ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ยังไม่ชิน
12.สัาที่ถูลืม2
รุ่เ้า ุไมพร ับ ุไพโรน์ รีบมาเยี่ยมสายหยุแ่เ้า
" หยุ เป็นไบ้าลู " ุไมพร เินมาับมือเธอ ทันที
สายหยุยิ้มให้ " ไม่เป็นไร่ะ หนูหนัเหนียวนะ ไม่าย่ายๆ "
" ุพ่อล่ะ่ะ มาหรือเปล่า " ุไพโรน์ ยืนอยู่้าเีย แ่เธอยัถามถึ
ทำใหุ้ไมพรับุไพโรน์ ใ หันไปมอหน้าวรุ
" เธอยัมอไม่เห็นรับ เี๋ยววันนี้ หมอประสาทา ะมาูให้ " วรุบอ
ไมพร อร้อไห้ สสารลูไม่ไ้ เธอลูบหัวสายหยุเบาๆ
ุหมอ ประสาทาเินเ้ามาพอี เลยออนุา รวร่าายเธอ
ุหมอส่อไฟาย เ้าไปที่ลูาเธอ " เห็นอะไรบ้าไหมรับ " " ไม่่ะ "
" มืสนิทเลย เหรอรับ ไม่มีแสอะไรเลย " หมอถามย้ำ " ่ะ "
หมอลุึ้น เิน ไปที่วรุ และพ่อแม่เธอ
" ผมเสียใ้วย เธอาบอสนิท สะเ็ระสุนัเส้นประสาทา าพอี
เสนี้ รัษาไม่ไ้นะรับ " หมอบอ ุไมพร เ่าอ่อน เป็นลม ทันที
พยาบาลรีบพยุเธอ ไปนั่ที่โฟา " ุๆ ไม่เป็นไรนะ " เสียุไพโรน์ เรีย
" ุวรุ มีอะไรันหรือเปล่าะ " สายหยุถาม วรุเินมา ับมือเธอ
" ไม่มีอะไร หมอบอว่า ้อใ้เวลารัษานาน ว่าเธอะมอเห็นไ้อี
เธอ้ออทนหน่อยนะ ันะูแลเธอเอ เธอไม่้อัวลนะ "
วรุ รู้สึสสารเธอมา เาลูบแ้มเธอเบาๆ
" ุ้อทำาน ันเอ่อ.. ไม่อยาเป็นภาระุ ันลับไปอยู่บ้าน็ไ้นะะ "
สายหยุบอ ทำให้วรุ ถึับน้ำาึม
" ภาระอะไร เราแ่านันแล้ว ให้ันูแลเธอ เถอะนะ ุแม่เหนื่อยมามาแล้ว
อนนี้เธอเป็นภรรยาัน ันูแลเธอไ้ ไม่้อห่วนะ เี๋ยวพอเธอหายี
ออาโรพยาบาลแล้ว ันะพาเธอ ไปพัผ่อนที่หัวหินีไหม " วรุอลูบผมเธอ
" ันอโทษนะะ ที่ไม่สามารถูแลุ ในานะภรรยา และยั้อมาเป็นภาระ
ใหุ้อี ีว่านี้ ถ้าุไ้นอื่น เป็นภรรยา " สายหยุร้อไห้ อวรุ
" อย่าพูอย่านั้น ันไม่้อารใร นอาเธอนะ " วรุูุบที่หน้าผาเธอ
เาเ็น้ำาให้ " ันะอยู่ับเธอ ไม่ทอทิ้เธอไปไหน เพราะแ่ไ้อยู่ับเธอ
ัน็มีวามสุแล้ว ไม่ไ้้อารอะไรอี เธออย่าิมานะ "
ุไพโรน์ ับุไมพร ไ้ยินวรุพูอย่านั้น ็สบายใึ้น
------------------------------//---------------------------
หลายวันผ่านไป นแผลผ่าัเธอหายี หมอเลยให้ลับบ้านไ้
วรุพาเธอ ลับมาอยู่ที่บ้าน วริษา ทำอาหารเลี้ย้อนรับเธอ
" แม่ทำไ่ทอ ับปลาแลมอน ย่าีอิ้ว ให้นะ มีแส้มอแ อโปรวรุ้วย "
" วันนี้พ่อเลย ไ้มีลาภปาไป้วย " ุาย บอ
" อโทษ้วยนะะ หนูไม่ไ้่วยอะไรุแม่เลย ไว้หายีแล้ว
หนูะลอหัทำอาหารใหุ้แม่ ทานบ้า " สายหยุบอ ทุนมอหน้าัน
