ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    !! -ห้องเก็บของนะจ๊ะ- !!

    ลำดับตอนที่ #3 : ใบออคร่า++

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 51


    From นางเอกลีทึก[ปาร์ค กงซู]- สีม่วงอ่อน ห้ามเปลี่ยนนะ!! ไม่งั้นจะไม่เก็บเข้าคลัง!!

    ชื่อคนสมัคร :
    แจ๋มคร่า

    อายุคนสมัคร :
    14 จะ 15 คร่า
    ชื่อนางเอก : มิน ยอนฮวา

    ชื่อเล่น : วาวา

    อายุ(เข้ากับความเหมาะสมของพระเอกด้วยนะ!!) : 25

    บุคลิก รูปร่าง หน้าตา(ละเอียดนะ!!) : เป็นคนที่รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนเด็ก แต่จริงๆแล้วมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าใครๆ เป็นคนที่คล่องแคล่วว่องไว // เป็นคนรูปร่างผอมบาง และเตี้ย // เป็นคนที่มีความน่ารักอยู่แล้ว ตาไม่โตมาก จมูกเป็นสัน ปากเรียว แก้มอมชมพู ผมยาว

    นิสัย(มากกว่า 5 บรรทัด!! ไปดูคำใบ้ตอนที่ 2) : เป็นคนที่ร่าเริง สนุกสนาน ยิ้มและหัวเราะเก่งมาก (ยิ้มสยบความ
    เคลื่อนไหว) ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรก็จะยิ้มเสมอเพื่อไม่ให้คนอื่นต้องเป็นห่วง รั่ว ติ๊งต๊อง กินเก่ง พูดมาก หลงตัว
    เอง  แต่จะเป็นอย่างนี้นอกเวลางานเท่านั้น ในเวลางานจะมีความเป็นผู้ใหญ่สูง รักและให้ความใส่ใจกับงานที่ได้รับ
    มอบหมาย ใครดูถูกงานที่ทำก็จะนำไปปรับปรุงให้ดีกว่าเดิม มีความรับผิดชอบสูง  รักเพื่อน และใส่ใจคนรอบข้างเสมอ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น เป็นคนตรงต่อเวลา ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกคนที่อยู่รอบข้างเกลียดคนที่ทำงานไม่ได้เรื่อง เป็นที่ปรึกษาให้กับทุกคน เป็นที่พึ่งของคนรอบข้าง ชอบทำให้คนอื่นมีความสุขถึงแม้ว่าตัวเองจะมีทุกข์ก็ตาม

    ชอบ: การทำงาน ความสุข

    เกลี่ยด: การไม่รักษาสัญญา

    ประวัติครอบครัว: เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน พ่อเสียตั้งแต่อายุได้ 15 อาศัยอยู่กับแม่ เพื่อไม่ให้แม่เป็นห่วงมากจึงทำตัวร่าเริง สนุกสนาน ต้องมีความรับผิดชอบและเป็นผู้ใหญ่ แม่ทำธุรกิจเล็กๆ คือ ร้านเบอเกอรี่และกาแฟ

    ฐานะ(ปาณกลางน้า!!) : ปานกลาง พอมีพอกิน

    ประวัติความรัก : เคยมีความรักมาหลายครั้ง ครั้งล่าสุดตอนอายุ 20 แต่ต้องผิดหวังทุกครั้ง โดยเหตุผลที่โดนบอกเลิกมากที่สุด คือ "เธอมันเจ๊เบียบ เธอมันผู้หญิงบ้างาน" ดังนั้นหัวใจเลยโดนปิดกั้น เป็นเวลานานมากแล้ว

    บทสำรอง(ห้ามบอกว่ายัดนะ!!) : คงไม่มีอะไรดีเท่าตัวประกอบ หุหุ (เพราะบทอื่นคงมีคนเอาไปแล้ว)
     

    อิมเมจ 2 รูป ดูดีที่สุดนะ!! (ห้ามเป็นอิมเมจ ลี จีอานะ) :



    อิมเมจคู่ เอาแบบหล่อๆนะ!! :



    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    คำถามทั่วไป[เต็มที่]

