คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 4
“สภาพสวยมากเลย Baby! -^-!!”
“ นายไม่ต้องประชดก็ได้นะพระเพลิง - -”
ฉันเขยิบเก้าอี้ออกมาให้พอแทรกตัวเองลงไปนั่งได้ ตอนเข้ามา มิสเตอร์เรนเบิร์กส์ ครูประจำวิชาของคาบแรกทำสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อยที่ฉันสาย (อย่างว่า ฝรั่งเคร่งเรื่องตรงต่อเวลาจะตายไป) แต่พออธิบายไปว่าลื่นล้มปากฟาด ก็ดูเหมือนว่าครูจะว่าอะไรฉันมากไม่ได้(แน่ล่ะ ฉันมีหลักฐานนี่)นอกจากไล่ฉันให้รีบกลับไปนั่งที่ หลังจากที่ฉันสายไปตั้งสิบห้านาที
“ไปทำอะไรมา”
พระเพลิงถามกระซิบถามทั้งๆที่ยังคงปั้นหน้าตั้งใจเรียน นิสัยนะนายน่ะ - -
“ฉันเชื่อว่านายได้ยินที่ฉันบอกครู”
“ลื่น...ปากฟาดเนี่ยนะ”
“อาฮะ...ขอบอกเอาไว้เผื่อนายจะไม่รู้...มันเจ็บมากเลยละ (._.)”
“นี่ศรัทธา - - ฉันไม่ได้โง่เหมือนไอ้แก่ที่ยืนบ่นอยู่หน้าห้องนั่นหรอกนะ คนอย่างเธอน่ะเหรอจะลื่นล้มปากฟาดน่ะฮะ!”
“ใครๆก็พลาดกันได้”
“แต่แผลมันไม่ใช่!!ไปโดนอะไรบอกมาซะดีๆดีกว่าน่า”
ฉันเหลือบมองพระเพลิงด้วยสายตาว่างเปล่า เขาเป็นยังไง...ฉันรู้....ก็รู้ดีพอๆกับที่เขารู้ว่าฉันเป็นยังไง แน่นอนว่าฉันไม่ชอบถูกบังคับและอีกอย่าง....ไม่ว่าใครก็บังคับฉันไม่ได้ทั้งนั้น
“ศรัทธา!!”
“ถ้านายรู้ดีนักล่ะก็...”
“...”
“นายก็ไม่จำเป็นจะต้องมาถามฉันหรอก”
“L”
“- -“
“ไม่สบอารมณ์เลยแฮะ ชิ!!”
นายน่าจะรู้ได้ตั้งนานแล้วล่ะนะ พระเพลิง ว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันก็ยังคงเป็นฉันอย่างนี้เสมอล่ะ
เลิกเรียน
ทำไมพี่จิลต้องติดซ้อมกีฬาวันนี้ด้วยนะ จะหนีกลับก่อนก็ไม่ได้ เดี๋ยวหมอนั่นสติแตก น่าเบื่อที่สุดเลย L
“เฮ้ๆ เบื่อแล้วหรือยังไง”
“- - ” ฉันไม่ตอบนายก็คงจะเดาได้จากสีหน้าของฉันสินะ
“ถ้าเบื่อจะกลับไปก่อนก็ได้นี่นา”
“ไม่ล่ะ” ขืนทำอย่างนั้นพี่จิลก็บ้าใส่ฉันน่ะสิ
“นายจะกลับไปก่อนก็ได้นะ"
“ฉันไม่อยากให้เธออยู่คนเดียว”
“ถ้านายเป็นผู้หญิง ฉันคงจะซึ้งจนกอดนาย”
“ก็กอดได้นี่”
พระเพลิงว่าพลางยิ้มกะล่อนออกมา ฉันเลยมองหน้าเขาอย่างด้วยสายตาดุๆ ในหัวคิดอะไรอยู่กันแน่ฮะ ผู้ชายคนนี้นี่ - -+
“กอดมะๆๆๆๆ>////<”
“ถ้าง่วงก็ไปนอนป่ะ อย่ามาฝันกลางวันแถวนี้”
เท่านั้นเองพระเพลิงที่เมื่อกี้ยังทำท่ากระแซะๆก็หยุดชะงักเหมือนโดนปิดสวิตช์ บางครั้งหมอนี่ก็เป็นคนน่าขำอย่างเหลือเชื่อนะ
“ถ้ามีชีวิตอยู่ ก็ตอบฉันมาด้วย”
“เธอว่าอะไรนะ”
“อ้อ ยังมีชีวิตอยู่เหรอเนี่ย”
“ยัยคนใจร้ายT^T”
และแล้วรายการตะแง้วๆก็ตามมาอีกรอบเมื่อพระเพลิงทำท่าแต๋วแตกด้วยการนั่งทุบไหล่ฉันแล้วพูดคำว่า นี่แน่ะๆๆๆ ไม่ยอมหยุด - -
“เธอเนี่ยน้า~แปลกอย่างที่คิดเลย”
“ฮะ? - -”
“แถมยังจริงใจได้ร้ายกาจซะด้วย”
ฉันมองหาต้นตอของเสียงที่ฟังดูคุ้นเคย เอ...เสียงแบบนี้....เสียงแบบนี้มัน....
