ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 : เด็กใหม่
ตอนที่1 : เด็กใหม่
ก้อก ก้อก ก้อก!!!
“ตื่นได้แล้วเจ้าแมวอ้วน...เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก” เสียงใสของพี่สาวสุดสวย ดังขึ้นที่หน้าห้องของเจ้าแมวขี้เซา”
“เหมี้ยววววววววววววววววว ......... เห้ยย!!!” ดวงตาเล็กที่ก่อนหน้ายังสลึมสลือ เพราะเพิ่งตื่น ตอนนี้เบิกกว้างเมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าถูกหลอกด่า
ร่างเล็กกระโดดลงจากเตียง แล้ววิ่งออกไปนอกห้องทันที “กลับมาเดี๋ยวนี้น้ะพี่ฮยอนซึง!!!”
“ฝันไปเหอะไอแมวอ้วนขาสั้น 5555”
สองพี่น้องวิ่งไล่กันทั่วบ้าน จนสุดท้ายเจ้าแมวอ้วนก็หมดฤทธิ์ซ่าเพราะความเหนื่อย
“ฝากไว้ก่อนเหอะ!” ร่างเล็กที่เหนื่อยหอบจนแทบตายคาบันไดเพราะฝืนสังขารวิ่งไล่จับพี่สาว(?) ตะโกนขึ้นไปที่ชั้น2ของบ้าน
“แล้วรีบๆมาเอาคืนนะจ้ะ ^^” พี่สาวสุดสวยยักคิ้วเยาะเย้ยว่าตนเหนือกว่า
“ชริ - -“
“ไปอาบน้ำได้แล้วไป เดี๋ยวก็ไปสายหรอก วันนี้ไปโรงเรียนวันแรกน้า จำไม่ได้หรอ?”
“แวร้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! ลืมไปเลยง่า TT” เจ้าตัวเล็กวิ่งหางจุกตูดเข้าไปที่ห้องนอนของตน รื้อเสื้อผ้าออกมาระเนระนาด เพื่อหาชุดนักเรียนที่เพิ่งซื้อใหม่แต่กลับเอาไปยัดไว้ในซอกหลืบของเสื้อผ้ากองโต แล้วรีบวิ่งเข้าห้องไปอาบน้ำด้วยความเร็วแสงทันทีทีคว้าชุดได้
“เสร็จรึยังโยซอบ?!!!” เสียงแสบแก้วหูดังมาจากข้างล่าง
“ไม่รู้!!!!”
“ = =+ ...นายอยากตายใช่มั้ยยัง โยซอบ!!!”
“เสร็จก็ได้!!!!”
“งั้นก็รีบๆลงมากินข้าวอีก5นาทีต้องออกจากบ้านแล้วน้ะ!”
“รู้แล้วน่า -3- ”
หลังจากเขมือบอาหารเช้าเสร็จ สองพี่น้องก็เดินไปขึ้นรถเมล์ใกล้บ้านเพื่อจะไปโรงเรียน
“ฟิ้วววววววววววววววววววว!!!” รถสปอร์ตสีดำวิ่งมาด้วยความเร็วนรกถามหา แล้วเฉี่ยวสองพี่น้องไปในระยะประชิด
“แวร้กกกกกกกกกก!!! ...โอ้ย!!!” ฮยองซึงล้มก้นจ้ำเบ้า
“ไอบ้า ขับรถภาษาอะไรว้ะ ลงมาเคลียกันเลย!” ฮยอนซึงตะโกนไล่หลังรถคันนั้นไป
“เอี้ยดดดดดด” รถเจ้าปัญหาเมื่อครู่ จอดลงไม่ไกล
“เฮ้ย แย่แล้วพี่ฮยอนซึงเค้าลงมาจิงด้วยอ่ะ” เจ้าตัวเล็กโวยวายด้วยความกลัว
“จะไปกลัวอะไรยัง โยซอบ เราไม่ทำอะไรผิดสักหน่อย ไอคนๆนั้นต่างหากที่ขับรถมาเฉี่ยวเรา แม่จะด่าซะให้หัวหดเลยคอยดู!”
