คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เ ข้ า ใ จ ผิ ด
ฉันจำไม่ได้ว่าผ่านเรื่องร้ายอะไรมา แต่ดันไปจำแค่เรื่องของจูบของเซฮุนและความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้น ถึงตอนนี้ฉันมั่นใจแล้วว่าฉันชอบเขาเข้าแล้วจริงๆ ><
“เมื่อคืนสงสัยจะนอนดึกนะตาบวมเชียว”แบคฮยอนถามฉันขณะที่นั่งรถมาด้วยกัน
“สวยไหม?”ฉันถามอีกคน
“สวยเหมือนเดิม มาจุ้บ..”ไม่ทันที่แบคฮยอนจะยื่นหน้ามาเซฮุนก็เอามือมาดันหน้าอีกคนไว้
“ทุกคนมีเรื่องจะบอก”พี่คริสพูดขึ้นมาทันที “พอดีว่าไฮจะมีงานปาร์ตี้นะ”ไม่ทันจะพูดเสร็จเหล่าบรรดาไฮทั้งหลายต่างส่งเสียงทันที >0< รวมถึงฉันด้วย -_-;; “แต่ทุกคนต้องมีคู่เข้าร่วมงานนะ กฏคือห้ามคนในกลุ่มเดียวกัน ซึ่งแปลว่าจะมีสิบสี่คนในงาน”
“งานมันดูเป็นทางการไปไหมฮยอง”ไคถามขึ้น
“ก็อยากให้มันเป็นทางการบ้างอะไรบ้าง ศุกร์นี้นะ”พี่คริสพูดเสร็จเราก็ถึงโรงเรียนพอดี
ทั้งวันแบคฮยอนเอาแต่งอแงเรื่องของปาร์ตี้ไม่ยอมทำอะไร ส่วนไคเองก็ไม่สนตามสไตล์ของเขา ชานยอลก็เหมือนจะไม่ได้กระตือรือร้นอะไร ส่วนเซฮุนก็เอาแต่เขี่ยปากกาเล่นทั้งวัน -_-ll ไปกันหมดแล้ว
“จะชวนฉันไปงานปาร์ตี้หรอ? ว้าวฟังดูดีนะ”แจ็คสันทำหน้าตื่นเต้นก่อนจะหยิบโค้กมากิน “เปิดตัวในฐานะแฟนด้วยใช่ไหม”อีกคนเอียงคอมาถามฉันที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ว่าไงนะ?”
“ก็เปิดตัวในฐานะแฟนด้วยใช่ไหม คริสฮยองให้ฉันเป็นแฟนเธอแล้วนะ”พี่คริส?
“เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับเราสองคนไม่ใช่หรอ”ฉันถามอีกคน
“ขึ้นอยู่กับเธอมากกว่า เพราะฉันยังไงก็รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง”ฉันมองหน้าแจ็คสัน “เธอนี่ใจแข็งเป็นบ้าเลย ฉันอุตส่าห์ตามมา...”
“นายย้ายตามพ่อแม่นายมาเถอะ”
“เธอคิดว่าฉันจะอยู่คนเดียวที่อเมริกาไม่ได้หรอ ฉันแค่ไม่อยากอยู่คนเดียวเมื่อไม่มีเธอ”ในที่สุดฟ้าก็ยกความลำบากใจมาให้ฉันในตอนนี้ “นาอึนก็จะกลับมาเหมือนกัน แต่ไม่มั่นใจว่าวันไหน”
“จริงหรอ?! ดีใจจัง”เพื่อนสนิทของฉันจะกลับมาอยู่เกาหลีเหมือนกันหรอเนี่ย
“ฉันก็อยู่ตรงนี้นะ ให้ความสำคัญเพื่อนไม่เท่ากันนิน่า -3-“แจ็คสันทำหน้าบึ้ง “ฉันจะชนะใจเธอให้ได้เลยคิมฮยอนอา ต่อให้มีคู่แข่งที่น่ากลัวตั้งสี่คนก็ไม่ยอมถอย”
“อย่าทำอะไรเพื่อฉันเลยแจ็คสัน ฉันไม่ได้ดีเลิศขนาดนั้น คนอย่างนายหาผู้หญิงที่ดีและสวยก็ฉันหลายๆเท่ายังได้เลย”
“รอให้ฉันพยายามก่อน ถึงตอนนี้นั้นถ้าฉันเหนื่อยและเธอบอกให้ถอยจริงๆฉันจะถอย”แจ็คสันเป็นคนดีอีกคนที่ฉันไม่อยากจะให้มาจมปรักที่ฉัน
เซฮุนกับฉันเองยังไม่ค่อยได้มีโอกาสได้คุยกันเท่าไหร่ ฉันเองก็ไม่อยากจะชวนคุยเพราะกลัวจะเก้ๆกังๆใส่เขา เราเองเลยต้องเงียบแบบนี้ต่อไป
Sehun part
ผมเดินออกมาจากห้องชมรมการแสดงหลังจากซ้อมละครก่อนจะเจอแจ็คสันกับคริสฮยองยืนคุยกันอยู่
“แจ็ค ฝากน้องสาวฉันไว้ที่นายได้ไหม?”คริสฮยองไม่เคยจะเอ่ยปากบอกแบบนี้มาก่อน เขาเป็นคนที่หวงฮยอนอามากกว่าใครแต่ถึงตอนนี้ทำไมถึงได้ยกให้คนอื่นง่ายขนาดนี้
“ผมจะดูแลเธออย่างดีครับฮยอง เพราะผมก็รักเธอไม่ได้น้อยไปกว่าฮยองเลย ว่าแต่ทำไมถึงได้บอกกับผมแบบนี้ละครับ เห็นตอนอยู่อเมริกาผมแทบจะมองตาฮยอนอาไม่ได้เลย”แจ็คสันถามอีกคน
“ฮยอนอาลำบากใจ...เอาเป็นว่าชนะใจเธอให้ได้แล้วกัน”ลำบากใจ? ฮยอนอาลำบากใจงั้นหรอ?
