{ Fond&Ire } บันทึกรักบรรจงแค้น [END]

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

“บางที......การที่เราสูญเสียใครบางคนไป......อาจจะได้ตัวตนที่แท้จริงของเรา........กลับคืนมา......”

.......................................................................................................................................

Intro

มีคนเคยบอกว่า.... การอ่านหนังสือสักเล่มต้องใช้เวลา
เช่นเดียวกัน เราคงไม่รู้จักใครสักคนได้ดีตั้งแต่วันเรก

มีคนเคยบอกว่า.... อย่าตัดสินหนังสือดีๆ เพียงเพราะแค่ปกมันสวย
เช่นเดียวกัน คนที่หน้าตาดี อาจจะไม่ใช่คนดีเสมอไป

มีคนเคยบอกว่า... คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลย ก็ใช่ว่าจะมีหนังสือเล่มเรกในชีวิตที่ชอบไม่ได้
เช่นเดียวกัน คนที่เราไม่คิดจะอยากรู้จัก อาจจะเป็นคนที่ใช่ที่สุดในชีวิตของเราก็ได้

มีคนเคยบอกว่า.... การชอบหนังสือสักเล่ม ไม่ได้หมายความว่า หนังสือเล่มนั้นจะมีเนื้อหาดีทุกหน้า
เช่นเดียวกัน การรู้สึกดีกับใครสักคน ไม่จำเป็นว่าเขาต้องไม่มีข้อเสียอะไรเลย

มีคนเคยบอกว่า.... อย่ารู้สึกเสียดายเวลา กับการอ่านหนังสือบางเล่มจนจบ แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ 
เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดี กับการใช้เวลากับใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่ แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า เค้าคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้ไป... เราจะได้เลือกหนังสือที่ชอบและคนที่ใช่ซะที

.
.
.

            สายลม......พัดพาหัวใจดวงหนึ่งล่องลอยไปยังห้วงแห่งความรัก รักครั้งแรก รักที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน มันคือสิ่งพิเศษสำหรับฉัน เหมือนติดอยู่ในวังวนของคลื่นทะเลที่เป็นเกลียวเรียงตัวกันอย่างสวยงาม เสียงของเธอเปรียบดังเสียงคลื่นสะท้อนความห่วงใยที่มีให้กันอย่างที่ฉันโหยหามาตลอด แววตาของเธอเหมือนกับฟองอากาศที่นุ่มนวลและอบอุ่น ช่างมีความสุข ไม่เหมือนดวงดาวที่ฉันไขว่คว้า มันอยู่ไกลเกินไป ไกลเกินที่ฉันจะพัดพาตัวเองไปถึง

    ฉันควรจะทำยังไงดี.......สายลม

            ท้องฟ้า.......สวยงามเหลือเกิน กว้างใหญ่ไพศาล อบอุ่น เหน็บหนาว มันเป็นทุกอย่างสำหรับฉัน แล้วเธอหละ เธอก็เช่นกัน เธอก็เป็นทุกอย่างสำหรับฉัน เธอเป็นเหมือนท้องทะเลอันกว้างใหญ่ แต่มันช่างอยู่ไกลกับท้องนภาเหลือเกิน นับวันสายลมจะยิ่งพัดพาให้เราห่างไกลกันไปเรื่อยๆ ดวงดาวที่เคยส่องแสงระยิบระยับก็ดับแสงไป ฉันเริ่มจะมองไม่เห็น ทั้งๆที่เปลือกตาของฉันก็ไม่ได้ปิด ความหวาดกลัวทอดน่องเดินคลอเคลียเป็นเพื่อนฉันอยู่ในเวลานี้แล้ว.....