“แกร้ก” เสียงประตูเปิดออก แล้วชายหนุ่มรูปหล่อก็ก้าวออกมาด้วยท่าทางมาดแมน ด้วยความตกใจ จึงรีบวิ่ง แต่เพราะความซุ่มซ่ามเลยทำให้สะดุดขาตัวเองจนล้มหน้าคว่ำ
“โอ้ยยยยยย!” [รีดเดอร์: โห คิดได้เนอะไรเตอร์ - -+] [ไรเตอร์: เอาเหอะน่า =3=]
“=[]=” <<<ฮยอนซึง
“- -+” <<<โยซอบ
“อะไรของมันหน่ะ?” พี่สาวสุดสวยพูดออกมาด้วยความสมเพจ
“(= = )(= =)( = =)” <<<ชายหนุ่มซุ่มซ่าม - -
“เอ่อ...คือ...แบบว่า...” ชายหนุ่มลุกขึ้นปัดฝุ่นที่ติดเสื้อแล้วเก็ก เพื่อกู้หน้า ที่เพิ่งเสียฟอร์มไป “อะแฮ่มๆผมชื่อยุน ดู...”
“ไอบ้า! นายทำอะไรของนายฮะ! ขับรถเร็วขนาดนั้นจะไปไหนมิทราบ? อยากให้รถคว่ำจริงๆเลยหึ เมื่อกี้นายเฉี่ยวฉันกับน้องไปแล้วนะรู้มั้ย ดีนะที่ไม่เปนไร แล้วถ้าเกิดนายมาชนพวกฉันเข้าแล้วใครจะรับผิดชอบ!!”
ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้พูดจนจบประโยค ฮยอนซึงก็ตวาดเสียงระดับ1000000เดซิเบล เข้าไปเต็มๆจนแก้วหูแทบจะระเบิด
“ก็ฟังกันก่อนได้มั้ยเล่า” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยท่าทางหงอยๆ
“ชริ”
“อะแฮ่มๆผมชื่อยุน ดูจุน ...ลูกชายของเจ้าของบริษัท ****** [แบบว่า ไรเตอร์นึกชื่อไม่ออกอ่ะ - -] ที่มีสาขาอยู่ทั่วทุกมุมโลก ...เอาเป็นว่าผมจะจ่ายค่าเสียให้ พอใจมั้ย? จะเอาเท่าไหร่หล่ะ?”
“นายว่าไงน้ะ?!!” ฮยอนซึงตวาด
“ก็ค่าเสียหายไง ...ไม่เอาหรอ?”
“เหอะ!! นี่นายคิดว่าจะเอาเงินฟาดหัวฉันได้หรอ คิดได้เนอะ” สวยซึงตวาดด้วยความโกรธแบบเลือดขึ้นหน้า
“พี่ฮยอนซึง อย่าไปเถียงกับเค้าเลยน่า” ร่างเล็กกระซิบพี่สาวด้วยความกลัวและเห็นแก่เงินนิดๆ [โยซอบ: ไรเตอร์ใส่ร้ายเค้า!!! TT] [ไรเตอร์: เล่นๆไปเหอะน่า - -]
“งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งให้ก็แล้วกัน รู้สึกจะอยุ่โรงเรียนเดียวกันหนิ” ดูจุนยื่นมือออกมารับคนสวย
ยัง โยซอบทำตาวาวด้วยความหวังว่าจะได้นั่งรถหรูสักครั้งในชีวิต * *
“ไม่!!!” ฮยอนซึงตอบเสียงนิ่งพร้อมปัดมือของดูจุนออกไป
“พวกฉันมีปัญญาเดินไปเองได้ ไม่ต้องให้นายมาช่วย”
“พี่ฮยอนซึงงงงงงง” เจ้าตัวเล็กรีบดึงเสื้อพี่สาวสุดสวย แล้วส่งสายตาอ้อนวอนที่ทำให้ทุกคนใจอ่อนได้
“ไม่!!!” ...ยกเว้นฮยอนซึง = =
“เฮ้อ ...งั้นช่วยไม่ได้” ร่างสูงของดูจุนเดินเข้ามาใกล้ร่างบางของสาวสวย โอบเข้าจากด้านหลังแล้วอุ้มไปขึ้นรถ
“เฮ้ย! ปล่อยนะ! ปล่อยดิวะ! ปล่อยช้านนนนนนนนนนนนนนน” ฮยอนซึงดิ้นจนสุดแรงแต่ก็ยังไม่สามารถต้านแรงของดูจุนได้ ร่างสูงแบกร่างบางไปจนถึงรถแล้วยัดไว้ที่นั่งข้างคนขับ
ฮยอนซึงเหนื่อยแรงและไม่คิดขัดขืนแต่อย่างใด เพราะรุ้ว่าถึงจะพยายามยังไงก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ‘เฮ้อ...สวยเซ็ง’
“เย้!!!” ยัง โยซอบรีบวิ่งตามขึ้นรถไปที่เบาะนั่งด้านหลัง [พวกรถสปอร์ตมันมีที่นั่งด้านหลังป้ะ? ไรเตอร์โง่เรื่องรถอ่ะ แบบว่า วันๆเล่นแต่เกมส์กับนั่งอ่านแฟนฟิค = =]
รถสปอร์ตสีดำแล่นไปตามถนนยามเช้าที่วุ่นวายในกรุงโซลเพื่อมุ่งหน้าไปโรงเรียน CUBESchool โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุงโซล ภายในรถเงียบเชียบจนน่าอึดอัด จนโยซอบทนไม่ได้จึงเริ่มทำลายความเงียบ
“พี่ดู... เอ่อ ดู...”
