สุดท้ายก็เพราะรัก

ลำดับตอนที่ #5 : 05 : Love lie

ตอนที่ 5

 

"เชี่ยกัส กุ้งกู!!"

"จะเป็นกุ้งมึงได้ไง มันอยู่ในจานกู"

"สั_กัส นั่นน้ำกู!!"

"จะเป็นน้ำมึงได้ไงเพลิน มันอยู่ในท้องกู"

"ไอ้ห่านิ่ มึงคายออกมาเลยนะคายมาให้หมดเลย!!!"

"ไอ้เพลินปล่อยกู มึงปล่อยกู!! ช่วยกูด้วยพรีม.."

"โอ้ย!! พวกมึงสองตัวช่วยไปไกลๆตีนกูหน่อยได้ไหม รำคาญ!!"แมร่งโต๊ะก็มีเสือกไม่ไปนั่ง
แด_กันดีๆ มายืนคีบจากเตาที่กูย่างอยู่ได้ คนกำลังชมวิวทะเลตอนกลางคืน หมดอารมณ์เลย!

"กูอุตส่าห์มายืนเป็นเพื่อนมึงนะพรีม"

"มึงอยากกวนตีนกูมากใช่ไหมกัส ดีเลย ทั้งมึงทั้งเพลินมาย่างกุ้งแทนกูนิ่มา กูจะได้ไปกินบ้าง"

"สั_ ใช้กูอีก เพราะมึงแหละเพลิน!"

"มึงก็เหมือนกันแหละกัส!"ฟังมันสองตัวเถียงกันแล้วปวดประสาทว่ะ กูอยากตาย!!!

"พรีมๆ!"

"ห้ะ?"ฉันหันไปหาต้นเสียงที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้มืดแถวชายหาด กูก็นึกว่าผี มึงไปนั่งทำไรตรงนั้นว่ะ
เซน?

"นั่งนี่ๆ"เซนมันตบทรายข้างๆมัน ฉันก็นั่งลงไปแบบงงๆ ตรงนี้เงียบมากได้ยินเสียงคลื่นชัดเลย
แต่ถ้ามึงจะเรียกกูมาแล้วไม่พูดเนี้ยนะ... กูมีแฟนแล้วนะเซน ฮ่าๆๆ...

"...มึงจะเงียบอีกนานไหม?"คือกูจะแดกกุ้งยังไม่กล้าเลย กลัวเสียงมันทำลายความเงียบที่ไอ้เซนสะสมไว้

"..."

"งั้นกูว่าเราเข้าไปนั่งข้างในเหอะ ตรงนี้ลมมันแร..."

"...กูชอบแบงค์จริงๆนะพรีม"

"...เซน..."

"มึงรังเกียจกูไหมพรีม? มึงเกลียดไหมที่มีเพื่อนแบบกู?"

"... กูจะพูดยังไงให้มันดูดีดีว่ะ มึงรู้แค่ว่ากูแล้วก็ไอ้พวกที่แด_กุ้งอยู่ข้างหลังมึงเนี้ย จะอยู่ข้างมึง
ตลอดไปก็พอล่ะ แล้วที่มึงบอกว่ามึงชอบแบงค์อ่ะ มึงแน่ใจแล้วหรอ?"

"...กูอยากอยู่ใกล้ๆมัน อยากสัมผัสมันในความรู้สึกที่ต่างไปจากคนอื่น กูรู้สึกว่ากูเขินแค่มันคนเดี
ยวว่ะ"ใบหน้าตอนที่เซนมันพูดถึงแบงค์ เหมือนมันกำลังฝันถึงรักแรกเลย รอยยิ้มที่พอเห็นก็
ทำให้คนมองคิดถึงคนที่รัก แต่ว่า...

"...ถ้ามึงกล้าบอกว่ามึงชอบมันขนาดนี้ ทำไมมึงไม่บอกว่ามึงรักมันเลยว่ะ"

"..."

"สีหน้ามึงมันบอกว่ามึงรักแบงค์มาก แต่ทำไมมึงไม่บอกว่ามึงรักมันว่ะ"

"..."

"...ไม่ใช่ว่ากูไม่เห็นด้วยนะเซน แต่บางที...มึงอาจจะแค่ตื่นเต้นไปกับความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยนี่
ก็ได้"ฉันมองหน้าเซนที่หันไปมองท้องทะเลในความมืดอย่างเหม่อลอยก่อนที่ฉันจะลุกแล้วเดินกลับเข้าไปในงาน กูพูดแรงไปรึเปล่า แต่มันก็เพื่อชื่อเสียงของมึงเองนะ ซักวันมึงจะเข้าใ...

"...เซน"ฉันหันกลับไปมองมันอีกครั้งก่อนที่น้ำร้อนๆจากตาจะไหลลงมาอาบแก้ม ภาพคนตรงหน้าที่ดูเหม่อลอยมีหยดน้ำตาร่วงหล่นโดยที่เจ้าของแทบไม่รู้ตัว บางทีอาจจะเป็นกูต่างหากที่ไม่เคยเข้าใจอะไรมึงเลยใช่ไหมเซน...

