คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2
“วันนี้ตื่นเช้าได้นะ - -;”
“ก็เพราะพี่ไม่ยอมเรียก ฉันถึงได้ผวาตื่นขึ้นมาทุกๆครึ่งชั่วโมง”
ฉันเป็นคนความดันต่ำ(มันคือคำแก้ตัวที่ฟังแล้วแลดูดี) เช้านี้เลยถือเป็นโชคดีที่ฉันไม่ค่อยหงุดหงิด ฉันไม่ค่อยชอบตอนตัวเองหงุดหงิดเท่าไหร่เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกแย่ไปทั้งวัน
“ก็พี่ยังตื่นไม่ทันเลย จะเอาเวลาที่ไหนไปปลุกล่ะ”
“ก็หัดตื่นเช้าๆสิ”
“ไอ้นี่พูดไม่คิด...ถ้ามันตื่นได้จะต้องหัดมั้ย”
ฉันเหลือบมองพี่ชายที่ทำท่าทางมีชัยอย่างนึกเหนื่อยใจ ปล่อยมันไปซะเถอะ - -*
“เหมือนๆจะลืมอะไร...”
“หรือใครสักคน...”
และก่อนที่เราสองคนจะทันคิดออกว่าอะไรคือสิ่งที่ลืม คำตอบก็วิ่งหอบมาให้ถึงที่...
“ยัยบ้า!!ทำไมถึงไม่รอฉันก่อนละเว้ย!!”
“ไอ้เพลิง ที่แกว่าบ้านั่นน่ะ น้องฉันนะ - -+”
“น้องพี่มันบ้าจริงๆนี่หว่า”
พระเพลิงในสภาพหลุดลุ่ยสุดกู่ยืนหอบอยู่ตรงหน้าฉันด้วยใบหน้าแดงจัด...ไม่รู้เพราะเหนื่อยหรือโมโหฉันกันแน่
“นั่นสิ ลืมพระเพลิงนั่นเองล่ะเนอะ”
ฉันพูดพลางส่งขวดน้ำให้คนตรงหน้า ที่ก็รับไปอย่างไม่ไว้ฟอร์มเลยสักนิด ทั้งๆที่ก็ยังส่งสายตาโกรธามาที่ฉันแท้ๆ
“ลืม!!แก้ตัวได้สมกับเป็นเธอเลย”
พระเพลิงว่าพลางเอาน้ำที่เหลือจากการดื่มล้างหน้าให้หายร้อน ลืมไปหรือเปล่าว่านั่นมันน้ำของฉันนะ - -*
“นั่นสิ”
“อะไรกัน ทั้งๆที่ก็ไปโรงเรียนพร้อมๆกันทุกวันดันมาบอกว่าลืม!”
“- -”
“พี่จิลก็อีกคน!! ยัยนี่ลืม ผมไม่ค่อยสงสัยนะ แต่ที่พี่เป็นไปด้วยนี่อาการเริ่มน่าเป็นห่วง”
“เฮ้ยๆ เปล่าลืมเว้ย แค่กำลังคิด”
แล้วพี่ฉันก็ไปได้น้ำขุ่นๆ เมื่อกี้ยังทำท่านึกกับฉันอยู่เลยนะ - -‘
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวรถมาแล้วพลาด จะไปสายซะเปล่าๆ”
พี่จิลว่าพลางคว้ามือของฉันให้ออกเดินโดยมีพระเพลิงที่เก็บของเข้าที่แล้วตามมาแต่ก็ไม่วายบ่นงุบงิบพึมพำอะไรไม่รู้เรื่อง นิสัยอย่างนายถ้าไปเป็นผู้หญิงฉันว่าท่าจะเวิร์กมากเลยนะพระเพลิง - -;
ทันทีที่รถเมล์ลงจอดที่หน้าโรงเรียน พี่จิลก็คว้ากระเป๋าของฉันไปถือแล้วรีบไล่ให้ฉันเดินลงไป พระเพลิงกับฉันอยู่ห้องเดียวกันคือปีสี่ห้องเอ สำหรับโรงเรียนWhite lily เด็กทุกห้องรวมกันหมดไม่มีแบ่งเด็กเก่งเด็กไม่เก่ง เพราะงั้นอย่าคาดหวังว่าฉันจะเป็นนางเอกนิยายที่เรียนเก่งและแสนฉลาด บางทีฉันอาจจะโง่มากถึงมากที่สุดก็ได้นะ
“พระเพลิงมาโน่นแล้วๆ>///<”
เสียงเรียกร้องของบรรดาสาวน้อยน่ารักเป็นเรื่องปกติสำหรับฉันแต่ไม่สบอารมณ์ของพระเพลิง ตั้งแต่เข้าโรงเรียนนี้มาพระเพลิงขึ้นชาร์ตคนที่น่าขอเดทด้วยที่สุดในละแวกสามโรงเรียน( White lily, Red Rose และ Blue Orkid) Blue Orkid เป็นโรงเรียนชายล้วน Red Rose เป็นหญิงล้วน ส่วน White lily เป็นสหศึกษาที่อยู่ตรงกลางระหว่างสองโรงเรียนนี้ ผู้อำนวยการของทั้งสามโรงเรียนเป็นพี่น้องที่มีต้นตระกูลเป็นนักพฤกษศาสตร์ และเพื่อความหลากหลายและมีกิจการที่ครอบคลุมจึงเกิดสามโรงเรียนนี้ขึ้นมา
“จ้องอย่างกับไม่เคยเห็น -^-!”
