คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ***แค่คำว่า'ชอบ'**** (8059)
"สวัสดีครับรุ่นที่10"
เสียงชายหมุ่นผมสีเงินทักทายบอสของตัวเอง
"สวัสดีโกคุเดระคุง"
"โอ้ส! โกคุเดระ"
เด็กหนุ่มผมสี่ดำทักทายพอกับวางมือที่ไหล่ของเจ้าของผมสีเงิน
"อย่ามาทำเป็นตีสนิทนะเว้ย!"
แล้วเด็กหนุ่มที่ผมสิเงินก็ปัดมือเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูง
"ฮะๆ โกคุเดระเขินละสิ"
"จะบ้ารึไง!! ใครจะไปเขินเพราะแกไม่ทราบ!!"
"นี่ไงหน้าแดงเลย"
เด็กหนุ่มผมสีดำใช้นิ้วสัมผัสแก้มขาวเนียนของเด็กหนุ่มผมสีเงิน
"ใครหน้าแดง แล้วมือแกออกไปเลยนะเฟ้ย!!"
"ออกก็ได้ๆ ไม่เห็นต้องโวยวายขนาดนั้นเลย"
"ก็ฉันไม่ชอบ!"
"นี่ๆ โกคุเดระคุง ยามาโมโตะ เข้าห้องเรียนกันเถอะ"
"ครับ รุ่นที่ 10"
แล้วเด็กหนุ่มทั้งสามก็เดินไปที่ห้องเรียนของพวกเขา
"โกคุเดระขอลอกการบ้านหน่อยสิ"
"อะไรของแกเนี่ยเจ้าบ้าเบสบอล ไปขอลอกคนอื่นไป"
"นะๆๆๆๆๆๆ ขอร้องล่ะ"
เด็กหนุ่มผมสีดำก้มหัวขอร้องเพื่อนตัวเอง
"เออๆ ก็ได้ๆ"
"เย้~ โกคุเดระใจดีที่สุดเลย"
"อย่าได้ใจไป ให้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะเว้ย!"
"ครับๆ เดี๋ยวเอามาคืนนะ"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีดำก็เดินจากโต๊ะของเด็กหนุ่มผมสีเงินพร้อมกับสมุดอย่างร่าเริง
'เฮอะ! ทำเป็นดี้ด้านะแก แค่ได้ลอกการบ้านคนอื่น'
เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ
............................................................
"โกคุเดระ ขอบใจมากนะ"
"เออ..วันหลังหัดทำเองซะบ้าง"
"ก็ฉันมันหัวสมองช้านี่นา"
"ไปทำให้สมองมีรอยหยักซะด้วยไป"
เด็กหนุ่มผมสีเงินปัดมือไล่เด็กหนุ่มผมสีดำ
"ครับๆ ไปแล้วครับ"
แล้วเด็กหนุ่มสีดำก็เดินไปที่โต๊ะของตัวเอง
'โกคุเดระ น่ารักจังนะ ควรจะบอกวันนี้ดีมั้ยน่า'
เด็กหนุ่มผมสีดำคิดในใจ
...........................................................................
กริ๊ง~!!!
เสียงกริ๊งเสียงดังทำให้นักเรียนทุกคนรู้ว่าได้เวลาพักแล้ว เด็กหนุ่มทั้ง3มานั่งกันที่ดาดฟ้า
"ลมเย็นดีนะครับ รุ่นที่10"
"นั่นสินะ"
"กินข้าวที่สูงๆจะทำให้อร่อยเป็นพิเศษสินะ ง่ำๆๆๆ~"
เด็กหนุ่มผมสีดำพูดพร้อมหยิบซูซิเข้าปาก
"ใช่แล้วล่ะ ง่ำๆๆ~"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีส้มออกน้ำตาลก็กัดขนมปังไปคำหนึ่ง
"รุ่นที่ว่ายังไงผมก็ว่ายังไงละครับ ง่ำๆๆๆ~"
พร้อมเด็กหนุ่มผมสีเงินที่กินขนมปังเข้าปาก
"โกคุเดระเอาซูซิมั้ย?"
"ไม่ล่ะ ซูซิบ้านแกไม่เห็นอร่อยเลย"
"โกคุเดระคุง ยามาโมโตะเขาอุสาตห์ให้นะ"
"ก็ได้เอามานี่"
เด็กหนุ่มผมสีเงินคว้าซูซิมาจากเด็กหนุ่มผมสีดำ
"ถ้ารุ่นที่10ไม่พูดฉันไม่กินหรอกนะ"
"ครับๆ"
เด็กหนุ่มผมสีเงินกินซูซิเข้าปาก
'จะว่าไปก็อร่อยดี'
เด็กหนุ่มผมสีเงินพูดในใจ
.............................................................
กริ๊ง~!!!
