..:: รักสลับขั้ว ::..

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4เพื่อนซี้สุดเดิ้นท์>o< กะงานใหม่!!!

ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


"แล้วแกรู้มั้ยยัยวัลย์น่ะ กลับบ้านมาก่อนฉันอีก)=O=("

"เวร แล้วแกไปโง่รอทำไมเล่า!!!"

"ถ้ากูรู้แล้วจะรอรึ ไอ้บริดจิตฉันมาระบายให้แกฟังน่ะไม่ใช่ให้แกมาด่าฉันน!!!"


=_=^ บทสนาทนาสั้นๆของสองสาวเพื่อนซี้ที่ไม่มีใครคบเลยมาคบกันเอง- - รึป่าว?แต่นั้นก็ช่างมันเถอะผู้แต่งนี้ชอบนอกเรื่องอยู่เรื่อยไม่ไหวๆ =W= (เวรกำ... - - : ~น้ำแข็งเดือด

 
"เหอะๆ แต่มันก็คุ้มน่ะที่แกน่ะได้เสีย First Kiss ให้กับหนุ่มหล่อคนนั้นน่ะ โอววว~~"

สาวน้อยร่างบางที่กำลังสูดเส้นบะหมี่เข้าเต็มปอดเอ่อ.. เต็มปากนั้นถึงกับสำลักกับคำพูดของเพื่อนสาวคนนี้

"แกจะบ้าเรอะ แค่กๆ!! ฉันโดนลวนลามแล้วยังเป็นฝ่ายเสียหายน่ะ แต่แกที่เป็นเพื่อน.. กับมานั่งเพ้อถึงไอ้โรคจิตนั้นถึงจะหล่อแต่โรคจิตน่ะเว่ย"ฉันพูดออกมาอย่างเหลืออดกับท่าทางเพ้อฝันถึงชายปริศนาของยัยบริดจิต TT[]TT ไม่มีห่วงกันเลย!!! แต่ตอนนี้ น้ำ...น้ำอยู่ไหนบะหมี่ติดคอ )>O<(


"โธ่ๆๆๆๆ เพื่อนรักของบริดอย่างน้อยใจไปเลยน่ะๆ^_^ เค้าก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นซักหน่อยก็แค่... >///<"บริดจิตส่งน้ำให้ฉันที่กำลังจะตายเพราะเหตุผลโง่ๆ


"แค่อะไร?"ฉันรับน้ำที่มันส่งมายกดื่ม

"ก็แกบอกว่าหล่อยิ่งกว่าดาราเกาหลีอีกไม่ใช่เหรอ จะไม่ให้ฉันเพ้อได้ไง ใจร้ายชะมัด=3=" บริดจิตพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ กับท่าทางน่ารักของมัน 


พรวดดดดดดด~~~
 

อยากถีบมันตกอพาร์ทเม้นท์จัง=0=



++++++++++++++++++++++++++


แสงสว่างยามค่ำคืนของท้องฟ้าใจกลางเมืองหลวงจะเป็นอะไรไปเล่า ถ้าไม่ใช่แสงไฟในถนน ป้ายโฆษณา และอีกมากมายจากสถานเริงรมณ์ที่นักเต้น นักดื่ม เที่ยวไปรวมตัวกัน ....
 

"เรน!!!~ ทางนี้ๆ" ชายหนุ่มในชุดสบายๆเสื้อเชิ้ตสีดำไม่ติดกระดุมเผยให้เห็นอกกว้างที่ทำเอาใจสาวๆละลายไปนักต่อนักกับยีนลีวายเน่าๆ=_=^(ก็ส่วนใหญ่ใครใส่ยีนก็ ชอบปล่อยเน่านิหน่า=W=)กำลังโบกมือเรียกเพื่อนชายที่เพิ่งมาเยือน


"ไง ไอ้ปลาย!!!"และแล้วชายหนุ่มนามว่า 'เรน' ก็เดินเข้ามาพร้อมกับสายตาของสาวๆที่มองตาเป็นมันราวกับจะกระโดดขย้ำหนุ่มหน้าตาหล่อเว่อร์คนนี้ก็มิปาน.. ="=

"เหอะ ตามเคยน่ะมึงสาวตรึมตลอด"ปลายฟ้าตบไหล่เพื่อนสนิทก่อนจะแซวอย่างหมั่นไส้

"อะไรของแกว่ะ ไม่มีอะ อะไรๆ ฮ่าๆๆๆ"เรนระบายยิ้มและทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนที่จะนั่งที่บาร์แล้วสั่งเครื่องดื่มของตนเอง