“หวัดดี^^”
“- -”
“หมอนี่ใครน่ะ - -* ”
พระเพลิงมองตามฉันไปยังร่างสูงๆที่ห้อยหัวลงมาจากต้นไม้ใกล้ๆ ใบหน้าระบายรอยยิ้มกว้าง สองมือโบกไปมาอย่างไม่ได้กลัวเลยว่า ไอ้ขายาวๆที่เกี่ยวกิ่งไม้กิ่งเดียวนี่จะพลาดหลุดลงมาโหม่งพสุธา ช่างสรรหาวิธีเปิดตัวได้พิสดารจังนะ- -
เบสิคเหวี่ยงตัวเองอยู่สองสามทีจนกระทั่งเด้งขึ้นไปอยู่ทิศทางที่ตัวเขาสามารถกลับตัวกลางอากาศและร่อนไปยืนอยู่บนกิ่งไม้ได้ก่อนจะกระโดดลงมาอย่างสวยงาม - - นายเป็นจอมยุทธ์หลงทางแบบในหนังจีนรึไงเนี่ย
“ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ J”
“ยัง”
เบสิคส่งยิ้มกว้างมาให้พร้อมกับถือวิสาสะนั่งลงข้างๆฉันโดยไม่สนใจสีหน้าหงุดหงิดเพราะถูกใครก็ไม่รู้เมินของพระเพลิงเลยสักนิด ฉันว่า....พระเพลิงเจอเพื่อนแล้ว- -
“นายมาทำอะไรที่ White lily”
น้ำเสียงหาเรื่องเต็มพิกัดเรียกร้องความสนใจของเบสิคได้...ซะที่ไหน - - หมอนั่นยังคงส่งเสียงเจื้อยแจ้วใส่ฉันอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ในขณะที่พระเพลิงที่นั่งอยู่อีกข้างก็เดือดปุดๆใกล้ระเบิดเต็มทน เฮ้อ~น่าเบื่อแฮะ
“แผลเธอเป็นยังไงบ้าง”
“ก็อย่างที่นายเห็น มันไม่บวมแล้วล่ะ”
“เหรอ ดีแล้วล่ะนะ ฉันกะจะเอายานี่มาให้น่ะ”
“ขอบคุณนะ”
“เฮ้ย!!”
พระเพลิงส่งเสียงโวยวายพร้อมกับยืนขึ้นอย่างเหลืออด ฉันมองหน้าพระเพลิงอย่างไม่เข้าใจ ส่วนเบสิค...หมอนี่ยังทำท่างไม่รู้ไม่ชี้อยู่ได้แฮะ - -;
“ส่งเสียงดังทำไมพระเพลิง”
“หมอนี่เป็นใครน่ะ ศรัทธา!”
“เธอไม่ได้เล่าให้เขาฟังเรื่องฉันหรอกเหรอ”
กินที่จะตอบคำถาม เบสิคหันมาถามฉันพร้อมกับใบหน้าสงสัย
“ไม่ได้เล่า เพราะฉันไม่คาดหวังว่าจะได้เจอนายอีก”
“พูดได้ตรงดีแต่ฉันเจ็บปวดจัง T^T”
“นายเลิกเล่นแล้วแนะนำตัวกับเพื่อนฉัน ก่อนที่พวกนายจะมีเรื่องกันดีกว่ามั้ย”
ฉันบอกเบสิคที่ยังคงส่งยิ้มทะเล้นมาให้ แต่พอฉันเริ่มเข้าสู่โหมดเงียบ(ทั้งๆที่ปกติก็เงียบอยู่แล้วน่ะนะ) เบสิคก็ทำเป็นไอออกมาสองสามทีแล้วลุกขึ้นเดินยิ้มร่าไปหาพระเพลิง
“สวัสดี ฉันชื่อเบสิคล่ะ^^ นายชื่อพระเพลิงใช่มั้ย”
“นายรู้ได้ยังไง - - ”
“แหม ^^+ ไม่น่าถาม ก็ศรัทธาเรียกนายว่าพระเพลิงนี่นา อีกอย่าง ท่าทางมันก็ฟ้อง”
“ไอ้…!”
