คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :intro. Bad Feeling ❤
"แบม!! นายรู้ไหมว่าแฟนเก่าของนายน่ะ เขาแต่งงานไปแล้ว"
"แบม!! นายคบกับเขามาตั้งนานนะ ทำไมอยู่ๆเขาไปแต่งงานล่ะ"
"แปลกเนอะเธอ ฉันนึกว่าเขาจะแต่งงานกับลูกชายคนเล็กของบ้านนู่นซะอีก เห็นคบกันมาตั้งนานดูเหมาะสมกันจะตาย"
ทุกๆคำพูด ทุกๆการกระทำ...มันไม่เคยเป็นจริงเลยใช่ไหม ก็แน่ล่ะ ฉันเป็นเด็กเมืองกรุง ฉันอยู่ในกรุงโซล ฉันอยู่คนละถิ่นกับเธอ
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าระยะทางมันจะทำให้เราห่างกันขนาดนี้ ได้คุยกันก็แค่เดือนละ 2-3 ครั้ง เธอทำอย่างนี้กับฉันจริงๆใช่ไหม ดี...งั้นก็จบ
ฉันจะไม่เสียน้ำตาให้กับเธอ ทุกเรื่อง.......มันผ่านมานานมากแล้ว
"แบมแบม ทำไมกินข้าวช้าจัง เหม่อลอยอะไรอยู่หรอ"ผู้มีศักดิ์เป็นแม่กล่าวเมื่อเห็นลูกชายของตนเงียบ แต่แล้วก็ยังคงไม่มีเสียงกลับจากคนตัวเล็กนี่นั่งเหม่อลอยเขี่ยข้าวอยู่เลย นี่แบมแบมกำลังเหม่ออีกแล้วหรอ พี่ชายของแบมแบมรู้ดีตั้งแต่ที่แบมแบมรู้เรื่องที่แฟนเก่าของเขาไปแต่งงาน แบมแบมไม่เคยพูดว่าตนเองเจ็บมากแค่ไหนแต่แบมแบมกลับนิ่งไปนั่นคือสิ่งที่แสดงออกให้เห็นเลยว่าความรู้สึกของแบมแบมคืออะไร
"แม่!"ลูกชายคนโตของบ้านที่ชื่อจูเนียร์รีบสะกิดแม่เพื่อพยายามบอกแม่ว่าไม่ให้พูด
"อ๋อเปล่าครับ แบมแค่อิ่ม แบมขอไปนอนก่อนนะครับ ง่วงมากเลย"แบมแบมพูดแล้วรีบลุกขึ้นจากโต๊ะทันทีที่พูดจบด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก ก็เดินขึ้นห้องไป ด้วยร่างที่ไร้ความรู้สึก เพราะมันเจ็บจนด้านชาแล้วก็อาจเป็นได้
"เฮ้อ ... ฉันจะไม่ยอมให้มันมีความรักอีก ลูกชายที่่พวกเราทะนุถนอมมาตั้งแต่เล็ก พอมาอกหักหน่อย นิสัยก็เปลี่ยนไปเลย"ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นอย่างเอาจริงเอาจังด้วยความรักใคร่ที่มีต่อลูกชายของตน
"พ่อกับแม่ไม่ต้องห่วงนะ ... ผมจะหาทางทำให้น้องสมหวังในความรักเอง น้องอยู่แบบนี้ชีวิตน้องต้องทรมานแน่"จูเนียร์พูดแล้วถอนหายใจจากนั้นเขาก็ขึ้นไปบนห้องน้องกะจะไปปลอบน้องชายสุดที่รักของตนแต่ก่อนไปพ่อก็ทิ้งท้ายไว้ว่า
"อย่าไปปลอบจนให้น้องมันไปรักผู้ชายแบบแกล่ะ"พ่อของจูเนียร์พูดอย่างติดขำ แต่้าลูกชายเขาจะผิดเพศทั้งคู่เขายอมไม่ได้แน่
