ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [4EXO] 5Heart ดวงใจของเธอ (hyuna,sehun,4minute,exo)

    ลำดับตอนที่ #12 : ค ว า ม รู้ สึ ก

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 57



    Kai part

    ผมโอบเธอเอาไว้เมื่อเห็นอีกคนร้องไห้ฟูมฟาย ทันทีที่เห็นฮยอนอาเดินมาพร้อมน้ำตาแบบนั้นมันทำให้ผมทิ้งทุกอย่างเพื่อเธอ และไม่รู้ว่าทำไมต้องเจ็บทั้งๆที่ไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น

    “เกิดอะไรขึ้น?”ผมถามอีกคน ฮยอนอาเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมพูดจา “บอกหน่อย”ผมจับไหล่บางก่อนจะมองหน้าเธอ ฮยอนอาปาดน้ำตาก่อนจะมองหน้าผม

    “ฉันมันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ”คำถามอีกคนทำให้ผมเริ่มจะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น

    “ใครว่าเธอ บอกมา มันว่ายังไง?”ผมถามอีกคนแต่ฮยอนอาเอาแต่เงียบก่อนเธอจะนั่งลง

    “นูน่าๆผมตามหาแทบแย่”ผมมองไปที่แทมินปีหนึ่งจำได้ว่าหมอนี่เต้นเก่งมากๆสงสัยจะเป็นเด็กในชมรมของฮยอนอา “ผมรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น”ผมมองไปที่แทมินก่อนเขาจะนั่งลงข้างๆฮยอนอา “ผมได้ยินตั้งแต่ดาซมคุยกับเพื่อนว่าจะเล่นงานนูน่า และผมก็ตามเธอมาจนรู้ว่าดาซมกุเรื่องมาทำลายนูน่า ว่านูน่ากับชานยอลฮยองจูบกันที่ห้องสมุดแล้วก็...บอกว่านูน่าสนุกที่ปั่นหัวคนในกลุ่มให้ชอบให้เซฮุนฮยองฟัง...”

    “ไอ่เซฮุน..”

    “อย่านะไค ฉันขอร้อง”ฮยอนอาคว้ามือผมทันทีที่เธอรู้ว่าผมจะทำอะไร คนหูเบาอย่างเซฮุนมันต้องมาว่าฮยอนอาทันทีที่ได้ยินมา “ให้เขาเข้าใจฉันแบบนั้นดีกว่า”ฮยอนอาบอกก่อนจะลุกขึ้น “แต่พวกนายอย่าเข้าใจฉันผิดนะ”เธอบอกกับผมและแทมินที่ยืนอยู่

    “นูน่า..ผมอาจจะไม่สนิทกับนูน่าแต่ผมก็รู้ว่านูน่าไม่ใช่อย่างที่ดาซมพูด คนอย่างหล่อนปั้นน้ำเก่งจะตาย”แทมินบอก

    “ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น”ผมลูบหัวอีกคนเบาๆ “ค่าน้ำตาเธอเดี๋ยวฉันจ่ายให้”ฮยอนอามองหน้าผมแบบงงๆ

    คนอย่างเซฮุนมันต้องได้เจออะไรที่เจ็บใจถึงจะยอมเอ่ยอะไรออกมา ผมมองครั้งแรกก็รู้ว่าหมอนั่นชอบฮยอนอามาตั้งนานหรืออาจจะชอบตั้งแต่เห็นหน้ากันครั้งแรกเลยก็ว่าได้และแน่นอนว่ามันคงจะชอบฮยอนอามากถึงขนาดโกรธเมื่อได้ยินว่าชานยอลจูบกับเธอ ครั้งนี้ผมจะเอาหัวใจของผมแลกกับหัวใจของอีกคน เปิดใจรับความสุขแม้จะรู้ว่าสุดท้ายเธอจะเลือกใครผมก็จะยอมรับเพราะผมเลือกแล้วว่าจะเสี่ยงกับเกมครั้งนี้...

    Hyuna part

    เช้าวันใหม่ฉันขอให้แจ็คสันมารับไปโรงเรียนเลี่ยงที่จะเจอกับเซฮุนให้มากที่สุด พรุ่งนี้แล้วซินะงานปาร์ตี้อะไรนั่นจะเกิดขึ้น ทั้งคาบเรียนฉันไม่ยอมแม้แต่จะมองหน้าของอีกคน เซฮุนก็ทำตัวตามปกติเฮฮากับบรรดาสาวๆสาวกของเขา

    “กินข้าวกัน”แจ็คสันเดินมาชวนฉันถึงที่โต๊ะ

    “แจ็คสัน มีรายงานที่เรายังค้างอยู่ช่วยอยู่ก่อนแปปนึงได้ไหม”มาร์คเพื่อนร่วมห้องบอกกับอีกคน

    “คือ...”

