BoRn To Be "หมอชนบท" :)

ลำดับตอนที่ #4 : ย้อนอดีตสักเล็กน้อย >

ขอเริ่มต้นจากตอนสมัย ม.3 ละกันนะคะ ^^ 

พี่ก็เป็นเด็กคนนึงที่มีความใฝ่ฝันเหมือนกับเด็กหลายๆคน ว่าอยากจะเข้าไปเรียนในรร.เตรียมอุดมศึกษา

ในตอนนั้นพี่ก้เข้ากทม.ไปเรียนพิเศษที่สยาม  ไปเรียนในสถาบันกวดวิชาที่ใครๆเค้าบอกกันว่าดี

เรียนทั้งวัน พอกลับมา ก้เหนื่อย จนไม่มีเวลาทบทวน TT

พยายามหลอกตัวเองนิดนึงว่าเราทำเลขโจทย์ข้อนู้น ข้อนี้ได้ 

หลอกตัวเองว่า ถ้าร้องเพลงเอนคอนได้ ก้ทำอังกฤษได้ เลยไม่อ่านอย่างอื่นเลย เพราะมันไม่ทันแว้ว

ช่วงนั้นก้ไหว้พระขอพรอย่างเต็มที่ 55 แต่ลึกๆแล้ว ในใจก็รู้ดีว่า ไม่มีอะไรในหัวสมองเลยย :'(

ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากตัวเราเองนั่นแหละ ><

พอถึงวันสอบ ก็มั่วแหลกกกกก พยายามหลอกตัวเองอีกครั้งว่าพอทำได้บ้างไรบ้าง ไม่ให้เศร้าจนเกินไป

ปาฏิหาริย์อาจมีจริง  55 และพอวันประกาศผลมาถึง เปิดเข้าเว็บไป มือสั่นๆ และ 

มันก้เป็นอย่างที่คิดไว้ ว่า ไม่ติด ! 555 หัวเราะเคล้าน้ำตา

ช่วงนั้นก้แบบว่าเฟลมากก TT แต่ก้พยายามจะลุกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แล้วก็คิดว่า ไม่เป็นไรหรอก

ยังมีอีกตั้ง 3 ปีทีเหลือให้แก้ตัวๆ  ตอนนั้นอุดมการณ์แรงกล้า ว่าถ้าขึ้นม.ปลาย

จะตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือเข้ามหาลัย ไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย

พอขึ้น ม.4 ก้แบบว่า ฟิต ๆ โคตรร ได้เกรด 4.00

ช่วงนั้น ไม่ว่าจะสอบย่อย สอบมิดเทอม สอบไฟนอล ก็อ่านละเอียดมาก!

ตอนเย็นก็อ่านหนังสือทุกวัน แต่ก็ไม่ถึงกับเครียดมากนะ

พอขึ้นม.5 ก็เริ่มขี้เกียจ ออกแนวผัดวันประกันพรุ่ง 555 

พี่ชอบคิดว่า " เดี๋ยว ม.6 ค่อยอ่าน ทันอยู่แล้วแหละ รีบอ่านไปเดี๋ยวก็ลืม " 55555

ตอนนั้นพี่ก็ทำ short note ไว้บ้างนะ กะไว้อ่านตอนม.6 ที่ใกล้ๆสอบ

ทำ short note แบบคล้ายๆว่าลอกจากหนังสืออ่ะ ไม่ได้เขียนจากความเข้าใจของตัวเอง 

แล้วสุดท้าย ก้ไม่ได้ใช้มัน 555 เสียดายเวลาที่นั่งลอก short note

แทนที่จะเอาเวลานั้นมานั่งทำโจทย์  ทำความเข้าใจ TT

แต่ก็โชคดีที่ได้ไปเรียนพิเศษที่กรุงเทพ ก้เลยเกิดแรงกระตุ้นขึ้นนิสนึง

คือเด็กกรุงเทพ เค้าแลดูขยันกันมาก ดูกระตือรือร้นในการเรียน เวลาว่างก็ทำการบ้าน

ซึ่งลักษณะทั้งปวงมันช่างต่างจากตัวเราโดยสิ้นเชิง 55555 

และก็โชคดีที่ได้เรียนกับครูสมศรี :) คุณครูสมศรีทำให้พี่เกิดความรู้สึกอยากจะขยันเพื่อพ่อแม่และตัวเอง

พี่คิดว่า ที่พี่มีทุกวันนี้ได้ ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะคุณครูสมศรีเนี่ยแหละ ^^

แต่เรียนพิเศษเยอะ มันก็เหนื่อยอ่ะนะ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาทำการบ้าน 555

กลายเป็นเด็กหมกงานซะงั้น >< แล้วช่วงนั้น ก็ทำกิจกรรมเยอะด้วย 

รู้สึกว่ามีงานอะไรเยอะแยะไปหมดที่ต้องทำ แต่สุดท้าย ก็ผ่านสิ่งเหล่านั้นมาได้

และที่อยากบอกน้องๆด้วยก็คือ ควรจะทำกิจกรรมบ้าง แม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้น้องเกรดดีขึ้น

แต่กิจกรรมเนี่ยแหละ..ที่ทำให้เราอยู่ร่วมกับคนในสังคมได้ดีขึ้น ^^

สำหรับ ม.6 ก็ .... >> ติดตามตอนต่อไปนะคะ 555 :)