ชุลมุนรักสลับคู่!!

ลำดับตอนที่ #7 : ชุลมุนรักสลับคู่!! ตอนที่ 7 วันอะไรกันเนี่ย!!?

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

             หญิงสาวทั้ง 4 คนกำลังสั่งอาหารกันอยู่ ก่อนหน้านั้นนทตัดสินใจไปหากวางที่ห้องก่อนเวลา ซึ่งทั้ง 4 ต่างทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการ ซิลวี่เองก็ดูจะอารมณ์ดีเหมือนจะเข้ากับกวางและแอปเปิ้ลได้อย่างรวดเร็ว แต่ดูเหมือนแอปเปิ้ลจะไม่ไว้ใจนทอยู่เช่นเคย แต่กวางก็พยายามดุน้องสาวให้ยิ้มให้นทบ้าง ในเมื่อทั้ง 4 คนคุยกันจนรู้สึกไว้วางใจกันมากขึ้นนทก็แนะนำร้านอาหารที่จะไปทานวันนี้และเจ้าตัวบอกจะเป็นคนเลี้ยงเองเพราะขอโทษเรื่องเมื่อเช้า พอเท่านั้นแหละแอปเปิ้ลกลับดีใจอย่างออกนอกหน้าที่อีกฝ่ายเป็นคนออกตังค์ แต่กวางกลับเกรงใจอีกฝ่ายที่ไม่รู้ว่าเจ้าน้องสาวที่ดีใจจะมีแผนอะไรหรือเปล่า เมื่อทั้งหมดตกลงกันได้ นทกับซิลวี่ก็เป็นฝ่ายนำกวางกับแอปเปิ้ลไปยังร้านอาหารแห่งนั้น

“ งั้นเอาทั้งหมดที่บอกไปเลยคะ ”  หญิงสาวร่างสูงหันไปบอกพนักงานหญิงที่กำลังจดเมนูที่แอปเปิ้ลสั่ง โดยที่เธอไม่ได้สนใจสายตาของทั้งสามที่มองอย่างกับกินคนสั่งได้

“ แอปเปิ้ล สั่งอะไรเยอะขนาดนั้นจะทานหมดไหม แล้วเกรงใจนทบ้างซิ ”  หญิงสาวหันไปตวาดแอปเปิ้ลที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ เกรงใจอะไร ก็เขาบอกเองว่ามื้อนี้เป็นคนเลี้ยง แอปเปิ้ลก็เลยสั่งเต็มที่เลยไง ”  สาวร่างสูงพูดโดยไม่สนใจใครเลย ทำเอากวางโมโห เธอหยิกเข้าที่แขนน้องสาวตัวแสบอย่างแรง “ โอ๊ยๆๆๆ เจ็บนะพี่กวาง ทำไรเนี่ย ”  หญิงสาวร่างสูงจับแขนที่โดนหยิกเธอถูไปที่แขนเพื่อคลายความเจ็บ ในไม่ช้ามันก็ขึ้นเป็นรอยแดงที่แขนจนได้ แอปเปิ้ลหันไปมองพี่สาวที่ตอนนี้ทำตาดุใส่เธออยู่

“ ไม่เป็นไร เดี๋ยวนทจ่ายเองแค่นี้สบายมาก ” นทกลับตอบไปอย่างนั้นทั้งที่ในใจเธอแทบจะกระโดดถีบหญิงสาวร่างสูงตรงหน้าได้เลย

“ แต่นท นั่นมันเงินเดือนสุดท้ายของเธอเลยนะนั่น ”  ซิลวี่หันไปกระซิบเพื่อนสาวข้างๆที่ตอนนี้พยายามข่มอารมณ์ไม่ให้โกรธอยู่

“ งั้นเอางี้แล้วกัน ในฐานะที่พี่เป็นพี่ใหญ่ มื้อนี้จ่ายคนละครึ่งแล้วกัน ” กวางยิ้มให้หญิงสาวทั้งสองที่กวางก็มองออกว่าต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ

“ พี่กวาง ก็เขาจะเลี้ยงก็ให้เขาเลี้ยงไปซิ พี่ชอบเป็นอย่างนี้ทุกที ”  แอปเปิ้ลงอนพี่สาวข้างๆที่ชอบเห็นใจคนอื่นมากกว่าตนเอง

“ ตกลงเอางี้นะและห้ามปฏิเสธด้วย ” กวางยิ้มให้นทและซิลวี่ที่ทั้งคู่หันไปมองหน้ากัน ก่อนยิ้มกลับให้หญิงสาว

“ พี่แอมป์ พี่เนส นี่ตูมตามเพื่อนผมเองครับ ”  จูเนียร์แนะนำเพื่อนให้อีกสองคนรู้จัก ชายหนุ่มทั้ง 4 คนกำลังนั่งคุยกันอยูในร้านอาหารที่นัดกันไว โดยที่อยู่ข้างๆโต๊ะหญิงสาวทั้ง 4 คนที่กำลังรออาหารมาเสริฟ์ แต่ชายหนุ่ม 4 คนกลับสังเกตไม่เห็นเนื่องจากตูมตามนั่งหันหน้าซึ่งมองเห็นนทกับซิลวี่ซึ่งเขาไม่รู้จัก ด้านเนสและแอมป์นั่งหันหลังจึงไมเห็น 4 สาวข้างหลัง

“ เมื่อไรอาหารจะมาน้า.. ”  จูเนียร์เอ่ยขึ้นเพราะตอนนี้ท้องเขาร้องแล้ว

“ ใจเย็นสิวะไอ้เนียร์ ”

“ ฮ่าๆ ก็คนมันหิวนี่นาพี่แอมป์ วันนี้ทั้งวันผมยังไม่ได้ทานอะไรเลย ” ชายหนุ่มเกาหัวด้วยความเขิน แล้วจ้องไปที่หญิงสาวร่างใหญ่ตรงหน้าซึ่งจูเนียร์มองเธอมานานแล้วว่าเคยเจอที่ไหน แต่เขานึกไม่ออก ตูมตามหันไปดูเพื่อนข้างๆที่มองอะไรอยู่

“ จูเนียร์ มองอะไรของแกวะ ”

“ ก็ผู้หญิงตัวใหญ่คนข้างหน้านั้นนะ ฉันคุ้นเหมือนเคยเจอที่ไหนก็ไม่รู้แต่นึกไม่ออก ”  ตูมตามมองไปทางที่เพื่อนบอกแต่เขาไม่คุ้นผู้หญิงร่างใหญ่ที่ว่าแต่เกลับรู้สึกคุ้นกับคนที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่มากกว่า

“ แกสองคนมองอะไรกัน ” พี่ชายคนโตของโต๊ะหันไปมองสองหนุ่มที่จ้องอะไรก็ไม่รู้

“ อ่อ เปล่าพี่ แค่รู้สึกคุ้นคนตรงหน้าเฉยๆ ” จูเนียร์ตอบกลับอีกคนไป ทำให้หนุ่มเนสหันไปมองคนข้างหลัง แล้วก็แปลกใจที่หนึ่งในนั้นเป็นนท เขาไม่รอช้าลุกจากโต๊ะตรงไปหาหญิงสาว แอมป์เห็นเนสลุกออกไปก็ตกใจจึงหันไปมองก็เจอเข้ากับคู่อริอีกแล้ว เขาหันกลับมาอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไร

“ น้องนท ” หญิงสาวที่กำลังคุยอยู่กับซิลวี่ตกใจจึงเงยหน้าไปมองคนที่เรียก

“ อ้าวพี่เนส มาได้ไงค่ะเนี่ย ”  หญิงสาวร่างเล็กทักทายชายหนุ่มที่ยืนอยู่อย่างงงๆ พาเอา 3 สาวจ้องไปที่ชายหนุ่มคนนั้น