 ฉันจะทำอย่างไรดี.............ท้องฟ้า

            ดวงดาว......ส่องประกายเสมอมา นำทางให้คนนับหมื่น แต่ไม่เคยรู้ทางของตัวเอง บางวันก็สว่างเด่นเกินใคร แต่บางวันก็อับแสงไร้ความหมาย ผมยอมเป็นเพียงฝุ่นละอองที่ไร้แสงตลอดกาล ยอมเคลื่อนตามสายลมอย่างไร้จุดหมาย โดยที่ไม่เคยหันมองไปที่ท้องฟ้าที่อยู่กับผมตลอดเวลา ไม่ได้มองจุดจบของสายลมนั้นว่าจะไปอยู่ที่ไหน ผมใส่ใจกับความสุขชั่วเล็กน้อยที่ทำให้ใจของผมเบิกบาน มากกว่าการที่คอยเป็นดาวประดับท้องฟ้าที่ผมต้องเอาใจใส่ทุกเช้าค่ำ 

ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ........ดวงดาว

            ทะเล......มันช่างลึกล้ำและน่าค้นหาเสียเหลือเกิน ผมนึกว่าผมรู้จักมันดีแล้วละ แต่แล้ววันหนึ่งผมก็ได้รู้ว่า ผมยังไม่เคยเข้าใจมันซักครั้ง ผมสัมผัสได้แต่สายลมบนผิวคลื่นของมันเท่านั้น จนกระทั่ง ผมลงไปข้างใน ดำลึกลงไปในห้วงของเกลียวคลื่น สายลมใต้น้ำรุนแรงกว่ามากนัก มันน่าสนใจจนผมไม่อยากจะขึ้นมาหายใจ หรือขึ้นมาบนผิวน้ำ เพื่อมองท้องฟ้าที่งดงามหรือดวงดาวที่สว่างไสวอีกต่อไป.....

 ผมควรจะทำยังไงดีครับ.......ทะเล

เพราะเธอ.....รักด้วยความอ่อนไหว

เพราะเขา.....รักด้วยความเสียใจ

เพราเขา......รักด้วยความหลงใหล

เพราะเธอ......รักด้วยความแค้นเคือง


4 คนนี้เป็นแค่ส่วนนึงในหลายพันหลายล้านคนที่มีเหตุผลในความรัก......
ทุกความรักและความแค้นล้วนถูกบันทึกลงไปในความทรงจำนั้น ขณะที่คุณได้ขายวิญญาณของคุณให้กับมัน......

มันจะพาคุณเข้าไปสู่โลกแห่งความจริงอันดำมืด ซึ่งมันดีกว่าอยู่ในโลกแห่งความหลอกลวงที่สว่างจ้า.......

ทั้งความรักและความแค้น ล้านเป็นส่วนนึงในความทรงจำที่ถูกบันทึกลงไป.....
เช่นเดียวกัน.....ความต้องการในจิตใจของคุณลึกๆนั้นมันจะถูกบันทึกลงไปด้วย

ในหนังสือเล่มนี้

"Fond&Ire"

บันทึกรักบรรจงแค้น.....

(Nine Tails Pig*)

สวัสดีคนที่หลงเข้ามาทุกคนนะคะ :D ไรเตอร์ยังไม่ได้โปรโมทนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ เพราะคิดว่าจะแต่งให้ได้เยอะๆก่อน แล้วค่อยโพส ไม่อยากบีบหัวใจคนอ่าน อิๆ แนะนำตัวกันสั้นๆนะคะ เรียกไรท์เตอร์ได้ว่าหมูค่ะ หมูจะบอกว่า ความจริงหมูเคยแต่งนิยายมาแล้วเรื่องสองเรื่อง แต่ไม่ได้ลงในเด็กดีค่ะ เพราะตอนแรกคิดว่าเด็กดีเอาไว้ลงแฟนฟิคเท่านั้น(บรมงั่งมาก) แต่พอรู้ว่าลงนิยายรัก ญ/ช ได้ ก็เลยจะมาลงค่ะ แต่ว่าคิดพลอตเรื่องนี้ได้พอดี ไฟยังแรงอยู่ เลยกะจะแต่งเรื่องนี้ไว้ก่อน แล้วเรื่องที่เคยแต่งๆมาจะนำมาลงใหม่จะรีไรท์เพิ่มโน้นนี่นั่นใหม่หมดนะค่ะ

ปล. จะพยายามเขียนให้ถูกอักขระภาษาไทยทุกประการนะคะ......สัญญาว่าจะไม่มีภาษาวิบัติแน่นอนค่ะ :)
ปล.2 ทักทายกันบ้างก็ได้นะคะ อุ๊บส์!! 555