รักร้อน...ซาตานร้าย

ไรอันท์กระชากร่างบางเข้ามาปะทะกับอกแกร่ง กอดรัดหล่อนไว้แน่นไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน

“เมื่อกี้คุณตบหน้าผม”

ณิตาพยายามสะบัดตัวออกจากการกอดรัดของเจ้านายหนุ่ม แต่ก็ไม่สามารถทำได้เมื่อมือทั้งสองข้างของเธอถูกล็อคไว้ด้วยตัวของบุรุษหนุ่มที่มีกล้ามเนื้อแน่นไปทั้งตัว นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขากอดรัดเธอไว้แต่ครั้งนี้เขาจับเธอไว้แน่นจนไม่สามารถขยับตัวได้แม้แต่นิดเดียว ณิตาพยายามคิดที่จะใช้ศิลปะป้องกันตัวที่ร่ำเรียนมาแต่เหมือนมันจะใช้ไม่ได้ผลกับชายหนุ่มแม้แต่น้อย

“คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ”

“คราวนี้คุณทำอะไรผมไม่ได้หรอก ตอนนั้นผมไม่ทันตั้งตัวแต่คราวนี้คุณไม่รอดแน่” ไรอันท์โน้มใบหน้ากระซิบใกล้ริมฝีปากอวบอิ่มของณิตาทำเอาใบหน้างามแดงก่ำไปจนถึงลำคอ

“ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย คุณไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรแบบนี้กับฉัน”

“ร้องไปเถอะ ลูกน้องผมข้างนอกจะไม่เข้ามาจนกว่าจะมีคำสั่งจากผมเท่านั้น แล้วผมก็จะทำให้ตัวเองมีสิทธิ์ในตัวคุณเดี๋ยวนี้แหละ”

“กรี๊ดดดด..อุ๊บ”

โดยไม่ทันตั้งตัว ปากได้รูปของซาตานร้ายฉกลงมาอย่างรวดเร็ว ปิดเสียงกรีดร้องของณิตาจนหมดสิ้น บดขยี้ริมฝีปากรุนแรงไร้ปรานี จนปากอิ่มชอกช้ำ ดื่มด่ำดูดดึงรั้งจนลิ้นเล็กๆ หนีไปไหนไม่ได้ หัวใจของณิตาเต้นแรง หายใจไม่ออก มือบางสองข้างที่สะบัดผลักไสเริ่มอ่อนลง ไรอันท์ผ่อนแรงกอดรัดเธอไว้ให้คลายลงกว่าเดิมลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มไปทั่ว ร่างบางที่ขัดขืนรู้สึกเคลิ้มไปกับจูบรสกาแฟหวานนุ่มปล่อยให้ชายหนุ่มตักตวงความหวานจากปากหวานฉ่ำของเธออย่างลืมตัว