“ คนรู้จักหรอนท ”  ซิลวี่สะกิดเพื่อนสาว

“ อืม คนรู้จักน่ะ ” นทตอบเพื่อนสาวกลับไป แต่ซิลวี่กลับทำหน้าสงสัยว่าช่วงนี้นทรู้จักใครทำไมตัวเองกลับไม่รู้เลย

“ คุณ คนในลิฟต์เมื่อเช้า ”  อยู่ดีๆแอปเปิ้ลก็ทักชายหนุ่มออกไป เพราะเธอจำเขาได้

“ คุณ บังเอิญจังเลยนะครับ ”  หนุ่มเนสหันไปยิ้มให้สาวร่างสูง เธอเองก็ยิ้มกลับมาเช่นกัน

“ ตกลงรู้จักกันสินะคะ งั้นคุณจะมาร่วมโต๊ะกับเราด้วยไหม ”  กวางเอ่ยแทรกขึ้นมาเพราะเห็นว่าการสนทนาจะอีกยาวจึงชวนชายหนุ่มร่วมโต๊ะด้วยซะเลย

“ ไม่เป็นไรครับ ผมนั่งกับเพื่อนอยู่ด้านหลังคุณเอง ”  4 สาวมองไปทางที่เนสบอกทันที แล้วก็ต้องตกใจ

“ นายตูมตาม/กวาง ” ตูมตามและกวางพูดออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นอีกฝ่าย ส่วนนทที่เห็นแอมป์กลับแลบลิ้นใส่ให้ แอมป์เองก็ทำเป็นไม่สนใจหญิงสาว ด้านซิลวี่อยู่ดีๆก็ลุกพรวดพราดโวยวายขึ้นมาทำเอาทุกคนตกใจ

“ นายตาตี่ขี้บ่นตอนนั้นนี่นา ”  จูเนียร์ได้ยินดังนั้นก็คิดออกขึ้นมาทันทีว่ายัยนี้ที่ทำเขาขาเจ็บ

“ อ๋อ.. เธอนี่เอง นึกออกสักที วันนี้จะเคลียร์ให้รู้เรื่องเลย ”  ชายหนุ่มชี้หน้าหญิงสาวร่างใหญ่ที่ไม่กลัวคนตัวเล็กเลยแม้แต่น้อย ทำให้ตอนนี้บรรยากาศในร้านดูจะวุ่นวายมากขึ้น กวางเห็นท่าไม่ดีจึงต้องพูดอะไรบางอย่างออกมา

“ งั้นดีเลย รู้จักกันหมดเลยสินะ งั้นเราเปลี่ยนไปเป็นโต๊ะใหญ่ ทานอาหารด้วยกันดีไหมคะ?” หญิงสาวหันไปรอบๆโต๊ะว่าจะมีใครเห็นด้วยกับเธอไหม ตูมตามพยักหน้าให้หญิงสาวเป็นการตอบตกลงส่วนคนอื่นเหมือนจะเห็นด้วยบ้างไม่เห็นด้วยบ้าง แต่ส่วนใหญ่เห็นด้วยจึงตัดสินใจร่วมโต๊ะกันเป็นอันจบ

           หลังจากย้ายโต๊ะมาเพื่อให้ทั้ง 8 คนได้นั่งด้วยกัน บรรยากาศบนโต๊ะอาหารกลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด จูเนียร์กับซิลวี่นั่งจ้องหน้ากันอย่างกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่ง นทกับแอมป์ที่นั่งตรงข้ามกันก็ไม่ยิ้มให้กันเลยสักนิด หนุ่มเนสดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แอปเปิ้ลเองก็ไม่สนใจใครเท่าไรเพราะเธอแทบจะไม่รู้จักใคร ตูมตามเองก็ยิ้มให้ฉันอยู่แต่ฉันกลับไม่มีอารมณ์จะยิ้มให้เขาสักเท่าไรเนื่องด้วยบรรยากาศรอบๆมันดูแปลกๆ

“ ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ  กวางเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศรอบๆ เธอไม่รอช้าลุกออกมาทันทีแต่แอปเปิ้ลกลับขอตามไปด้วยเพราะไม่รู้จะคุยกับใคร ตูมตามหันไปมองสองสาวที่เดินออกไป

“ ตกลงเธอจะขอโทษฉันไหม ”  จูเนียร์เอ่ยขึ้นหลังจากที่จ้องหญิงสาวร่างใหญ่ตรงหน้ามานาน

“ ฉัน-ไม่-ขอ-โทษ ”  หญิงสาวร่างใหญ่พูดเน้นคำชัดเจนทำเอาอีกคนโกรธเข้าไปใหญ่

“ นี่เธอ ทำคนอื่นเขาบาดเจ็บแต่กลับไม่ขอโทษ ”

“ ทำไม ก็ฉันไม่ผิด ก็คนที่วางกระเป๋าวันนั้นคือยัยนทต่างหาก ”   ซิลวี่ชี้นิ้วไปที่นททันทีทำเอาอีกคนที่กำลังจะดื่มน้ำหันขวับมาทันที

“ อะไร? ฉันทำอะไร ”  นทหันไปถามเพื่อนสาวอย่างงงๆ

“ ก็ที่ฉันทะเลาะกับไอ้เตี้ยเนี่ยก็เพราะเธอวางกระเป๋าไว้หน้าห้อง แล้วคนๆนี้ก็สะดุดเข้าจนขากระเผลกไงล่ะ ”  หญิงสาวเล่าย้อนไปถึงเหตุการณ์วันนั้น ซึ่งตอนนี้นทจำไม่ได้เลยสวนกลับอีกคนทันที

“ อะไรนั่นกระเป๋าเธอต่างหาก คนผิดก็เธอซิ ”

“ แต่ถ้าเธอไม่วางไว้ตรงนั้น ฉันก็ไม่ต้องโดนด่าแบบนี้ ”

“ หยุดเถียงกันได้แล้ว ”  จูเนียร์จากที่เป็นคนต้องโกรธกลับต้องมาห้ามสองคนนี้แทน

“ อ๊ะ งั้นผมถือว่าดวงซวยเองล่ะกัน ไม่มีใครผิดทั้งนั้นแหละ ”  จูเนียร์ทำหน้าเหนื่อยใจเพราะดูถ้าเรื่องจะไม่จบ ขืนไปมีเรื่องกับนทคงโดนสายตาพิฆาตจากพี่เนสแน่ เพราะตอนนี้เขาก็หันมามองอยู่

“ โอ้โห ทำเป็นสุภาพบุรุษ ” ซิลวี่ยังไม่เลิกแขวะคนตรงหน้า 

“ นี่เธอ ฉันอุตส่าห์จบแล้วนะ เธอยังไม่ยอมจบใช่ไหมแม่สาวร่างใหญ่ ”  หญิงสาวที่ถูกว่าว่าสาวร่างใหญ่สติหลุดตบหัวจูเนียร์อย่างแรงทำเอาอีกคนถึงกับหน้าหงายไปเลยทีเดียว ด้านนทกับแอมป์เห็นท่าไม่ดีจึงห้ามซิลวี่ไว้ก่อนที่จะเกิดศึกนองเลือด

“ โอ๊ย เจ็บเป็นบ้าเลย ตบเข้ามาได้ หัวแตกเปล่าก็ไม่รู้ ”  จูเนียร์จับหัวที่โดนตบด้วยความเจ็บ

“ สมน้ำหน้า ”

“ ซิลวี่ทำไมทำแบบนั้น ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้นี่นา ”  นทเอ่ยขึ้นเพราะไม่เคยเห็นเพื่อนสาวจะมีเรื่องกับใครเขาสักที

