[Fan Fiction] Quarrel

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter ::2::

[Fiction] quarrel
[Couple] Kaew X Fang Ft. Faye
[Author] Deep
[Warning] ระวัง... ระวัง



“ฟาง~ นั่งเหม่ออีกแล้วน้า”


หวายพูดขณะพวกเธอกำลังพักหลังจากซ้อมเต้นเพลง Forward เสร็จไปได้สักพัก แม้ว่าเมื่อตอนบ่ายขณะซ้อมฟางจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่เอาเข้าจริง... ‘ก็เป็นแบบที่เธอเห็น’ ใบหน้าของอีกฝ่ายดูซีดแย่ยิ่งกว่าตอนร้องไห้ จนเธออดตกใจไม่ได้ว่าเป็นอะไรอีก ทั้งที่ตอนนั้นก็ปลอบเรียบร้อยแล้ว...

“อ่ะ... หวาย วันนี้เหนื่อยจัง ดื่มน้ำไหม?”ฟางตอบพลางยื่นขวดน้ำให้เธอ เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เธอมั่นใจว่าฟางแย่จริงๆก็คือ... ขวดน้ำนั่นมันหมดแล้วน่ะสิ เธอเอาขวดน้ำฟาดที่หัวของอีกฝ่ายแรงๆทีนึง หวังให้คนเหม่อลอยได้สติกลับคืนมา... “หวายอ่า... เขาเจ็บนะ”

“ก็สติสตางค์น่ะมีบ้างไหม? ดูสิจะให้ดื่มน้ำหรือดื่มอากาศฮะ!”คำพูดที่ทำให้ฟางต้องหัวเราะแห้งๆ พลางหยิบน้ำอีกขวดให้ หวายถอนหายใจอย่างปลงๆเป็นครั้งที่สองของวัน... อย่างน้อย ‘ก็ยังมีสติอยู่บ้าง...’

เธอยิ้มพลางส่งขวดน้ำคืนให้ฟาง แต่ไร้การตอบกลับ... จนเธอหันหน้าไปมองอีกฝ่ายที่กำลังเหม่ออีกครั้ง





...ก็แค่ชั่วคราวเท่านั้นล่ะ สติหลุดอีกแล้ว...


หวายส่ายหน้าพลางผลักหัวคนผมฟูอย่างเหนื่อยใจ แล้วเดินกลับไปหาพวกมีนแจม... นี่เธอกำลังคิดมากไป? ใช่ไหมว่า... เรื่องที่คิดเมื่อเช้ากำลังเป็นเรื่องจริง ไม่หรอกน่า... ไม่มีอะไรหรอก ความเชื่อน่ะงมงายจะตายไป!!







“แก้ว! อีกแล้วนะ”

เสียงโวยวายที่ทำให้สาวหวานอย่างฟางหันไปมองต้นเสียง... ไม่ใช่เพราะมันดังเพียงแต่มีชื่อของใครบางคนที่ ‘ไล่เธอ’ ร่างบางคิด ก่อนจะค่อยหันไปมองภาพที่ทำให้สะอึก ภาพที่ทำให้เธอเบือนหน้าหนีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

‘แก้วกับ... แจม’


ร่างสูงโปร่งที่ตอนนี้กำลังจับคนตัวเล็กอุ้มที่กำลังโวยวายขึ้นบนหลัง... ความจริงมันก็เป็นภาพปกติ ความจริงมันก็เป็นสิ่งที่เห็นประจำ แต่... ‘ไม่เคยชิน’ เธอปิดเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยใจ


...แค่นี้ทำไมไม่ชินสักทีฟาง แค่นี้ แค่นี้จริงๆ...

“อะไรกันแจม ฮ่าๆ ปกติก็ชอบขี่หลังไม่ใช่เหรอไง?”

“ไม่!! แก้วอ่ะตลอดเลย”

แจมตอบปฎิเสธ เพียงแต่ใบหน้ามันกลับขัดกัน ใบหน้าหวานของแจมแดงจากแก้มลามไปถึงหู จนเสียงโห่ร้องดังมาจากทางเคโอติกที่ดูเหมือนจะถูกใจกับท่าทางของแจมที่ตอนนี้อายยิ่
งกว่าตอนไหน...




“ว้าว แจมหน้าแดงใหญ่เลยน้า”


“ใช่! ทุกคนเห็นด้วยไหม?”นายเขื่อนพูด ก่อนที่ผู้คนเกือบทั้งหมดจะแซวกันให้ทั่ว คงจะมีแต่ใครบางคนเท่านั้นที่ไม่ยินดีกับท่าทีเหล่านี้เลยสักนิด


...กำลังทำอะไรแก้ว กำลังทำอะไรกันแน่!...