“พี่ชื่อดูจุนคับ^^” ชายหนุ่มคาสโนว่าของโรงเรียนตอบคนตัวเล็กด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
“อ่อคับ ...พี่ดูจุนอยู่ชั้นอะไรอ่ะคับ?”
“พี่อยู่ปี3แล้วคับ”
“ห๊ะ!!! งั้นก็ปีเดียวกับฉันน่ะสิ” ฮยอนซึงโวยวาย
“แล้วคิดว่าฉันดีใจรึไง = =”
“ชริ”
“เชอะ”
“แล้วเราหล่ะตัวเล็ก อยู่ชั้นไหนแล้ว?” ดูจุนหันกลับมาจีบเด็กด้วยน่าตาระลื่น
“นี่นาย ให้มันน้อยๆหน่อย นั่นน้องฉันนะ -*-“ ฮยองซึงพูดด้วยเสียงเรียบแต่จิกกัด แล้วส่งสายตาอำมหิตไปให้ไอเฒ่าหัวงูที่กำลังจะงาบน้องชายตัวเอง
“โห่ ...พี่ซึงก็.... ผมอยู่ปี2คับ^^ ผมกับพี่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะคับJ”
“ได้เลยคับ เดี๋ยวพี่ดูจุนคนนี้จะดูแลเราอย่างดีเลยนะ ^^ 55”
“อะแฮ่ม” ฮยอนซึงกระแอมไอเพื่อนหยุดบทสนทนาระหว่างชายหนุ่มและน้องชายของตัวเอง
คนแก่ทั้งสอง(?) จ้องตากันเขม็ง ชนิดที่ว่าปลากัดคงท้องไปแล้ว บรรยากาศในรถกลับมาน่าอึดอัดยิ่งกว่าเก่าทำเอายัง โยซอบที่อยู่ด้านหลังแทบอยากหนีออกจากบริเวณนี้ [โยซอบ: ไรเตอร์แกล้งเค้าตลอดเลยอ่า TT^TT] [ไรเตอร์: ก็อยากน่ารักเองอ่ะ ช่วยไม่ได้ :P]
ในที่สุดรถสปอตคันหรูก็แล่นเข้ามาสู่โรงเรียน CUBE ซึ่งเป็นโรงเรียนที่แบ่งออกเป็น2ส่วน ส่วนแรกเปนตึกเก่าที่มีโครงสร้างเป็นแบบตะวันตก มีโบสถ์หลังใหญ่ที่สร้างให้ดูงดงามและสวยสบายตาอยุ่ด้านหลัง อีกส่วนนึงเป็นตึกสมัยใหม่ที่สร้างอย่างทันสมัยจนแทบจะกลายเป็นอาคารในยุดอนาคตกาล มีที่จอดรถอยู่ใต้ดินทั้ง2อาคาร บริเวณโดยรอบประดับประดาไปด้วยต้นไม้หลากหลายพันธุ์ทั้งเล็กใหญ่ทำให้บรรยากาศในโรงเรียนดูร่มรื่มเย็นสบาย
ร่างสูงค่อยๆนำรถเข้าไปจอดในที่จอดรถของโรงเรียนซึ่งเต็มไปด้วยรถหรูหลากหลายยี่ห้อของลูกคุณหนูมากมายนับร้อยคัน
“ถึงแล้วค้าบบบบ”
ร่างบางไม่รีรอรีบโดดลงจากรถแล้วกระชากน้องชายทันที เพื่อจะออกไปห่างๆไอเฒ่าหัวงูนี่สักที
“เฮ้ย! พี่ซึงจารีบไปไหนอ่ะ?”
