คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่8 : Before Valentne
บทที่ 8 ; Before Valentine J
ตอนนี้ผมอยู่ที่กองถ่ายรายการ we got married. พี่เค้าบอกว่าเหลือสองเทป ผมก็โอเค โล่งมาก สองเทป 555555555
ผมเดินไปหาเต๋ากับพี่หนุ่ยที่กำลังคุยกันด้วยสีหน้าเครียดๆ เอ้า เครียดกันทำไมครับ คนหล่อมาช้าแค่ เกือบครึ่งชั่วโมงทำมาเป็นเครียด …
“ สวัสดีครับ พี่หนุ่ย สวัสดีเต๋า ” ผมทักทายสองคนที่กำลังคุยกันหน้าเครียดๆ
“ พอดีเลย น้องคชามาถูกจังหวะพอดีเลยจ้ะ ” พี่หนุ่ยบอกผมก่อนจะยิ้มบรรยากาศรอบข้างที่เริ่มทะแม่งๆขึ้นทุกทีล้ะ
“ มีอะไรรึเปล่าพี่? ” ผมถามพี่หนุ่ยรอยยิ้มที่แอบน่ากลัวนั่นกำลังทำผมเสียวสันหลัง
“ คชาคือว่า... ” ยังไม่ทันที่พี่หนุ่ยจะพูดอะไรออกมา
“ เห้ย จะดีหรอพี่?!! ” เต๋าก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน เต๋าครับ กูตื่นเต้นครับ ...
“ เต๋าอย่าขัดดิ พี่หนุ่ยพูดเลยครับ ” ผมหันไปมองค้อนให้เต๋าแล้วกลับมายิ้มให้พี่หนุ่ย
“ อย่ามาร้องให้เต๋าช่วยละกัน ” พูดจบเต๋าก็สะบัดหน้าไปอีกทาง มันใช่มั้ยว้ะเต๋า
“ ไม่ง้อหรอกเว้ย ” ผมหันไปบอกเต๋า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
“ เอ่อะ น้องทั้งสองค้ะ เอาไว้ไปง้องอนกันทีหลังนะคะ ฟังพี่ก่อนสักครู่พี่ขอเวลาสักแป๊ปเดียว ” พี่หนุ่ยก่อนจะส่งยิ้มล้อเลียนมาให้
“ อ่า ครับๆ ” ผมตอบรับก่อนจะเตรียมฟังเรื่องที่พี่หนุ่ยจะแจ้ง
“ คือว่าเทปนี้ เป็นเทปเกี่ยวกับวันวาเลนไทน์ ซึ่งมันต้องหวานแน่ๆแต่ว่า..มันมีเรื่องเซอร์ไพส์น้องคชานิดนึง ” พี่หนุ่ยพูดแบบกระอักกระอ่วนใจ
“ พี่กำลังจะบอกอะไรผมครับ ”
.
.
.
.
.
.
.
