}~~{

ลำดับตอนที่ #1 : ลูวิเซีย ลองซ์

 คำเตือน : ยาวนะคะ เขียนเพลินไปนิด TvT แต่แยกไว้ให้เป็นตอนๆนะคะ ตอนไหนยาวก็แยกไว้ต่างหาก ถ้าอยากให้ย่อบอกได้นะคะ

================================================================

รูป : 

ชื่อ : ลูวิเซีย ลองซ์

ชื่อเล่น : ลูวี่

อายุ : 18

ลักษณะภายนอก : เส้นผมสีแดงเพลิงซอยสั้นระดับคอ ด้านหน้าไว้จอนยาวระหัวไหล่ ผมม้ายาวปัดข้างเพื่อปิดรอยแผลเป็นที่บริเวณตาขวา ดวงตากลมโตสีอำพันประกายอารมณ์ดีอยู่เสมอ ขนตายาวเรียงตัวสวยเสริมความหวานให้กับใบหน้าเรียว จมูกรั้นเป็นสันน้อยๆ ริมฝีปากบางได้รูป ผิวสีขาวอมชมพูสุขภาพดี ร่างสูงเพรียวติดผอมบางเล็กน้อย

================================================================

อุปนิสัย :

ลูวี่ใช้ชีวิตอยู่กับพ่อเพียงคนเดียวทำให้เธอมีนิสัยคล้ายผู้ชายอยู่บ้าง ไม่ใช่คนที่ขี้บ่นหรือวีนเหวี่ยงตามแบบผู้หญิงทั่วไป และไม่เข้าใจสิ่งที่ผู้หญิงส่วนใหญ่มักทำกัน เช่น ไม่ค่อยรักสวยรักงาม เดินแปลกๆเวลาใส่รองเท้าส้นสูง เผลอเตะสูงเวลาใส่กระโปรง ชอบปล่อยเนื้อปล่อยตัวเกินไป เข้าไปกอดคอกอดไหล่เพื่อนหญิงและชายอย่างสนิทสนม และที่เธอชอบทำคือการ ‘บอกรัก’ เธอคิดว่าการบอกรักกับคนสำคัญเป็นสิ่งที่ควรทำก่อนที่มันจะสาย! ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม เธอมักกระโดดเข้าไปกอดคอแล้วพูดว่า ‘รักจัง~’ ‘ฉันรักเธอ/นายนะ’ มันเป็นประโยคขอบคุณของเธออีกแบบหนึ่งอีกด้วย แม้กับคนคนเดิมในหนึ่งวันเธอบอกได้เป็นสิบรอบเลยนะ

เธอเป็นคนยิ้มง่ายหัวเราะง่าย สดใสมากกว่าจะร่าเริง อัธยาศัยดี ไม่ค่อยอายอะไรกับการกระทำตัวเอง กล้าเข้าหาคนอื่นทำให้มีรู้จักคนง่าย พูดจาตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม ติดจะพูดเยอะอยู่ แต่ในเรื่องที่ลำบากใจจะพูดหรือเป็นเรื่องที่อาจทำร้ายจิตใจคนที่เธอรัก ลูวี่จะกลายเป็นคนพูดติดอ้างในทันที อาจหายใจติดขัด หน้าแดง และเป็นลมไปได้..........เพราะแคร์ความรู้สึกของเพื่อนรอบตัวอย่างมาก อะไรที่ทนได้ก็ทน ไม่คิดมาก เธอไม่ใช่พวกคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องใหญ่ๆ และไม่คิดอะไรเลยกับเรื่องเล็กๆ แป๊ปเดียวก็ลืมแล้วล่ะ!(......หา? อ้อ~ ไม่เป็นไรๆ ฉันลืมไปแล้วล่ะ ) แต่ถ้าเธอทำพลาดหรือทำให้ใครเจ็บจะคิดมากและจิตตกไปนานเลยจนกว่าจะได้ขอโทษอย่างเป็นทางการ มองโลกในแง่ดีพอตัว ชอบคิดว่าคนเราทำอะไรต้องมีเหตุผลของตนเอง ไม่แปลกถ้าใครจะไม่เข้าใจเหตุผลและการกระทำของเรา จะผิดจะถูกมันก็แล้วแต่คนจะมองนี่นะ?

