ข้าแค่อยากอยู่เลี้ยงลูกเงียบๆ

อะไรคือความสุข? ความรักหรือ? ถ้าหากนั่นคือสิ่งที่เรียกว่าความสุขจริง ทำไมมันถึงเจ็บแบบนี้นะ ทั้งๆที่ข้าก็รักเขามาก เขาก็รักฉันมาก แล้วทำไมคนที่เคยพร่ำบอกว่ารักถึงได้ทรยศความเชื่อใจของข้าเสียล่ะ?

สวรรค์ท่านช่างใจร้ายที่พรากข้าไปในขณะที่พวกเขารักกัน ไหนความเสียใจที่ข้าตาย ข้าเห็นมีเพียงรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ นี่หรือคือสิ่งตอบแทนที่ข้าอยู่เคียงข้าเขาตลอดมา

สวรรค์นี่เหตุใดท่านถึงใจดีกับสตรีไม่ได้ความเช่นข้า พรวิเศษหรือ? หากขอสิ่งใดได้ข้าขอแค่ได้ใช้ชีวิตธรรมดาๆกับคนธรรมดาๆก็เพียงพอแล้ว พอแล้วซึ่งอำนาจ พอแล้วซึ่งการขวนขวายในสิ่งที่ไม่มีทางเป็นไปได้…

ท้ายที่สุดแล้วในสายตาคนภายนอกข้ามันก็แค่นางมารร้ายที่คอยกีดกัดคนรักกันเท่านั้น ไม่ได้มีใครสนใจหรอกว่าข้าถูกเขาคนนั้นทำให้เห็นแค่ด้านสีขาวของเขา………แล้วทำไมในตอนนี้ถึงไม่ปล่อยข้าไปอีก ในเมื่อท่านได้อำนาจทุกสิ่งทุกอย่างไปจากข้าหมดแล้ว……หมิงเทียน

.

.

.

.

นี่ ฉันไม่โกรธหรอกนะ ฉันแค่ตายไวกว่าเดิมนิดหน่อยเอง หากการที่คุณบอกว่าเด็กนั่นจะเป็นเป้าหมายในการมีชีวิตของฉันได้……งั้นตกลง ส่งฉันไปแทนสตรีน่าสงเพชคนนั้นสิ

ตัวละคร

ทีย่า มาแตร์

ก็แค่ตาย มันก็แค่นั้นเอง เดิมทีฉันก็ไม่ได้มีความหมายในการใช้ชีวิตอยู่แล้วนี่

หลี่จินลี่

ภริยาเอกเพียงผู้เดียวของแม่ทัพไร้พ่ายแห่งแคว้นหนาน ตบแต่งมาสามปีแต่ยังไม่สามารถให้บุตรธิดาแก่คนรักได้ นิสัยที่สามีเห็นคือร้ายกาจ ชอบกลั่นแกล้งญาติของตน แต่แท้จริงใครเล่าจะรู้เท่าตัวของตนเอง

หานหมิงเทียน

แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นหนาน พึ่งขึ้นดำรงตำแหน่งแทนบิดาที่เกษียณอายุ มีภริยาเพียงคนเดียว มิใคร่ชอบร้ายๆของฮูหยินของตน

หลินหวางหลิง

หลานสาวทางฝั่งมารดาของหลี่จินลี่ เข้าเมืองมาเพื่อช่วยญาติทำการข้าขาย นิสัยอ่อนโยน ร่าเริงเป็นที่ถูกใจของหมิงเทียนยิ่งนัก ชอบโดนจินลี่ทำร้าย

หนานเฟยหลง

ชาวสวนธรรมดา มีที่พักอาศัยอยู่ทางเหนือสุดของแคว้น มิยุ่งเกี่ยวทางการเมืองไม่ว่าทางไหนก็ตาม ไม่สนสายเลือดมังกรในตัวแม้แต่น้อย

……………………………………………………………………………………

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรต์เคยแต่งนะแต่ตอนนั้นช่วงสอบเข้าพอดีเลยทิ้งไว้นานจนลืมจ้า…… แต่จะเนื้อเรื่องคล้ายเดิมแค่ปรับอะไรนิดๆหน่อยๆ