กริ๊งนี้ให้รู้ว่าหมดจบการเรียนเพียงเท่านี้ ทุกคนค่อยๆทยอยกันออกจากห้องไป
"โกคุเดระคุง ฉันวานอะไรหน่อยนะ"
"อะไรเหรอครับรุ่นที่10"
"ช่วยทำเวณแทนฉันหน่อยนะ วันนี้ฉันต้องรีบกลับบ้านน่ะ"
"ครับได้อยู่แล้วรุ่นที่10"
"ขอบคุณมากนะ ไปแล้วนะ"
"ครับ กลับบ้านดีๆนะครับ"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีส้มน้ำตาลก็ออกจากห้องเรียน พอเด็กหนุ่มสัเงินหันมามองอีกทีก็เหลือแต่
เด็กหนุ่มผมสีดำเท่านั้น
"อ้าว! แล้วคนอื่นหายไปไหนหมดล่ะ"
"กลับกันไปแล้วน่ะ"
"หนีเวณกันเหรอฟ่ะ เดี๋ยวพ่อจะไปบึ้มให้!"
"ช่างเหอะ โกคุเดระ มาทำเวณกัน2คนก็ได้"
"ชิ งั้นก็ช่วยไม่ได้"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีเงินก็หยิบไม้กวาดหลังห้องเพื่อจะมากวาดพื้นห้องเรียน
"โกคุเดระ"
"อะไร"
"เอ่อ.."
"อะไรเล่า มีอะไรก็พูดมาดิวะ"
"เอ่อ..โกคุเดระมีคนที่ชอบรึยัง"
"ยัง ทำไม"
"เปล่าๆ แค่อยากรู้น่ะ"
"อะไรของแก รู้สึกว่าแกแปลกๆ"
"นี่...โกคุเดระ"
"อะไรอีกเล่า วันนี้จะได้กวาดห้องมั้ยเนี่ย"
"ฉันชอบ..นะ"
"แกชอบอะไร?"
"ชอบ..นาย..โกคุเดระ ฉันชอบนาย"
"หะ..หา!! แกอย่ามาล้อเล่นกันสิเว้ย!!! ไม่ขำ!!"
"ฉันจริงจังนะ"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีดำก็เข้ามาใกล้ๆเด็กหนุ่มผมสีเงินแล้วประกบริมฝีปากอย่างแผ่วเบา
ตึง!
ไม้กวาดตตกลงยังพื้น เด็กหนุ่มผมสีเงินนิ่งทำอะไรไม่ถูก ไม่นานสติก็กลับมา แล้วพยายาม
ขัดขืนรรสจูบที่อยู่ข้างหน้า แล้วเด็กหนุ่มผมสีดำก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออก
"ไอ้เจ้าบ้า!! ทำอะไรของแกฟ่ะ!!!"
เด็กหนุ่มผมสีดำสวมกอดเด็กหนุ่มผมสีเงิน
"ชอบนะ"
"ไอ้บ้าอย่าพูดนะเว้ย!!"
"ก็ชอบ"
"ไอ้บ้า!!"
"ชอบฉันกลับเถอะนะ"
"ไม่เว้ย!"
"ชอบ..โกคุเดระนะ"
"จะบอกอีกนานมั้ย"
"จนกว่าโกคุเดระจะชอบเรา"
"ไอ้เจ้าบ้า!! อย่านะเว้ย!!"
"โกคุเดระ..รู้มั้ยว่าหน้าแดง"
"คะ..ใครหน้าแดง!!"
"คนน่ารัก"
"ใครน่ารักฟ่ะ ไอ้บ้า!!"
"ชอบนะ"
"ยังจะมาวนอีก"
"ชอบเถอะนะ ฉันจริงจังนะ"
"เออๆๆ ก็ได้ชอบก็ได้ว่ะ!!"
"ชอบจริงหรือเล่น"
"จริงมั้ง"
แล้วเด็กหนุ่มผมสีดำก็เอาริมฝีปากมาประทับที่แก้มนิ่มๆเนียนๆของเด็กหนุ่มสีเงิน
'ผมรู้สึกว่า หัวใจของผมกำลังเต้นแรง หรือว่า..ผมจะชอบมันจริงๆ'
เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ
"ขอให้นายพูดว่าชอบฉันอีกทีสิ"
"ได้สิ..ชอบนะชอบที่สุดเลย ชอบโกคุเดระ"
"ฉันเองก็ชอบนาย"
เด็กหนุ่มผมสีเงินค่อยๆเลื่อนริมฝีปากประกบริมฝีปากของเด็กหนุ่มผมสีดำอย่างแผ่วเบา
'คำว่า ชอบ ของเจ้าบ้านี้ทำให้ผมเปลี่ยนความรู้สึกกับมันได้ ยังไงก็ชอบ...มั้ง'
ข้าพเจ้าชอบคู่นี้>///< (ถึงจะแต่งจบแบบจำใจก็เหอะ = = )
ความคิดเห็น