" ๊ะ ไว้หนูหายแล้ว แม่ะสอนทำแส้มที่ วรุอบให้นะ " วริษา ให้ำลัใ
" อบุ่ะ หนูะทานยาามที่หมอสั่ ะไ้หายเร็วๆ นะะ " สายหยุพูยิ้มๆ
วรุหยิบน่อไ่ ใส่มือเธอ " อันนี้ทานเอนะ ส่วนอย่าอื่น เี๋ยวันป้อนให้ " " ่ะ "
" อื้อ!! อร่อยมาเลย่ะ หนูอบอาหารฝีมือุแม่นะะ " สายหยุยิ้ม
" พ่อ็อบ อบมานานแล้ว 555 " " ผม้วย ผมอบมาๆ " วรุเสริม
" นี่แม่ัวลอย แล้วนะเนี่ย อบ็ทานันเยอะๆนะ " วริษาัับ้าว ใหุ้าย
วรุ็นั่ป้อน้าว สายหยุำ ินเอำ พอินเสร็ เา็ะพาเธอึ้นห้อ
วรุ้มลอุ้มเธอึ้น " ทำอะไระ " " ันะพาเธอึ้นบันไน่ะ " วรุบอ
" ปล่อยันลเถอะ่ะ ันอยาเินึ้นเอ ุแ่่วยพยุัน็พอ
ะไ้เยินนะะ เวลาุไม่อยู่ ันะไ้เินึ้นลเอไ้ "
วรุัเห็น้วย เลยปล่อยเธอล เธอับราวบันไ แล้ว่อยๆ เินึ้นไป
วรุอยพยุ และบอทา เพื่อไม่ให้เธอสะุ พอไปถึห้อ เาเปิประู
พาเธอ ไปนั่บนเีย " เธอะอาบน้ำเลยไหม เี๋ยวันอาบให้ " วรุบอ
ทำเธอเิน หน้าแึ้นมา " อายเหรอ เราเป็นสามีภรรยาัน ไม่้ออายหรอนะ "
" ัน เอ่อ... ยัไม่ินน่ะ่ะ " เธอยิ้มเิน
" เี๋ยว็ิน ไม่้ออายหรอ ่อไปเรา้ออาบน้ำ้วยันทุวัน อยู่แล้ว " วรุบอ
เาลุึ้นถอเสื้อผ้าัวเอ ทิ้ เอาผ้านหนู มาพันัว แล้ว็ เินไปูเธอ
เ้าห้อน้ำ พอเ้าไป เาให้เธอยืนนิ่ๆ ่อน วรุปลระุมเสื้อเธอ
แล้วเริ่มถอเสื้อผ้าเธอ ทีละิ้น เธอรู้สึอายนบอ ไม่ถูเพราะิว่า
เาน่าะมอเธออยู่ วรุยิ้ม ที่เห็นเธอ พยายามใ้มือบั
หลัาถอเสื้อผ้าเธอ โยนออมาาู้อาบน้ำแล้ว เา็เอาผ้านหนู
ที่เาพันมา โยนออมา้วย ่อนะปิู้ระ เปิน้ำฝับัว
เธอมออะไรไม่เห็น พอน้ำโนัว็สะุ้ เอามือไปับถูัวเา วรุยิ้มปิน้ำ
บีบสบู่เหลวมาถูามัวให้เธอ เธอรู้สึร้อนไปทั้ัว เพราะมือที่ให่และหยาบ
อเาที่ลูบผ่านัวเธอ ไปทุอทุมุม " เธออยาถูสบู่ให้ันไหม "
วรุ เทสบู่เหลวใส่มือเธอ แล้วเินเ้าไปใล้ เธอถูสบู่ให้เา โยยิ้มเินๆไป้วย
มือเธอนุ่มและเล็ มันทำเารู้สึี " สายหยุ " " ะ " เธอเยหน้าึ้น
วรุ มอหน้าเธอ แล้ว้มลูบเธอเนิบๆ แล้ว็ูื่ม เร่าร้อนมาึ้น
ัวที่ลื่นสบู่ ที่ถูอมาแนบิัน เธอบอไม่ถูว่ารู้สึยัไ
ไ้แ่ลูบแผ่นหลัเาูบอบ วรุล้าัวให้เธอ และอาบน้ำให้ัวเอเสร็
็ใ้ผ้านหนู พันัวเอ และเ็ห่อัวเธอ อุ้มออไปทันที
เาวาเธอ ลบนเีย " ุะไม่แ่ัวให้ัน่อน เหรอะ "
วรุึ้นไปทับเธอ " อนนี้ เราไม่้อารเสื้อผ้าหรอ ถ้าเธอหนาว
ันะห่มผ้าให้นะ " วรุึผ้าห่มมาห่มให้ แ่ลับโยนผ้านหนูเธอทิ้ แทน