“ คือว่า..เทปนี้น้องคชาต้องแต่งหญิงจ้ะ ”
“ คือว่า..เทปนี้น้องคชาต้องแต่งหญิงจ้ะ ”
“ คือว่า..เทปนี้น้องคชาต้องแต่งหญิงจ้ะ ”
“ คือว่า..เทปนี้น้องคชาต้องแต่งหญิงจ้ะ ”
“ คือว่า..เทปนี้น้องคชาต้องแต่งหญิงจ้ะ ”
(ต่อค่ะ)
“ อะไรนะครับพี่หนุ่ย? ” ผมถามพี่หนุ่ยอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ว่าที่ผมได้ยินมันไม่ผิด
“ ใช่จ้ะ น้องคชาไม่เข้าใจตรงไหนรึเปล่าจ้ะ? ” พี่หนุ่ยถามกลับทำเอาผมเงิบ
“ ผมต้องแต่งหญิงจริงๆหรอพี่? ” ผมถามย้ำอีกรอบ ฮรึก
“ ใช่แล้วครับ น้องคชาต้องแต่งหญิงไปเดตกับเต๋า ตอนนี้ก็เลทมากแล้วน้องคชาไปแต่งตัวได้ คอสตูมๆ พาตัวคชาไปแต่งตัวได้เลย ” พี่หนุ่ยตะโกนเรียกฝ่ายคอสตูมมารับผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งตัว
พี่ฝ่ายคอสตูมรีบลากผมออกไปก่อนจะหยิบเสื้อผ้าที่แขวนไว้มาให้ผม แล้วก็ดันๆผมเข้าไปในห้องแต่งตัว
“ เสร็จแล้วเดินออกมาเลยนะ น้องคชา ” เสียงพี่ฝ่ายคอสตูมแว่วๆเข้ามาในห้องแต่งตัว
เอิ่ม แล้วผมจะใส่ยังไงครับเนี่ย?????? โธ่วววววว
ชุดที่ผมได้มาเป็นชุด เอ่อ เค้าเรียกว่าอะไรนะครับ จัมพ์สูทแฟชั่น ซึ่งถ้าถามว่าทำไมผมถึงรู้เพราะว่า... ผมเห็นเค้าเรียกๆกัน ดีนะครับที่มันเป็นแบบกางเกงขาบาน ไม่งั้น..น่องผมคงได้อวดโฉมแน่ๆ ได้จัมพ์สูทมาไม่เท่าไร แต่ว่าได้บราเซียตัวกระจิ๋วนี่มาด้วยสิครับ ตายยยยยย ผมก็ผู้ชายนะครับเห็นของแบบนี้มันก็ต้องคิดอะไรกันบ้างแหละครับ
ผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแบบไม่ได้ใส่บราเซีย ใครมันกล้าใส่กันครับ ผมผู้ชายนะครับผู้ชาย ทันที่ผมเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ทุกคนต่างพากันถอนหายใจ โธ่วว ผมก็ไม่ได้หน้ามึนขนาดนั้นนะครับ
ผมเดินไปแต่งหน้าต่อ ฮรึก ทำไมไม่จับเต๋าแต่งหญิงบ้างล่ะครับ ในความโชคร้ายก็ยังมีโชคดีอยู่ครับ เพราะว่า ผมไม่ต้องใส่วิกผม วิกผมน่ะครับวิกผม ผมปลอมอ่ะครับ โฮรกกก โคตรตุ๊ด
หลังจากที่ผมแต่งหน้าเสร็จผมก็เดินไปหาเต๋าที่นั่งอ่านสคริปอยู่ เออ วันนี้ผมยังไม่เห็นสคริปเลยครับ สงสัยเพราะว่า ต้องมาช่วยกันแต่งตัวผมสินะ = =
“ เต๋า.. ” ผมเรียกเต๋าก่อนจะเดินเข้าไป
“ เอ้ามาแล้วหรอ? ” เต๋าถามผมทั้งๆที่กำลังกวาดตามองทั่วสคริปอยู่
“ คชาคงมาแค่เสียงไม่ได้อ่ะเต๋า -*- ” นี่เต๋าแกล้งผมเรอะ เสียงจะมาก่อนตัวไง โธ่ว คนนะครับไม่ใช่ผี แถมยังหล่อด้วย
ทันทีที่ร่างสูงอ่านสคริปจน ก็เงยขึ้นไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ร่างสูงที่กำลังมองร่างบางราวต้องมนต์สะกดชะงักนิ่งมองสำรวจทุกสัดส่วนของร่างเพรียว แต่ยังไม่ทันจะมองได้ทั่วทั้งร่าง คิ้วหนาก็ขมวดเข้าหากัน ทำเอาคนที่ยืนอยู่ถึงกับเกรงตัวด้วยความไม่รู้