    1.คุณเจอกับทงเฮได้ยังไงคะ แล้วเป็นอย่างไรบ้างคะ[เต็มที่ มีคำพูดยิ่งดี]
    ตอบ :
    (เอ๋? ทงเฮ ไม่ใช่ทึกหรอ งง?) เจอกันครั้งแรกตอนที่เขาไปที่ร้านของแม่ และต่อมาเราได้ไปสมัครงานที่บริษัทที่เขาทำอยู่ เขาพิจารณาเราอยู่ครู่นึง เขาก้อพูดกับเราว่า
    "เธอจะไหวหรอ น่าตาเด็กอย่างนี้จะทำงานที่หนักๆได้หรอ ขอโทษที่ต้องเสียมารยามนะ เธออายุเท่าไหร่"
    "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอายุ 25 ค่ะ ถ้าคุณยังไม่มั่นใจ คุณก็ให้ฉันทดลองงานก่อนก็ได้นะคะ" พูดพร้อมรอยยิ้ม
    "เธอนี่เหมาะจริงๆ เอาล่ะยินดีที่ได้ร่วมงาน เอาเป็นว่าคุณฝึกงานเป็นเลขาผม 1 เดือน แล้วผมจะประเมินว่าคุณจะอยู่หรือต้องออกไป "
    "ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ว่าแต่เริ่มงานวันไหนคะ"
    "งั้นเริ่มพรุ่งนี้เลยแล้วกัน เชิญครับ" พูดพร้อมรอยยิ้ม

    2.คุณคิดว่าความรักคืออะไรคะ[เต็มที่]
    ตอบ :
    ความรักคือสิ่งที่ให้ทั้งความทุกข์และความสุข ถ้าคนเราประสบความสำเร็จในความรักความรักนั้นก็จะให้ความสุขแก่เรา แต่ถ้าผิดหวังในความรัก ความรักก็จะส่งความทุกข์มาให้เรา เช่นกัน
     

    3.ตอนจบอยากได้แบบไหนเอ่ย? [เต็มที่ มีคำพูดยิ่งดี]
    ตอบ:
    แม่ประสบอุบัติเหตุที่ร้านเลยไม่มีคนดูแล เราเลยต้องลาออกไปดูแลร้าน และเนื่องจากโดนแม่ของเขากีดกันอยู่แล้ว จึงยอมปล่อยเขาไปเจอคนที่พร้อมมากกว่าเรา หลบหน้าทุกครั้งที่เขามาพบ ไม่พูดคุยด้วย ในตอนนี้เขายังไม่รู้สาเหตุ และในวันนึงเราได้ไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล เลยขึ้นมานั่งเล่นบนดาดฟ้า เขาตามขึ้นมาแต่เราไม่รู้ เขาได้รับรู้ถึงเรื่องต่างๆรวมถึงการที่เราหลบหน้าเขาด้วย เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เราพูดหมดแล้ว เขาก็เดินเข้ามาหา แล้วพูดว่า
    "ทำไมเธอถึงต้องทำแบบนี้..เธอรู้ไหมฉันแทบจะเป็นบ้าก็เพราะเธอ"
    "คุณเลิกยุ่งกับฉันเถอะนะ..ฉันมันไม่คู่ควรกับคุณเลยซักนิด" น้ำตาเริ่มคลอ
    "ใช่เธอมันไม่คู่ควร.."
    "เห็นไหมคุณยังคิดว่าใช่เลย เหอะ" พูด ยิ้มพร้อมน้ำตา
    "เธอไม่คู่ควรกับฉันก็จริง..แต่ทำไงได้..ก็ฉันรักเธอ..รู้ไหมว่าหัวใจของฉันให้เธอหมดแล้ว"
    "ฉันไม่รู้หรอกนะ..ว่าคุณพูดจากใจจริงหรือเปล่า..แต่ฉันพูดจากใจฉันเลยว่า..ฉันรักคุณนะ"
    "วาวา..."
    "คุณไม่ต้องพูดหรอก..ฉันเข้าว่าคุณอาจจะรับมันไม่ได้ ฉันไม่ได้ขอให้คุณตอบรับรักฉัน และฉันก็รู้ตัวฉันดีว่าฉันมันไม่คู่ควร...ขอบคุณ..ขอบคุณที่ทำให้หัวใจฉันมันเปิดอีกครั้งหลังจากที่มันปิดมานานถึง 5 ปี"
    "....."
    "ฉันต้องไปแล้วล่ะ..ต้องเตรียมของเปิดร้านพรุ่งนี้ คุณน่ะก็กลับได้แล้ว ดูแลตัวเองด้วย"
    "วาวา..ฉันรักเธอนะ..ฟังเสียงหัวใจฉันสิ...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะดูแลเธอเองนะ..ได้โปรด"
    "แต่.."
    "เรื่องคุณแม่น่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง..ยังไงก็ได้ฉันไม่ให้เธอไปจากฉันเด็ดขาด...แต่งงานกับฉันนะ"
    "เอ่อ..คุณว่าไงนะ..มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ"
    "ใครว่าผมล้อเล่นล่ะ...นะๆๆๆๆ" พูดไปอ้อนไป
    "-//- คุณก็..น่ารักเกินไปแล้วนะ..ก็ได้ๆ...ตกลงค่ะ"
    "จริงนะ..เย่ๆๆๆๆ...ผมรักคุณ"
    "แล้วเรื่องแม่คุณ..แน่ใจนะ"
    "ผมแน่ใจ ไม่ว่าวิธีไหนก็ตาม..เชื่อผมสิ"
    จุ๊บ!!
    "อ๊ายย!! มาหอมแก้มฉันทำไมเนี่ย.."
    "ผมรักคุณนะ..รักคุณที่สุดเลย แล้วคุณรักผมมั้ย"
    "บ้า -//- ถามรัยอ่า ฉันบอกไปแล้ว"
    "บอกมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจูบจริงๆด้วย"
    "ห๊า!!! ก้อได้ๆ..ฉันรักคุณที่สุดในโลกเลยยย"

