คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ใ ค ร ค น นั้ น แ ล ะ เ ร า ส อ ง ค น
ฉันนั่งจ้องหน้าพี่ชายอยู่นานในร้านกาแฟ พี่คริสเองพยายามจะหลบหน้าไปมา..
“โอเคพี่ยอมแล้ว”ในที่สุดเค้าก็ทนไม่ไหว >0<
“เล่ามาให้หมด”ฉันบอกอีกคนก่อนจะตักเค้กเข้าปาก
“เห้อ..”อีกคนถอนหายใจใหญ่ก่อนจะจ้องหน้าฉัน “ฮอกายูนเป็นคนที่พี่ระ..ชอบๆ เราเจอกันเมื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ ไม่รู้สิพี่ก็ชอบเธอตั้งแต่เห็นครั้งแรก แต่ความงี่เง่าของพี่เองที่เอาเธอไปเดิมพัน...”
“ว่าไงนะ?! อปป้าจะบ้าหรอเอาคนที่ชอบไปเดิมพัน”ฉันตวาดอีกคนเสียงดัง
“ก็เพราะความงี่เง่าความโมโหที่ไม่ลืมหูลืมตาไงพี่ถึงได้ทำอะไรบ้าๆแบบนั้น และพี่ก็เสียเธอไปให้มัน”คงหมายถึงผู้ชายคนนั้นซินะ “ถึงตอนนี้เธอยังไม่ได้ไปไหนจากใจพี่ และพี่จะเอาเธอกลับคืนมา”พี่คริสเปลี่ยนน้ำเสียงก่อนจะมองหน้าฉัน
“ฉันเอาใจช่วย อปป้าของฮยอนต้องทำได้อยู่แล้ว!”ฉันเอื้อมมือไปจับมือพี่ชายก่อนจะบีบเบาๆ “เซฮุน..?”ฉันมองร่างสูงที่เดินเข้ามาในร้านกาแฟพร้อมกับผู้หญิงที่หน้าตาดีอีกคน
“เล่นควงดาวมหาลัยโซลเลยหรอเนี่ย ไม่เบาแหะรอบนี้”พี่คริสหันไปมองสองคนก่อนจะมองหน้าฉัน “ไปทักทายเขาหน่อยไหม?”ฉันมองอีกคนก่อนจะส่ายหน้า ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนมีแรงกดอากาศทำให้ฉันหายใจไม่ค่อยออก แถมไม่อยากจะมองหน้าเซฮุน
ฉันเดินออกจากร้านก่อนที่พี่คริสจะวิ่งตามมาติดๆ ตอนนี้ไม่อยากจะไปไหนเลย เดินไปไหนดีนะ ทำอะไรดีนะ..
“hey honey!”ฉันหันหน้าไปมองต้นเสียง
“แจ็คสัน!!!”ฉันวิ่งเข้าไปกอดร่างโตทันทีที่เห็นหน้า
แจ็คสันคือเพื่อนชายที่ฉันสนิทที่สุดในโรงเรียนที่อยู่อเมริกา เขาเป็นคนเกาหลีแต่ไปเติบโตที่อเมริกาเห็นบ่นว่าพ่อกับแม่จะย้ายมาเปิดสาขาธุรกิจแบนด์เสื้อผ้าที่เกาหลี ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเร็วขนาดนี้
“คิดถึงจังเลย”แจ็คสันโอบกอดฉันแน่น นาทีนี้ไม่รู้ทำไมฉันถึงอยากกอดใครซักคนมากขนาดนี้
“อะแฮ่ม..”พี่คริสส่งเสียงบอกสัญญาณ “ไม่เจอกันนานนะแจ็ค”อันที่จริงเขาเองก็พอจะรู้จักกับแจ็คสันอยู่เหมือนกัน
“สวัสดีครับฮยอง ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นนะเนี่ย”แจ็คสันยออีกคนก่อนจะมองหน้าฉัน “รู้สึกไม่ดีอยู่ใช่ไหมละ กอดฉันซะแน่นเลย”ให้ตายเถอะถึงตอนนี้นายก็ยังรู้ใจฉันอยู่ ฉันพยักหน้า “ไม่เป็นไรแล้ว ต่อไปคิมก็จะไม่ต้องกังวลอะไรแล้วเพราะฉันย้ายมาโรงเรียนเดียวกันกับคิม”
“O_O!! จริงหรอแจ็คสัน!”ฉันถามอีกคน
“อื้ม!!”แจ็คสันเน้นคำหนักก่อนจะมองหน้าพี่คริส “ฮยอง เปิดใจให้ผมรึยังผมสัญญาว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุดเลย”ฉันมองหน้าแจ็คสันทันที
“ก็ดีนะ ฮยอนอาจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องของเจ้าพวกนั้นด้วย”พี่คริสคงหมายถึงคนในกลุ่มเราซินะ บางทีฉันก็น่าจะเปิดใจให้กับคนอื่นดูบ้าง
ในโรงเรียนเริ่มมีอะไรสนใจมากขึ้นเมื่อแจ็คสันเข้ามา เด็กสาวหลายคนต่างหลงใหลชายหนุ่มคนนี้ แจ็คสันเองก็เป็นคนอัธยาศัยดีเขาเลยเป็นที่นิยมภายในเวลารวดเร็ว
“กินข้าวกันเถอะ”แจ็คสันเดินมาก่อนจะนั่งลงข้างๆฉัน
“นี่ๆ ขโมยซีนตั้งแต่รับฮยอนอามาโรงเรียนแล้ว คราวนี้จะพาแฟนฉันไปกินข้าวอีกหรอ”แบคฮยอนโวยวายทันที
“ไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหล่ะ”ฉันบอกทุกคนก่อนจะลุกขึ้น “O_O!”