ผมเดินห่างออกไปก่อนจะเจอดาซมกำลังนั่งซึมอยู่ อันที่จริงก็ได้ข่าวจากแบคฮยอนอยู่ว่าเธอไม่ค่อยจะดีนักแต่ถ้าเดินผ่านไปในฐานะเพื่อนของน้องสาว(คริสตัล)มันก็ยังไงๆอยู่
“ดาซม?”ผมทักอีกคนก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับน้ำตาที่ไหล -_-;;;
“อปป้า...ทำไมฮยอนอาออนนี่ถึงทำแบบนี้?”ดาซมร้องไห้ไม่หยุดก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ฮยอนอา ยังไง?”
“ฉันแอบได้ยินฮยอนอาออนนี่บอกว่าจะปั่นหัวคนในกลุ่มให้ชอบเธอ เธอว่ามันสนุกดี ฉันได้ยินแบบนี้เลยอดเก็บมาคิดเป็นห่วงไม่ได้”
“...”
“เธอดูมีความสุขมากเลยอปป้า เมื่อวานฉันก็แอบเห็นว่าเธอจูบกับชานยอลอปป้าที่ห้องสมุด”
“ว่าไงนะ?”
“ฮืออ..”ดาซมเข้ามากอดผมก่อนจะร้องไห้โฮ
ทำไมเธอเป็นคนแบบนี้นะ คิมฮยอนอา...
Hyuna part
หลังเลิกเรียนฉันต้องไปซ้อมเต้นเพื่องานแข่งในสิ้นเดือนนี้ แน่นอนว่าฉันเล่าเหตุการณ์ให้แจ็คสันฟังเมื่อวานเขาก็อดเป็นห่วงตามฉันมาไม่ได้ แต่ไม่ได้เล่าเรื่องจูบของฉันกับเซฮุนนะ >//<
“นายทำไมไม่เข้ามาอยู่ชมรมกับฉันเลยละ”ฉันถามอีกคน
“งั้นก็ขอสมัครเลยแล้วกัน ว่าแต่ประธานคิมจะรับผมไหมครับ?”แจ็คสันอ้อนก่อนจะคว้ามือฉันไปจับไว้
“รับสิ แดนซ์บอยตัวพ่ออย่างนายถือเป็นโชคของชมรมเราเลย”ฉันเขย่ามือแจ็คสันก่อนจะเดินไปเปิดเพลง
ฉันกับแจ็คสันต่างสนุกสนานกับการออกสเตปเต้น ครั้งนี้มีแค่เราสองคนที่อยู่ในห้องเพราะสมาชิกก็ต่างกลับบ้านกันไปหมดแล้ว ส่วนแทมินก็ขอตัวเข้าห้องน้ำยังไม่กลับมาเลย
“ท่าทางจะสนุกมาก”เซฮุนเดินเข้ามาก่อนจะหยุดมองดูเรา “แค่พวกฉันสี่คนยังปั่นหัวไม่พอ จะมาปั่นหัวเพื่อนตัวเองอีกหรอฮยอนอา”
“นายพูดเรื่องอะไร”ฉันถามอีกคน
“เธอคิดว่าเป็นใครที่จะมาทำแบบนี้กับเราได้ คิดจะอ่อยคนนู้นทีคนนี้ที เธอมีความเป็นผู้หญิงหน่อยไหม”เหมือนอะไรมาแทงที่หน้าอกฉันแรงๆ ฉันพูดไม่ออกเอาแต่มองหน้าอีกคน “เธอ...”
“หยุดพูดได้แล้วเซฮุน”
“แกต่างหากที่หุบปากไป คงจะได้เสียกันที่อเมริกาแล้วซินะ..”
เพียะ!
“ฉันเกลียดนาย!!”ฉันวิ่งออกจากห้องพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา ทำไม ทำไมอยู่ดีๆถึงได้เข้ามาว่ากันขนาดนี้ ฉันได้แต่เม้มปากไม่ให้เสียงดังเวลาที่ร้องไห้ออกมา ฉันวิ่งมาจนถึงหน้ายิมไม่รู้ทำไมถึงวิ่งมาที่นี้ และทันทีที่เห็นเขาน้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุดอีกครั้ง
“ใคร ทำ อะไร เธอ?”ไคทิ้งลูกบาสก่อนจะวิ่งเข้ามา “บอกฉันมา!!”ไคเขย่าตัวฉันไปมาก่อนจะดึงไปกอด
ความคิดเห็น