"แบงค์ ขอคุยด้วยหน่อยดิ่"แบงค์ที่กำลังเดินกลับห้องหันมามองหน้าฉันงงๆแต่ก็ยอมเดินตามฉันไปที่ชายหาดโดยดี งานปาร์ตี้เลิกแล้วคนอื่นก็กลับไปหมดแล้วด้วยบรรยากาศเลยเงียบกว่าปกติ

"แบงค์คิดยังไงกับเซนหรอ?"

"...ก็..."

"ช่วงนี้เซนยิ้มเก่งขึ้นเนอะ...เป็นเพราะแบงค์รึเปล่า?"

"...เราก็ไม่รู้ดิ่"

"เซนมันไม่ยอมให้แบงค์ห่างตัวเลยเนอะ แบงค์เจ็บไอ้เซนก็แทบจะตาย แววตาที่มองแบงค์ก็ดูอ่
อนโยนไปเยอะเลย"

"..."

"...แต่ความรักแบบชายรักชายอ่ะมันไม่มีความมั่นคงหรือความจริงใจเลยนะ ขาดการยอมรับ มีแต่
คนรังเกียจ...แต่แบงค์รู้ไหมว่าเซนมันพิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่า...หัวใจของมันที่มีให้แบงค์มัน
บริสุทธิ์มาก เซนมันรักแบงค์มากนะ ถ้ามันเอาหัวใจดวงนั้นมาให้แบงค์ แบงค์จะรับมันไว้ได้ไหม?"

"...."

"พรีม..."ฉันกับแบงค์หันไปมองคนที่แทรกเข้ามาบทสนทนาของเรา ทำไมเซนมันยังไม่นอน...

"..."

"..."

"...ถ้ามึงสัญญาว่าจะดูแลกูและหัวใจของกูให้ดี กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าเราจะคบกันได้นานแค่
ไหน"แบงค์ก้มหน้าเอาเท้าเขี่ยทรายเล่นเขินๆ ไอ้เซนก็ฉีกยิ้มกว้างเลยก่อนจะวิ่งเข้าไปกอด
แบงค์แน่น สุดท้ายกูก็กลายเป็นตัวประกอบแล้วใช่ไหม?! แมร่งเมื่อกี้กำลังดราม่าเลย สาส!

"ขอบคุณนะพรีม"

"ขอโทษนะมึง ปากกูแมร่งก็บอกว่าจะอยู่ข้างมึงแต่สุดท้ายกูก็ไม่เคยห่วงความรู้สึกมึงเลย กูแมร่ง
เหี้_เนอะ"

"โคตรเหี้_อ่ะ"

"กวนตีน"

"พี่เทรนแมร่งเริ่มจะติดมึงแล้วนะ เมื่อคืนก็คุยโทรศัพท์กันจนกูแทบไม่ได้นอนเลย"เพลินมันบ่นฉั
นแต่มันก็ยังจ้องไพ่ในมือไม่วางตา วันนี้พวกมันบอกว่าไม่อยากเที่ยว ห้องฉันกับเพลินเลยอัด
แน่นไปด้วยสรรพสัตว์นาๆชนิดพร้อมด้วยชนชั้นเหนือทาส(ไพ่ ฮ่าๆๆ) 1 สำรับกรอบทองงามๆ

"อย่างเนี้ยแหละมึง เมื่อเช้าพี่เทรนโทรมาชวนมันไปดูหนังมันก็กรี๊ดซ่ะโรงแรมไอ้มินแทบพัง
สั_กูขาดคิง!!"

"ไอ้ควายกัส!! มึงขาดอะไรแล้วจะไปบอกเขาทำไม!"นาวตบไหล่กัสดังป๊าปก่อนที่ไอ้เซนจะทิ้ง
ไพ่คิงลงมา

"มึงอยากได้ไม่ใช่หรอ กูให้"หน้าแมร่งเงิบเลย โคตรฮา ฮ่าๆๆ

"เชี่ยเซน! กว่าจะวนมาถึงกูไพ่แมร่งก็โดนเมียมึงเอาไปล่ะ!!"กัสมันโวยวายยกตีนถีบไอ้เซนแทบ
กลิ้ง กูล่ะปวดหัวจริงจริ๊ง ทำไมไม่ไปสุ่มหัวเล่นที่ห้องพวกมึงว่ะ!!?

"สวยแล้วพรีม มึงส่องกระจกไปหน้าเหี้_ๆของมึงก็ไม่สวยไปกว่าชุดมึงหรอก"

"หุบปากมึงไปเลยเชี่ยเพลิน เดี๋ยวกูถีบตกเตียง"

"มึงก็ไปว่ามัน เดี่ยวมันก็เสียความมั่นใจ หึ"ฟิวมองฉันเหยียดๆ เดี่ยวกูก็จิ้มตาแตก!