    4. ห้ามตอบคำว่าตามใจผู้แต่งนะ
    ตอบ :
    ไม่ได้ตอบเลยคร่า
     

    5.ติดแล้วรายงานตัวภายใน 5 วันล่ะ
    ตอบ :
    ได้เจ้าค่ะ
     
    6.เม้นโหวต สัญญาไหม
    ตอบ :
    สัญญา

    7.ถ้าไม่เม้นไม่โหวตเราไม่ได้ตัดออกนะ เราจะดองเลย
    ตอบ :
    คร่าๆๆ

    8.ตั้งใจตอบเปล่าเนี่ย
    ตอบ :
    ตั้งใจสุดๆ ตอบยาวเท่าที่สุดในประวัติศาสตร์

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    คำถามตัดสิน[เต็มที่!!]

    1. วันหนึ่งคุณตกงานและอับจนอย่างหนัก แล้วคุณก็เจอคนแปลกหน้าคนหนึ่ง เขายื่นนามบัตร์ให้คุณแล้วเขาก็เดินจากไปเสียดื้อๆ คุณดูในนั้นมีเขียนว่า รับสมัครเลขาของท่านประทาน คุณจะตามไปสมัครที่นั่นไหม เพราะอะไร[เต็มที่]
    ตอบ : ไป เพราะตอนนี้ที่บ้านกำลังตกอับอย่างรุนแรง ต้องหารายได้เข้าบ้านซะแล้ว ถ้าไม่ไปก็ไม่มีเงินซื้อข้าวกินอ่ะดิ

    2. เมื่อคุณได้เป็นเลขาแล้ว แล้ววันนั้นประทานบริษัทไม่มาสักที แล้วอยู่ดีๆมีชายคนหนึ่งกำลังจะเดนเข้าไปในห้องของประทาน คุณไม่รู้ว่าลีทึกคือประทาน คุณจะเดินไปห้ามเขา คุณมารู้ทีหลังว่านั่นคือประธานบริษัท คุณจะทำเยี่ยงไร[เต็มที่ บอกต้องแต่ทึกเข้ามาเลยนะ]
    ตอบ: เห็นคนเดินมาปุ๊บ!! เราก้อวิ่งปั๊บ!!
    "คุณขา เข้าไม่ได้นะคะ คุณจะต้องรอท่านประธานมาก่อนนะคะ"
    "ประธาน..?"
    "ค่ะ..ท่านประธานยังไม่เข้ามาเลยค่ะ นี่ก้อเยเวลามานานแล้วนะคะ ป่านนี้คงนอนยังไม่ตื่นล่ะค่ะ ดังนั้นคุณกรุณารอสักครู่นะคะ"
    "นี่คุณ..คุณเป็นเลขาฯคุณไม่ควรจะพูดให้เจ้านายแบบนี้"
    "ก้อฉันไม่ชอบคนไม่ตรงเวลาหนิคะ คุณไปเดือดร้อนแทนเขาทำไมล่ะคะ"
    "สวัสดีครับ/ค่ะ ท่านประธาน" มีพนักงานเดินผ่านมา
    "เอ๋? ท่านประธาน เอ่อ..พี่คะ นี่...เอ่อ"
    "นี่ล่ะจ่ะน้อง...ท่านประธานของเรา"
    "ห๊า!!!"
    "หือ"
    "ขอกราบประทานอภัยงามๆคร่า เชิญเข้าห้องเพคะ เอาพรมมั้ยคะ"
    "คราวหลังน่ะ..อย่าว่ากล่าวคนอื่นในทางที่เสียหาย เข้าใจมะ"
    "เข้าใจค่ะ"
    "ไปทำงานได้แล้ว"
    "รับทราบค่ะ"