หมอนี่มันช่างแหย่จริงๆสินะ ให้ตาย- -
ท่ามกลางสงครามประสาทระหว่างเบสิคกับพระเพลิง ฉันหยิบไอพอตออกมาเปิดฟังเพลงพร้อมกับหนังสือเล่มโปรดอย่างไม่ใส่ใจ ก็อย่างที่รู้ๆกันนั่นแหละ พวกผู้ชายงี่เง่ากันแค่ไหน ถ้าจบเรื่องไม่ได้เดี๋ยวต่อยๆกันไปเรื่องก็จบเอง
“ยัยเด็กบ้า!เธอไม่สนใจพวกฉันเลยรึไงฮะ!!”
“....”
“นี่ยัยคนน่ารัก เธอไม่คิดจะแลพวกฉันเลยจริงๆน่ะเหรอ - -”
“....”
ทั้งพระเพลิงและเบสิคต่างพร้อมใจกันถอนหายใจแล้วนั่งลงตรงข้ามสาวน้อยที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่รับรู้โลกภายนอกอีกต่อไปแล้ว ทั้งสองมองหน้ากันนิ่งๆแต่แล้วกลับเป็นเบสิคที่ส่งยิ้มกว้างมาให้ก่อนซึ่งผลตอบรับที่ได้คือสีหน้าหยิ่งสุดเชิดของพระเพลิงนั่นเอง
“แกรู้จักยัยเด็กนี่ได้ยังไง - -”
“นายจะรู้ไปทำไมล่ะ ^^”
“อย่ามากวนTEEN - -+ ฉันเป็นเพื่อนศรัทธา ไม่ต้องมีเหตุผลฉันก็มีสิทธิ์ที่จะได้รู้”
“ถ้าศรัทธาอยากให้นายรู้ก็คงบอกนายไปแล้วล่ะ ^^”
ก่อนที่ทั้งพระเพลิงและเบสิคจะได้ต่อยกันไปข้าง(เพราะคนหนึ่งก็ยั่วง่ายอีกคนก็ช่างแหย่เหลือเกิ๊นนนน - -;;)จิลที่เพิ่งจะซ้อมกีฬาเสร็จก็เดินมาพอดี นั่นทำให้ศรัทธาที่นั่งนิ่งไม่สนใจโลกมาได้นานสองนานลุกขึ้นยืนเก็บของพร้อมกับถอดหูฟังออก
“เฮ้ยๆ ไอ้พระเพลิง แกกำลังจะตีกับใครวะ - -”
“อย่าไปสนใจเลยพี่จิล กลับบ้านกันดีกว่า”
“พี่ว่าก็ดีเหมือนกัน^^”
จิลถือกระเป๋าให้น้องสาวแล้วปล่อยเด็กหนุ่มสองคนทิ้งไว้เบื้องหลัง(ช่างเป็นบุคคลที่เข้าใจอะไรง่ายดีแท้ - -* ) เบสิคสบตากับพระเพลิงอย่างนึกสนุกกับการแกล้งแหย่คนตรงหน้าในขณะที่พระเพลิงกลับรู้สึกหมั่นไส้ไอ้แป๊ะยิ้มนี่เหลือเกิน ก็เรื่องอะไรจู่ๆมันเป็นใครถึงกล้ามามีความลับกับศรัทธากันล่ะ!!
“ฉันว่านะ ก่อนที่นายจะโดนศรัทธาทิ้ง นายควรจะรีบวื่งตามไปนะ”
“ไม่ต้องมาปากมากเลย ไอ้แป๊ะยิ้ม”
“นายรู้ได้ไงว่าฉันมีเชื้อจีนด้วยอ่ะ O_o!!”
พระเพลิงส่งเสียงฮึดฮัดอย่างหงุดหงิดก่อนจะรีบออกเดินเพื่อตามให้ทันคู่พี่น้องที่ไม่ยอมรอกันเลยสักนิด ขืนอยู่ใกล้ๆไอ้บ้านั่นอีกแค่นาทีเดียวเขาคงได้ต่อยปากไอ้แป๊ะนั่นจริงแน่ๆ
“เฮ้~!แกไม่ควรจะใจร้อนน้า~>< เดี๋ยวใครต่อใครเขาก็รู้หรอกว่าแกคิดอะไรอยู่ 555+”
หลังจากวางระเบิดลูกใหญ่แล้ว เบสิคก็เดินไปยังทิศทางตรงข้ามพร้อมกับรอยยิ้ม ตอนนี้ในสมองของเขามีแต่ใบหน้านิ่งเฉยที่แสนจะน่ารักของเธอคนนั้นเพียงเรื่องเดียว...ซึ่งนั่นแปลกมากสำหรับผู้ชายที่ได้ชื่อว่า...ไม่เคยต้องง้อสาวที่ไหนและไม่มีผู้หญิงคนใดสามารถผูกมัดได้เลยสักครั้ง...
“ศรัทธา...ศรัทธา เธอทำอะไรกับใจฉันกันน้า~ ยัยคนน่ารักเอ๊ย^^”
ความคิดเห็น