..:: รักสลับขั้ว ::..

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1ชีวิตเป็นของฉัน

แสงแดดยาม เย็นท้องฟ้าสีส้ม ... ดวงตะวันที่กำลังจะลับฟ้า ~~~ มันช่างเป็นบรรยากาศที่น่าโรแมนติกและน่าจดจำสำหรับสองเรา =v=
  



แต่!!!!! >[]<




มันไม่ใช่นิยายที่โหด มัน ฮา เรื่องนี้แน่นอน เพราะเรื่องนี้ดิฉันภูมิใจนำเสนอเพื่อมาสนองความบ้าคลั่งของมนุษย์ที่อยู่ส่วนลึกๆของทุกท่านด้วยตัวละครตัวนี้ ... มุก... ว้ากกกกฮ่าๆๆๆ อุหว่ะๆๆๆ[หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง -*-]



"พ่อ! โอววมายแด๊ดดี้ ทำไมถึงทำกับฉันได้~~~"

"แกจะคำครวญหาอะไรมิ ทราบเดี๋ยวปั๊ดเตะตกบ้านเลย"นี้คือบทสนทนาของพ่อลูกที่รักกันปานจะกลืนกิน =_=a
 

พ่อน่ะพ่อทำกันได้ก็ตอนนี้มายป๊ะป๋า กำลังจะแต่งงานใหม่กับน้องสาวของแม่ฉันเอง ในฐานะคุณน้าจะเขยิบมาเป็นแม่เลี้ยงแล้วสมัยนี้เนี้ยน่ะแม่เลี้ยงสมัยนี้น่ะทั้งโหด เ หี้ ย ม ... แล้วมีรึผู้แต่งจะไม่เอามาจับใส่นิยายเรื่องนี้ง่ะโธ่ๆๆๆ อายุหนูยังน้อยน่ะทำไมต้องอะไรแบบนี้ TT^TT แล้วเธอคนนั้นมีชื่อว่า


"มาแล้วเหรอ คุณปารณี"


เหอะๆ ชื่อเหมือนนางเอกละครทางช่องเจ็ดเลยแหะแต่ลูกสาวๆมันต้องร้ายแน่ๆ


"แล้วหนูวัลย์ก็มาด้วยดีจริงๆเลย"

โอยยย นางเอกเรื่องทะเลใจมาเองเอ๊ยชื่ออะน่ะแต่ก็ได้แค่ชื่อนั้นแหละที่นางเอกเพราะว่านางเอกตัวจริงก็คือฉันไงน่ะ ^^ โ ฮ๊ ะๆๆๆๆ

 
"มุกมาทักทายคุณน้าหน่อยสิลูก^^"

"สวัสดีน่ะคุณน้าและว่าที่น้องสาวในอนาคตอันไกลแสนไกล"ทุกคนอาจจะอึ้งๆเล็ก แต่ขอบอกไว้ก่อนนิยายเรื่องนี้แมวออกลูกเป็นหมาผู้แต่งเรื่องนี้ก็แต่งได้ค่า ^o^ (บ้านแกสินังมุก: น้ำแข็งเดือด)

"เอ่อ อย่าไปถือสามันเลยลูกคนนี้มันก็อย่างนี้แหละครับ คุนปา"

"คร่ะๆ หนูมุกนี้มีอารมณ์ขันน่ะค่ะ"คุณปารณีเสริม

"หนูไม่ใช่ไก่ที่จะมาขันน่ะ !!! แล้วอีกอย่างถ้าคุณไม่มายุ่งกับครอบครับเราได้ก็คงจะดีมากน่ะคะ" O_O ทุกคนดูอึ้งๆไปน่ะแต่ฉันสิยิ้มร่าได้แล้วในใจอะ ... เพราะตอนนี้พ่อกำลังจะเล่นงานฉันแน่ๆเลย TToTT 


"แกพูดอะไรน่ะ"พ่อเริ่มใช้อารมณ์ ว้ากกก !!!

"เอ่อ คุณคะดิฉันว่าเราก็คนกันเองไม่ถือสาหรอกค่ะ" แสร้งยิ้มให้พ่อแต่มาส่งตาขวางใส่ฉันเห็นน่ะย่ะ >o<แต่ฉันขอใช้พลังพันปีแสงชิงก่อนล่ะ


ตึก ตึก ตึก ปังงงงงงงง!!!! 