“เหนื่อยจังเลย”เซฮุนโอบไหล่ฉันก่อนจะเอาหัวมาซบที่หัวฉัน
“O_O!”
“ไปกันเถอะ”แล้วแจ็คสันก็คว้าฉันเข้าไปก่อนที่แรงอีกคนจะทำให้ฉันกระทบเข้าไปในอ้อมอกเขาพอดี
“นี่แก..”เซฮุนชี้หน้าแจ็คสันที่กำลังจ้องเขาอยู่เหมือนกัน
“ไปกันฮยอนอา”ชานยอลคว้ามือฉันก่อนจะเดินไปพร้อมกับแบคฮยอน
ตลอดการกินข้าวร่วมกันวันนี้เหมือนว่าอากาศจะร้อนผิดปกติ -_-;; ไม่รู้ว่าสองคนนี้จะขัดผลประโยชน์อะไรกันรึเปล่าถึงได้เหมือนจะไม่ลงรอยกัน แน่นอนว่าเซฮุนเองก็คงจะไม่ชอบแจ็คสันเพราะว่าเขาเข้ามาก็แย่งเรตติ้งไปมากอยู่เหมือนกัน
“ทำไมถึงมาอยู่นี้ได้ละ”ฉันหนีผู้คนก่อนจะมานั่งดูไคซ้อมบาสที่โรงยิม
“ไม่รู้สิ”ฉันบอกอีกคนก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้ไค “นายชอบใครบ้างรึเปล่าไค”ฉันถามอีกคนก่อนไคจะพ่นน้ำออกมา -_-^
“ถามอะไรของเธอ”ไคมองหน้าฉันก่อนจะปิดขวดน้ำ
“ก็แค่ถามเฉยๆ ฉันก็ยังกังวลเรื่องของเราอยู่เหมือนเดิม ฉันไม่อยากให้พวกนายต้องแคร์ฉัน”ฉันบอกอีกคน
“คิดมากไปก็แค่นั้น ฉันบอกหลายครั้งแล้วว่าใครก็ห้ามใจเราไม่ได้หรอก”ไคบอกก่อนจะยื่นมือมายีหัวฉันเบาๆ “อันที่จริงฉันก็มีคนที่ชอบแล้วนะ”ไคหยิบลูกบาสก่อนจะวิ่งเข้าไปในสนามอีกครั้ง
“คิมฮยอนอา...”
“คะ?”ฉันมองไปที่ชายหนุ่มคนนึงที่เดินเข้ามาด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ
“ขอเบอร์โทรหน่อยได้ไหม..”
“หื้ม?”
“ผมรักคุณมากเลยครับ ผมอยากจะเป็นแฟนคุณ แต่งงาน...”
“เลิกเพ้อเจ้อแล้วไปไกลๆซะ”ฉันกำลังตกใจกับชายคนนั้นเซฮุนก็โผล่มาก “อย่าเห็นว่าแกเข้ามาใกล้ฮยอนอาอีก”เซฮุนเสียงเข้มก่อนอีกคนจะรีบวิ่งไป “นี่เธอจะไปไหน”เซฮุนคว้ามือฉันทันทีที่เห็นฉันเดินหนี
“กลับห้อง”ฉันบอกอีกคนก่อนจะพยายามสะบัดมืออีกคนออก
“หลบหน้าฉันทำไม”เซฮุนถามเบาๆแต่เหมือนมันก้องในหูฉัน นั่นซิ ฉันหลบหน้าเขาทำไม “เธอดูแปลกไปนะ”เซฮุนถามอีกครั้ง
“ฉัน...ไม่มีอะไรจะคุยกับนายแค่นั้น”ฉันสะบัดมือก่อนจะเดินหนี
ทำไมเหมือนจะโกรธเขาด้วยนะ ฉันไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลยให้ตายเถอะ!!!
