คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไ ม่ ใ ช่ เ ธ อ ค น นี้ ! !
Hyuna part
หลังจากที่ลงมาจากเครื่องฉันต้องสะดุดตากับป้ายชื่อใหญ่ๆของฉันและกลุ่มชายหนุ่มที่ถืออยู่ ฉันเดินตรงไปทักทายพวกเขาก่อนจะมองหน้าพวกเขาอีกครั้ง แม้ว่าพ่อจะบอกว่าพวกเขาคือเพื่อนใหม่ของฉันแต่ก็น่าลำบากใจเหมือนกันนะเนี่ยเพื่อนชายเล่นหน้าตาดีกันทุกคนเลย >_<
ตอนนี้เรานั่งอยู่บนรถตู้ซึ่งยังไม่มีใครเริ่มบทสนทนาเลย -_-;; ยกเว้นคนนึงที่หน้าตาน่ารักที่เอาแต่จ้องฉันอยู่...
“ฮยอนอา เธอจำพวกเราได้ไหม?”ชายหนุ่มที่จ้องฉันอยู่ถามขึ้นมา
“จะบ้ารึไงแบคฮยอน เธอยังไม่เคยได้เจอเราสักทีจะจำได้ที่ไหน”คนตัวสูงๆบอกกับอีกคน
“ฉันแบคฮยอนนะ ส่วนคนนั้นชานยอล ไอ่นั่นไค ส่วนเจ้านี้เซฮุน เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ”แบคฮยอนยื่นมือมาก่อนที่ฉันจะเอื้อมไปจับแล้วเขย่าเบาๆ
“ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน ฝากตัวด้วยแล้วกัน”ฉันบอกกับทุกคนก่อนจะมองหน้าเซฮุนที่นิ่งอยู่
ฉันยื่นหน้าไปดูอีกคนเหมือนว่าจะมีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นกับเขารึเปล่านะ
เอี้ยดดดดด !!
“ระวัง !”
จุ้บ
O.O!! ด้วยความที่อยากรู้อยากเห็น การยื่นหน้าของฉันบวกกับรถหยุดอย่างกะทันหันแรงส่งทำเอาตัวฉันพุ่งไปหาอีกคน ใบหน้าของฉันกระทบเซฮุนอย่างจัง ตรงแก้มเขาด้วย -__-^^
“... ทำอะไรของเธอนะ”เซฮุนหันมาก่อนจะจ้องด้วยสายตาดุ
“ฉันเปล่านะๆๆๆๆ”ฉันยกมือปัดๆก่อนจะขยับกลับไปนั่งที่เดิม ฮยอนอาเอ่ยยย ; _; เพราะความซนของแกเลยจริงๆ
เหมือนว่าภายในรถจะกลับมาเงียบอีกครั้ง และเหมือนโชคจะดีที่เราถึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งแบคฮยอนบอกว่าเป็นบ้านของชานยอลที่เหล่าบรรดาญาติหลายๆคนนั่งรอพวกเราอยู่
ฉันก้าวลงจากรถก่อนจะยืนแขนเพื่อจะสัมผัสอากาศที่โซล
ตึก !
“-___-^^ มีปัญหาอะไรกับฉันรึเปล่า?”
“;_; เซฮุนอา ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ”ทำไมฉันจะทำอะไรต้องโดนเขาตลอดเลย
“นี่ๆ จะสนิทกันเร็วเกินไปแล้วนะ”แบคฮยอนแทรกกลางก่อนจะคว้ามือฉันไป
ฉันเดินตามแบคฮยอนไปก่อนจะเจอชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังกอดอกมองดูอยู่ หน้าตาคนนั้นคล้ายๆกับ..
“พี่คริส!!”พี่ชายแสนรักของฉันเอง ^0^
“ให้เวลาสองวินาที ถ้าแกไม่ปล่อยมือของน้องสาวฉัน แกตายแบคฮยอน”พี่คริสเดินเข้ามาก่อนที่แบคฮยอน
“สองวิก็เพียงพอสำหรับผมแล้วฮยอง”แบคฮยอนบอกกับคริสก่อนจะหันหน้ามายิ้มหวานให้กับฉัน
“แค่จับมือ สู้ผมก็ไม่ได้ฮยอง ฮยอนอาจุ้บแก้มผมด้วย”เซฮุนเดินมากระซิบแรงๆใส่หูของพี่คริสก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านอย่างสบายใจ
“ฮยอนอา!”
“คุณพ่อ คุณแม่!”ฉันใช้เวลานี่หนีปัญหาดีกว่า -0-
ฉันเดินเข้าไปในบ้านที่ใหญ่โตของชานยอลก่อนจะทักทายคุณพ่อคุณแม่ทั้งหมด เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย -_-;; ฉันตอบคำถามของพ่อแม่ทั้งหมดก่อนจะหยิบโดนัทกินไปด้วย ที่โซลก็อร่อยเหมือนกันนะเนี่ย ^0^
“จะสิบชิ้นแล้วยัยอ้วน”เซฮุนหยิบกล่องโดนัทออกจากโต๊ะ -_-^
“เอามานะ”ฉันบอกกับอีกคน
“ไม่”
“ผมมีอะไรอยากจะบอกครับ”อยู่ๆพี่คริสก็เอ่ยขึ้น “ผมขอห้ามทั้งสี่ยุ่งกับฮยอนอาได้ไหมครับ?”-0-! อะไรของเขานะ
“ว่าไงนะคริส ฮ่าๆ จะหวงน้องมากเกินไปแล้วนะ”คุณพ่อเอ่ยออกมาก่อนจะขำกันใหญ่ “ในฐานะพ่อของฮยอนอา ยินดีเสมอที่จะรับว่าที่ลูกเขยในกลุ่มนี้ ใครได้ใจฮยอนอาจะยกเครื่องบินส่วนตัวให้ลำหนึ่ง ฮ่าๆ”พ่อ...
“ฉันก็อยากจะได้หนูฮยอนอามาเป็นลูกสะใภ้เหมือนกันนะ”คุณแม่คิมสอง(แม่ไค)เอ่ย
“ถามผมยัง?”ไคบอกกับแม่ก่อนจะมองมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชา -_-;; หมอนี่น่ากลัวจัง
“นี่ๆคุณแม่ไค ฉันก็อยากได้เหมือนกันนะ แบคฮยอน สู้ๆนะลูก”แม่บยอลชูกำปั้นให้กำลังใจแบคฮยอน
“โอ้โห้ งานนี้จัดให้ครับแม่”เอิ่ม..ฉันว่าไปกันใหญ่แล้ว
“คนนี้ไม่ได้ครับ!!”พี่คริสฉันจะบ้าแล้วค่ะ ; 0 ;!!!!
ทั้งบ้านขำกันใหญ่ยกเว้นฉัน โธ่ อยากจะกลับอเมริกาซะตอนนี้เลยได้ไหมเนี่ย ฉันกุมหน้าก่อนจะมองไปที่สายตาคู่นึงที่จ้องมาอยู่ บุคคลที่ยกกล่องโดนัทฉันไป โอเซฮุนยิ้มมุมปากก่อนจะมองหน้าฉัน ก่อนจะทำปากเหมือนจะพูดว่า
“เธอ เป็น ของ ฉัน”
ไม่จริงมั้ง...
ความคิดเห็น