สุดท้ายก็เพราะรัก

ลำดับตอนที่ #4 : 04 : Love lie

ตอนที่ 4

~ก๊อก ก๊อก ก๊อก!~
 

"ใครมันมาเคาะประตูว่ะ มึงไปดูดิ่มิน"

"มึงก็ไปเองดิ่ กูจะนอน!!"

"งั้นมึงไปดูดิ่กัส"

"ไม่ไปโว้ย!!"

"นาว ฟิว พรีม แบงค์ ลุกไปดูหน่อยดิ่"

"กูจะนอน ไอ้ควาย เวรระยำ /#/*#/@'%-/@+-&"

"พอแล้วเชี่ยพรีม งั้นไอ้เซนมึงลุกไปดูดิ่!"

"ทำไมมึงไม่ไปเองว่ะเชี่ยเพลิน"

"ก็มึงเป็นผู้ชายอ่ะ!"

"มึงอย่ามาอ้าง!.."

"พอเลยพวกมึง! แมร่งเสียงดังกว่าเสียงเคาะประตูอีก มีไร!!!?"มินแหกปากถามคนที่มาขัดอารมณ์การนอนอย่างหงุดหงิด

สงสัยไหมทำไมเพื่อนลูกเจ้าของโรงแรมและลูกเจ้าของโรงแรมถึงมานอนกองรวมกันในห้องแม่บ้านแคบๆ เน้นๆว่าห้องแม่บ้านแค๊บแคบ!! แทนที่จะเป็นห้องพักสุดหรู ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อคืนมินมันไม่แสดงอิทธิฤทธิ์โดยการไม่มาต้อนรับแขกกิตติมาศักดิ์ของพ่อมัน พ่อมันคงไม่แสดงอิทธิฤทธิ์กลับโดยการให้เข้าพักห้องแม่บ้านสุดหรูนี่แทนหรอก เหอๆ

"ท่านประธานให้มาบอกว่าวันนี้ให้คุณมินตราดูแลคุณกีรเมศให้ดีๆ มดอย่าให้ไต่ไรอย่าตอมค่ะ"

"...!!! พ่อบอกให้หนูไปดูแลไอ้หน้าม่อหรอ!!?"

"ค่ะ"

"พ่ออยู่ไหนพี่น้ำ หนูต้องคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง!!"

"ท่านประธานกับพ่อของคุณกีรเมศขึ้นเครื่องไปฮ่องกงแล้วค่ะ!"

"ฮ่องกง!? แล้วทำไมไอ้พี่กราฟมันไม่เกี่ยวหางเครื่องตามพ่อมันไปด้วยค่ะ!!?"

"คุณกีรเมศเขาอยากเที่ยวพัทยาน่ะค่ะ"

"ก็เรื่องของมันเซ่!!"

"แต่คุณท่านบอกว่าถ้าคุณมินยอมดูแลคุณกีรเมศหนึ่งวันคุณท่านจะอนุญาติให้เข้าพักห้องพัก
ของโรงแรมนะค่ะ"

"ไม่เอา! นั่นมันเรื่..."

"เชี่ยมิน!! เดี๋ยวกูก็โบกให้ เดี๋ยวพวกเราจะดูแลพี่กราฟให้เองนะค่ะ มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลย
เนอะ"

"กูไม่ดู อ่อย อู ไอ้ อัส เอน!!!"

"ลากมันเข้าห้องเลยเซน!! ไปก่อนนะค่ะ"กัสยิ้มหวานให้พี่เลขาก่อนจะหันไปจัดการตัวต้นเหตุ
ตอนนี้ทุกคนนิ่ตาแจ้งเลย ถึงจะมีแบงค์ที่ยังงงๆบ้างก็เถอะ

"โวยวายแต่เช้าเลย แค่เมื่อคืนกูต้องนอนบนเสื่อกูก็เมื่อยจะตายห่าล่ะ"

"นั่นดิ่เพื่อนนาว ถ้าเชี่ยมินยอมไปเจอพี่กราฟเรื่องก็จบไปนานล่ะ!"

"ไม่ต้องโทษกูเลยเชี่ยเพลิน พวกมึงด้วย กูไม่ชอบมันอ่ะ ทำไม?!"

"มึงจะเกลียดอะไรพี่กราฟนักว่ะมิน?"

"มึงจะเข้าใจอะไรล่ะกัส!"