บนห้องนอนที่ปลอดภัยอดีตห้องของฉันกับพี่สาวที่ระเห็บไปปารีสแต่ปัจจุบันอยู่กับไอ้น้องเวนเอ๊ยน้องชาย นายมิกซ์ที่อุตส่าเปลี่ยนทิสการมองจากคอมมาทางฉัน

"เห่ยๆ วันนี้กูโฮล 9"

"เหรอ ก็ดี"

"แล้วได้ถ้วยทองด้วยเว่ย"

"เหรอ ก็ดี"

"ได้มารวมๆก็ 5พันกว่าๆเว่ยๆ ^^"

"เหรอ ก็ดี"

"โธ่โว้ยยย!!! นี่อิมุกแกพุดอะไรที่มันกว่า ' เหรอ ก็ดี ' ได้มั้ยย่ะ" น้องเวนของฉันมันตวาดลั่น ในขณะที่ฉันกำลังเอนตัวลงนอนอย่างไม่สนใจเสียงของไอ้น้องเวนตะไล และผลอยหลับไป...- -

"ไรว่ะหลับและ... เซ็งจิต - -"




วันรุ่งขึ้น... ตอนเช้าที่แสนจะไม่สดใสของฉัน =_=^

"เห้ยๆๆๆ ตื่นๆๆๆๆ ตื่นเด่ๆ ไม่ไปโรงเรียนรึไง ยัยมุก" น้องชายฉันเองตั้งแต่เช้าเลย...มันเล่นมาเขย่าร่างน้อยๆของดิฉันอย่างงี้ถ้าเป็นกระป๋องเป๊ปซี้ปานนี้มันคงเจอแรงดันระเบิดไปแล้ว (- -") เกี่ยวมั้ยเนี้ย

"เน่มิกซ์ ฉันเรียนจบมาปีกว่าแล้วย่ะ เข้าใจผิดรึป่าว" จากนั้นฉันก็ซุกตัวลงใต้ผ้าห่มต่อ

"มิกซ์หมายถึงตัวมิกซ์ไม่ใช่มึงน่ะO.O" ดู๊ดู..สิค่ะสรรพนามที่มันใช้กับพี่สาวมันแทนตัวเองว่ามิกซ์ แต่เรียกคนอื่นว่ามึงเหมือนใครว่ะเนี้ย =_=V

ตึก ตึก โครมมม !!!!! 

ฉันกำลังเดินลง,  ตอนแรกที่ฉันเดินลงบันไดไปก็เดินธรรมดานั้นแหละคะ แต่รู้สึกว่ามันจะไม่เร้าใจเท่าไหร่ก็เลยตักสินใจกลิ้งลงมาดีกว่า >,.< ความจริงแล้วฉันกลิ้งตกลงมาเองแหละค่ะ เจ็บบบบ.. TT^TT ใครที่ไหนเขาจะมาตกบันไดเล่นกัน(ถ้านอกจากฉันนะ)

"อ่าวเจ๊เร็วๆเซ่ ชักช้ารำไรอยู่ได้ จะเป็นยัยเฉื่อยไปถึงไหนน่ะย่ะ" เวนกำ น้องฉันตกลงว่าฉันมีน้องสาวหรือว่าชายเนี้ยมาติดไอ้ตรงคำว่า ย่ะ ของมันทุกทีเลย=_=^^

"รู้น่า ... แกก็ไปรอที่รถเซ่ถ้าไม่อยากเดินอะ"ฉันก็พูดกับมัน

"ให้มันจริงมาทำตัวเป็นเต่าอยู่ได้ เร็วสิย่ะ"นั้นไงเอาอีกแว้ว... !!!?