“ประธานครับกลับก่อนนะครับ”แทมินรองประธานชมรมเต้นทักทายฉันก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมา “จะเย็นแล้วรีบกลับนะครับ”ก่อนจะออกไปแทมินพูดก่อนจะโบกมือให้ ฉันโบกมือตอบก่อนจะเปิดเพลงซ้อมเต้นต่อ
“สวยมากครับ”
ปัง!!
เสียงประตูปิดก่อนอีกคนจะเดินเข้ามาพร้อมปรบมือดังๆ คนคนนั้นที่เห็นที่โรงยิม..
“ขอบคุณนะค่ะ ฉันว่าฉันต้องไปแล้ว”ฉันรับหยิบกระเป๋าก่อนจะเดินผ่านอีกคน
“จะไปไหน! ผมรักคุณมากนะ!”อีกคนดึงแขนฉันไว้อย่างแรง
“ปล่อยฉันนะ!”ฉันพยายามสะบัดแขนออกจากเขา แต่ด้วยแรงของผู้ชายทำให้ฉันไม่สามารถทำได้และยิ่งกว่านั้นหมอนี่ก็ดึงตัวฉันเข้าไปกอดอย่างแรง “ไอ่บ้า!! ปล่อยฉันนะ!!”น้ำตาจากความกลัวไหลออกมาทันทีเมื่ออีกคนซุกหน้าลงที่ต้นคอของฉัน “ใครก็ได้ช่วยที!!”ฉันพยายามส่งเสียงร้องแต่.. “O-O!!”เขายื่นหน้าลงมาประกบปากฉันอย่างแรง!!
ปัง!!!!
“ไอ่เลว!!”ฉันได้ยินเสียงอีกคนก่อนจะเห็นเจ้าบ้านั้นโดนอีกคนชกก่อนจะเซออกไปชนกำแพง “ไอ่จองมิน!! ฉันเตือนแกแล้วว่าอย่ายุ่งกับฮยอนอา!!”เซฮุน...
เซฮุนเข้าไปชกหน้าคนที่ชื่อจองมินอีกครั้งก่อนที่หมอนั้นจะสลบไป ฉันมองเซฮุนที่กำมือแน่นมือของเขาสั่นไปหมด เซฮุนทิ้งคอเสื้อของจองมินก่อนจะเดินเข้ามาหาฉัน
“เซฮุน...”ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยถามอีกคนก็โน้มตัวประกบริมฝีปากเบาๆ ความรู้สึกที่อบอุ่นแบบนี้มันคืออะไรนะ ทำไมฉันไม่ปฎิเสธจูบของเขาเหมือนจองมิน แต่กลับไม่อยากจะปล่อยอีกคนไปด้วยซ้ำ เซฮุนกดย้ำปากฉันก่อนจะจุ้บหลายๆครั้ง
“ฉันลบรอยจูบของไอ่เลวนั้นแล้ว เหลือแค่ของฉัน”เซฮุนมองหน้าฉันก่อนจะโน้มตัวจูบอีกครั้ง “ต่อไปนี้ใครหลายไหนก็ไม่มีทางจะแย่งเธอไปจากฉันได้”เซฮุนกอดฉันแน่นก่อนจะกระซิบเบาๆ “ฉันจะฆ่ามันแน่”แลดูโหดมากกว่าเดิมนะ
เซฮุนคว้ามือฉันก่อนจะเดินจูงมือออกจากห้องชมรมไป หัวใจตอนนี้มันพองเหมือนไม่รู้ใครมาเป่าเอาไว้แต่ถ้าเป็นตอนนี้ฉันก็พอจะรู้แล้วว่าใครที่เข้ามาเป่ามัน เซฮุนนายทำให้ฉันหลงรักนายเข้าแล้วรู้ไหม ฉันมองแผ่นหลังกว้างก่อนที่อีกคนจะหันมายิ้มพร้อมกับกระชับมือให้แน่น ราวกับบอกว่าเราจะไม่ห่างกันไปไหน
แจ็คสัน (jackson got7)
ความคิดเห็น