“ ทำไมหรอ ? ขมวดคิ้วทำไม?? ” เสียงหวานถามอย่างหวั่นเกรง แค่เห็นร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าขมวดคิ้วความมมั่นใจที่พกมาก็มลายหายไปหมด
“ ทำไมไม่ใส่เสื้อชั้นใน? ” ร่างสูงถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ
“ ใส่ไม่เป็น ” ร่างบางตอบออกไปพลางทำหน้าโล่งอก
“ เดี๋ยวใส่ให้ ” พูดจบร่างสูงก็ดึงตัวร่างบางไปห้องแต่งตัว
ทันทีที่เข้ามาในห้องแต่งตัว ร่างสูงรีบสั่งให้ร่างบางถอดเสื้อผ้าออก
“ ถอดออกเร็วเดี๋ยวใส่ให้ ” ร่างสูงย่นคิ้วเพราะว่าห้องแต่งตัวก็ไม่ได้กว้างสำหรับจับคนสองคนมายัดไว้
“ ไม่ต้องก็ได้เดี๋ยวใส่เอง ” ร่างบางเริ่มบ่ายเบี่ยง
“ ก็ไหนใส่ไม่เป็นไง จะใส่ให้ ถ้าไม่ถอดจะถอดให้แล้วนะ ” ร่างสูงพูด
“ ไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง....เห้ยยยย เต๋า!!!! ” ยังไม่ทันที่ร่างบางจะต่อรองใดๆ
ร่างสูงรีบอาศัยจังหวะนั้นปลดกระดุมลงสี่เม็ด แล้วแหวกสาบเสื้อออกมาที่ลาดไหล่ขาว แต่เพราะว่าเสื้อขนาดใหญ่เกินสำหรับคนตัวเล็กหรือว่าร่างสูงปลดกระดุมออกมากเกินจึงทำให้เสื้อที่ร่างบางใส่อยู่ค่อยๆตกลงไปกองที่พื้นตามแรงดึงดูดของโลก
ร่างผุดผาดปราศจากสิ่งใดยกเว้นปราการด่านสุดท้ายปกปิดกายปรากฏแก่สายตาของร่างสูง ร่างบางที่หน้ากำลังแดงระเรื่อเพราะความอายหรือเขินหรือโมโหก็ไม่มีใครทราบได้
ร่างบางยกมือขึ้นมาปิดร่างกายก่อนจะหันหลังให้ร่างสูง แต่หันกลับไปกลับเจอกระจกก็ยังคงหนีไม่พ้นสายตาซุกซนของอีกคนได้อยู่ดี
“ เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมหน้าแดง ร้อนหรอ ใส่แค่กางเกงในคชาร้อนหรอ? ” ร่างสูงแกล้งถามก่อนจะโดนร่างบางกระทุ้งแขนใส่
“ จะใส่ก็รีบใส่เถอะน่า ”
“ คร้าบบบบบๆ ” ร่างสูงหยิบบราเซียตัวจิ๋วที่ถูกทิ้งไว้ก่อนหน้านี้มาใส่ให้ร่างบาง
“ แน่นไปมั้ย?? ” ร่างสูงถามเพราะว่ากำลังปรับสายให้เข้าที่
“ โอเคแล้วกำลังพอดีเลย ” ร่างบางตอบกลับ
“ อื้มมมม ” ร่างสูงก้มลงดึงเสื้อของร่างบางขึ้นมาใส่ให้ก่อนจะจับร่างบางหันหน้ามาแล้วติดกระดุมให้ทันที่ติดกระดุมให้ร่างบางเสร็จร่างสูงก็รีบก้มหน้าลงไปกระซิบเบาๆที่ข้างหูร่างบาง
“ ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่ชอบเห็นอะไรๆแบนๆ ” ร่างสูงพูดจบก็หัวเราะปล่อยให้ร่างบางยืนหน้าแดงอยู่อย่างนั้น