เฟย์มองภาพตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ริมฝีปากบางตอนนี้มันเรียบเฉยสนิทที่จริงออกจะดูหงุดหงิดเสียมากกว่า... เธอไม่เข้าใจว่าแก้วกำลังทำอะไร เพราะทุกอย่างที่ทำมันต่างออกไปจากเดิม ทุกครั้งที่แก้วทะเลาะกับพี่ฟาง มันก็แค่ปกป้องไม่ให้พี่ฟางรู้ว่าแก้วชอบ
แต่นี่มัน... กำลังจะทำให้ทุกอย่างแย่ลง

แก้วทำเหมือนพี่สาวของเธอไม่มีตัวตน ทุกๆครั้งที่คุยกันวงใหญ่ๆ แก้วก็มองข้ามฟางเสมอจนเธออดที่จะมองแก้วอย่างเคืองไม่ได้ ส่วนเจ้าของผมสีทองนั่นก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มกลับมาให้เธอ พลางขยับปากเป็นคำพูดที่ทำให้โลกแตกยิ่งขึ้น

‘แล้วเธอคิดว่าฉันทำอะไรอยู่ เฟย์~’



ส่วนพี่สาวของเธอก็ได้แต่เก็บตัวนั่งอยู่ในมุมเงียบ จะมีแต่หวายไม่ก็... ชิลลี่ไวท์ช็อกมาดูอาการบ้างเป็นบางคราว แต่พออยู่คนเดียวทีไร พี่ฟางก็ทำแค่เอามือปิดหน้า หรือไม่ก็ออกไปนั่งข้างนอกจนกว่าจะถึงเวลาซ้อม อีกทั้งตอนนี้ ยังเหม่อลอยเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีก



และคนกลางอย่างเธอก็ได้แต่ นั่งมองอย่างช่วยอะไรไม่ได้ พอเข้าไปคุยกับพี่ฟางหน่อย... แก้วก็ได้แต่ส่งสายตามองมาแบบโกรธ ส่วนพี่สาวของเธอก็น่าจะไปเป็น หมอโฮจุน... โลกรอจริงๆ บอกให้เธออย่ามายุ่ง ทั้งที่สีหน้าบอกว่าไม่สู้ดีเอาซะเลย... เฟย์ล่ะเครียด!!






“เดี๋ยวเขาไปห้องน้ำก่อนนะ ไปด้วยไหมจ้ะที่รัก ฮ่าๆ”

สาวห้าวพูดอย่างอารมณ์ดี แต่ก็ไม่วายที่จะหยอดคำหวานให้คนที่หน้าแดงอยู่แล้วต้องหน้าแดงมากขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะไล่ตะเพิดคนตัวดีให้ไปเข้าห้องน้ำท่ามกลางเสียงแซวอีกครั้ง

เฟย์ส่ายหน้าอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินใช้จังหวะนี้เดินเข้าไปคุยกับพี่สาวอย่างสบาย
ใจ


“อีกแล้ว พี่ฟาง!! พี่จะไปแสดงหนังเรื่องหมอโฮจุนหรือไงเนี่ย?”เธอพูดก่อนจะเขย่าตัวของฟางเบาๆ แต่... ดูเหมือนพี่สาวของเธอจะกลายเป็นคนไร้ความรู้สึกไปเสียแล้ว ร่างบอบบางที่ตอนนี้เหมือนกับไร้วิญญาณทำใฟ้น้องสาวอย่างเฟย์ต้องถอนหายใจ “อย่าเป็นแบบนี้สิ พี่ฟาง... เขาขอร้อง”

ไม่มีคำตอบ ฟางหลบหน้าของน้องสาวที่ยืนมองอยู่ เธอไม่รู้ว่ากำลังเป็นอะไร... แค่เพราะแก้วเล่นกับแจม? มันไร้เหตุผลเกินไปหน่อยไหม? ฟาง... มันก็ปกตินิ หรือเพราะตัวเธอโดนแก้วเมิน แต่มันก็เคยเป็นแบบนี้หลายครั้ง... หรือว่า?





“เฟย์... เขาไปห้องน้ำก่อนนะ”

เธอพูดกับน้องสาวพลางรีบก้าวยาวไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้นไม่ทันให้เฟย์ได้อธิบายเลยว่า
... แก้วน่ะก็ไปเข้าห้องน้ำ เฟย์ได้แต่ถอนหายใจพลางจะเดินตามออกไปข้างนอกเพียงแต่...

“เฮ้! เฟย์ ครูให้มาตามอ่ะ”เสียงตะโกนของมีนทำให้เธอต้องชะงัก... อยากจะเข้าไปช่วยพี่ฟางแต่ดันมาติดธุระซะนี่... คงได้แต่ภาวนาไม่ให้เกิดเรื่องแย่ๆอีกเท่านั้น


…หวังว่านะ…









‘ซ่า...’