    3. วันหนึ่งมีงานกองเป็นตั้งๆอยู่ในห้องของลีทึก คุณรู้ดีว่า ถ้างานไม่เสร็จลีทึกจะไม่กลับบ้าน ลีทึกบอกให้คุณกลับไปก่อน แต่คุณไม่กลับ ทำไมคุณถึงไม่คิดจะกลับล่ะ เพราะอะไรเหรอ[เต็มที่]
    ตอบ: เพราะเป็นห่วงเขากลัวมาจะเป็นอะไรไป อยากช่วยเขาทำงานให้เสร็จอย่างน้อยอยู่เป็นเพื่อนก็ยังดี หรือไม่ก็คอยซื้ออาหารมาให้ทาน คอยคุยเป็นเพื่อน ช่วยงานที่สามารถช่วยได้ อย่างจัดเอกสารที่ทำเสร็จแล้วให้เข้าที่ ตรวจเอกสาร เป็นต้น

    4. วันหนึ่งลีทึกบอกกับแม่ของเขาว่าเขารักคุณแล้วจะแต่งงานกับคุณ แต่แม่ของเขาไม่อยากให้เขาแต่งงานกับคนจนๆอย่างคุณ คุณจะบอกแม่ของเขาว่าอย่างไร[เต็มที่ มีบทพูดด้วยยิ่งดี]
    ตอบ: วันหนึ่งเขาพาเรามาหาแม่ของเขา และแม่ของเขาก็ขอคุญกับเราเป็นการส่วนตัว
    "เธอมิน ยอนฮวาใช่ไหม"
    "ใช่ค่ะ เรียกวาวาก็ได้ค่ะ ถ้าท่านไม่รังเกียจ"
    "ลูกชายฉันมาบอกฉันว่ารักเธอ และจะแต่งงานกับเธอ เธอคงรู้ว่าฉันจะพูดเรื่องอะไร"
    "ค่ะ คุณท่านพูดมาเลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจหรือว่ากลัวหนูจะเสียใจ"
    "ดี..เอาล่ะ เข้าเรื่องเลย เธอต้องเข้าใจฉันนะว่าลูกชายฉันมีอนาคตที่ดี จะให้เขาเอาอนาคตที่สดใสไปทิ้งไว้ที่เธองั้นหรอ บอกฉันซิ"
    "เรื่องนี้..ฉันบอกได้เลยว่าตอนนี้ถึงฉันจะจน แต่ฉันก็รักเขา แต่ถ้าอยากให้เราเลิกกันจริงๆ ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของลีทึกล่ะค่ะ"
    "ยังไง"
    "ถ้าเขาเลือกที่จะเลิกกับฉัน ฉันก็จะยอมเลิกกับเขาโดยไม่มีข้อกังขาใดๆ แต่ถ้าเขายืนยันที่จะคบฉันต่อฉันก็ตงไปจากเขาไม่ได้"
    "เธอกล้ามากนะ..ฉันคิดไม่ถึงเลยจริงๆ"
    "ฉันไม่ได้พูดประชดนะคะ..แต่ฉันพูดจากใจจริง"
    "เฮ้อ!!..ฉันคงประเมินค่าเธอต่ำเกินไป"
    "ไม่หรอกค่ะ ที่ท่านพูดมามันก็ถูก"
    "ความรักของพวกเธอนี่ยิ่งใหญ่จริง..ฉันคงขัดไม่ได้แล้วล่ะ"
    "หมายความว่าไงคะ?"
    "ฉันไม่กีดกันพวกเธอแล้ว...ฉันคิดว่าความรักของพวกเธอคงจะไม่เป็นเหมือนอย่างฉันนะ โชคดีล่ะ"
    "ขอบพระคุณค่ะ"
    "อ้อ!! ฉันฝากดูแลลีทึกด้วยนะ ลูกสะใภ้" ยิ้มให้แล้วเดินออกไป
    แล้วเราก็เดินตามแม่ของเขาออกมา เขาเข้ามาถามทันที
    "แม่ว่าไงบ้าง"
    "ท่านบอกว่า...ให้เรา" ทำหน้าเศร้า
    "ให้เราอะไร..บอกมาสิ"
    "ให้เรา..คบกันต่อได้..แบร่ๆๆๆ"
    "มาให้จับซะดีๆนะ จับได้จะหอมแก้มให้ช้ำไปเลย"

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    4 ข้อเองนะ ตอบดีๆล่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×