คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3
"แหววว่ายัไนะ" ไรวัสเอ่ยถามึ้นหลัาที่เียบไปนานมา ึ่็ไม่่าาารถามโ่ๆ ในเมื่อเ็สาวหน้าใสรหน้า ็บอเาอย่าัเนแล้ว ถึ้อเสนอที่ทำให้เาหมวามรู้สึรับรู้รอบายไปั่วะ
เ็สาวยิ้มว้า "แหววบอว่า แหวว่วยอาารย์ไ้ ้วยารแ่านอเรา แม่ะัารเรื่อหนี้สินให้ทั้หม แล้วแหวว็อไว้แล้ว้วยนะะ เรื่อเปิแลลอรี่ให้อาารย์ แม่บอว่าแล้วแ่แหวว"
"แหวว แ่อนนี้ทุอย่าไม่เหมือนเิมแล้ว ผมไม่เหมือน่อนแล้ว"
"ไม่เหมือนยัไะ อาารย์็ยัเป็นอาารย์ เป็นอาารย์ไรวัสที่แสนีอแหววนเิม"
"แหวว ผมับพ่อเป็นนล้มละลาย ไม่ไ้มีหน้ามีาเหมือนเมื่อ่อน ผมะทำให้รอบรัวแหววมัวหมอ"
"ัารเรื่อหนี้สินหม ็เหมือนเิมแล้วนี่ะ"
"แ่ารแ่านที่ไม่ไ้เิาวามรั มันะทำให้แหววเป็นทุ์นะ"
"แหววรัอาารย์" เ็สาวเอ่ย ยื่นมือมาุมมือเา " บ้านเรา็ไปมาหาสู่ันลอ แม่บอแหววเสมอว่าไม่มีใรเหมาะสมับแหววเท่าับอาารย์อีแล้ว" มือนุ่มบีบแน่น และแน่นึ้นามลำับ
"หรือว่าอาารย์ไม่อบแหวว อาารย์เลียแหวว เหมือนที่พ่อเลียแหวว ใ่ไหม"
ไรวัสเยหน้ามอแววาลมโที่เริ่มมีวาม้าวร้าว ถอนใยาว ่อนเอ่ยเสียอ่อน
"ผมหิวั วันนี้ยัไม่ไ้ทานอะไรเลย แหววสั่อะไรหรือยั"
เ็สาวยืัวนั่หลัร แววา้าวร้าวหายไปลับเป็นสใส "ายริ แหววลืม น้อะๆ อเมนู้วย"
ไรวัสยน้ำึ้นิบ ยิ้มให้นที่ำลัสั่อาหารอย่าระือรือร้น ทว่าในใหนัอึ้อย่าที่สุับสิ่ใหม่ที่ถาโถมเ้ามา
ความคิดเห็น