พระเพลิงพูดอย่างหัวเสีย ฉันไม่ชอบให้เขาเป็นแบบนั้นเลยเหอะ เดี๋ยวมาพาลใส่ฉันทุกที
“นายน่ามองไง - -/”
ฉันพูดปลอบให้เขาใจเย็นอย่างเคย ทั้งๆที่รู้ว่ามันก็ไม่ได้ช่วยอะไรก็เถอะ
“แม้แต่เธอก็คิดแบบนั้นรึไง #w#”
พระเพลิงหันหน้ามาที่ฉันพร้อมด้วยสายตากะล่อนที่ฉันเห็นทีไรรู้สึกอยากเดินหนีไปให้ไกลๆทุกครั้งพอลงที่ใครไม่ได้ก็มาลงที่ฉัน คำถามบ้าบอมาพร้อมกับสายตาพิกล...สายตาไม่น่าไว้วางใจผสมกับความน่าหมั่นไส้สุดกู่ นายชักจะเหมือนพี่จิลเข้าไปทุกวันแล้วนะพระเพลิง
“มองอะไร - -”
“คิดแบบที่พูดจริงรึเปล่า”
“ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็คิดแบบนั้นไม่ใช่รึไง - -”
ฉันถามอย่างสงสัย มาทำเสียงคาดคั้นเอาอะไรกับฉัน ถ้านายไม่น่ามองแล้วยัยพวกนั้นจะมองรึไง พูดอะไรไม่คิดอีกแล้วแฮะ หมอนี่ - -*
“ผู้หญิงส่วนใหญ่ฉันไม่สน ฉันสนใจที่ว่าเธอล่ะ คิดรึเปล่าJ”
“ถามแปลกๆ - -”
ฉันจ้องมองดวงตาสีเข้มเกือบดำนั่นอย่างเรียบเฉย ทว่าแววตาของพระเพลิงกลับมีอะไรที่แตกต่าง เหมือนกับว่า เขากำลังคาดหวังกับคำตอบของฉัน...
“ว่าไง”
“ฉันไม่เคยสนใจนายก็รู้ - -”
ฉันก้มลงหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้างตัวอย่างไม่สนใจ พระเพลิงที่คอยลุ้นจนตัวโก่งแทบจะสะดุดทางเดินทันทีที่ได้ยินคำตอบ เพิ่งจะรู้ว่านายเองก็ซุ่มซ่ามใช่น้อยนะ
“เธอนี่มัน....น่า....”
