รักหวานของสาวสุดซ่า กับหนุ่มสุดฮอด

ลำดับตอนที่ #2 : ไม่น่าเลย

อ้าย!!.......เครื่องบินใกล้ออกแล้วงะฉันก็รีบวิ่งไปทันทีพอถึงเครื่องบินฉันก็รีบขึ้นเครื่องทันที

"เอ้อ!!......ยังไม่ออกนึกว่าจะตกซะแล้ว"

ฉันถอนหายใจแล้วพูดอย่างเหนื่อยหอบแล้วฉันก็ค่อยๆลงนั่งที่ที่นั่งอย่างสบายใจ
เครื่องบินค่อยๆวิ่งและบินขึ้นไปในท้องฟ้าและฉันก็นั่งเหม่อชั่วขณะและรู้สึกว่ามีคนมานั่งใก้ลๆฉัน

"อ้าวยัยซื่อบื่อนี่หน่า!!"

กรี๊ด!!......นายสุดหล่อนายมาได้ไง หรือเขาจะมาทวงเงินฉันที่ทำแจ๊กเก็ตของเขาเปียก
"นายมาที่นี่ได้ยังไง หรือนายจะไปอังกฤษหรอ? หรือนายจะมาทวงค่าแจ๊กเก๊จหา!!!"
ฉันถามด้วยความตกใจ
"นี่เธอจะไปอังกฤษหรือ?"
นายสุดหล่อถามฉันอย่างสงสัย
"ก็ใช่นะสิ!!"
"นี่ยัยซื่อบื่อนี่มันเครื่องที่จะไปประเทศไทยนะ!!"
0_0หา!!!ฉันขึ้นเครื่องผิด!!!!ไม่น่าเลยเซบิน
"แล้วเธอจะอยู่ไหนเนี่ยที่ประเทศไทย..หายัยซื่อบื่อ"
"ไม่รู้..........แต่........นาย!!ทำไมต้องเรียกฉันว่ายัยซื่อบื่อด้วย!!"
ฉันถามด้วยความโมโห
"ก็ฉันไม้รู้นิ ว่าเธอชื่ออไร"
"เซบิน"
"ฉัน ฮิคารุ"
เอ้...............ฉันรู้สึกคุ้นๆชื่อนะ..แต่ไม่เป็นไรไม่ต้องไปสนใจหรอก
แล้วฉันจะทำอย่างไรดี!!!เพราะขึ้นเครื่องผิดเนี่ย!!!!!!!!!
"เออ.............ฮิคารุนายรู้จักโรงแรมที่นั่นรึปล่าวอ่ะ"
ฉันถามอย่างกลัวๆ
"..........."
"เฮ้!!!!.......ตอบมาดิ!!"
ฉันตะโกนใส่นายฮิคารุอย่างเหลืออด หึ!ไม่ตอบฉันอย่างนี้ฉันโมโหนะ!
แล้วนายฮิคารุหันมากาฉันแล้ว..พูดเบาๆว่า
"เก็บเสียงไว้ตะโกนตอนลงจากเครื่องก่อนได้ไหม"
ทุกๆคนในห้องนั้นหันมองมากาฉันเป็นตาเดียวเลย กรี๊ด!...ฉันทำไมต้องทำให้ขายน้าประชาชนหมดเลย!น่าขายน่าที่สุด!!