คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 จดหมายนำโชค?
Chapter 1 จดหมายนำโชค?
“เฮ้ออออ”
“วู้!!! จบซักที!!”
เสียงร้องอย่างดีใจของเหล่าสมาชิก 2pm ดังขึ้น หลังการซ้อมครั้งสุดท้ายของวันจบสิ้นลง
“ครูเอาวัน หยุดของชั้นไปหมดแล้วววววววว” ร่างโตๆ ของ ลีจุนโฮ ล้มตัวนอนลงพื้นกลางห้องซ้อมพร้อมบ่นออกมาดังๆ
แน่ ละ...มันช่างตรงกับความคิดของของเพื่อนร่วมวงยิ่งนัก นานๆ 2pm จะ มีวันว่างๆซักที แต่คุณครูซ้อมเต้นก็ช่างโหดร้ายกับพวกเค้าเหลือเกิน เรียกมาซ้อมใหญ่ตั้งแต่ 7โมงเช้า จนตอนนี้ปาเข้าไป 5ทุ่มกว่าแล้ว อย่างนี้พวกเค้าจะไปตะเวนที่ไหนต่อได้หละ
ร่าง สูงใหญ่ ผิวเข้มของแทคยอน บิดตัวไปมาไล่ความเหนื่อยล้าจนกระดูกลั่นดังกร๊อบ ตาคมกวาดสายตามองสมาชิกวง ที่นอนกระจัด กระจายทั่วห้อง
ให้ตาย เหอะ วันนี้พวกเค้าตีลังกาไปซักพันรอบได้แล้วมั้ง~!! ไอ่ที่นัดกันไปกินเลี้ยงข้างนอก ก็คงต้องเป็นอันยกเลิกไป.....ร่างสูงมองจากสภาพแต่ละคน แรงเดินยังไม่มีเลย
“เอ้า ไปๆ กลับห้องพักผ่อนได้และ” หัวหน้าวง ปาร์ค แจบอม ลุกขึ้นมาเป็นคนแรก พร้อมประกาศออกมา “เรื่องกิน เอาไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่แล้วกัน”
สมาชิกทุกคน อือ ออ เห็นด้วยกับความคิดของหัวหน้าเต็มที่ ก็เหนื่อยกันใจจะขาดอยู่แล้ว ใครจะไปกินอะไรลง!
“คุณ! ลุกได้แล้วว” แทคยอนเดินไปฉุดแขนเพื่อนสนิทชาวต่างชาติ ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะยึดห้องซ้อม เป็นห้องนอนซะแล้ว
“อื้อออ”
.................................................................................
หลัง อาบน้ำเสร็จ ทุกคนจึงพร้อมใจกันเข้านอน คงจะมีก็แต่ ‘ อ๊ก แทคยอน ‘ คน นี้ ที่กำลังง่วนกับการอ่านจดหมายจากแฟนๆที่ส่งมาให้ ร่างสูงนั่งอ่านจดหมาย ตั้งแต่ฉบับแรกด้วยรอยยิ้มเปื้อนหน้า.....ก็แน่หละ มีคนคอยให้กำลังใจขนาดนี้ ต่อให้ซ้อมโหดอีกซักเดือน เค้าก็ไม่หวั่น
ตาคมเหล่มองนาฬิกาข้างฝา บอกเวลา ตี1 กว่าๆ เอาหละ....นี่ฉบับสุดท้าย จะได้เข้านอนซักที
ซองจดหมายสีม่วงอ่อนๆ ถูกเปิด ร่างสูงมองอย่างประหลาดใจ จดหมายฉบับนี้แปลกตรงที่ว่า เขียนถึงเค้าด้วยภาษาอังกฤษ
‘ ไม่ใช่คนเกาหลี ’
“อินเตอร์เหมือนกันนะเรา”
ถึง คุณ อ๊ก แทคยอน
สวัสดี คะคุณแทคยอน หวังว่าคุณคงจะสบายดีนะคะ ชั้นชื่อ ส้ม ค่ะ ชั้นชื่นชอบคุณมาก คุณมีเสน่ห์มากตอนอยู่บนเวที อากาศที่นั่นหนาวมากมั๊ยคะ ที่บ้านชั้นตอนนี้อากาศร้อนเหลือเกิน...อ่อ ชั้นบอกคุณไปรึยังคะว่า ชั้นอยู่ประเทศไทย
“ไทย…คนไทย” คำว่าไทยดูเหมือนจะสร้างความตื่นเต้นให้คนอ่านไม่น้อย....อย่างน้อยก็ทำให้ นึกถึง เพื่อนร่วมวงคนนึง ที่นอนอยู่ห้องข้างๆนี่เอง
ตอน นี้พวกคุณคงกำลังซ้อมหนัก เพื่อเตรียมตัวแสดงคอนเสริตอยู่ซินะคะ คงจะเหนื่อยมากเลย...แต่พยายามเข้านะ ^^ พวกเราจะเป็นกำลังใจให้ และรอคอยวันที่พวกคุณจะมาประเทศไทย ถ้าวันนั้นมาถึง มันจะต้องเป็นเรื่องที่วิเศษที่สุดแน่ๆ
สุดท้ายนี้...เรื่องนิชคุณ....คุณไม่ต้องเสียใจไปนะคะ
หืมม เสียใจ+นิชคุณ??
ถึง ชั้นจะเห็นความเศร้าจากแววตาของคุณแทคยอนเวลาที่มอง นิชคุณและวูยอง แต่ก็ขอให้สู้ต่อไปนะคะ ชั้นมีความเชื่ออย่างแรงกล้าว่า สุดท้ายคนที่ นิชคุณเลือกจะต้องเป็นคุณแทคอย่างแน่นอน!
รัก
“เฮ้ย ย!!” ยัยนี่คงเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ เค้าไปแสดงความเศร้าอะไร!! เมื่อไหร่!! แล้วนิชคุณกับวูยองทำไม!! ให้ตายเหอะ คนเขียนจดหมายฉบับนี้ คงบ้าไปแล้ว ที่มาพร่ำเพ้ออะไรไร้สาระได้ขนาดนี้!!
มือ ใหญ่ทำท่าจะขยำจดหมายทิ้ง แต่ก็ต้องชะงัก......อย่างน้อย จดหมาดฉบับนี้แฟนคลับ..คนที่ชื่นชอบเค้า ก็เป็นคนส่งให้....ชั่งใจ มองจดหมายในมือสักครู่ ก่อนจะยัดใส่ซองแล้วเก็บไว้ในลิ้นชัก ให้ลึกที่สุด!!
ซองสีม่วงอ่อน...เออ!! เข้าใจเลือกนี่!
TBC
ความคิดเห็น