รักอันตรายของยัยจอมเซี้ยว

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

ตึงๆๆ  เสียงลูกบาสกระทบกับพื้นซีเมนต์ดังก้องไปทั่วโรงยิมของโรงเรียนฉัน

“เฮ้ย!!ส่งมาทางนี่เด้” เสียงของคินตะก็ดังก้องไม่แพ้เสียงลูกบาสเช่นกัน

“คิน!!กลับบ้านกันเหอะ!!” นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันอาศัยรถจักรยานคู่ใจของคินตะกลับบ้านนะฉันคงไม่ต้องมาแหกปากอย่างนี้หรอก -_-; (บ้านเราอยู่ติดกัน)

                ได้ผล...ไอ้บ้าคินตะมันหันมามองที่ฉันยืนทันที  ตุบ!!

“โอ้ย!!ใครโยนมาฟระ” คินตะพูดพร้อมกับลูบหัวตัวเองป้อยๆ

“อ้าวก็แกบอกให้ส่งลูกมาให้แกไม่ใช่เรอะ…ฉันก็ส่งแล้วนี่ไง” ซิลเวอร์พูดพลางทำหน้าทะเล้นใส่

คินตะก่อนจะเก็บลูกบาสที่เด้งคืนไปเล่นต่อ คินตะชี้หน้าซิลเวอร์คาดโทษเอาไว้ก่อนจะเดินมาหาฉันที่ที่เขาใช้นั่งเชียร์เวลามีการแข่งขัน

“เพราะเธอคนเดียว” คินตะว่าพลางทำหน้าบูด

“อะไรยะ...ฉันอยากจะกลับบ้านแล้วอะ...กลับกันเหอะ”

 “ไปก็ไปดิ” คินตะพูดแล้วเดินนำฉันไปก่อน นี่ไม่คิดจะบอกลาเพื่อนๆของนายเลยเรอะ

                โรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนนานาชาติที่นี่ส่วนมากจะมีแต่พวกลูกครึ่งมาเรียนกัน แต่ว่าฉันเป็นไทยแท้ แต่ฉันก็สามารถมาเรียนที่นี่ได้เพราะโรงเรียนไม่ได้จำกัดสัญชาตินิ (เริ่มกวน....) ฉันชื่อ ฟาน  ส่วนคนที่ฉันซ้อนท้ายจักรยานนี่ชื่อคินตะเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ฉันกับคินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เกรด 7 แล้ว พอดีว่าพึ่งย้ายมาซื้อบ้านอยู่ที่ไทยตอนมาแรกๆนี่คุยกับฉันไม่รู้เรื่องเลยเพราะว่ามันพูดญี่ปุ่นกับอังกฤษอย่างเดียว และที่คินพูดไทยได้ก็เพราะฉันนี่แหละที่สอนมันพูด และคินก็ตอบแทนฉันโดยการให้ฉันซ้อนท้ายจักรยานแทนที่จะเป็นเงิน แต่ก็เอาเถอะอย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องเสียเงินนั่งรถประจำทางมาโรงเรียน (ยัยงก!!)

“ขอบใจน้า...” ฉันขอบใจคินตะ หมอนั่นยิ้มให้ฉันน้อยๆก่อนจะจูงจักรยานเข้าบ้านตัวเองไป

มานินทาคินกันต่อดีกว่า เห็นคินตะเป็นคนบ้าพลัง ฉุนเฉียวแบบนี้ หมอนั่นก็มีอารมณ์ซึ้งเป็นเหมือนกันนะ อย่างตอนชั่วโมงพละฉันสอบวิ่งแล้วเสียท่าทำให้ตัวเองล้ม หมอนั่นวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้เอาผ้าเช็ดหน้าปิดแผลไว้แล้วพาไปห้องพยาบาลแล้วก็พูดว่า ‘ทีหลังถ้าเธอจะล้ม...อย่าลืมเอาหน้าเธอลงล่ะเผื่อมันจะทำให้เธอสวยขึ้นมาบ้าง’ ประโยคนั่นทำให้ฉันรู้เลยว่าภาษาไทยของคินตะมันพัฒนาไปถึงไหนแล้ว -__- เจ็บแสบจริงๆ คินตะเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ ที่สนิทที่สุดถ้าไม่รวมฉันไปด้วยนะก็มีหกคน จะไล่ชื่อให้ฟัง คนแรกที่จะแนะนำให้รู้จัก ก็คือ ซิลเวอร์ หนุ่มลูกครึ่ง

