ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บ้านผีสิง
1. ไฟรักปีศาจ
ปี1963 ห้าสิบปี ล่วงเลยมาแล้ว เมืองเยล เมืองเล็กๆ ทางตะวันตกของยุโรป
คืนหนึ่งในยามวิกาล หิมะโปรยปราย หญิงสาววัยรุ่นกลับจากมหาลัย
เธอขับรถเบนซ์เก่าๆ ฝ่าความมืดและหิมะมา เห็นหญิงวัยกลางคน โบกมือไหวๆ ข้างทาง
" นั่นใคร มาเดินมืดๆ " หญิงสาวเบรคและถอยรถไปดู
" มาดามจะไปไหนคะ " เธอเปิดกระจกไปถาม หญิงวัยกลางคน ที่สวมหมวกคลุมผ้า
ปิดจนเห็นแต่ลูกตาเธอ " ฉันจะไปบ้านหลังนั้น ช่วยไปส่งหน่อยได้ไหมคะ "
เธอชี้ไปยังบ้านหลังใหญ่ บนเนิน ที่เปิดไฟสว่างโล่ ห่างไปราวสามสี่กิโล
หญิงสาวมองตามไปด้วยความประหลาดใจ เธอผ่านเส้นทางนี้ทุกวัน
แต่ไม่เคยเห็นบ้านหลังนั้นมาก่อนเลย
" เอ๊ะ !! บ้านคุณเหรอคะ ทำไมฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย "
" อืมม " " ขึ้นมาสิคะ เดี๋ยวฉันไปส่ง " เธอเริ่มสนใจ อยากไปดูใกล้ๆ ให้เห็นกับตา
" ขอบใจนะ แม่หนู " หญิงวัยกลางคนเปิดประตู ขึ้นไปนั่ง " ฉันชื่อเฟรม หนูชื่ออะไร "
" สต๊อปค่ะ " สต๊อปยิ้มให้ เธอขับรถตรงไป เรื่อยๆ
ระหว่างนั้น เฟรมเริ่มถอดหมวกและผ้าปิดหน้าออก " เลี้ยวขวาไปเลยจ๊ะ "
สต๊อปเลี้ยวตามที่เธอบอก รถไปถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ ประตูบ้านเปิดออกแบบอัตโนมัติ
แอ้ด~~ หิมะที่โปรยปรายอยู่ กลายเป็นหมอกควัน ขาวขุ่นปกคลุม
" เข้าไปสิจ๊ะ " เฟรมพูด ด้วยเสียงเย็นยะเยือก สต๊อปหันมามองหน้าเธอ " กรี๊ด!!!!!! "
เธอกรี้ดออกมาสุดเสียง เมื่อเห็นหน้าเฟรมชัดๆ ที่มันเละไปข้าง ดูน่าเกลียดน่ากลัวมาก
สต๊อปรีบเปิดประตู วิ่งลงจากรถ บ้านที่สว่างโล่ ตอนที่เธอขับรถเข้ามา ตอนนี้ไฟดับสนิท
กลิ่นสาบเหม็นเน่าโชยมา จนเธอต้องปิดจมูก
เธอเห็นเงาตะคุ่มๆๆ เดินตรงมา " ช่วยด้วยค่าาาา กรี้ด!!! "
" อือ~~ อือ~~~~ 555555 " ซากศพกว่าสามสิบร่าง กำลังเดินตรงมาที่เธอ
" ช่วยด้วย !!!!! " เธอวิ่งหนีแบบ ไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้ว
แต่วิ่งไปๆ มันก็เหมือนยังอยู่ที่เดิม เฟรม ที่หน้าตาเละเทะ ยังอยู่หัวเราะเธอที่ข้างรถ
พวกผี เริ่มเข้ามารุมล้อมเธอ " ช่วยด้วย!!!!! " เธอปิดหน้าตัวเอง ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น
กลัวจนตัวสั่น เมื่อคิดว่าหนีไม่รอดแล้ว " ฮือๆๆๆๆๆ ใครก็ได้ ช่วยด้วย!!!! "
เธอเริ่มร้องไห้ เมื่อผีพากันยื่นมือมาจับตัวเธอ เธอขนลุกกลัวมาก
เมื่อรู้สึกว่า มันกำลังลูบหัวเธอ " ฉันกลัวแล้ว ~~~~อย่าทำอะไรฉันเลย ฮือๆๆ "
" คุณครับ เป็นอะไรครับ " เสียงชายหนุ่ม ที่นั่งย่อตัวลูบหัวเธอถามขึ้นมา
สต๊อปเงยหน้าขึ้นมอง ชายหนุ่มหน้าตาดี กำลังมองจ้องเธอ เธอหันมองรอบๆ
แสงไฟสว่างโล่ บ้านหลังใหญ่ สวยงาม อยู่ข้างหลังเธอ ชายหนุ่มพยุงเธอลุกขึ้น
" หือ!! หือ!! " สต๊อป หันซ้ายหันขวา สภาพไม่เหมือนเมื่อกี้ แม้แต่น้อย
" เอ่อ... เมื่อกี้ มันมี ผะๆๆๆๆ ผี เต็มไปหมด "