กรึบ กรึบ


"แล้วไปไงมาไงว่ะถึงมาเที่ยวกะกูได้เนี้ย"ปลายฟ้าวางแก้วเหล้าทรงกระบอกที่ไม่สูงมากบนบาร์


"ก็เซ็งๆอะ พักนี้ไม่มีไรทำเลย ที่บริษัทก็ยังไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่"ชายหนุ่มคนดังกล่าวสายหน้าอย่างเบื่อหน่าย


"โอ้โห!! ขนาดเป็นรองประธาณยังซีเรียสขนาดนี้ ถ้าแกได้เป็นเจ้าเมื่อไหร่สงสัย บริษัทโฆษณาแกได้โกอินเตอร์ชัวร์ว่ะ ^O^"


ชายหนุ่มทั้งสองก็ ดื่ม พูดคุยหัวเราะกันสนุกสนานตามประสาชายหนุ่มเที่ยวกัน บางช่วงก็มาโชว์ฟอร์วกัน ทำเอาสาวๆที่อยู่รอบๆมารุมรอบสองหนุ่มหล่ออย่างกับแมลงวันตอมขี้เอ๊ยดาวล้อมเดือน- - 


"ปลายวันก่อน ฉันไปเจอสาวน้อยน่ารักคนหนึ่งมา"เรนพูดขึ้นขณะที่กำลังกระดกเหล้าก้นแก้วให้หมด

"หึ แล้วเป็นไงล่ะ"ปลายถามก่อนที่จะเผยแววตาเจ้าเหล่ใส่เพื่อนชาย เรนหยักคิ้วให้เป็นเชิงก่อนที่จะระบายยิ้มออกมา

"ก็จุ๊บปลอบขวัญไปทีนึง"เรนยิ้มกรุ่มกริ้มก่อนหลบสายตาไปทางอื่นเพราะเวลาเค้าคิดถึงสาวน้อยคนนั้นทีไร เรนมักจะรู้สึกร้อนขึ้นมาทุกที

"แหม แกนี่มันเสือร้ายจริงๆว่ะ ฮ่าๆ"ส่วนปลายฟ้าที่กำลังแซวเพื่อนสนิทของตนเองนั้นก็หารู้ไม่ว่าหญิงสาวที่ว่าก็คือ ... น้องสาวของตนเองนั้นแหละ ...



++++++++++++++++++++++++



แดดยามเช้าที่ส่องทักทายมหานครรวมถึงบ้านเรือนทุกหลังไม่เว้นแต่อพาร์ทเม้นท์ของสาวเจ้านามว่า บริดจิตที่มีเพื่อนเป็นนางเอกของเรื่อง ^^ ก็เช่นกันเพื่อเป็นสัญญาณให้รับรู้ถึงวันใหม่ที่มาเยือนให้รับรู้อย่างถ้วนหน้า หึหึหึ


ร่างบางสองร่างกำลังนอนขมุกขมัวของบนเตียงคู่(ไม่ใช่เลสเบียนน่ะ!!!อย่าเข้าใจผิด)ร่างหนึ่งเจ้าของเรือนผมสีดำขลับเหยียดตรง รับกับโครงหน้าสวยใสของเธอ.. บริดจิต ส่วนอีกร่างที่กำลังหลับไม่เป็นท่าประมาณว่าจะตกไม่ตกเตียงอยู่มะร่อมมะร่อเจ้าของเรือนผมสีช็อคโกแล็ต หยักโศกกับใบหน้าที่สวยราวกับภาพเขียนวิจิตรนั้นจะเป็นใครไปมิได้นอกเสียจากนางเอกของเรานั้นเองที่ดูเหมือนนิสัยจะไม่เข้ากับหน้าตาเอาซะเลย


"ฮาววว~~"

"อ๋อออยยย~~ กี่โมงแล้วเนี้ย"บริดจิตที่ตื่นมาก่อนขยี้ตาก็จะบริกายเล็กน้อยแล้วตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน


ก็เหลือแต่หนูมุกที่ยังนอนอยู่แล้วจะรอดมั้ยเนี้ย(พูดเรื่องอะไรเนี้ย!?)


'ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย~~'


เสียงเพลงที่มักจะเปิดเวลาเดิมทุกเช้าเย็นเป็นประจำทั่วราชอณาจักรนั้น หมายความว่า ขณะนี้เวลาแปดนาฬิกาศูนย์นาทีศูนย์ๆวินาที


O.O!!!


"ตายๆๆๆสายแล้วๆไอ้มุกเอ๊ย!!" ซากของร่างบางที่หลับเป็นตายอยู่บนเตียงได้สะดุงตื่นพร้อมกับวิ่งพล่านทั่วห้องเหมือจะไปกับว่ากำลังจะไปทำงาน


เอ๊ะฉันลืมอะไรไปหรือป่าวเนี้ยO_o?


