คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ศั ต รู แ ล ะ ค ว า ม ลั บ ค ริ ส, ช า น ย อ ล
การเลี้ยงฉลองวันนี้สถานที่จัดที่บ้านของฉัน เหมือนจะเป็นใจผู้ปกครองต่างร่วมลงเงินสนับสนุนงานเลี้ยงครั้งนี้ก่อนจะหนี้ไปพักร้อนที่ยุโรปกันทั้งหมด -_-^ ทิ้งลูกทิ้งเต้าไปได้ลงคอ
“ออนนี่ ฉันพาเพื่อนมาด้วยค่ะ นี่มินฮยอก ส่วนนั่นก็ดาซมค่ะ”คริสตัลแนะนำเพื่อนของเธอก่อนทั้งสองจะโค้งเบาๆ “ไม่มีปัญหานะคะ?”คริสตัลเอียงคอถาม
“ปัญหาอะไรเล่าคริสตัล ดีซะออกจะได้มีเพื่อนเยอะๆสนุกๆไง ตามสบายเลยนะมินฮยอก ดาซม”ฉันบอกกับสาวน้อยก่อนคริสตัลจะโผเข้ากอดฉันด้วยลูกอ้อนน่ารักของเธอ โธ่ยัยสวยแค่นี้พี่ก็เขินเธอจะตายอยู่แล้ว >_< ฉันสะบัดคริสตัลไปมา
“ยินดีด้วยนะครับฮยอนอานูน่า”มินฮยอกบอกฉันก่อนจะยื่นของขวัญให้
“ยินดีด้วยนะค่ะออนนี่”ดาซมบอกก่อนที่เธอจะมองไปที่อีกคนที่กำลังเดินมา “สวัสดีค่ะอปป้า!”เสียงอีกคนขึ้นสูงทันทีเมื่อเห็นเซฮุนเดินมา
“อันยองดาซม ไม่เจอกันนานเลยนะ”เซฮุนยกมือทักทายอีกคน “ฮยอนอา ชานยอลกับคริสฮยองยังไม่มาหรอ”นั่นสิ สองคนนั้นตั้งแต่เลิกเรียนยังไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลย
“ฮยอนอา...”
“เอลลี่!”ฉันวิ่งไปหาสาวน้อยที่ท่าทางกลัวที่จะเข้ามาที่บริเวณบ้านฉัน “ดีใจจังที่เธอมา”ฉันเขย่ามืออีกคน
“ฉันอยากมาแสดงความยินดีกับเธอนะ นี่ของขวัญ”เอลลี่ยื่นของขวัญให้ฉัน “เดี๋ยวฉันกลับแล้วนะ...”
“อยู่ด้วยกันก่อนซิ นะๆๆๆ”ฉันอ้อนอีกคน เอลลี่ยิ้มบางๆก่อนจะพยักหน้าตกลง
Kris part
“ฮยอง ผมว่าท่าจะไม่ดีแล้ว”ชานยอลบอกกับผมทันทีที่มองไปรอบๆ
อันที่จริงผมเองก็เป็นประธานนักเรียนที่ไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่ เพราะนอกจากจะดีเลิศอย่างที่คนอื่นคิดไว้ผมก็เลวสุดอย่างคาดไม่ถึงเหมือนกัน กลุ่มผมเองรวมทั้งชานยอลและลู่ฮาน เป็นกลุ่มที่ค่อนข้างจะมีชื่อเสียงในด้านมืดไม่ต่างจากจุดสว่างที่เรายืนอยู่
“ไหนมันบอกจะนัดมาคุย”ผมบอกกับลู่ฮาน
“หมาลอบกัด!ชิ!”ผมมองไปที่กลุ่มชายที่เดินเข้ามา จำนวนที่มากกว่าเราเกิบสามเท่าซึ่งตอนนี้เรามาเพียงแค่สามคนเท่านั้น
“เดี๋ยวฉันโทรบอกกลุ่มเราเดี๋ยวนี้แระ”ลู่ฮานบอกก่อนจะกดโทรศัพท์
การปะทะเกิดขึ้นทันทีโดยที่เราไม่ทันจะตั้งตัว ทำไมมันต้องเกิดเรื่องบ้าแบบนี้ในวันที่ผมควรจะยืนเคียงข้างแสดงความยินดีให้น้องสาวด้วย สาบานว่าผมจะไม่ทำให้เธอรู้และเป็นห่วงผมได้ จัดการงานให้เรียบร้อย..