"สงสัยแกคงจะอยากเดินจริงน่ะเนี้ยะ"ฉันพูดพลางเหล่ตาไปตาอีน้องชายก่อนที่มันจะวิ่งตัวปลิวไปที่รถ

"ชิส์"

 บรื้นนนน บรื้นนนนนนนนนนนนนน

ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆ วันนี้ฉันเหยียบมิดเลยแหะ ร้อยต้นๆแล้วนู้นกะทำให้ไอ้น้องตุ๊ดเอ๊ยน้องชายกลัวซะหน่อยแต่ผิดคาดแหะ มันนั่งเฉยอย่างกับหินเลย... นิ่งชิบ~~ - -

"ไปดีมาดีน่ะลูก" นี้คือคำส่งท้านของฉันเองก็ที่จะโยนไอ้เด็ก สิบเอ็ดขวบลงรถอย่างรวดเร็ว^O^

เมื่อส่งไอ้ตัวแสบเรียบร้อยแล้ว คราวนี้ก็ถึงคราวที่ฉันจะไปทำงานของฉันละ ... ฉันเคยบอกรึป่าวว่าฉันทำงานอะไรช่างเหอะๆๆ งานที่ว่าก็คือ

"งานออกแบบโฆษณาของคุณที่ทำให้ลูกค้าเนี้ย มันอะไรกั๊น อะไรกันฮะ" เสียงของเจ้านายฉันเองแผ่ไปไกลแสนไกล

" ไอ้ความคิดโง่สุดแสนจะงี่เง่า เลิกซะทีเลิดซะเถอะน่ะคุณ"เจ้านายระดมคำด่ามากมายใส่ฉัน

" ฉันอธิบายได้น่ะคะ TT^TTเจ้านายค่ะ สินค้าที่ว่าเนี้ยะมันถุงยางอนามัยน่ะค่ะแล้วจะให้ฉันอย่างไง"

"ก็ทำอะไรที่มันดีกว่าไอ้รูปกล้วยบ้าๆบอๆของคุณจะได้มั้ยเล่า!!!!"ว่าแล้วมายบอสก็ตวาดลั่นตึกหกสิบกว่าชั้นนน>,.< คิดดูสิค่ะ คิดดู๊ จิตนาการน่ะมีมั้ยคนแบบนี้น่ะเรอะที่จะมากระแดะมาทำงานโฆษณาไปขายกล้วยปิ้งไป๊!!!>[]<

"ฟังฉันก่อนสิค่ะ"รู้จักมุกน้อยไปซะแล้ววว!!!!

"ถุงยางอนามัยน่ะคู้ณณณณ ไปทำอะไรประเจิดประเจ่อได้... ถึงรัฐบาลจะรณรงค์ก็เหอะน่าแล้วไอ้ข้ออ้างที่ว่าสื่อไม่ถึงตัวสิ้นค้าน่ะอย่ามาใช้...ถ้าไม่อยากเจอคุณระเบียบรัตน์มาจัดการน่ะ จำไว้" ฉันอธิบายจะว่าไปฉันแหกปากอย่างเหลืออดมากว่า... ชิส์ไอ้นายปัญญาอ่อนนน

ปึ่ง!!!  O.O เจ้านายกระแทกโต๊ะเสียงดังหลังจากมองอย่างอึ้งๆ ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากด่าฉันนั้น .... ฉันก็

"แล้วอย่าด่าฉันอีก"
 

ปังงงงงงง!!!!


 =[]=


ฉันรู้ ฉันรู้... ว่าทำแบบนี้นะมันอาจจะทำให้ฉันโดนไล่ออก แต่ออกเป็นออกสิว่ะชีวิตเป็นของฉัน ฉันเลือกได้!!! ไม่จำเป็นต้องมาทนกับไอ้บริษัทเฮงซวยอย่างนี้หร๊อกก !!!>O< ชิส์


 เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดด 
 

"เห่ยๆ เจ๊ทำไรๆจะพังบ้านรึ"

"เซ็งจิตโวยยยย">,.<
 

ทันทีที่ฉันก้าวเข้าประตูบ้าน ... ก็พบกับชายผู้มาเยือนใครกันน่ะ ช่างหล่อ หล๊อ หล่อ >.< มีแฟนยังค่า~~~ มากไปแหละ แต่หน้าหมอนี่คุ้นๆน่ะเนี้ย ..=_=a


"พ่อ!!! "

"จะตะโกนหาอะไรมิทราบ" พ่อฉันเอง

"หวัดดี... "


โป๊กกกก!!!  พ่อฉันโยนอะไรบางอย่างฉันคุ้นๆว่ามันเหมือนจะเป็น ... รองเท้า ... TT^TT เจ็บน่ะพ่อง่ะ จากนั้นพ่อก็เดินเข้าครัวไป