"ก็มึงไม่บอกเหี้_อะไรพวกกูเลยแล้วพวกกูจะเข้าใจอะไรล่ะมิน?"ฟิวเริ่มโวยวายเนื่องตื่นเช้าเกิน
ควร พอมินมันสงบมันก็เข้าไปปลอบ

"...."

"ถ้ามึงพร้อมที่จะพูด พวกกูก็พร้อมที่จะฟังเหตุผลมึงตลอดนะ"กัสพูดเสริม

"กูไม่ชอบที่ต้องมานั่งดูมึงทุกข์ใจเลยว่ะ"ฉันพูดพลางมองมินแล้วหันไปมองเซนกับแบงค์ พวก
มันก็หลบตากันเป็นแถบ สาส กูไม่ใช่เมลูซ่านะ!!

"กูว่าบรรยากาศเริ่มไม่ดีล่ะ ไปว่ายน้ำกันดีกว่ามึง"นาวพูดแทรกขึ้นมา

"ใช่ๆ วันนี้กูมีนัดแข่งว่ายน้ำกับฉลามขาวด้วย"

"มึงแข่งที่ไหนว่ะเพลิน?"

"น้องกัสจะไปเชียร์กูหรอ"

"เปล่า กูจะไปเก็บศพมึงนั่นแหละ ไอ้สั_"มันสองตัววิ่งไล่เตะกันไปที่ทะเล พวกฟิว เซน แบงค์
นาวมันก็วิ่งไปไล่เตะกันอีก

"อย่าเครียดมึง ไปเล่นน้ำทะเลแก้เครียดกัน"

"...กูต้องไปปรนิบัติคุณกีรเมศ มึงจำไม่ได้หรอสั_"มินยิ้มกวนๆก่อนจะเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ถ้ามึงรู้ใจตัวเองเร็วๆมึงคงไม่ต้องทนฝืนยิ้มแล้วล่ะมิน

"มึงไม่เล่นน้ำหรอพรีม?"เพลินวิ่งตัวเปียกโชกจากทะเลขึ้นมานั่งใต้ต้นไม้ข้างๆฉัน 

"ไม่อ่ะ พี่เทรนมันบอกห้ามเล่นเพราะมันไม่ชอบคนตัวดำ"

"มันรักที่มึงหรือมันรักที่ผิวมึงว่ะ? ฮ่าๆๆ"ฉันเพิ่งบอกทุกคนไปเรื่องที่คบกับพี่เทรน พวกมันก็
โวยวายฉันใหญ่โดยเฉพาะกัส เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอนโคตรเพลีย!

"มึงไม่คิดถึงพี่คิวบ้างหรอเพลิน?"

"...คิดถึงดิ่"

"แล้วมึงไม่ลองไปหามันดูว่ะ?"

"กูอยากไปกับพวกมึงด้วย"

"..."

"อย่าหาว่ากูเห็นแก่ตัวเลยนะ กูกลัวว่าถ้ากูเสียใจแล้วจะไม่มีพวกมึงคอยปลอบกู แต่ถึงกูจะมีความสุขกูก็อยากจะบอกพวกมึงเป็นคนแรกเหมือนที่มึงบอกกูเรื่องพี่เทรนไงพรีม"ถามแค่นี้ แมร่งตอบซ่ะยาวเลย

"กูเข้าใจๆ แล้วมึงก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียใจนะเพราะกูไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่"ฉันชูสองนิ้วให้เพลินดู มันก็ยิ้ม ถึงมึงจะไม่มีอะไรให้เชื่อมั่นในความรักครั้งนี้แต่กูอยากให้มึงเชื่อมั่นในเพื่อนคนนี้นะเพลิน

"มึงๆ มาถ่ายรูปกลุ่มกัน!!"เสียงนาวตะโกนดังมาแต่ไกล ฉันกับเพลินก็ต้องรีบวิ่งไปถ่ายรูปกับมันทันที

"แล้วมินอ่ะ?"

