คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อารัมภบท
อลวนมนราสาป (ฝุ่นทรายและสายลม rewrite)
สายลมหนาวแห่แนเหนือพัเอื่อยเสมือนับเป็นารส่ลาโมนาเป็นรั้สุท้าย หิสาวับผมยุ่สีเินอนเอทัใบหูแล้วออแน่นพลาทอสายามอไปยัปลายทาแสนไลที่ไม่มีุสัเแน่ั
อาเป็นหลัาอบ้านสัหลั ยอโม หรือแม้ระทั่ปราารหินแร่ที่่อนัวหลัแนวุนเาแล้วโผล่มาเพียยอนิเียวเท่านั้น
"ะไปันรึยัโมนา" ายหนุ่มึ่อยู่บนม้านานแล้วโ้ัวลมาแล้พูใล้ๆเมื่อเห็นว่านายัยืนนิ่ ทอมอสายลมแสแราวับว่าไม่รู้ัวว่ามีธุระสำั่อ
"รอเวลาหน่อยไม่ไ้หรือไ"
โมนาพึมพำแล้วหลับา สูหายใลึเ็บอาาศอนอร์ท นรบ้านเิที่มีอาาศหนาวเย็นให้่ำปอ่อนะลืมาึ้น แล้วโยนลูแ้วทำนายหลาหลายลวลายทั้เ็ึ้นไปบนฟ้า ว้าลับมา้วยสอมือเพียะพริบา ้า้ายเ็บในระเป๋าเสื้อลุมามเิม ส่วน้าวานั้นแบออ
"สีฟ้าับสีทอ แสว่าราวนี้ภาริะลุล่วแน่"
"เฮ้อ" เสียถอนใยาวานบนม้าทำให้วาสีเทาอหิสาววัมอทันที
"ถอนใทำไม เวโร"
เวโรไม่อบแ่เลือที่ะระุบัเหียนม้าแล้วเป็นฝ่ายออัวล่วหน้าไป่อน ทำให้หิสาวรีบเ็บลูแ้วสอลูในมือที่เหลือลระเป๋าเสื้อแล้วึ้นม้าวบามายหนุ่มผู้ทำหน้าที่ึ่อ์รัษ์ ึ่ไม่เยะทำัวามหน้าที่เลยสันิ
"รอ้วยสิ" นาะโนไล่หลัแ่นที่นำหน้าไปไลแล้วเพียแ่หันลับมาสบาท้าทายแล้วยัิ้วหน้าาย เป็นผลให้นถูท้าเร่วามเร็วให้มาึ้น
ในานะอที่ปรึษาแห่นรารระทำเ่นนี้ถือเป็นารหยามเียริอย่ามา เพียไม่นานแรฮึอม้าประำพระอ์อราาึ่มีศัิ์เป็นพี่าย็ทำให้น้อสาว่ามาราเ้าใล้อ์รัษ์สามหาวไ้ไม่ยา เพราะมันะไม่รู้ัวว่าำลัะส่ผู้ลัพาัวนเอไปยัที่หมายอันห่าไลาที่นี่นเินว่าที่มันะาิ
าินแนหนาวเย็น สู่นรแห่สายลมึ่โอบล้อม้วยทะเลทราย
เเบล นรแห่สายลมึ่ไม่เยหยุพั
ความคิดเห็น