คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 5
“ตกลงไอ้หมอนั่นเป็นใครกันจ้ะน้องสาว ^^”
“- -”
“ก็...เด็กที่มาจาก Blue Orkid นั่นไง”
“พี่จะอยากรู้ไปทำไม”
ฉันบอกแล้วเลี่ยงไปเก็บโต๊ะกับข้าวหลังมื้อเย็น ยังไม่ทันจะได้เช็ดโต๊ะ พี่จิลก็ตามมาขัดขวางด้วยการใช้ความสูงที่มีอยู่แย่งผ้าเช็ดโต๊ะไปจากฉัน
“ทำไมไม่เล่าให้พี่ฟังเรื่องไอ้หมอนี่ล่ะ”
“รู้แล้วได้ประโยชน์อะไร - -”
“แต่ก็อยากรู้นี่นาL”
“ฉันก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาหรอก ก็เพิ่งจะเคยเจอกันวันนี้นี่ล่ะ รู้แค่ว่าเขาชื่อเบสิค แค่นั้น”
“ไอ้เพลิงก็ไม่รู้เหรอ”
“เห็นหน้าพวกเขาแล้วคิดว่าสนิทกันมั้ยล่ะ - -”
“น่านสิน้า~^^”
พี่จิลส่งเสียงหัวเราะออกมาทั้งๆที่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันมีอะไรที่น่าขำนักหนา
“แต่ศรัทธาก็ไม่ได้เล่าให้ไอ้เพลิงฟังใช่มั้ย ว่าไปรู้จักกับเบสิคตอนไหนน่ะ”
“ทำไมฉันต้องบอกทุกเรื่องให้พระเพลิงด้วยล่ะ - -”
“มันเป็นเพื่อนเธอไม่ใช่เหรอ^^”
พี่จิลถามเสียงสูงพร้อมกับส่งรอยยิ้มทะเล้นเหมือนที่แม่ชอบทำ...ฉันเข้าใจนะ แต่เบื่อจะบอกกล่าวว่าฉันไม่คิดอะไรกับพระเพลิงทั้งนั้น ใครๆก็ไม่เชื่อฉันL
“ใช่ เพื่อน - - แต่ไม่ใช่สมุดบันทึกนี่จะได้รู้เรื่องฉันไปซะทุกอย่าง”
“หมอนั่นยินดีรับรู้น่า^^”
“ขอโทษนะ ฉันไม่ยินดีให้รับรู้ - -+”
“เฮ้อ!!ช่วยทำตัวให้สมกับเป็นผู้หญิงน่ารักน่ากอดหน่อยได้มั้ย”
“ขอโทษที่ฉันให้พี่ได้แค่ฝันหวานน่ะ - -”
“พี่หวังว่าความฝันจะกลายเป็นจริงสักวัน =^=!”
พี่จิลว่าพลางเอามือยีผมฉันเล่นแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ฉันมองหน้าพี่ชายตัวเองอย่างนึกปลง วันหลังฉันจะไม่หวีผม เพราะถึงยังไงมันก็ยุ่งอยู่ดี
“รู้มั้ย ยังมีผู้ชายที่ดีในโลกนี้นะ ^^”
“พี่เป็นผู้ชาย...ไม่เข้าใจมุมมองของฉันหรอก - -”
“ทำไมจะไม่เข้าใจล่ะ เพราะพี่เป็นผู้ชายไง เลยเข้าใจ J”
“พี่จะเข้าใจได้ไง L ”
“พี่จีบสาวมากี่คนแล้วน้อง...รู้วิธีรับมือกับผู้หญิงทุกรูปแบบนะเว้ยเฮ้ย!!”