"เอ้า มันไม่ได้อยู่กับมึงหรอพรีม?"ฟิวที่เพิ่งเดินขึ้นมาจากน้ำหันมาถามฉัน

"เปล่านิ่"

"เดี๋ยวกูไปตามให้ล่ะกัน"

"หยุดเลยเชี่ยกัส ขืนมึงเดินเข้าไปทั้งอย่างนี้เขาได้เอาข้าวสารเสกกับน้ำมนต์มาสาดใส่มึงแน่
เดี๋ยวกูไปเอง เซน แบงค์!!! ไอ้เซน ไอ้แบงค์!!! มาถ่ายรูป!!"แมร่งเล่นน้ำกันยังไงจะออกไปกลาง
ทะเลอยู่แระพวกมึง

"เร็วๆนะพรีม เดี๋ยวกูว่ายน้ำไปกลับเกาะนั้นรอ"กัสมันชี้ไปที่กลางทะเลห่างไปริบตาก่อนที่จะโดนรุ
มประชาทัณฑ์ ฉันเดินเข้าไปในโรงแรมแล้วก็เห็นมินมันนั่งอยู่ในห้องอาหารโรงแรม

"พี่กราฟอ่ะมึง?"

"พี่มันไปเข้าห้องน้ำ"

"หิวอีกแล้วหรอมึง?"

"จะบ้าหรอ พี่กราฟแมร่งเพิ่งตื่น ตอนกูขึ้นไปเรียกมันที่ห้องแมร่งเกือบละเมอปล้ำกูด้วย!"

"เฮ้ย จริงดิ่!!? อาชีพมึงนิ่เสี่ยงเนอะ ฮ่าๆๆ"

"กวนตีนล่ะ กูก็ทำเพื่อห้องสุดหรูกับอาหารมื้อค่ำริมทะเลของพวกมึงเนี้ยแหละ"

"ขอบคุณน้าา มินเพื่อนรักกก"

"อย่ามาประจบๆ มีไรป่ะถึงมาหากูเนี้ย?"

"พวกนั้นมันเรียกไปถ่ายรูป"

"อ๋อ.."

"ไปด้วยดิ่ อยากถ่ายด้วย"พี่กราฟเข้ามาแจม มินก็หงุดหงิดไปตามระเบียบ แต่พี่กราฟพอขึ้น
มหา'ลัยแล้วหล่อขึ้นนะเนี้ย

"กินข้าวให้หมดก่อนเหอะ"

"เดี๋ยวค่อยกลับมากินก็ได้"

"ไม่ได้!!"มินตบโต๊ะลั่น แขกคนอื่นก็หันมามองกันหมด 

"มินใจเย็นก่อนดิ่ว่ะ"กูอายเข๊า

"จะกินไม่กินข้าวเนี้ย!?"

"กิน! แต่จะถ่ายรูปก่อน!"

"อย่ากวนได้ไหมพี่กราฟ!!?"เชี่ยมิน ถ้ามึงจะตะคอกใส่หน้าพี่มันขนาดนี้อย่าเรียกมันว่าพี่เลย

"ทำไม!? มีปัญหามากก็ไปเคลียกันบนห้องเลยป่ะ"พี่กราฟยักคิ้วกวนๆ(แต่โคตรหล่อ!!)

"มึงพามันไปล่ะกันพรีม!!!"มินผลักพี่กราฟที่ยืนขวางทางออกแล้วรีบเดินไปหาพวกกัส กูตลอด!!

"พี่กราฟชอบใจอะไรนักหนาเวลาเห็นมินมันโกรธเนี้ย?"

"เปล่านิ่ ไปถ่ายรูปกันเหอะ"ปากแข็งทั้งคู่ หนักใจวุ้ย!

"พี่อยากรู้ไหมว่าทำไมมินมันถึงไม่ชอบพี่?"

"..."กระตุกเลย ฮ่าๆๆ

"มินมันกลัวแฟนมันเข้าใจผิดว่าพี่มาจีบมัน โอเคนะ!"พี่กราฟชงักเท้ากึกยืนนิ่งอยู่ที่เดิม สะใจว่ะ
ฮ่าๆๆ

"ไอ้พี่กราฟ!! จะถ่ายไหมรูปอ่ะ!!?"มินตะโกนมาแต่ไกล พี่กราฟก็ยืนนิ่งเงียบไม่ไหวติง

"แต่บอกไรไว้อย่างนะว่าแฟนมินมันเหี้_มากกก อยากให้ใครมาแย่งมินไปจากมันจริงจริ๊ง!"ฉันพูด
ลอยๆ ซักพักพี่กราฟมันก็เดินแซงฉันแล้วไปล็อคคอมินไว้ กัดกันให้สนุกเหอะเพื่อน

"จะกอดคอทำไมออกไปไกลๆเลย!!"

"ไม่ปล่อยหรอก ฮ่าๆๆ"

"ขอบคุณนะพรีม"