"จะด่ากูก็ด่าเลย อย่าแอ๊บฟิวอย่าแอ๊บ นั่งแด_หนังสือกฎหมายมึงไปเงียบๆก็ดีอยู่แล้ว"เมื่อเช้าเห็
นไอ้มินบ่นๆด้วยว่าเมื่อคืนไอ้ฟิวมันเปิดไฟอ่านหนังสือทั้งคืนจนมันแทบไม่ได้นอนเลย วันนี้มันก็
ต้องไปส่งพี่กราฟที่หอในกรุงเทพอีก รำบากแทนมันจริงๆ

"กูไปแล้วนะ"

"กูได้แล้ว!! แปดสอง สามเจ็ด คิงคิง!!"

"โหย เชี่ยเพลินแมร่งชนะอีกล่ะ เซงว่ะ!"...คือไม่มีใครฟังกูเลย? ไอ้เพื่อนเวรห่วงชนชั้นเหนือทาส(ไพ่ ฮ่าๆๆ)มากกว่าเพื่อน!!

"ไปดีมาดีนะพรีม"แบงค์หันมายิ้มให้ฉันก่อนจะโบกไม้โบกมือลา จะมีก็แต่แบงค์เนี้ยแหละที่เข้าใจพรีม ToT

"รอนานไหม..ค่ะ?"ฉันถามพี่เทรนแบบขัดๆเขินๆเพราะไม่รู้ว่าควรพูดแบบไหนดี มาคบกันกะทันหันแบบนี้เลยทำตัวไม่ค่อยจะถูกเท่าไร

"ไม่นานครับ"พี่เทรนส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน ทำเอาคนมองแทบละลายไปกองกับพื้นเลยทีเดียว ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้รับรอยยิ้มแบบนี้จากพี่เทรนคนนี้ คนที่แอบชอบมาตลอด 3 ปี...

"..."บนรถไม่มีใครพูดอะไรจนพี่เทรนเองคงรับรู้ถึงความอึดอัดนั่นเลยเอื้อมมือมาเปิดเพลงฟัง
เบาๆ(แต่ไม่ใช่เบาเบาของซิงกูล่านะ ฮ่าๆๆ) คนที่คิดมาตลอดว่าไม่อาจเอื้อมถึงแต่วันนี้ได้มานั่งอยู่ใกล้ๆกันแบบนี้แล้วมันรู้สึกดีใจแล้วก็เกรงๆแฮะ ทำตัวไม่ถูกโว้ย!! โอ้ย! กูจะเอามือไปวางไว้ตรงไหนดีว่ะ!!

"พรีม"

"ค่ะ?"

"ยังเกรงพี่อีกหรอ? ไม่เห็นปากเก่งเหมือนในโทรศัพท์เลย"พูดเหมือนหาเรื่องอ่ะ

"ก็นี่เป็นครั้งแรกที่หนูใกล้พี่ขนาดนี้นิ่"

"พรีมชอบพี่จริงๆหรอ?"ถามบ้าๆ หน้าชักแดงๆ

"รักเลยแหละ"ฉันบ่นเบาๆตาก็มองออกไปนอกรถทั้งๆที่คนข้างๆน่ามองกว่าเยอะแต่ก็ไม่รู้จะมอง
ออกไปข้างนอกทำไม??

"เริ่มชอบพี่ตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ?"

"..."สตั้นไป 10 วิ"ไม่รู้ดิ่ รู้ตัวอีกทีก็รักแล้วอ่ะ"

"รัก? ความรู้สึกมันเป็นไงหรอ?"จะถามให้เขินทำไมหว้า!!?

"..."กรูไม่ตอบโว้ย!! เขิน!!"...พี่เทรนจอดรถไมอ่ะ!?"จะซื้อถั่วข้างทางก็บอกกันดีๆก็ได้ หักเข้า
ข้างเลยแบบนี้มันตกใจ

"พี่จะเอาคำตอบจากคนปากแข็ง ตกลงว่าไงครับ ความรู้สึกมันเป็นยังไง?"พี่เทรนขยับตัวหันมา
ทางฉันแล้วก็จ้องจนฉันทำอะไรแทบไม่ถูกเลย มองจากมุมนั้นจะเห็นเหนียงกรูเปล่าว่ะ??!

"...ก็แค่อยากเจอทุกวัน แล้วก็คิดถึงตลอดเวลาอ่ะ"ตอบไปส่งๆก่อน พี่มันจ้องจนกรูหายใจไม่ออกล่ะ

"แค่เนี้ย!? ไม่เห็นมีอะไรพิเศษเลย"พี่เทรนบ่นพึมพำก่อนจะออกรถ แต่ไม่เห็นมีอะไรพิเศษงั้นหรอ!!? สำหรับพี่เทรนมันพิเศษมากนะ!!

"แล้วการตกหลุมรักคนเดิมคนเดียวซ้ำไปซ้ำมาอ่ะ มันพิเศษพอไหม?"

"...ขอบคุณนะคร้าบที่ทน"พี่เทรนขยี้หัวฉันเล่นกวนๆ

โดยหารู้ไม่ว่าคำพูดนั้นมันทำให้หัวใจฉันพองจนจะระเบิดแล้ว!!!