ก๊อกน้ำถูกเปิดให้ไหลทิ้งก่อนที่มือของร่างสูงละรองมันเพื่อนำมาใช้ร่างหน้า ใบหน้าสวยติดหล่อค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองกระจก ก่อนจะยิ้มสมเพชให้กับตัวเอง... เธอโคลงหัวเบาๆ ก่อนจะวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าอีกครั้ง พลางถามตัวเองในใจอย่างไม่เข้าใจตัวเอง


...ทำลงไปแล้วจะมาคิดมากทำไม ดีแล้วไม่ใช่เหรอ ดีกับตัวเอง...


“จะมาคิดอะไรอีกฮะ แก้ว! เลือกเองนิ”ร่างสูงบ่นกับตัวเองเบาๆ พร้อมทั้งปิดน้ำที่กำลังไหล เธอเอื้อมไปหยิบผ้าที่อยู่ข้าง พลางเช็ดไปตามใบหน้าไม่ได้สังเกตว่ากำลังมีผู้มาเยือนอีกคน...





‘แอ๊ด’



เสียงประตูห้องไม่ทำให้เธอสนใจเท่าไหร่นัก เพราะบางทีก็อาจจะเป็นเพื่อนของเธอไม่ก็สต๊าฟทีมงานผู้หญิงทั้งหลายที่ต้องการเข้ามา
ใช้บริการห้องน้ำ เธอคิดก่อนจะวางผ้าลงกับอ่างเพียงแต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากกว่าคือ...


“เอ่อ... รบกวนรึเปล่า”




‘ฟาง’





ร่างโปร่งจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่คิดที่จะตอบคำถามแต่อย่างใด ทำให้คนที่เข้ามาใหม่รู้สึกอึดอัดเหมือนที่นี่ไม่มีอากาศหายใจ... ฟางยิ้มตอบกลับให้อีกฝ่ายแล้วปลีกตัวเดินไปทางอ่างอีกที่ โดยพยายามจะหลบสายตาของแก้ว

“ถ้า เขาตอบว่ารบกวนล่ะ ฟาง...”คำถามที่ทำให้ร่างบางหันหน้าไปมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ใบหน้าของร่างโปร่งที่ตอนนี้สีหน้านี้เป็นอะไรที่เธอไม่พิศวาสสักนิด... แก้วหัวเราะเบาๆก่อนจะเดินเข้ามาใกล้คนตัวเล็กที่ดูท่าจะทำอะไรไม่ถูก... จนเธอรู้สึกอยากแกล้ง

“รู้ไหมว่าเธอรบกวนฉัน”

“เอ่อ... ขอโทษ”ฟางตอบอย่างอ้อมแอ้ม แต่ร่างสูงกลับตีหน้าบึ้งราวกับคำ ‘ขอโทษ’ ไม่มีความหมาย

“เหอะ... ขอโทษ ขอโทษ ใครๆเขาก็พูดได้ และฉันเองก็เชื่อคตินี้ซะด้วย”

แก้วตอบพลางเดินเข้าไปใกล้ฟางอีกนิด ใบหน้าของร่างบางที่ตอนนี้ดูกระอักกระอ่วนซ้ำยังดูกลัวๆเธอ ยิ่งเพิ่มความน่าแกล้งขึ้นอีก ร่างสูงตีหน้ายักษ์ใส่อีกฝ่ายมากขึ้นทั้งยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

“มันก็ต้องมีของที่ทำให้เขาหายหงุดหงิด”

ไม่รอช้า ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงมาประทับริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบาก่อนจะถอนออกทันใด แก้วหัวเราะก่อนก้าวถอยออกมา ปล่อยให้คนที่ถูกสัมผัสริมฝีปากต้องยกมือขึ้นมาแตะปากตัวเองเบาๆ ใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงซ่านราวกับมะเขือเทศเรียกเสียงหัวเราะให้ดังขึ้น

“หึหึ ขอบคุณสำหรับค่าผ่านทาง... ฮ่าๆ”

“กะ... แก้ว”

“อ๊ะ จะฟ้องใครก็เชิญนะ เขาไม่กลัวอยู่แล้ว ฮ่า”ร่างโปร่งเอยพลางเดินออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้คนตัวเล็กต้องยืนอึ้ง กับ ‘First Kiss’ ของตัวเอง น้ำใสๆค่อยๆคลอที่เบ้าตา... จนในที่สุดมันก็ค่อยๆหยดลงบนพื้น
















...ไม่ได้รัก แล้วจะทำร้ายกันทำไม?...















TBC

................................