ฉันลืมอะไรเหรอค่ะคุณผู้อ่าน TT [] TT


"แว้กกกกกกกกกกก ไอ้มุกเอ๊ยโง่อีกแล้ว!!!"ฉันเดินไปกระแทกร่างนั่งบนเก้าอี้  หึหึ จะรีบไปไหนฟร่ะตูทำงานนั้นรึจะไปได้ไง ก็เราตกงาน อยู่นี่T [] T



"หน่าน่ะ บริดจี้จร้าาา ^O^" ฉันนี้มีเพื่อนดีจริงๆเล้ยมีอะไรก็เพื่อนนี้แหละที่เราพึงได้ T^T ปลื้มม

"อะไรอีกอะ หางานให้เหรอ"

"(-  -)(_ _)(-  -) "

"แล้วแกคิดว่า...."สาวมั่นในชุดเสื้อเชิ้ตเข้ารูปกับมินิสเกิ้ตตามแบบฉบับสวยซ่าส์น่ารักที่กำลังจะเอ่ยปากแต่...


"แหม บรรณาธิการสาวที่รู้จักกันดีในบรรดาสื่อสิ่งพิมพ์เนี้ยทั้งเก่งและฉลาดกว้างขวาง สวยดีตั้งหาก*0*แถมยังมีรางวัลสื่อมวลดีเด่นพ่วงท้ายมาด้วย คนเนี้ยะคงไม่ทิ้งเพื่อนหรอกใช้ม๊าาา^O^"ฉันพูดตัดหน้ายัยเพื่อนรักขึ้นทันที อิอิ TT[]TT ขอร้องล่ะน้าาาาา


"พอเลยๆหยุดไปเลยแก ไม่ต้องมาประจบถึงแม้เรื่องที่แกพูดมาจะเป็นเรื่องจริงก็เหอะ โฮะๆ^^" ยัยบริดจิตเอ่ยขึ้นด้วยหน้าระรื่น


โอวววว -*- เพื่อนฉัน!!!?


"งั้นแกก็หมายความว่า.... *0*"

"ฉันจะหางานให้แก โอเคมั้ย^0^"

"โอ้วววว ฉันรักแกที่สุดเยย>0<"

"แต่..." ฉันล่ะเกลียดจริงๆเลยอะไอ้คำว่า 'แต่' เนี้ยะ =_=^

"เอ่อ ..ก็ได้อะไรล่ะT^T"

"หึ.. ก็ง่ายๆแค่ถ้าแกได้งานแล้วแกก็ย้ายออกไปจากห้องฉันด้วยน่ะ"บริดจิต..พูดเสียงแข็ง


"แล้วฉันจะไปอยู่ไหน TT[]TT"

"นั้นมันเรื่องของแกฉันจะบอกว่า เดี๋ยวแม่ฉันจะมาเยี่ยมกับญาติๆอีก มันก็เลยไม่มีที่ว่างให้แกปักหลักตลอดไปหรอกย่ะ"


"แป่ว!!! O[]O"


เวลาผ่านไป 2 สัปดาห์


ฟรึ่บ!!

เอกสารจำนวนหนึ่งที่เพื่อนสาวโยนมันลงบนโต๊ะของรับแขกที่อพาร์ทเม้นท์ของหล่อน โดยมีสาวน้อยร่างบางที่มาอาศัยหรืออีกนัยนึงก็คือมาเกาะกินอยู่กับเธอร่วมสองอาทิตย์

"นี้คือเอกสารสำหรับงานใหม่ของแก"

=[]=

"ทำไมแกต้องหน้าแบบนั้นห่ะยัยมุก"

ก็.. ก็ ความจริงแล้วมันก็ดีน่ะที่ฉันได้งานใหม่น่ะเพราะอยู่กับบริดจิตนานๆก็เกรงใจ แต่ถ้าฉันได้งานใหม่แล้วก็หมายความว่าฉันต้องไปจากที่นี้!!! TT[]TT

"ป่าว... ไม่มีไรหรอกแล้วรายละเอียดมีไรบ้างอะ"

"อืมก็.. เป็นบริษัทของน้องชายเพื่อนฉันในวงการอะนะ รู้สึกว่าจะเป็นบริษัทโฆษณา ฉันว่ามันน่าสนใจดีน่ะเพราะเคยไปทำสกู๊ปครั้งหนึ่งอะตึกสวยดี^^ แถม..."

"แถมอะไรอะ?"