ทันทีทั้งสองคนเดินออกมาจากห้องแต่งตัวก็ทำเอาคนทั้งกองถ่ายถอนหายใจพร้อมกัน เพราะว่าเสียงที่ลอดออกมาหรือเพราะว่าลุ้นที่ว่าร่างบางจะยอมใส่บราหรือไม่นั้นก็ไม่มีใครรู้ได้
“ น้องคชาอ่านสคริปภารกิจหรือยังจ้ะวันนี้ ” พี่หนุ่ยเดินเข้ามาถาม
“ ยังฮะ ” ร่างบางตอบก่อนจะส่งรอยยิ้มแห้งๆส่งให้
“ งั้นเดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟังเลยละกัน เผื่อว่าน้องเต๋ามีอะไรสงสัยจะได้ถามพร้อมกันเลย สคริปก็ง่ายๆน้องเต๋ามีเรื่องจะเซอร์ไพส์น้องคชาซึ่งมันก็ไม่มีอะไรมาก สคริปวันนี้ในส่วนของน้องคชามีไม่มากแค่ทำตัวสวยพอแต่ของเต๋านี่ท่าทางเยอะพอสมควรเพราะฉะนั้น ก็ให้กำลังใจกันด้วย มีใครมีอะไรจะถามมั้ยลูก? ” พี่หนุ่ยถาม
“ ไม่ครับ ” ร่างสูงบอกพร้อมกับร่างบางที่ส่ายหัวทุยดุ๊กดิ๊กๆ
“ จ้าๆ อ่อคชา หนูจะใส่ผ้าใบไม่ได้นะลูก หนูต้องใส่ส้นสูงจ้า ขอส้นสูงให้คชาด้วยจ้า ” สิ้นเสียงพี่ๆฝ่ายคอสตูมก็รีบวิ่งเอารองเท้าส้นสูงมากำลังจะใส่ให้คชา แต่
“ เดี๋ยวผมใส่ให้เองครับ ” พูดจบร่างสูงก็หยิบรองเท้าขึ้นมาก่อนจะเดินจูงมือร่างบางไปนั่งที่เก้าอี้
ร่างสูงย่อตัวนั่งท่าชันเข่าข้างนึงก่อนจะบรรจงถอดรองเท้าผ้าใบออก
“ เห้ยเต๋าไม่ต้องก็ได้นะเดี๋ยวชาทำเอง ” ร่างบางบอกก่อนจะรีบปัดมือใหญ่ของร่างสูงออก
“ นั่งเฉยๆไปน่ะดีแล้ว ” ร่างสูงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม
“ อื้อ ”
มือใหญ่หยิบส้นสูงขึ้นมา บรรจงสวมใส่ให้ร่างบางอย่างระมัดระวัง ร่างบางจ้องร่างสูงราวกับถูกมนต์สะกด จากการกระทำของคนที่อยู่ตรงหน้า สัมผัสแผ่วเบาทำให้รู้สึกผ่อนคลายจั๊กจี้แต่ไม่ได้มากพอที่จะทำให้หัวเราะบรรยากาศรอบข้างดูช้าลงทันทีที่ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาสบตา สายตาที่ทั้งสองคนกำลังจ้องกันไม่มีใครที่ดูไม่ออกว่า ตอนนี้ศิลปินทั้งสองคนไม่ได้มองกันฉันเพื่อนแต่เป็นสิ่งที่ลึกล้ำมากกว่ามาก เพียงแค่ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยคำพูดใดๆออกมา ถึงแม้ว่าหน้าของคนสองคนไม่ได้เลื่อนเข้าหากันแฉกเช่นในหนังแต่รอยยิ้มต่างคนต่างมอบให้กัน ดวงตาที่ไม่ยอมละออกจากกันมันก็มากเกินพอแล้ว
พี่หนุ่ยกระซิบคนที่อยู่ข้างๆวานให้เอาสมาร์ทโฟนของเธอไปถ่ายรูปโมเมนต์น่ารักๆนั่น ทันที่กดถ่ายรูปเสียงแอฟเฟ็คกล้องกับแฟลชพลันทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยม ทำเอาสองคนสะดุ้งก่อนจะหันหน้าไปคนละทาง
เสียงโห่ร้องดังขึ้น ไม่ใช่เสียงแซว แต่เป็นเสียงโห่คนที่ขัดจังหวะของศิลปินต่างหาก ขัดจังหวะศิลปินหรือขัดจังวะตัวเองก็ไม่มีใครรู้
“ เอ้าได้เวลาแล้ว ” เสียงพี่หนุ่ยบอก
..