"แบมแบมขอพี่เข้าห้องไปหน่อยได้ไหม"จูเนียร์เคาะห้องน้องชายและกล่าวขออนุญาติ ส่วนคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงก็ปาดน้ำตาแบบลวกๆแล้วตะโกนตอบพี่ชายของตนไปตามมารยาท
"ได้ครับ"แบมแบมตอบกลับไปด้วยเสียงสั่นๆที่พยายามฝืนให้มันดูสดใส
"แบม ไม่เป็นไรนะพี่เข้าใจ เดี๋ยวพี่เต้นให้ดูเอาไหม"จูเนียร์บอกน้องชายด้วยท่าทางที่อารมณ์ดี
"พี่เนียร์!!"แบมแบมตอบกลับพี่ชายไปด้วยสีหน้าที่เป็นเช่นเดิมคือ..ไร้ความรู้สึก และกอดพี่ชายของตนแน่น
"ไม่เป็นไรนะๆ"จูเนียร์ตอบและลูบหัวน้องชายของตนเบาๆด้วยความรักใคร่
คิดแล้วก็รู้สึกดีเหมือนกันนะ ปกติพี่ชายของแบมแบมในสมัยเด็กๆจะชอบแกล้งแบมแบมมาก เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งเขากับพี่จูเนียร์ชอบกัดกัน เขาเดินอยู่บนฟุตบาท แล้วพอเขาเห็นว่าแดดมันส่องเขาก็เลยลงมาเดินในถนน คือมันเป็นแค่ถนนเล็กๆในซอยรถก็ไม่เยอะ แต่พี่จูเนียร์ก็ตบหัวเขาแถมว่าเขาอีก ("ทำไมเดินเลยฟุตบาท แกผิด แกผิด") แต่พอมาวันรุ่งขึ้นวันนั้นแดดมันร้อนพี่เนียร์ก็ลงไปเดินได้เองซะงั้น พอแบมทักพี่เนียร์บอกแบมว่า ("ก็มันร้อนเดี๋ยวดำหมด") คิดแล้วมันก็ทำให้แบมยิ้มได้อย่างเต็มใจทั้งๆที่ แล้วยังมีอีกช่วงที่กำลังใกล้ๆจะถึงบ้าน วันไหนทะเลาะกันก็จะเดินบนฟุตบาทคนละฝั่ง แล้ววันนั้นฝั่งที่แบมแบมอยู่มันเป็นทางข้างบ้านพอดีแบมแบมก็คิดว่าได้เข้าบ้านก่อนแน่นอน แต่สักพักพอใกล้จะถึงบ้าน พี่จูเนียร์ก็วิ่งมาแล้วแลบลิ้นใส่ ("แบร่! วันนี้ฉํนชนะ") แต่พอถึงคิวแบมแบมบ้างในวันรุ่งขึ้นพอแบมแบมแลบลิ้นใส่พี่เนียร์ก็พูดว่า ("วันนี้ไม่นับ ฉันไม่เล่น แบร่!") เอ้าแล้วสรุปพี่เนียร์จะเอาไงกับแบมเนี่ย ยิ่งคิดก็ยิ่งขำ แล้วมีอีกวันนั้นคุณแม่ของพวกเขาไปหาเพื่อนที่โรงเรียนที่ผอ.ของโรงเรียนนี้สนิทกับพ่อกับแม่ พอแบมแบมบอกกับพี่ชายว่าชอบคนๆนึง พี่ชายก็ล้อใหญ่ แล้วก็เอาเบอร์คนๆนั้นให้แบมอีก นั่นเลยทำให้แบม...ได้คุยได้คบกับเขา ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บแบมจะทำใจยังไงให้รู้ว่า "เขาไม่ใช่คนของแบมอีกแล้ว" น้ำตาก็ไหลพรากออกมาอีกครั้ง ... เขาจะต้องอ่อนแอเช่นนี้ไปอีกนานแค่ไหนกันนะ
▌ ▌ ▌ ▌ ▌ ▌ ▌ ▌ ▌ ▌
รู้สึกเหมือนจะดราม่าเล็กๆ 5555 เอาหน่า
ทำใจกันนะรีดเดอร์ น้ำตาไม่พรากก็ให้มันรู้ไป
ไรท์ฝากด้วยน้า ไรท์จะทำทุกอย่างเพื่อรีดเอง
ความคิดเห็น