    “ไปทำงานเถอะ”ฉันดันแจ็คสันเบาๆ “แบคฮยอนหายไปไหน”ฉันหันหน้าไปหาชานยอล

    “ไม่รู้สิ ช่วงนี้แปลกๆตั้งแต่โทรศัพท์หายแล้ว”ชานยอลบอกกับฉันก่อนจะทำตัวเหมือนเร่งรีบ “ฮยอนอาวันนี้ฉันกลับบ้านเร็วนะ กินข้าวกับ..อ้าวเซฮุนมันไปก่อนแล้วหรอ”ชานยอลมองเซฮุนที่เดินไปกับกลุ่มเด็กสาว “งั้นก็กินกับไคนะ ฉันไปแล้ว”ชานยอลเก็บกระเป๋าก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆแล้วเดินออกจากห้อง

    “ไปกันยัง”ไคเดินมาก่อนจะคว้ามือฉัน ฉันมองอีกคนที่จับมือฉันอยู่ “ก็จะเรียกร้องค่าเสียหายให้”ไคหยักคิ้วก่อนจะจูงมือฉันออกจากห้องท่ามกลางสายตาของหลายๆคน

    ตอนนี้ฉันนั่งกินข้าวกับไคสองคน บรรยากาศมันก็แปลกกว่าทุกวัน ไม่มีแบคฮยอนที่คอยอ้อนและเขา.. ไคทำหน้าที่กินผักที่มีในจานของฉันตามปกติ เรากลายเป็นเหมือนคู่รักเลยแหะ -_-;;

    “มาทำไมที่นี้หรอ”ฉันเดินตามไคมาที่หลังโรงเรียน ว่าแต่ที่แบบนี้ก็สบายดีจังลมก็เย็น ฉันนั่งลงพื้นหญ้าทันที “O_O?

    “อย่าขยับนะ”ไคทิ้งตัวนอนก่อนจะหนุนตักฉันทันที เขาเคลิ้มหลับทันทีที่หลับตา -_-;; โอ๊ะๆอะไรติดหน้าผากอ่ะ เขี่ยออกๆ

    “เธอนี่มัน!”ฉันโดนผลักอย่างแรงจนไคสะดุ้งตื่น เหมือนว่ามันจะแรงไปหน่อยฉันรู้สึกปวดๆที่ไหล่อยู่เหมือนกัน

    “ฮยอนอาเป็นอะไรไหม แกเป็นบ้าอะไรเซฮุน”ไคลุกขึ้นก่อนจะมองหน้าอีกคน

    “แกโดนปั่นหัวอยู่ไค อย่าไปหลงเชื่อยัยนี่”เซฮุนชี้หน้าฉัน

    “ถ้าเป็นแบบนั้น...ฉันก็ยอมโดนปั่นหัวนะ ส่วนแกไม่ได้เดือดร้อนอะไรก็อย่าโวยวาย”ไคบอกเซฮุน

    “แกยอมงั้นหรอ? แก...ชอบยัยนี่งั้นหรอ?”

    “หรือแกไม่?”                                                                                                                                    

    “...”

    “ว่าไง? แกชอบฮยอนอาหรอถึงได้เดือดร้อนกับคนอื่นไปทั่ว ปิดหูแล้วหัดดูบ้างนะว่าอะไรเป็นอะไร ไอ่คนหูเบา”ไคคว้ามือฉันก่อนจะเดินหนีอีกคน

    อีกครั้งที่ความลำบากใจเข้าจู่โจม คาบเรียนสุดท้ายของวันนี้คือการทำอาหารฉันเองต้องอยู่กับกลุ่มไฮแต่ด้วยชานยอลกลับบ้านก่อนเอลลี่จึงเข้ามาเป็นสมาชิกกลุ่มชั่วคราว วันนี้เห็นบอกว่าจะทำสปาเก็ตตี้โดยแบคฮยอน =_=

    “หั่นๆๆ หั่นปลาหมึก”แบคฮยอนสั่งนู้นนี้ไหนบอกว่าเป็นเชฟยังไม่เห็นลงมือทำอะไรสักอย่างเอาแต่สั่งอยู่เนี่ย -.- “เห้ย! เซฮุนเอาแต่ปลาหมึกไม่เอานิ้วแก”ฉันมองไปที่เซฮุนก่อนจะเห็นเลือดนอง

    ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ฉันถอดผ้าคลุมผมพันแผลให้อีกคนก่อนจะดึงมือออกจากห้องเรียน ฉันเดินตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที แล้วครูพยาบาลละ? -_-;;

    “ปล่อยมือฉันได้แล้ว”เซฮุนพูดเสียงเรียบๆ ฉันลืมไปเลยว่าเขาคือเซฮุนคนที่เกลียดฉันอย่างกับอะไรดี “ไม่ต้องมาทำดี...”

    “หยุดพูดสักทีเถอะ เก็บไว้ในใจบ้างก็ได้ฉันเองก็ไม่ใช่หินที่จะไม่รู้สึกอะไร”ฉันบอกอีกคนก่อนจะเอาที่ทำแผลมาวาง “นายฟังจากอีกคนแล้วทำไมไม่ยอมฟังจากฉันบ้างละ”ฉันทำแผลให้อีกคนเบาๆ “ฉัน...เสียใจเป็นเหมือนกันนะ”ฉันเก็บกล่องทันทีที่ทำแผลให้อีกคนเรียบร้อย

    “...”

    ฉันเดินออกจากห้องพยาบาลก่อนจะไปเริ่มคลาสใหม่ ซึ่งตอนนี้แบคฮยอนก็ทำเสร็จเรียบร้อยด้วยมือของเอลลี่ -_-^ ส่วนไคก็เอาแต่นั่งรอจะชิมท่าเดียว -_-ll

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×