“ก็รีบไปไกลๆจากที่นี่ไง รู้สึกแย่เต็มทนแล้ว”
“แวร้กกกกกกก อย่าดึงแรงสิเจ็บน้ะ! ...พี่ดูจุน ขอบคุณนะค้าบบบ” โยซอบหันหลังไปโค้งขอบคุณชายหนุ่ม
“จ้า~” ดูจุน ยิ้มอย่างเป็นกันเองให้กับโยซอบ
แล้วสองพี่น้องก็เดินจากไป ทิ้งดูจุนไว้คนเดียวในลานจอดรถ
“ไง ไอขี้เก้ก!” เสียงเข้มดังมาจากข้างหลังของดูจุน
“ว่าไงนะไอจุน แกหาว่าใครขี้เก้กห๊ะ - -?!!!” ดูจุนตอบกลับอย่างหัวเสีย
“ใครน้า แถวนี้แหล่ะ ” ชายหนุ่มตอบและทำหน้าทะเล้นล้อเลียน
“เออ ช่างเหอะ - -“
“แล้วไอหัวเห็ดดงโฮที่ฉันสั่งให้ไปจัดการอ่ะเปนไงบ้าง?” [ขอโทดน้าแฟนคลับU-kiss ไรเตอร์ไม่ได้เจตนา อย่าฆ่าป๋มน้า TT]
“เฮ้ย! ลืมสนิทเลยว่ะ! ว่าจะไปหามันตอนเช้าแต่ดันเกิดเรื่องขึ้นก่อนอ่ะดิ”
“เรื่อง???”
“ก็....เมื่อเช้าดันไปเฉี่ยวคนมาก็เลยไถ่โทษโดยเอามาส่งให้ที่โรงเรียนเนี่ย”
“อ๋อ ไอคนที่ลงมาจากรถแกเมื่อกี้สินะ”
“ใช่ๆ คนน้องก็น่ารักอยู่นะ ว่าจาจีบสักหน่อย แต่คนพี่อ่ะดิ ไม่ไหวๆ ”
“หึ ...หรอ?”
“เออดิ ...รีบไปเหอะวันนี้มีประชุมใหญ่รับน้องที่หอประชุมใหญ่นะเว้ย ไปสายมีหวังโดนอาจารย์อึนเฮร่ายยาวแน่”
“เออว่ะ ลืมได้ไงวะ ...เฮ้ยไปเร็ว”
++++++++++++++++++++ จบตอน1 ++++++++++++++++++++
ตอนที่ผมเห็นคุณครั้งแรก มันเหมือนกับว่าผมได้พบคนที่จะอยุ่ด้วยตลอดชีวิตแล้ว แต่ไอคนๆนั้น เพื่อนของผมมันดันชอบคุณนี่สิ แล้วผมจะเลือกอะไรดีระหว่าง “เพื่อน” กับ “หัวใจ”
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เเฮกๆๆๆจบซะทีตอนที่1 ...เเบบว่ากว่าจาได้ตอนนึงต้องผ่านคณะกรรมการหลายคนมากเพราะไรเตอร์ใช้ภาษาได้ห่วยมาก วิบัติสุดๆ 5555
ให้เครดิตนิดนึง Editor - Snowflex}
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่เเก้ภาษาห่วยๆของไรเตอร์ให้ 55555
เมื่อกี้ก่อนลงไปอ่านเม้นมา ผลตอบรับดีมากอ่า ซึ้ง...น้ำตาไหล TT^TT ไรเตอร์จาพยายามต่อไปคับ
เเล้วก็เหมือนเดิมนะ ถ้าตรงไหนไม่ดีบอกด้วยน้า จาพยายามปรับปรุง ...สู้ๆ Fighting!!!!!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น