วันนี้ผมมีภารกิจสำคัญ วันนี้ไม่มีอะไรมาก ผมมีงบ 5000 บาท จากพี่หนุ่ย ภารกิจนี้ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย
วันนี้ผมรับหน้าพาคชามาเดินห้างแต่ที่ไม่ปกติคือคชาแต่งตัวเป็นผู้หญิง
“ โฮ้ย เต๋าอย่าเดินเร็วดิ รองเท้าส้นสูงอ่ะเห็นป่ะเห็นป่ะ? ” คชาถามผมซ้ำๆก็ตอนแรกผมบอกว่าให้จับมือเจ้าตัวเค้ายอมจับที่ไหนล่ะ
“ ถ้าชาให้เต๋าจับมือตั้งแต่แรกก็จบ ” ผมตอบคชาก่อนเอื้อมมือจับมือแต่คชากลับสะบัดมือผมทิ้งสะงั้น คนอะไรดื้อชะมัด
“ ควงแขนแทนได้มั้ย? ” คชาถามผมก่อนจะเอามือเกาหัวเขินๆ
“ ด้วยความยินดีครับ ” ผมยิ้มให้คนที่อยู่ข้างๆก่อนจะแขนรอ สักพักมือบางเกี่ยวควงแขนกับผม แล้วเราก็เดินเล่นดูนู่นนั่นนี่ อย่างที่ ‘คู่รัก’ หลายคนชอบทำกัน
เราเดินกันอยู่นานสองนาน แฟนคลับที่เริ่มทยอยกันมาก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนทางทีมงานต้องออกมาคอยบอกให้แฟนคลับไม่เข้าใกล้จนเกินเพราะถ่ายรายการอยู่ แต่ทว่าคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆผมก็ไม่ได้สนใจแฟนคลับแต่อย่างใดแต่กลับเอามือลูบหน้าท้องแบนราบนั่นเบาๆ
“ หิวแล้ว? ” ผมถามคนที่กำลังเอามือลูบหน้าท้องตัวเองป้อยๆ
“ ใช่แล้ว เต๋านี่รู้ใจคชาที่สุดเลย ” คชาหันมายิ้มให้ผม
“ งั้นวันนี้เต๋าขอเป็นคนเอกร้านนะ ” ผมขอนุญาตคชา
“ ตามพระบัญชาเลยฝ่าบาท ” คชาบอกก่อนจะแกล้งถอนสายบัว เสียงกรี๊ดของแฟนๆดังเข้ามาเป็นระรอกๆ
“ งั้นเอาเป็นศูนย์อาหารได้มั้ย? ง่ายดี ” ผมเสนอ
“ เอาดิไม่ได้กินแบบนั้นนานแล้ว ” พูดจบคชาออกแรงดึงแขนผมเดินตรงไปยังศูนย์อาหาร
“ ทานอะไรดีครับคนสวย ” ผมถามคนที่ทิ้งตัวลงที่เก้าอี้อย่างแรง
“ ใช่เรื่องเล่นมั้ยเต๋า!! ” คชามองผมตาเขียวปั๊ด
“ เต๋าแค่แซวเล่นเองครับ ” ผมบอก
“ เอาอะไรก็ได้เหมือนเต๋าแหละ จะได้ไม่ต้องลำบากซื้อหลายรอบ ” รอยยิ้มอ่อนๆที่ส่งตรงมาจากคชา พร้อมกับปากที่ขยับแบบขมุบขมิบได้ใจความว่า ‘ สู้ๆนะ ’ 5555 ผมแค่เดินออกไปซื้อข้าวไม่ได้ไปรบสักหน่อย
หลังจากที่ร่างสูงเกินฝ่ากลุ่มแฟนคลับออกไปได้และหันกลับไปมองทางด้านหลังแล้วว่าแฟนคลับได้เคลื่อนตัวออกมาบังทำให้สายตาของร่างบางคลาดกับตนเองแล้ว ขายาวก้าวไปที่ทีมงานที่กวักมือเรียกอยู่ ชายหนุ่มเดินไปอย่างไม่รอช้า