“ชานยอล!”
“ครับ!”
“ให้เร็ว!”
“จัดไปครับฮยอง!”
ผมบอกชานยอลก่อนจะรีบเร่งจัดการงานให้เรียบร้อย การรุมไม่ใช่ปัญหาของผมเท่าไหร่กับแค่สิบกว่าคนถ้ายี่สิบก็ว่าไปอย่าง ใช่เวลาไม่ถึงสามสิบนาทีก็คว่ำโรงเรียนอริได้ แต่ดูสภาพตอนนี้...
ผมรีบเร่งขับรถไปคอนโดลับของผมที่แอบซื้อไว้ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ชุดนักเรียนใหม่ เมคอัพปิดรอยช้ำ แน่นอนว่าชานยอลเองก็ทำเหมือนๆกัน ก่อนจะตรงไปงานของฮยอนอา
“สาวน้อย”ผมโอบกอดร่างบาง
“อปป้า!”ฮยอนอาทุบอกผมเบาๆ แต่เหมือนจะเจ็บอยู่เหมือนกันเพราะมันอาจจะช้ำๆในตอนนั้น “ไปไหนมา! ทิ้งน้องทำไม T-T”ฮยอนอาน้อยของผมขี้แยเหมือนเด็กๆก่อนจะกอดผมแน่น
“ยินดีด้วยนะครับประธานชมรมเต้นคิมฮยอนอา”ผมบอกอีกคนเบาๆ นี่คงเป็นความภูมิใจของเธอที่สุดในตอนนี้และเป็นความภูมิใจของผมและพ่อแม่เช่นกัน ที่เธอได้แสดงให้เห็นว่าความสามารถของเธอไม่ใช่เล่นๆ น้องสาวพี่เก่งที่สุดในโลก ^-^
Hyuna part
ฉันโอบกอดพี่ชายแน่นเหมือนเด็กๆ ก่อนที่พี่ชายจะบอกให้เลิกขี้แยแล้วเข้าไปในงาน พักหลังเหมือนพี่คริสจะทำตัวแปลกๆและชอบหายไปกับชานยอลอยู่เรื่อย หรือชานยอลจะติวพี่คริสเข้ามหาลัยนะ?
“ไปไหนมา”ฉันสะกิดชานยอล
“หื้ม ธุระ”ชานยอลกินเนื้อเต็มปากก่อนจะเคี้ยวตุ้ยๆ -3- ท่าทางจะอร่อยน่าดู “ฮยอนอาชิมดู ไอ่นี่อร่อยเป็นบ้า”ชานยอลป้อนเนื้อเข้าปากก่อนจะยิ้ม “อร่อยใช่ไหม”เขาชี้หน้าฉันก่อนจะคว้าอีกคำ
“จุ๊บ!”แบคฮยอน...
“O_O!”ฉัน...
“O0O!!”ชานยอล..