ไม่ใช่คนซุ่มซ่ามหรือเอ๋ออะไร เป็นคนระวังตัวจัดคนหนึ่งเลยล่ะ เรื่องดูเเลตัวเองน่ะสบาย ไม่ต้องห่วงลูวี่คนนี้หรอก! ช่างสังเกตและสายตาดี เป็นคนฉลาดเงียบ แต่โดนคำพูดคำจาที่บ้าๆบอไม่ค่อยมีสาระในสายตาคนอื่นกลบเสียหมด แต่สำหรับลูวี่เธอพยายามสื่อออกมาแล้วนะ! จะพูดในอีกแง่หนึ่ง เธอเป็นคนพูดตรงแต่เป็นคนถ่ายทอดความรู้สึกหรือความคิดทางคำพูดได้ไม่ดีนัก ประโยคที่มีสาระเมื่อเธอพูดออกมาอาจกลายเป็นสิ่งที่ทำให้คนในห้องระเบิดเสียงหัวเราะได้เลย เพราะงั้นลูวี่จึงเป็นคนที่สื่อออกมาทางการกระทำได้ดีกว่าคำพูด

(ละเอียดยิบ.....ละเอียดไปมั้ยคะ? TvT; ละเอียดไปบอกได้นะคะ จะย่อให้ๆ มีคำถามหรือสงสัยก็ถามมาได้นะคะ)

=================================================================

ประวัติ : แม่ของลูวี่เสียไปไม่นานหลังเธอเกิด ลูวี่จึงอยู่กับพ่อแค่สองคน พ่อของลูวี่เป็นคนที่มีนิสัยเย็นชาอยู่บ้าง แต่เขาก็พยายามมากเลยที่จะให้ความอบอุ่นกับเธอ ก่อนที่จะมาองค์กรเธอเป็นผู้ช่วยของพ่อในการทำงานไม้ จึงมีทักษะด้านนั้นพอตัว เธอบอกรักพ่อและคนรอบข้างทุกวันเพราะเสียใจที่ไม่ได้บอกกับแม่ตอนที่มีโอกาศนั่นเอง รอยแผลเป็นที่ตาขวามาจากในวันหนึ่งเธอถูกสาดน้ำร้อนใส่โดยไม่รู้ตัวและไม่รู้สาเหตุ ลูวี่อายแผลเป็นเลยใช้ผมปิดไว้

=================================================================

สิ่งที่ชอบ: ดอกไม้ไฟ [นัยน์ตาจะลุกวาว ยกมือขึ้นแล้วส่งเสียงร้องกู่ร้อง] ดอกทานตะวัน [เข้าไปดูใกล้ๆแล้วยิ้มกว้างไม่ก็หัวเราะเบาๆ]

สิ่งที่ไม่ชอบ : ฝนตก [ไม่ชอบที่เวลาท้องฟ้าอึมขรึมมันดูมืดมนวันที่ฝนตกจะถอนหายใจบ่อยครั้ง] ความหนาวหรือช่วงฤดูหนาว [เพราะเธอเป็นคนขี้หนาวจะเดินไปรอบๆโดยมีผ้าห่มหรือเสื้อกันหนาวห่มตัว(พยายามสร้างความอบอุ่นให้กับร่างกายโดยการเดินวนอยู่กับที่(อาจเป็นที่น่ารำคาญใจได้))]

สิ่งที่เกลียด : เธอไม่ใช่คนเกลียดอะไรง่ายๆเพราะมีมุมมองที่หลากหลายและใจเปิดกว้าง(ฮา) แต่ถ้าเกลียดขึ้นมาก็จะเกลียดแบบไร้สาเหตุหรือโดยสาเหตุที่สะกิดต่อมอะไรบางอย่างในตัวเธอ แต่เธอเกลียดอยู่เสมอคือคนที่เอาเปรียบคนอื่นอย่างน่าไม่อายและคนที่รังแกคนที่สู้ไม่ได้ อาการของเธอจะแตกต่างออกไปตามระดับของสถานการณ์ เช่นการแซงแถวซื้อของ เธอจะเดินไปเตือนคนที่แซงคิวอย่างกล้าหาญ ถ้ายังไม่ฟังก็จะใช้กำลังล่ะ!