"ก็เพื่อนฉันเค้าเป็นพี่สาวของนายนี่ใช่ม่ะ ฉันก็กะจะฝากเธอไปอยู่กับเขาซะเลยไงฉันคุยให้เรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงน่ะบ้านนี้นะตระกูลดังระดับไฮโซเชียวนะแก๊!!!!>0<"

หา!!! O[]O เอาจริงหรือเนี้ยทำไม... ทำไม... แกไม่อยากให้ฉันอยู่ขนาดนั้นเลยเหรอ TT^TT แต่ฉันก็เกรงใจบริดจิตนี่นา...

"แล้วฉันจะต้องไปอยู่กับเขาด้วยรึไงอ่า"

"มันก็ไม่จำเป็นหรอกถ้าแกยอมกลับบ้านน่ะ"พูดแทงใจดำชะมัด

TT^TT เถียงไม่ออก. . . แต่ฉันหายมา 2 อาทิตย์แล้วทำไมพ่อยังไม่มาตามเลยอะ ฮือๆๆๆ [ตกลงแกมาอารมณ์ไหนกันแน่เนี้ยะ ที่ออกมาเพื่อจะหนีหรือว่าประชดกันแน่] ฉันไม่รู้!!!  - -


"เหอะๆ แล้วฉันต้องเข้าบริษัทเมื่อไหร่อ่า T^T" เอาก็เอาว่ะ

" หึหึ ไม่ช้าไม่เร็วพรุ่งเป็นไง^^"

"พรุ่งนี้!!" แว้กกกก อะไรจะเร็วปานนั้น>0<



+++++++++++++++++++++


ไฟที่ยังเปิดไว้อย่างสลัวๆในบ้านเดี่ยวที่มีชานกว้างย่านชานเมือง ห้องเล็กๆที่ชั้นสองที่อยู่เดิมสุดเป็นห้องเดียวที่ถูกตกแต่งแบบคลาสสิกเพราะทั้งบ้านออกจะเป็นสไตล์โมเดิ้นล์แถบทั้งหมด
 

"ผมควรจะทำอย่างไรดีครับคุณ คุณว่าควรจะทำอย่างไรดี"


ร่างสูงของชายวัยกลางคนที่อยู่ในห้องเล็กๆนั้นภายใต้แสงไฟสลัวๆจากโคมไฟสวยงามบนเพดาน ห้องๆนี้เปรียบเหมือนความทรงจำของเธอที่เค้ายังรักษาไว้ได้เหลือเพียงห้องนี้เท่านั้น ห้องของหญิงสาวที่เขารักมากที่สุด

ผนังสีน้ำตาลอ่อนๆ โคมไฟแก้วที่สวยงามราวกับผลงานชิ้นเอกของช่างแก้วที่อยู่กลางเพดานห้องแล้วอีกเพดานที่เปิดโล่งให้เห็นคานบ้านเพื่อให้อากาศถ่ายเทเย็นสบายกับ เฟอร์นิเจอร์ไม้ทุกๆอย่างนี้ที่ชายหนุ่มผู้นี้บรรจงสร้างให้กับผู้หญิงคนนั้นของเขาก่อนที่จะจากไปตลอดกาล ..


"นี้คุณกำลังลงโทษผมใช่มั้ยคุณพิม ผมกับลูกจึงเป็นแบบนี้"ชายร่างสูงคนนั้นก็คือพ่อของมุกนั้นเอง


เขาทรุดตัวลงพร้อมกับกรอบรูปที่บรรจุรูปครอบครัวที่มีพ่อ แม่ ลูกสาวและลูกชายตัวเล็กๆก่อนที่จะหยดน้ำใสๆจากตาร่วงหลนลงมาอย่างไม่ตั้งใจ


อีกด้านหนึ่งของประตูร่างบางของหญิงสาววัยเดียวกันที่กำลังแสยยิ้มอย่างน่าสมเพช หลังจากที่เฝ้าดูชายร่างสูงคนนั้นในห้องนั้น.... . .


"นายนี่มันอ่อนแอกว่าที่ฉันคิดน่ะ พัฒนะเดช"

------------------------------------------------

ติดตามกันต่อไป

เฮฮาท้ายบทกับ~ น้ำแข็งเดือด~

เหอะๆ =_=^มาแล้วงับสำหรับตอนที่4 อย่างเต็มรูปแบบงานเนี้ยะผมทุ้มเต็มทีเลยครับ!!!>0< มันออกจะฮาๆปนซึ้งๆนิดนึงเพราะว่าเรื่องนี้มันเหมือนกับว่านอกจากจะบอกเล่าความรู้สึกแบบคู่รักแล้วยังมี ความผูกพันแบบเพื่อน พี่น้อง พ่อลูกอีกมากมายที่ผมจะทุ้มทุนสร้างกว่าพันล้าน[?] จิตนาการไง!!^^