แล้ว็เ้าไปอูบเธอ เธอยิ้ม ลูบแ้มวรุ " ุเอ่อ.. อยาเ้าหอเหรอะ "
" อนนี้ อยาไม่อยา มัน้อเ้าแล้วล่ะ " วรุบอ ทำสายหยุหัวเราะำ
" ุยัไม่ิน ับารอาบน้ำ ้วยัน " เธอยิ้มอเา แล้วปล่อยเาทำามใ
-------------------------//--------------------------
ผ่านไปสอวัน วรุ พาสายหยุ มาฮันนีมูน ันที่หัวหิน
ที่บ้านพัส่วนัว อุาย วริษา ให้บาามมารับใ้
สายหยุ ยืนที่ระเบียบ้าน โยมีวรุ ยืนออยู่้าหลั
" เธอ ไ้ยินเสียลื่น ัฝั่ ไหม ไ้ลิ่นไอทะเล หรือเปล่า " วรุถาม
" ่ะ หาทรายาว ที่มีลื่นัฝั่ ลอเวลา " เธอินนาาร ามที่เยเห็น
วรุ้มลหอมแ้มเธอ " เธอ อยาะไปเล่นน้ำทะเลไหม "
เธอลูบแนวรุ ที่อเอวเธอ " ไว้พรุ่นี้ีว่านะะ วันนี้เินทามาเหนื่อยๆ "
" อาหารเรียมเสร็แล้ว่ะ " บาเินมาบอ
" เราไปทานอาหารันเถอะ " วรุ้มล อุ้มเธอึ้น พาไปนั่ที่โ๊ะ อาหาร
" บาทำ้าวผัปู ับ้มยำุ้ให้ เธอทานไ้นะ " วรุบอ
" มันู น่าทานมานะะ ันไ้ลิ่นหอมอ้าวผั ปู ับลิ่น้มยำุ้ "
วรุั้าว ป้อนเธอ " ให้ัน ลอทานเอ ไ้ไหมะ " สายหยุบอ
วรุเอา้อนส้อม ใส่ในมือเธอ เธอ เลื่อนมือไปัอาหาร แ่ัไม่ถู
เลยทิ้ส้อม แล้วเอามือ ไปลำ ับอบาน แล้วใ้้อน ั้าวมาิน
เธอั้าวห ออาาน วรุ็ไม่พูอะไร
เพราะเห็นเธอ มีวามสุ ที่ั้าว ินเอไ้ " อร่อยไหม " วรุถาม
" อร่อย่ะ " " อร่อยว่าที่ันป้อน หรือเปล่า " วรุแหย่เธอ
" ไม่หรอ่ะ ันแ่ อยาทานอาหารไปพร้อมๆุ " สายหยุบอ
วรุัน้ำ้มยำ มาเป่า แล้วป้อนเธอ แล้วใ้ส้อมิ้มุ้ ให้เธอทาน
" ุ้อทาน ไปพร้อมๆ ันนะะ อย่ามัวแ่ป้อนัน "
" ันทานไป้วย ป้อนเธอไป้วย แล้ว็มอหน้าสวยๆอเธอไป้วย " วรุบอ
" เสียายนะะ ที่ันมอไม่เห็นุ เลยไม่รู้ ว่าุใ้สายาแบบไหน มอัน "
วรุ ับที่แ้มเธอ " ันรัเธอนะ " ทำเธอเินนิๆ ที่ไ้ยิน
-------------------------------//---------------------------
วรุ นั่แ่น้ำอุ่นในอ่า โยมีสายหยุ นอนพิอเาอยู่ วรุใ้ฟอน้ำ
ถูามออ ับลำัวเธอ เธอพลิัว หันหน้ามาหาวรุ
วรุ็ใ้ฟอน้ำ ถูหลัให้เธอ เธอับแ้มวรุ
" ุเหนื่อยไหมะ ที่้อูแลันอย่านี้ " วรุยื่นหน้าไปูบเธอ
เธออยี้ท้ายทอยเา ูบอบ " ันมีวามสุ ที่ไู้แลเธอ มาว่า "
" เมื่อไหร่ ที่ันลับมามอเห็นอีรั้ ันะูแลุ อบแทนนะะ "
วรุเ้าไปอเธอ " ไม่้ออบแทนัน แ่เธออยู่รนี้ ให้ันไ้รัเธอ ็พอ "
เธออวรุ " ันรัุ นะะ "
-----------------------------บอน12--------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น