ม ทำให้ร่างบางที่ยืนอยู่หมั่นไส้เล็กๆจึงเอาไดร์เป่าผมเคาะหัวร่างสูงเบาๆ
‘ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ’ เสียงหัวเราะสะใจที่ได้แกล้งคนตัวสูงดังขึ้นก่อนจะต้องเงียบลงเพราะความเขิน
‘ เราเหมือนคู่แต่งงานใหม่จริงๆเลยเนอะ ’ คำพูดของร่างสูงเพียงประโยคเดียวทำเอาร่างบางหยุดทุกการกระทำลงเลย
หลังจากที่ทั้งสองคนทำภารกิจในคอนโดฯเสร็จ ทั้งสองก็ตะเวนหาร้านอาหารกันอย่างมีความสุข จนเย็นร่างสูงถึงขับรถไปส่งร่างบางที่บ้าน
‘ เอ้าแล้วเต๋าจะกลับยังไง? ’ ร่างบางถามร่างสูงมึนๆเมื่อร่างสูงเลี้ยวรถเข้ามาในบ้านของตนเอง
‘ เต๋าโทร.บอกพ่อแล้ว ’ ร่างสูงบอกร่างบางก่อนจะจอดรถและเดินเข้าบ้าน
‘ นั่นไง เด็กๆมากันพอดี ’ เสียงพ่อของร่างสูงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลูกชายตัวดีเดินนำร่างบางเข้ามา
‘ สวัสดีครับ ’ เสียงของคนทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกันเมื่อเดินมาเจอผู้ใหญ่นั่งคุยกันอยุ่
‘ เต๋าจะนั่งก่อนหรือจะกลับเลย? ’ เสียงคุณพ่อหันมาถามลูกชายสุดที่รัก
‘ กลับเลยก็ได้ครับ ’ ร่างสูงตอบก่อนจะพยักหน้าให้คชาและบอกลาผู้ใหญ่อีกครั้ง
ร่างบางทำหน้าที่เดินมาส่งคุณพ่อและเต๋า
‘ สวัสดีครับคุณพ่อเดินทางปลอดภัยนะครับ ’ ร่างบางหันไปลาคุณพ่อที่เดินไปขึ้นรถฝั่งข้างคนขับ
‘ เจอกันวันพรุ่งนี้นะเต๋า ’ ร่างบางบอกร่างสูงก่อนจะส่งนิ้วไปแตะขอพลังแบบในบ้านแม็ค
‘ อื้ม แล้วเจอกัน ’ ร่างสูงแตะมือกลับทั้งๆที่อยากทำมากกว่านั้นแต่เกรงใจพ่อที่นั่งอยู่บนรถแล้วร่างสูงก็ขึ้นรถก่อนจะถอยรถออกไป
‘ บายยยยยยยยยยย ’ ร่างบางโบกมือลาเมื่อร่างสูงถอยรถออกไป ร่างบางรอจนรถไปจนลิบตาจึงรีบเดินเข้าบ้านและขึ้นห้องนอน
LINE
KACHA ; ถึงบ้านแล้วบอกด้วย
30นาทีต่อมา
TAO ; ถึงคอนโดฯแล้วพ่อกำลังกลับบ้าน
KACHA ; งั้นก็ฝันดีนะ
TAO ; ครับ ฝันดี
จบไปอีก1ตอนแล้วนะคะ
ได้ข่าวว่าตอนที่แล้วหลอนมาก
ชื่อตอนอาจไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะคะ
ตอนนี้ไม่หลอนนะ สาบานเลย
ฟินมาก ป้าเลี่ยงอ่าน
ฟินมากที่ทุกคนอ่าน
Comment+
Vote+
ดวงอาทิตย์
พลอย
ความคิดเห็น