Angel of Death รอยจูบยมทูต ♥

"อาา อากาศดีไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ" หญิงสาวร่างผอมบางหลับตาพริ้ม อ้าแขนออกเพื่อรับลมทะเลที่แสนเย็นสบาย เสียงคลื่นซัดกับทรายสีขาวเนียน กลิ่นของทะเลอวลอยู่รอบ ลมเย็นๆพัดให้ผมยาวสลวยของ "โรส" พริ้วไปตามแรงลม
ไพรเวทบีชที่ระยองนี่ช่างบรรยากาศดีไม่เปลี่ยนจริงๆ ดีจังที่คุณทวดทิ้งบ้านหลังนี้ไว้ให้

"ฮ้าวว" ร่างบางหาวหวอดๆ
"นอนรับลมทะเลดีกว่า" ว่าจบก็เดินเข้าบ้านไปหยิบเสื่อผืนสวยออกมา ขณะที่กำลังจะเดินออกไปที่ชายหาดเธอก็ไปสะดุดตากับบางอย่างสีแดงสดกำลังเคลื่นไหวอยู่บนเตียง หญิงสาวเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนค่อยๆละเสื่อจนหล่นจากมือไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เธอค่อยๆเดินเข้าใกล้เตียงที่เธอเพิ่งปูผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดเมื่อเช้า แล้วเธอก็ต้องดวงตาเบิกโพลงเมื่อเห็นว่าเป็นร่างของชายกำยำ ร่างกายสูงใหญ่ ผมสีดำสนิทหน้าตาคมเข้มที่อยู่ในกางเกงโจงกระเบนสีแดงเลือดหมู ที่น่าตกใจกว่านั้นคือชายผู้นี้มีผิวสีแดง !!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!" หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียงจนรู้สึกแสบคอ จนร่างใหญ่ที่นอนขดอยู่สะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที
"นายเป็นใคร !" หญิงสาวตะโกนใส่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว ก่อนจะถอยกรูดไปติดผนัง
"มาร้องอะไร ! กูจะหลับจะนอน !" แล้วชายหนุ่มผิวสีแดงก็ค่อยๆเปลี่ยนจากหน้าเคร่งขรึมแล้วตรงมาสวมกอดร่างเล็กแล้วครางสะอึกสะอื้น หญิงสาวพยายามขัดขืนแต่กลับรู้สึกว่าอ้อมกอดของชาวผิวสีแดงนี้มันช่างอบอุ่นและคุ้นเคยนัก เธอจึงค่อยๆอ่อนลงแล้วยืนนิ่ง
"นายมากอดฉันทำไม" เสียงนุ่มนิ่มของหญิงสาวในตอนนี้มันช่างเย็นชาจนหนาวไปถึงขั้วหัวใจชายผิวสีแดง
"พะ.. พณา ..จำหินได้ไหม" เสียงอันสั่นเครือจากปากของชายหนุ่มที่อ้างว่าตนชื่อหิน
"ฉันไม่เคยรู้จักนาย แล้วนายมาทำอะไรที่บ้านฉัน" เสียงแข็งของโรสทำเอาหินยืนค้างอยู่อย่างนั้น แล้วสักพักนึงเขาจึงกล่าวว่า
"เธอคงจำฉันไม่ได้หรอก เรามันอยู่คนละโลกกัน" ชายหนุ่มหันหลังให้หญิงสาวและปาดน้ำตาลูกผู้ชายออก ก่อนจะหันมา
แล้วเรื่องราวก็ถูกเล่าโดยชายหนุ่มผิวสีแดง

พณา เป็นสาวที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน เป็นลูกสาวของกำนัน ธนา ที่หวงลูกสาวยิ่งกว่าอะไรดี
ชายหนุ่มในหมู่บ้านไม่มีใครกล้าจีบเธอเลย เพราะเคยมีหัวโจกกลุ่มวัยรุ่นติดยาในหมู่บ้านนาม โจ้ มาปีนห้องนอนของพณาแล้วถูกกำนันยิงไส้แตกไปหนึ่งคน แต่คนที่ใจกล้าที่สุดคือ หิน ผู้แข็งแกร่งสมชื่อ ที่ซึ่งพูดกับใครไปทั่วว่า ลงทุนแล้วมันก็ต้องเสี่ยง เขาถูกเยาะเย้ยถากถางจากคนในครอบครัวและเพื่อนฝูง ว่าระวังโดนยิงไส้แตก แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของคนเหล่านั้น ทั้งดอกกุหลาบ ดอกจำปา ดอกมะลิ นายหินเอาไปให้ทุกวันไม่เคยขาด อีกทั้งจดหมายรักมากมายทำเอาใจของพณาอ่อนยวบ เธอจึงตกลงปลงใจคบกับหินผาเพียงไม่กี่วันที่เขาเริ่มจีบเธอ  แต่ปัญหาอันหนักอึ้งก็ติดห้อยสอยตามมากับความรักคือกำนันสั่งห้ามอย่างเด็ดขาดว่าไม่ให้คบกับนายหินผู้ต่ำต้อย ทั้งสองจึงหนีไปด้วยกันแล้วเริ่มต้นรักใหม่ที่ซึ่งจะไม่มีใครมาห้ามอีกที่บ้านติดทะเลระยอง ซึ่งนั่นก็คือบ้านหลังนี้ จนมีคนมาตามหาตัวพณาเจอ จึงส่งตัวกลับไปที่บ้านแล้วจัดงานแต่งงานให้กับปลัดรูปหล่อ ส่วนนายหินที่บังอาจมาล้วงคองูเห่าก็ต้องรับกรรมโดยโดนปืนกระบอกเดียวกันกับโจ้
ส่วนพณาก็เริ่มมีใจให้นายปลัดรูปหล่อจนลืมเรื่องราวที่เคยรักกับนายหิน แล้วเรื่องราวก็ค่อยๆตายจากไปกับการเวลาพร้อมกับตัวพณาเอง


เรื่องราวพรั่งพรูออกจากปากชายหนุ่ม น้ำตาเม็ดโตไหลมาตามแก้มของชายหนุ่ม หญิงสาวโผกอดชายหนุ่ม เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะกอดเขาไปทำไมทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกัน แต่จะคลายอ้อมกอดก็ช้าไปเสียแล้วเพราะชายหนุ่มระดมจูบอันเล้าโลมที่แก้มก่อนค่อยๆเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากสีชมพูสวยได้รูปเป็นกระจับ ก่อนจะละเลียดจูบอันหอมหวานให้กับหญิงสาว
"พลั่ก !" เลือดสีแดงเหมือนสีผิวของชายหนุ่มประออกมาที่มุมปากหนาของเขา ชายหนุ่มจ้องมองหญิงสาวที่กำลังตกใจปนขวยเขินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะค่อยๆผลักเธอลงบนเตียงหนานุ่ม เขากอดพลางสูดดมกลิ่นหอมจากร่างบางที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง ตอนนี้เธออ่อนลงและไม่ขัดขืนแล้ว ชายหนุ่มไซร้ซอกคออันขาวเนียนของหญิงสาว เธอหลับตาพริ้มแล้วค่อยๆโอบรอบคอเขาไว้อย่างหลวมๆ ชายหนุ่มมอบจูบให้ร่างบาง
...เป็นจูบที่ยาวนานและมีไอของสวาทเจอปนอยู่ในนั้น...
เขาปลดอาภรณ์บางๆของหญิงสาวออก เขาโลมเล้าเธออยู่สักพัก ก่อนจะทำให้เธอเป็นของเขาภายในวันนั้นเอง ..

>