" คุณคงจะตาฝาด ผมอยู่ที่นี่ ไม่เคยเห็นผี ซักตัวเลย " ชายหนุ่มบอก
" คุณเป็นเจ้าของบ้าน เหรอคะ " " ครับ ผมชื่อแคน เชิญเข้าไปทานน้ำชาก่อน ดีไหมครับ "
" เอ่อ... อย่าดีกว่าค่ะ ฉันกลับดีกว่า "
" กลับ !!! กลับยังไงครับ " สต๊อปเดินไปหารถเธอ " รถฉันหายไปไหน !!!! "
" รถคุณ !!! " " ค่ะ เมื่อกี้ฉันขับรถมาส่ง ผู้หญิง ที่ชื่อเฟรม หน้าตาเธอ.... "
" พี่แคนคะ โต๊ะน้ำชาเตรียมเสร็จแล้วค่ะ " เฟรม สาวสวย หน้าตาขาวใส เดินมาบอก
สต๊อป มองเธอตาค้าง " ธะๆๆๆ เธอ เป็นผี " เธอถอยไปเกาะแขนแคน อย่างลืมตัว
" 555 ผีอะไรคะ คุณเป็นใครคะเนี่ย " เฟรมถาม
" ฉัน ก็มาส่งเธอ เมื่อกี้ไง แต่เมื่อกี้เธอ แก่ และหน้าเละ " สต๊อปบอก
" เอ่อ... คุณคงเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่เห็นคุณขับรถมาเลย เข้าไปคุยในบ้าน ดีกว่านะ
หิมะลงจัด เดี๋ยวจะหนาวตายซะก่อนจะรู้เรื่องกัน " แคนเข้าไปโอบเอวเธอ พาเข้าบ้าน
เธอขัดขืน " ฉันไม่ ..... " แต่พอเงยหน้าสบตาเขา ก็เหมือนโดนสะกด
เดินตามเขาไปง่ายๆ อย่างไร้สติ
ภายในบ้านหรูหรามาก ทุก อย่างทำจากสิ่งของราคาแพง ทั้งคริสตอล ทองคำ เพชร
และอัญมณี ต่างๆ ราวกับขุมทรัพย์ ของมหาเศรษฐี แคนพาเธอไปนั่งที่โซฟา หลุยส์
เขาเทน้ำชาจากเหยือก ลงแก้วคริสตอล เฟรมเดินไปจุดไฟในเตาผิงให้
" ขอบใจนะเฟรม พี่ขออยู่กับเธอ ตามลำพัง " " ค่ะ " เฟรมยิ้มเดินออกจากห้องไป
" ดื่มน้ำชาก่อนสิครับ " แคนบอก สต๊อปยกแก้วน้ำชาขึ้น เธอดื่มอึกๆ ด้วยความกระหาย
แล้วก็รู้สึก ว่ามันเหม็นคาวมาก เลยลดแก้วลงดู แคร้ง!!!! เธอโยนแก้วทิ้งทันที
ที่เห็นว่าสิ่งที่เธอดื่ม มันคือเลือดสดๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองแคน เห็นเขาหน้าขาวซีด
ริมฝีปากแดง นัยน์ตาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง " กะ.... อื้อ!!!!! " เธอกำลังจะกรี้ด
แต่เขาประกบปากจูบเธอทันที เธอรู้สึกดื่มด่ำ ล่องลอย ราวกับกำลังถูกเขาสะกด
ลงไปในภวังค์ ล้ำลึก มันดำดิ่ง เธอครวญครางออกมา เมื่อเขาลูบไล้ และซุกหน้าลงที่อกเธอ
" เอ้อ~~ แคน เอ้อ~~ เอ้อ~~~~ " ตอนนี้เธอ อ่อนระทวยไปหมด เพราะตกอยู่ในอำนาจ
ควบคุมของเขา ชายหนุ่ม เจ้าของบ้านหลังนี้
--------------------------//------------------------
รุ่งเช้าบนเตียงนอน แสงแดดส่องเข้า หน้าต่างห้องสต๊อป
เธอนอนบิดตัวไปมา " แคน ปล่อยฉัน .... ได้โปรด " เสียงเธอพูดเพ้อออกมา
ก็อกๆๆๆๆ " ยัยต๊อป ตื่นไปมหาลัยได้แล้ว เว้ยเฮ้ยยย " เสียงโดม พี่ชายเธอเรียก
มันดังลั่น จนสต๊อปต้องลืมตาตื่นขึ้น " เฮ้ย!!! ฝันไปหรือนี่ อร้าย!!!! " เธอนั่งจับแก้มตัวเองเขิน
ลุกเดินไปเปิดประตู " ไปอาบน้ำเร็วเข้า วันนี้พี่มีประชุมต้องไปแต่เช้า " " ค่ะ อาจารย์ "
โดมเป็นอาจารย์ ภาควิชาวิทยาศาสตร์ ที่มหาลัยเดียวกับที่สต๊อปเรียน
สต๊อป เดินกลับมานั่งที่เตียง ทบทวนความฝันเมื่อคืน ที่มันทั้งหวาน ทั้งน่ากลัว