โกหกชัดๆ...ฉันยังไม่เคยเห็นเขารับมือฉันได้สักที
“ยังไงฉันก็ยังเป็นฉันอย่างนี้น่ะแหละ”
“ปากบอกไม่ชอบ เดี๋ยวถึงเวลาก็รู้เองแหละว่าผู้ชายน่ะมีเสน่ห์แค่ไหน”
“ฉันจะไม่แต่งงาน บางทีพ่ออาจจะต้องหวังพึ่งพี่ในการมีลูกหลานสืบสกุลคนเดียวก็ได้ L”
“ทำไมไหงงั้นล่ะ”
“ฉันเป็นผู้หญิง ว่ากันตามหลักการแบบปกติทั่วไปแต่งงานแล้วก็ต้องใช้นามสกุลสามีอยู่ดี”
“แล้วไง สมัยนี้ไม่เปลี่ยนนามสกุลได้เว้ย”
เถียงอย่างดื้อดึงแบบนี้ ไม่มีใครเกินพี่ชายของฉันหรอก- - อาจจะยกเว้นพระเพลิงนะ หมอนั่นก็ดื้อด้านเหมือนกัน
“ก็บอกแล้วว่าจะไม่แต่งงาน ฉันไม่คิดพิศวาสใครที่ขึ้นป้ายว่าผู้ชายทั้งนั้นแหละ แล้วพอโตขึ้นทำงานแล้วหรือไม่ก็หมดพันธะ ฉันจะออกบวช”
ฉันบอกพี่จิลด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเปี่ยมสุขสุดๆ มีแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่ทำให้ฉันทำสีหน้าเคลิ้มฝันได้อย่างเวลาที่พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ฝันถึงวันแต่งงานนั่นแหละ J
“ทำไมกันล่ะ ไม่อยากมีความรักเหรอ -^-!”
“แค่จากแม่กับพ่อ...แถมพี่อีกคน...ฉันก็มีมากพอแล้วนี่”
“ทำไมฉันเป็นของแถมล่ะ T^T”
“ - -‘’ ” ก็...ความรู้สึกของฉันมันเป็นอย่างนั่นนี่
“แต่ว่าถ้าได้รักกับผู้ชายดีๆ มันก็...”
“ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมดแหละน่า”
“เหมือนยังไง”
“ผู้ชายก็คือผู้ชาย ต่อให้ดีแค่ไหนถ้าฉันไม่ชอบ ยังไงก็คือไม่ชอบ”
“แต่ว่า...”
“ฉันไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้วล่ะ พี่เป็นผู้ชายก็ต้องเข้าข้างผู้ชายด้วยกันอยู่วันยังค่ำ”
ฉันตัดบทเอาดื้อๆ
“เราเป็นผู้หญิงก็ต้องเข้าข้างว่าผู้หญิงดีเหมือนกันน่ะแหละ”
แต่ก็อย่างที่รู้ๆกันว่าพี่ฉันน่ะดื้อกว่า เพราะงั้นนอกจากจะไม่ยอมให้จบแล้วยังต่อความให้ยาวอีกด้วย มันน่า... - -+
“ฉันก็ไม่ได้บอกว่าผู้หญิงดี ผู้หญิงทำตัวไม่ดีก็มีเยอะไป”
“ถ้างั้นทำไมไม่ชอบผู้ชายล่ะ”
“บอกแล้วไงว่าพี่ไม่เข้าใจหรอก พี่ต้องลองเกิดเป็นผู้หญิงดูสักชาติ อาจจะเข้าใจว่าฉันคิดยังไง”
ฉันพูดทิ้งท้ายเอาไว้แล้วเดินออกจากห้องครัว พี่จิลนั่งนิ่งท่าทางเหมือนคิดหนักที่นานๆทีจะได้เห็น เอ...ครั้งล่าสุดเห็นจะเป็นตอนที่อยากทำงานเพื่อเอาเงินไปแต่งรถล่ะมั้ง แต่ว่า...ก่อนที่ฉันจะได้ชื่นชมอะไรพี่ชายตัวเอง คำถามที่ดังมาข้ามห้องก็ทำให้ฉันต้องทำหน้าอย่างนี้ - -*
“แล้วทำยังไงถึงจะได้เกิดเป็นผู้หญิงล่ะเว้ย!!”
ไอ้พี่บ้า - - ทำไมพระเจ้าต้องส่งคนอย่างนี้มาเป็นพี่ฉันด้วยฮะ
ความคิดเห็น