ไทย-อเมริกัน ผมซอยยาวพอที่จะรวบได้สีน้ำตาลเพลิง หุ่นแมนมากๆเล่นบาสเก่งสุดๆ และสูงที่สุดในกลุ่มฉันเคยถามซิลว่าเขาสูงเท่าไรคำตอบก็คือ 189 cm. อีกแค่เซนต์ฯเดียวจะเหลือไว้เพื่ออะไร ฉันซึ่งสูงเพียงแค่ 157cm. จึงพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ไปใกล้ซิล คนต่อมาก็คือ เจียร์ คนนี้ก็เป็นไทยแท้เหมือนกับฉันแต่ผมของเจียร์ดำเข้มกว่าฉันอีกชนิดที่ออกแดดแล้วมันก็ยังดำเงาอยู่เลย(ผมของฉันเวลาออกแดดมันจะมีสีน้ำตาลไหม้) เจียร์เป็นคนที่เตี้ยที่สุดในกลุ่มสำหรับเขา แต่ฉันว่าเขาสูงแล้วล่ะ เพราะว่าฉันเตี้ยกว่าเขาตั้ง 20 cm. คนที่สามก็คือ โฟรท ที่มันแปลว่าลำดับสี่ ฉันจำได้ว่าเขาเคยบอกความหมายของชื่อให้ฉันฟัง ครอบครัวของเขามีพี่น้องท้องเดียวกันห้าคน O.O เขาเป็นลูกคนที่สี่พ่อกับแม่เลยตั้งชื่อนี้ ในกลุ่ม โฟรทเป็นคนเรียนเก่งที่สุดแล้ว เขาทำคะแนนสอบเต็มเกือบทุกวิชา เรียกได้ว่าเขาเป็นอัจฉริยะที่หน้าตาดีคนนึง และเพราะเหตุนี้แหละเขาถึงดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่หลงตัวเองสุดๆ อ้อ...ลืมบอกไปหมอนี่ก็เป็นคนไทยเหมือนกัน หยุดเรื่องของโฟรทไว้แค่นี้แล้วเรามาดูคนต่อไปกันเถอะ คนนี้มีชื่อว่า ไฮท์ แปลว่าสูง เขาเป็นคนอังกฤษเต็มตัวแต่พูดภาษาไทยคล่องปรื๋อ เพราะว่าเขาเกิดและเติบโตที่นี่ ผมไฮไลท์สีทองน้ำตาลของเขาโดดเด่นที่สุดในฝูงชนบวกกับไฮท์เป็นคนที่อ่อนโยนที่สุดในกลุ่ม เป็นหัวกะทิหน้าหวาน นำแฟชั่น(ชุดนักเรียนของคนกลุ่มนี้แหกกฎระเบียบของโรงเรียนก็เพราะบุคคลคนนี้) จึงทำเขาเป็นที่คลั่งไคล้ในหมู่สาวๆ ต่อมาก็ จายองชุน หนุ่มเกาหลีคนเดียวในกลุ่มเพื่อนๆมักเรียกชื่อของเขาสั้นๆว่าชุน แต่ถ้าหากว่าบุคคลภายนอกที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มของพวกเขาเรียกยองชุนว่าชุน แล้วล่ะก็เป็นต้องเดี้ยง ขนาดฉันเองก็เกือบถูกยองชุนทำร้ายร่างกายแล้วเหมือนกัน(แม้แต่ผู้หญิงมันก็ยังไม่เว้นเลย)เพราะว่าฉันเรียกเขาว่าชุนดีที่คินตะห้ามทัน ก็ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่นาว่าเขาชื่อยองชุน ก็เห็นคินตะเรียกชุนตลอดก็เลยคิดว่าชื่อชุนเฉยๆ แต่ว่ายองชุนน่ะหน้าหวานกว่าไฮท์อีก แถมยังสวยกว่าผู้หญิงบางคนอีก แต่ว่าถ้าไปบอกเขาว่าน่ารักแทนที่จะบอกว่าหล่อแล้วล่ะก็คุณอาจจะเละได้เหมือนกัน ต่อมาก็คนสุดท้ายชื่อเวสป้า แล้วเขาก็เป็นคนไทยอีกเช่นกัน คนๆนี้เขาหล่อแบบไทยแท้ผิวขาวหน้าเข้ม ทำผมตั้งๆชี้โด่ชี้เด่เท่ห์ ชอบทำแต่งตัวเซอๆ แต่เป็นคนเซอสะอาด ไม่ใช่เซอซกมกอย่างเช่นไม่อาบน้ำเป็นเดือนหรอกนะ -_-  ฮิๆ พวกเขาจับกลุ่มกันมีแต่คนหล่อๆเท่ห์ๆทั้งนั้นทำให้กลุ่มนี้ป๊อปปูล่ามากในหมู่สาวๆ เป็นที่ต้องการของทุกคน ยกเว้นฉันเพราะพวกนี้บางครั้งก็เถื่อน ฉันเรียกพวกเขาว่า กลุ่มเจ็ดมหาประลัย คนในกลุ่มมีเรื่องต่อยตีคนนึงพากันไปหมดทั้งกลุ่ม แม้แต่อัจริยะหน้าหวานก็ยังเอากับเขาด้วย =0= นี่เฉพาะกลุ่มภายในโรงเรียน...ข้างนอกมีอีกเพียบ!!