“ เออๆ ฉันขอโทษแล้วกัน ”  ซิลวี่ขอโทษชายหนุ่มหลังจากตั้งสติได้ จูเนียร์มองหญิงสาวเล็กน้อยแต่มือยังคงจับหัวอยู่

“ ฉันก็ขอโทษเธอด้วยล่ะกัน ”  จูเนียร์เองก็ขอโทษหญิงสาวกลับไปเช่นกัน ทำให้สงบศึกลงไปได้อีกคู่

“ ผมว่าเราทานอาหารบนโต๊ะกันดีไหม อาหารจะเย็นหมดแล้วนะครับ ”  ตูมตามเอ่ยแทรกเมื่อเห็นว่าบรรยากาศสงบลง

“ นั่นสินะ ” ด้านเนสไม่รอช้ารีบตักอาหารให้นท เธอก้มหัวขอบคุณเขา แต่แอมป์กลับมองด้วยความหงุดหงิด ด้านตูมตามถึงจะเป็นคนบอกให้ทุกคนทานอาหารบนโต๊ะแต่ตนเองกลับยังไม่ทานและชะเง้อมองว่าหญิงสาวที่ไปเข้าห้องน้ำเมื่อไรจะกลับมา จนจูเนียร์มองอย่างสงสัย

“ ไอ้ตาม มองหาอะไรของแกวะ บอกให้คนอื่นกินแต่แกไม่เห็นตักอะไรเลย ทานอยู่แต่น้ำอยู่นั่นแหละ ”  หนุ่มร่างเล็กทำหน้าสงสัยเพื่อนข้างๆ

“ เออไม่มีอะไรหรอก ก็ยังไม่ค่อยหิวนี่หว่า แกรีบกินไปเลยไหนบ่นว่าหิวไงวะ ”

“ รู้แล้วๆก็กินอยู่นี่ไง ” จูเนียร์เอื้อมมือไปหยิบกุ้งตัวโตซึ่งใจตรงกับซิลวี่ที่ตอนนี้ทั้งคู่จะกินกุ้งตัวเดียวกัน ซิลวี่กับจูเนียร์จึงจ้องหน้ากันอย่างดุเดือด

“ นี่นาย ฉันจองกุ้งตัวนี้ก่อนนะ ” หญิงสาวยื้อแย้งกับอีกคน ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร

“ อะไร ฉันหยิบมันก่อนเธอนะ ”  จูเนียร์เองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน นทเห็นดูท่าไม่ดีจึงหยิบกุ้งตัวนั้นมากินแทนซะเลย ทำเอาทั้งคู่ที่กำลังแย้งกันอยู่หันขวับไปทางหญิงสาวทันที

“ นท ทำแบบนั้นได้ไง นี่กุ้งของซิลนะ ” หญิงสาวข้างๆไม่สนใจแต่กลับเขี้ยวกุ้งอย่างเอร็ดอร่อย

“ ก็ช่วยไม่ได้เห็นแย้งกันดีนัก เลยกินแทนซะเลย ”  นทหันไปยิ้มให้ทั้งคู่ที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนเด็กโดนแย้งของเล่นยังไงยังงั้น

ด้านกวางและแอปเปิ้ล

“ แอปเปิ้ลพี่ว่าเรากลับกันเหอะ ”   หญิงสาวร่างเล็กกดก๊อกน้ำล้างมือแต่แอปเปิ้ลมองพี่สาวอย่างแปลกใจ

“ ทำไมล่ะพี่กวาง ตอนแรกเห็นอยากมานักมาหนา แต่ตอนนี้อยากกลับซะงั้น ”

“ ก็ไม่รู้ พี่ไม่ชอบคนเยอะๆนี่นา มันวุ่นวาย ”   กวางตอบน้องสาวอย่างเบื่อๆ

“ น่าสนุกออกคนเยอะๆ แถมแอปยังไม่ได้ทานอะไรเลยด้วย จะกลับได้ไง ”   แอปเปิ้ลหันไปยิ้มให้พี่สาวที่ตอนนี้ทำหน้าเซงๆ