"-W- ไม่ทักกันเลยน่ะมุก" เสียงใครบางคนดังขึ้น อ่าว... พี่รูปหล่อเราเคยรู้จักกันเหรอค่า!! >o<

"o.O?" แต่คุ้นๆแหะ.. มองไปมองมาตั้งหัวจรดปลาย TeeN แล้วจากปลาย TeeN ยันหัว อืมๆ... แต่พอตาคนนี้มาหยักคิ้วหลิ่วตาให้มันก็ทำให้ฉันรู้ว่า


"พี่ปลายฟ้า OoO" 


"กว่าจะนึกออกน่ะเรา... ว่าแต่เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันน่ะมุก"พี่ปลายฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน... ไม่มีเปลี่ยนเลยจริงๆเหอะๆ คือว่าพี่เขาเนี้ยะเป็นเพื่อนกับพี่สาวฉันตั้งแต่เด็กพวกเรามักจะเล่นด้วยกันเสมอเลยล่ะ สนิทกันมากกก >0<


"แน่ล่ะสิ สวยขึ้นใช่ม้า ^^"ฉันพูดพลางเอามือสยายผมออกข้างนึง

"(_ _") " ดูเค้าทำหน้า 

"ชิชะ... แล้วมาทำไมเนี้ย"

"แหมๆมาไม่ได้รึ คนเค้าอุตส่าเป็นห่วงเคยรีบมาดูใครบางคนที่กำลังเดือดร้อนที่มีคนที่สวยกว่าจะมาอยู่ในบ้าน -0-" ข่าวไวเชียวน่ะ... สงสัยต้องเป็นไอ้มิกซ์แน่ๆเลย ไอ้ตัวแสบ!!! เจอดีแน่=_=^  แต่เป็นห่วง?


"อะไรๆ ... ให้มันรู้สึกมั้งว่าบ้านนี้ใครครอง แล้วอีกอย่างฉันน่ะสวยที่สุดในบ้านย่ะ >0<" ฉันเหลือบตามองพี่ปลายฟ้าเล็กน้อยแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าหมั่นไส้สุดๆ >.<

"เผด็จการ >,.<"

"แหมๆที่ตัวเองล่ะ ถ้าไม่ใช่พี่มิ้นฝากให้ดูมาดูแล พี่ปลายก็คงไม่มาหร๊อกจริงมั้ย"

"อะไรๆอย่างไงพี่ก็ต้องมาเยี่ยมคุณลุงอยู่แล้วล่ะ=_=^"

"ในฐานะว่าที่พ่อตาล่ะซี่.. ฝันไปเถอะถ้าจะมาเป็นพี่เขยมุกอะ>3<"


ความจริงแล้วเรา 3 คนสนิทกันมากจึงเหมือนพี่น้องแท้กันเลยแหละ.. แต่น่าเสียดายที่พี่ปลายฟ้าน่ะชอบพี่มิ้น(พี่สาวฉัน)..นี่หน่าT^T เสียดายของจัง -*-


"ฮ่าๆ ฮ่าๆๆ หึงรึไงห่ะมุก"

" บ้า!!!! >////< "แล้วเราก็เริ่มสงครามปาหมอนกันอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน






"มีไรก็ปรึกษาพี่ได้น่ะ" นี้คือคำทิ้งท้ายของพี่ปลายฟ้าที่มาเยี่ยมที่บ้าน.. แล้วจากไปหลังจากที่รับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้วเหลือไว้เพียงความทรงจำกับกระดาษเล็กๆที่เขียนเบอร์โทณศัพท์ไว้ >////< เสร็จโจร



โปรดติดตามกันต่อไป

-----------------------------------------------------------------

คุยกันท้ายบท

อิอิ กว่าจะแต่งจบได้ นับว่ามีอุปสรรคมากมายเหลือเกินค่ะ ไม่ว่าจะเป็นอัพแล้วโดนลบเพราะล็อคเอ้าท์พอดี 2 รอบ =_=^ แล้วก็อัพไม่จบซักทีอะค่ะ แต่ตอนนี้ก็จบแล้วน่าดีจายยยมากTT_TT

เง่อส์ๆเราก็มาปรับแต่งเล็กๆน่อยๆแล้วอะนะ ช่วยติดตามตอน 2ต่อด้วยน่ะไม่ใช่อ่านเสร็จแล้วไปเยย TT[]TT