" แคน .... " เธอนึกถึงหน้าชายหนุ่ม ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ทำไมฝันถึงเขาได้
นึกถึงที่เขากอดจูบเธอ แล้วเขิน " อิๆ เกิดมายังไม่เคยจูบเลย แต่เมื่อคืน...มันหวิวๆ "
เธอพูดแล้วก็เขิน เอาตุ๊กตาหมี มากอดบังหน้าตัวเอง
----------------------------//---------------------------
ที่มหาลัย
สต๊อปเปิดประตู ลงจากรถโดม ก็เจอฮัท วิ่งมาหา " สต๊อป !!! " " ฮัท มีไร "
" กินข้าวเช้ายัง ไปหาอะไรกินกันไม๊ " " ไปสิ กิน นายเลี้ยงนะ 5555 "
" ได้ ไปๆ " ฮัทเดินโอบเอวเธอไป
พอไปถึงโรงอาหาร เห็นสมายล์ กับเพื่อนหลายคน ยืน มุงดูอะไร ทำท่า กรี้ดกันเบาๆ
" มาย มีไรอ่ะ " สต๊อปเดินไปกอดคอ
" นักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ มาใหม่ หล่อมากกกก " สมายล์บอก " ไหนๆ " สต๊อปสนใจทันที
" นั่นไง แกงส้ม มาจากเมืองไทย " " กรี้ด!!! หล่ออ่ะ " สต๊อปกรี้ดด้วย
ฮัทหมั่นไส้ " ไม่เห็นหล่อเลย สต๊อป ไปกินร้านโน้นกันเถอะ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเบอร์เกอร์ปลา "
" มาย ไปกินเบอร์เกอร์ไม๊ " " ไปๆ " สต๊อปเดินจูงสมายล์ออกมาด้วย
" เธอสองคนจะไปไหน !!! " แกงส้มลุกขึ้นมา ท่ามกลางสาวๆ ชี้นิ้วมาที่ สต๊อป กับสมายล์
ทั้งคู่ หันกลับมามอง " ไปไหน !! มันเกี่ยวอะไร กับนาย " สต๊อปถาม
" ฉันไม่ชอบให้ใครเดินหันหลังให้ฉัน โดยเฉพาะผู้หญิง " สมายล์กับสต๊อป เริ่มมองหน้ากัน
แกงส้มเดินมาจับหน้าสต๊อป เธอถอยหนี เขาจับหน้าสมายล์ หันไปมา
สมายล์มองหน้าเขา " เธอ ชอบฉันหรือเปล่า " เขาใช้สายตา ที่มีแววตาแปลกๆ
คุกคามเธอ สมายล์อึ้ง แว้บหนึ่งของความรู้สึก เธอรู้สึกเกลียดเขามาก
สมายล์ฝืนปัดมือแกงส้มออก " ไปให้พ้นหน้าฉัน !!! "สมายล์ผลักไปเต็มแรง อย่างไม่รู้ตัว
แกงส้มโมโห ตาแดงกล่ำ จนเป็นสีเลือด เขาบีบแขนเธอ อย่างแรง " โอ้ย!!! "
" แกงส้ม!!! ปล่อยเพื่อนฉัน เดี๋ยวนี้นะ " สต๊อปเข้าไปรัวทุบ แกงส้มหันมาจับแขนเธอ อีกคน
" โอ้ย~~~ ช่วยด้วย!!! " สต๊อปร้อง มีเงาลางๆ ของใครบางคน ปรากฏตัวขึ้นที่หลังเธอ
" ปล่อย~~ เธอ ... " เสียงแหบๆ แผ่ออกมา แกงส้มเงยหน้าขึ้นมอง
เขาเห็นเงาลางๆ ของแคน ที่จับจ้องเขาด้วยนัยน์ตาสีเลือด แกงส้มปล่อยมือทั้งสองข้าง
เงานั้นหายไป ไม่มีใครเห็น นอกจากแกงส้ม ที่เป็นพวกเดียวกับแคน
" โอ้ย!!! นายนี่มันหล่อซะเปล่า รังแกผู้หญิง ชิส์ !! " สต๊อปด่า
สมายล์ตบหน้าแกงส้ม เปรี้ยะ!!!! " โอ้ย!!! คนไร หน้าแข็งอย่างกับหิน " สมายล์เจ็บมือเอง
เธอสลัดมือไปมา ฮัทรีบเดินมาลากสต๊อป กับสมายล์ " ไปเถอะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะ "
" นายมัน ขี้ขลาด " สต๊อปว่าฮัท ที่ไม่เคยจะช่วยสู้ มีเรื่องทีไร พาหนีทุกที
แกงส้มลูบแก้มตัวเอง ก่อนจะเดินไปนั่ง ให้สาวๆรุมจีบต่อ
สมายล์แอบมองตามไป " นายนั่น หล่อ แต่นิสัยแย่ " เธอบ่น " จริง!! " สต๊อปเห็นด้วย
-------------------------จบตอนหนึ่ง-------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น