“อะไรของนายเนี่ย!!”ฉันมองหน้าแบคฮยอนที่ยิ้มระรื่นหลังจากขโมยจุ๊บแก้มฉัน
“ของขวัญไง ฉันเห็นคนอื่นให้นู้นนี้ กลัวเธอจะไม่ประทับใจเลยจุ๊บๆ”เหตุผลที่ไม่น่าประทับใจเลยนะ “ฉันชอบ...”แบคฮยอนอ้าแขนกว้างก่อนจะเดินปรี่เข้ามา
“ฉันก็ชอบนายแบคฮยอน”ชานยอลกอดแบคฮยอนทันที
“TOT ไม่ใช่แกชานยอลหลบปายยยยย”แบคฮยอนพยายามดิ้นสู้แรงของอีกคน ชานยอลลากแบคฮยอนออกจากฉัน
“รู้สึกยังไงบ้างที่คนอื่นต้องจำใจหลงรักเธอ เพียงเพราะกฎงี่เง่าของพ่อแม่”
“เธอว่าไงนะ?”ฉันมองหน้าดาซมที่เดินเข้ามาตักของกิน
“แก่จนหูตึงแล้วรึไง ฉันถ้าว่าเธอรู้สึกยังไงที่คนอื่นต้องจำใจชอบเธอ ทั้งๆที่เขามีสิทธิที่จะชอบผู้หญิงคนอื่น”ฉันส่ายหน้า ที่ฉันย้ำถามไม่ใช่เพราะอยากจะฟังมันอีกครั้ง เพียงแค่ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะใจกล้าเข้ามาพูดต่อหน้าฉันแบบนี้
“ฉันไม่ได้บังคับพวกเขาสักหน่อย”ฉันบอกอีกคน
“แต่พ่อแม่เธอและเขาก็บังคับไม่ใช่หรอ คริสตัลเล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว น่าสมเพศนะที่ไม่มีใครมองถึงต้องคนในกลุ่มสนใจ”ดาซมแสดงสีหน้าที่ไม่พอใจก่อนจะเหยียดหยามฉันผ่านทางสายตา
“รู้เอาไว้นะคิมฮยอนอา ลู่ฮานอปป้าของเธอเขาไม่ได้ชอบเธอเพราะหน้าตาหรืออะไรต่างๆของเธอ เขาเพียงอยากจะเด่นในฐานะเพื่อนของคริสอปป้าหรือแฟนคนในกลุ่มไฮเท่านั้น ส่วนแบคฮยอนอปป้าก็มีคนที่แอบชอบอยู่แล้วที่ญี่ปุ่นที่เขาชอบเธอเพราะพ่อแม่ของเขา...”
“เรื่องบ้าบออะไรของเธอดาซม?”
“แบคฮยอนอปป้า...”ดาซมถึงกับมือไม้อ่อนทำเอาจานที่เธอถืออยู่หล่นลงพื้นแตกกระจายทันที
“คนที่ฉันแอบชอบมีอยู่คนเดียวเท่านั้น คือผู้หญิงที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ เรื่องญี่ปุ่นอะไรของเธอมันตลกเกินไป”แบคฮยอนทำสีหน้าเรียบๆแบบนั้นไม่เหมือนตัวตนของเขาเลย “ในกลุ่มเราไม่มีใครบังคับใจเราได้หรอก แม้กระทั่งพ่อแม่เอง”แบคฮยอนมองฉัน “ทุกคนต่างรุมล้อมฮยอนอาเพราะทุกคน...ต่างชอบเธอทั้งนั้น”
“ไม่จริง!”ดาซมบอกอีกคนก่อนจะวิ่งร้องไห้ออกไป
“ร้ายกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย ว่าไหมฮยอนอาที่ร้ากกกกกกกกก”กลับมาเป็นแบคฮยอนคนเดิม -_-;;
“ที่นายว่ามาแค่ให้เธอสำนึกผิดใช่ไหมแบค”ฉันถามอีกคน
“เรื่องจริงซิฮยอนอา...”
ทุกคนที่เข้ามาในตอนนี้คือฉันหรอ บางครั้งฉันก็น่าจะเก็บคำพูดของดาซมมาคิดไว้ก็ดี จะให้ทุกคนมาเสียเวลาเพราะฉันแบบนี้มันเห็นแก่ตัวเกินไป ลำพังฉันเองก็ไม่น่าจะเหมาะสมกับพวกเขาเท่าไหร่ คนดีๆอย่างแบคฮยอน ไค เซฮุน และชานยอล พวกเขาน่าจะได้เจอกับผู้หญิงที่ดีกว่าฉันซิ...
ความคิดเห็น