“ ก็ได้ๆ พี่เป็นคนชวนแอปมานี่นา แต่ว่าอยู่แป๊บเดียวพอนะ ”  หญิงสาวร่างเล็กทำตาอ้อนวอนคนข้างๆ

“ ค่าๆพี่กวาง เดี๋ยวแอปกินเสร็จเราก็กลับกันทันทีเลย ”  กวางและแอปเปิ้ลเดินออกจากห้องน้ำแต่ทั้งคู่ก็ยังสนทนากันไม่เลิก

“ เออนี่พี่กวาง ผู้ชายคนที่ทักพี่น่ะ ชื่อตูมตามใช่ป่ะเห็นพี่กวางเรียก แล้วเขาเป็นใครหรอ? ”  หญิงสาวร่างสูงเปิดประเด็นถามอีกคน ทำเอาอีกคนแปลกใจ

“ ก็พึ่งรู้จักกัน เป็นคนกวนประสาทสุดๆ แต่พี่ก็ไม่รู้เรื่องของนายนั่นมากหรอก มีอะไรหรือเปล่า? ”  หญิงสาวจ้องหน้าสาวร่างสูงอย่างสงสัย

“ แอปว่าเขาน่ารักดี แอปจีบได้ไหม!? ”  หญิงสาวร่างสูงยิ้มแก้มปริให้พี่สาวตรงหน้าที่ทำหน้าตกใจทันทีที่ฟังน้องสาวพูดจบ

“ จะบ้าเหรอแอป เจอเขาแค่ครั้งเดียวก็ชอบแล้วเนี่ยนะ ”

“ ไม่เห็นแปลกเลย เขาเรียกว่ารักแรกพบไงพี่กวาง ฮั่นแน่..หรือว่าพี่กวางชอบเขาอยู่  ”

“ ปะ...เปล่าไม่ได้ชอบ รำคาญต่างหาก แต่พี่ว่าเขาไม่…. ”   หญิงสาวร่างสูงพูดแทรกขึ้นมาทำให้กวางหยุดพูดทันที

“ ไม่ต้องห้ามเลยพี่กวาง ถ้าแอปเกิดรู้สึกชอบยังไงก็ต้องลองสักตั้ง ถึงผลที่ได้มันจะออกมาเป็นยังไงก็ตาม ”

“ ตามใจล่ะกัน พี่ไม่เคยห้ามแอปได้อยู่แล้วนี่ ”  หญิงสาวร่างสูงได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาทันที

“ แบบนี้สิพี่สาวเรา แต่ว่าพี่กวางต้องช่วยแอปด้วยนะ ”  สาวร่างสูงอ้อนอีกคนที่ทำหน้าตกใจอยู่

“ อะไร ไม่เอาด้วยหรอก ชอบเขาก็จีบเองซิ พี่ไม่ยุ่งด้วยเด็ดขาด ”

“ นะๆๆ ช่วยแอปหน่อยนะ ”  หญิงสาวร่างสูงอ้อนอีกคนยังกับเด็ก กวางมองแล้วก็เหนื่อยใจแต่ในที่สุดเธอก็ยอมใจอ่อนและช่วยน้องสาวจนได้

“ แต่บอกไว้ก่อนนะพี่ช่วยเท่าที่พี่อยากช่วยนะ ”

“ รับทราบค่าพี่กวาง รักพี่กวางที่สุดเลย ”  หญิงสาวร่างสูงโผกอดคนตัวเล็กอย่างกับเด็ก กวางเองก็ได้แต่ทำหน้าเซงๆ เมื่อตกลงกันได้ กวางกับแอปเปิ้ลก็เดินกลับมาที่โต๊ะอาหารที่ตอนนี้ดูสงบกว่าตอนแรกเยอะเลย

To be continue....