“นายเป็นคนที่มีเสน่ห์สำหรับผู้หญิงน่ะใช่ แต่นั่นมันในกรณีที่เป็นสาวน้อยส่วนใหญ่ แทนที่นายจะมาแกล้งยั่วให้ฉันเป็นอย่างยัยพวกนั้น ฉันว่านายเอาเวลาไปโปรยเสน่ห์ที่มีอยู่อย่างเหลือล้นจะดีกว่า”
“เจ็บปวด TT^TT”
“ตายแล้วบอกด้วยนะ - -‘ ”
ฉันบอกเขาเสียงเรียบเฉยพร้อมๆกับดันหน้าหล่อๆของไอ้เพื่อนบ้าให้ออกห่าง นั่นทำให้พระเพลิงหัวเราะชอบใจ เป็นอย่างนี้ทุกที อาจจะเป็นเพราะฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นนั่นทำให้พระเพลิงรู้สึกสนุกกับการแหย่ฉันเล่นก็ได้ (เพราะแหย่แล้วไม่มีปฏิกิริยาละมั้ง ถึงได้สนุกน่ะ - -)
“ยัยเด็กบ้า”
“เชิญภูมิใจกับความแก่ของตัวเองไปเงียบๆได้มั้ยพระเพลิง นายกำลังรบกวนฉันนะ”
ฉันพูดเสียงเรียบ เวลาเถียงไม่ได้ทีไรพระเพลิงจะชอบเรียกฉันว่าเด็กบ้าๆ จะตอกย้ำไปเพื่ออะไรไม่ทราบ- - ตลกมั้ยล่ะ พระเพลิงเกิดวันที่ 1 มกรา ส่วนฉันน่ะ 31 ธันวา รู้สึกเหมือนโดนแกล้งเลยL
“นี่...คิดจะมีแฟนมั่งป่ะ”
“อยู่ดีๆมาถามอะไรกับเด็กอย่างฉัน”
ฉันถามโดยไม่หันไปมองหน้าคนถาม ตอนเช้าก่อนเข้าเรียนคาบแรกนี่เป็นเวลาสำคัญมากเพราะฉันต้องมานั่งตรวจการบ้านก่อนส่งให้ทั้งตัวเองและพระเพลิง หมอนี่หัวดีแต่ชอบสะเพร่า ก็ยังดีที่เขาไม่สะเพร่าเวลาสอบน่ะนะ
“น่า...อยากรู้ คนอย่างเธอวาดผู้ชายเอาไว้ยังไง >w</”
“หน้าตาอย่างฉันเหมาะจะมีแฟนรึไง - -* ”
“ไม่อ่ะ -o-”
“นั่นสิ แล้วยังจะถาม”
“ก็อยากรู้นี่นา น่านะๆๆๆๆๆ ><”
สิ่งที่งี่เง่าอีกอย่างของผู้ชายคนนี้คือ เวลาอยากอ้อนอะไรฉันขึ้นมา ก็จะตะแง้วๆๆ อยู่ข้างๆอย่างนี้ไม่มีหยุดเลยล่ะ นี่เขาคิดว่าตัวเองอายุเท่าไหร่กันนะ แล้วไอ้สิ่งที่ทำน่ะ มันเข้ากับหน้าตาโหดๆของตัวเองนักรึไง - -
“ไม่คิดหรอก ผู้ชายก็เหมือนกันทั้งหมดน่ะแหละ”
ฉันตอบพลางปิดสมุดและนั่งมองหน้าพระเพลิงเพื่อคุยกับเขา ก็ถ้าไม่คุยด้วยให้จบๆไป รับรองหมอนี่ได้ตะแง้วไม่เลิกแน่
“จริงเหรอ...ผู้ชายเป็นไง O_o”
“สิ่งมีชีวิตที่อันตรายมากกว่าระเบิดปรมาณู - -”
“แล้วฉันล่ะ ^^”
“ยิ่งกว่านั้นร้อยเท่าเลย J”
“อะไรอ่ะ~! ชิ! งั้นเธอก็ต้องอันตรายกว่าน่ะสิ ถึงได้มีเพื่อนเป็นตัวอันตรายอย่างฉันได้น่ะ L”
“นั่นสิ แค่มีนายเป็นเพื่อนสำหรับฉันมันก็ถือเป็นการทำผิดเป็นครั้งที่สามแล้วล่ะ - -”
ฉันบอกก่อนจะยิ้มและลุกขึ้น พระเพลิงทำท่าอึ้งๆแล้วรีบลุกตามมา ฉันก็กะแล้วแล้วยังไงๆหมอนี่ก็ต้องถาม
“เฮ้ๆ!!หมายความว่าไง ครั้งที่สาม >o<!!!”
“ฉันมีกฎของตัวเองที่จะไม่เข้าไปยุ่งกับผู้ชายทุกคนน่ะ”
“ไอ้นั่นพอจะเข้าใจ แล้วสองครั้งแรกล่ะ >o<”
“ก็พี่จิลกับพ่อไง มันหลีกเลี่ยงไม่ได้น่ะ- - แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะทำผิดไปมากกว่านี้แล้วล่ะ” แค่มีนายเพิ่มเข้ามาก็คิดผิดมากแล้ว
“ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ ถ้าอาจารย์มาก่อนก็ฝากบอกด้วยแล้วกัน”
“เดี๋ยวไปส่ง ^^”
“ฉันเป็นผู้หญิง -_-”
“ฉันก็เป็นผู้ชายนะ ^^”
“พระเพลิง - -”
“แต่ว่า... >^<”
“ไปรอที่ห้องเลยไป คิดอะไรอยู่วะ ไอ้โรคจิต - -”
ฉันว่าแล้วดันหลังพระเพลิงให้เดินกลับไปทางเดิม หมอนี่มันบ้าสุดกู่จริงๆ กล้าพูดมาได้หน้าตาเฉยว่า ‘ฉันก็เป็นผู้ชายนะ ^^’ ก็เพราะนายเป็นผู้ชายไงละโว้ย!!
ความคิดเห็น