อีกด้านไฟที่ถูกปิดลงบางส่วนทำให้บริเวณโดยรอบสลัวๆ แต่ไม่นานแสงไฟจากเทียนไขก็นำพาซึ่งความสว่าง โต๊ะทานข้าวเล็กๆธรรมดาๆกลายเป็นโต๊ะทานข้าวภายใต้แสงเทียนแสนโรแมนติคในเวลาไม่นาน
กลุ่มแฟนคลับแหวกทางให้ชายหนุ่มร่างสูงที่เปลี่ยนจากใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์เป็นสูทอย่างไม่เป็นทางการให้เหมาะกับลุคแบดบอยเดินเข้ามา ร่างบางที่นั่งอยู่หันตัวมาทางร่างสูงที่ค่อยๆเดินเข้ามาช้าๆก่อนที่ร่างสูงจะคุกเข่าลงข้างหน้าของร่างบางที่กำลังตาโตด้วยความตื่นเต้น ชั่วนาทีที่เงียบสนิท นาทีที่ได้ยินแม้แต่เสียงลมหายใจของตนเอง ร่างสูงเปิดกล่องกำมะหยี่ในมือก่อนจะหยิบแหวนที่ทางทีมงานเตรียมไว้ให้ออกมา แหวนทองคำขาวกลมเกลี้ยงสองวงวางนั่งชิดกันอยู่ในกล่อง มือใหญ่หยิบแหวนวงเล็กกว่าออกมาแล้ววางกล่องไว้บนโต๊ะ
“ แต่งงานกับเต๋านะ ” สิ้นเสียงนัยน์ตาของรางบางก็สั่นระริกก่อนริมฝีปากบางจะยิ้มกว้างก่อนจะพยักหน้าตกลงพร้อมกับยื่นมือข้างซ้ายส่งให้คนที่นั่งคุกเข่าอยู่
กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!
เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มเนื่องจากแฟนคลับที่รออยู่ลุ้นกันตัวแทบแตก
แหวนกลมเกลี้ยงถูกสวมใส่ที่นิ้วนางข้างซ้ายของคนตัวเล็ก มือบางฉุดคนตัวโตขึ้นมาก่อนจะสวมแหวนอีกวงให้ร่างสูงอย่างอายๆ ก่อนที่ทั้งสองคนจะกอดกัน หลายนาทีก่อนที่เสียง..
“ คัททททททท!! ” เสียงผู้กำกับดังขึ้นท่ามกลางความหวาน ศิลปินแยกออกจากกันโดยฉับพลัน แฟนคลับก็เซ็งกันระนาว
“ วันนี้สุดยอดมากเลยน้องๆทั้งสองคน ขอบคุณนะ ” พี่หนุ่ยบอกก่อนจะชี้ไปยังผู้ปกครองทั้งสองที่มานั่งรอรับกลับบ้าน ทั้งสองคนรอรับของจากแฟนคลับถ่ายรูปแจกรายเซ็นต์นานหลายนาทีก่อนจะขอตัวกลับ
หัวใจดวงน้อยที่ยังคงเต้นแรงไม่หายกับหัวใจดวงใหญ่ที่เต้นแรงไม่ต่างกัน
หายหน้าหายตากันไปนาน (มาก)
งานที่โรงเรียนเยอะเหลือเกิน (เลยไม่ได้มาลง)
ดีใจมากที่ยังมีคนรออ่านอยู่นะ เราจำได้ทุกคนนะที่เม้นให้เราตลอด
ตอนนี้ก็สอบเสร็จแล้วจะขยันลง(สาบานว่าไม่ได้โกหก55)
ทำไมตั้งชื่อตอนว่า before valentine (ไม่รู้เหมือนกัน)
คืนนี้ฝันดีค่ะ
00.02 น. 01/03/2013
Comment+
Vote+
ดวงอาทิตย์
พลอย
ความคิดเห็น