คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ★ Intro
Intro
“จดหมายเชิญผู้ปกครอง…ฉบับที่6ของเดือน แกจะเอายังไงห๊ะ!!”
พอป๊าพูดจบผมก็หลบวิถีของจดหมายที่กำลังจะพุ่งเข้าหน้าผมได้อย่างทันท่วงที ก่อนที่มันจะบินลอยข้ามหัวผมแล้วปะทะเข้ากับกำแพงห้องนั่งเล่นแทน ตอนนี้ในห้องนั่งเล่นของบ้านมี…ผม แม่ เฮียหม่อน ป้าแพรว และ..ป๊าที่กำลังทำหน้าโหด มันเป็นห้องที่เงียบมาก…
เงียบซะจนผมสยอง…
ผมไม่สบนัยน์ตากับป๊าที่กำลังจ้องผมอยู่แต่แกล้งทำเป็นหลุบตาต่ำลงมองพื้นพรมของห้องแทน แหะๆ อย่าว่างั้นว่างี้เลยครับ เมื่อเดือนที่แล้วก็มีจดหมายเชิญผู้ปกครองส่งตรงมาให้ป๊าผมเหมือนกัน ด้วยเรื่องเดิมๆ(ของผม) วิวาท ชกต่อย โดดเรียน…
จริงๆแล้วผมเป็นเด็กดีนะ (หรอ) ….
“แล้วนี้จะเอายังไงละหะ อีกครั้งเดียวแกก็จะครบ7ครั้งแล้วนะ อีกครั้งเดียวแกก็จะโดนไล่ออกจากโรงเรียนแล้ว คนอย่างแกนี่มัน…” พ่อพูดยังไม่ทันจบประโยคอยู่ดีๆท่านก็ก็เอนหลังลงพิงกับโซฟา พร้อมกับถอนหายใจยาวพรืดออกมา อย่างเหนื่อยหน่าย
“โธ่ป๊า~ ไผ่ไม่ทำแล้วครับ ป๊าเชื่อไผ่ดิ่” ผมว่าพร้อมทำตาวิ้งๆ
“ถุย!! เมื่อเดือนที่แล้วแกก็พูดแบบนี้ แล้วมันเป็นยังไงละวะ!!” พ่อตะคอกใส่ผมเสียงดังลั่นห้อง…ผมทำอะไรได้บ้างนี่ T_T
อันจะว่ากันตามจริงแล้ว ส่วนมากที่มีเรื่องมักจะไม่ใช่เรื่องของผมเท่าไหร่หรอก ส่วนมากจะเป็นเพื่อนผมที่มีปัญหา แล้วก็มาขอร้องให้ผมไปช่วย ไอ้ผมมันคนรักเพื่อนอะครับ ก็ช่วยไปนิดหน่อยๆ…
คนล่าสุดนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่โรงพยาบาล แค่นั้นเอ้งง (. . )…
ระหว่าที่ผมกำลังแอ๊บ(?)สำนึกผิดก้มหน้าก้มตาอยู่นั่น อยู่ดีๆพ่อผมก็ดีดตัวผึ่งขึ้นมานั่งตัวตรงพร้อมกับมองหน้าผมด้วยสายตาจริงจัง น้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดติดจะโวยวายของพ่อดูสงบนิ่งลง แต่กระนั้นมันกลับทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังวาบ…
“ฉันรู้ละว่าจะทำยังไงกับแกดี…” พ่อพูดพร้อมกับยิ้มหวานหยดย้อยให้ผม ยิ้มทำไมครับคุณไมตรี ยิ้มแบบนี้ไอ้ใบไผ่ใจไม่ดีนะเออ…
“ทะ..ทำอะไร ป๊าจะทำอะไรไผ่?!”
“โรงเรียนประจำ…”
“ห๊ะ?????”
“ฉันจะส่งแกเข้าโรงเรียนประจำ”
“อะไรนะ?!!!”
นั่นละครับ….ผมเข้าใจแล้วจริงๆ
..ว่าคำว่างานเข้าเป็นยังไง
ใบไผ่อยากตายยยยยยยย T_T
****************************
จบแล้วบทนำสั้นๆ ค้างมั้ย? สงสัยปะ? กดๆ กดตอนถัดไป 5555
ความคิดเห็น