=================================================================

สิ่งที่กลัว :

- น้ำร้อน น้ำเดือด หรือการทำอาหารโดยการต้ม

สาเหตุ/อาการ = เนื่องจากรอยแผลน้ำร้อนลวกที่ตาซ้าย ทำให้สะพรึ่งค้างคาใจ เมื่อเจอหรือเข้าใกล้จะสะดุ้งและกระโดดหนีถ้าเลือกไม่ได้จริงๆก็จะตัวสั่นๆและหัวเราะเจื่อนๆ

- ผี วิญญาณ อะไรก็ตามที่สามารถทำร้ายเธอได้แต่เธอโต้ตอบกลับไม่ได้

สาเหตุ/อาการ = สัตว์ประหลาดน่ะต่อยกลับไปได้ใช่มั้ยล่ะ? เเมลงสาบก็กระทืบได้ แต่ผีหรือวิญญาณน่ะ กินตับไตไส้พุงฉันได้(?)แต่ฉันต่อยกลับไม่ได้เลยนะ น่ากลัวออก! (โดนพ่อหลอกตอนเด็กๆว่าถ้าอยู่ตอนกลางคืนดึกๆผีจะมากินเครื่องใน.....) เมื่อเจอจะหาที่กำบัง หลบใต้โต๊ะ หลบเข้าตู้(เจ้าตัวอ้างว่าเข้าไปหลบในนั้น ผีจะได้หาไม่เจอ.....) หรือไม่ก็หาคนใกล้ตัวเกาะหนึบเป็นจิ้งจก..... เเต่ถ้าตกใจมากๆก็จะช็อก นิ่ง ตัวเเข็ง

- การลืมบอกรักคนที่รักหรือการลืมทำอะไรเพื่อคนที่สำคัญ

 สาเหตุ/อาการ = มันทำให้ฉันกังวลมากเลยนะ เพราะกลัวว่าจะสายไป ถ้ายังไงคนเราถึงจุดหนึ่งเราต้องจากกัน ก่อนจะจากกันไปฉันอยากบอกความรู้สึกของฉันออกไป และทำอะไรที่ฉันพอจะทำได้ให้เขา จะได้ไม่เสียใจทีหลัง ถ้าฉันลืมบอกรักใครตอนที่นึกออกฉันจะรีบวิ่งไปบอกเขาโดยไม่มีสาเหตุล่ะ....ทำให้เขาตกใจอยู่เหมือนกัน แต่ถ้าบอกไม่ได้จริงๆฉันจะนอนไม่หลับเลย เผลอๆบางทีฉันก็ร้องไห้นิดๆด้วยแหละ แหม~ ถึงเป็นแบบนี้แต่ฉันก็ยังเป็นผู้หญิงนะ!

=================================================================

อาวุธ : กระบองเหล็ก ยาว 2 เมตร สามารถแยกเป็นท่อนๆได้โดยมีโซ่เป็นตัวเชื่อม เธอมักใช้เป็นสองหรือสามท่อนและจะใช้เป็นท่อนยาวตอนที่โจมตีหวังผลระยะกลาง วิธีใช้ก็....ฟาดไปนั่นแหละ! เเต่เธอก็มีท่วงท่าสวยสง่า และใช้เป็นตัวป้องกันได้อีกด้วย ใช้ป้องกันแล้วโจมตีกลับ ทำนองนั้น ถ้าหวังผลระยะไกลเธอจะแยกมันเป็นห้าท่อนแล้วสะบัดไปฟาดเป้าหมายมันจะยาวขึ้นอีกหลายเท่าตัวด้วยโซ่ภายในตัวกระบอง บางทีก็ใช้เป็นเชือกไต่ตัวยามคับขันนะ เพราะอาวุธของเธอเป็นอาวุธระยะกลางและระยะไกล ทำให้การต่อสู้ในระยะใกล้ของเธอไม่ดีนัก ในระยะใกล้เธอก็จะใช้การต่อสู้มือเปล่าแทน

ความสามารถพิเศษ : การสร้างสิ่งของจากไม้และซ่อมสิ่งที่ทำจากไม้ เช่นโต๊ะ เก้าอี้ ผนังบ้าน คอกม้า ทำนองนี้ แต่ถ้าทำจากอย่างอื่นเธอซ่อมไม่ได้นะ! (ฮา) เป็นที่มีคนสายตาดีเฉียบคมและช่างสังเกต เป็นคนที่มีความคล่องแคล่วว่องไวพอตัว

เพิ่มเติม : ลูวี่ไม่ชอบเปิดผมที่ปิดตาอยู่เท่าไร เพราะเธอคิดว่าพอมีแผลเป็นแล้วตัวเองดูน่าเกลียดอีกทั้งแผลน้ำร้อนลวกมันดูน่ากลัวอีกด้วย ถ้าลมพัดจนผมเปิดเธอจะรีบปิดอย่างเลิกลั่กทันที

บทที่ต้องการ : ตามแต่ไรท์เตอร์จะพิจารณาแล้วกันค่ะ โดยส่วนตัวหวังสูงสุดก็แค่นางรองล่ะค่ะ! 
สิ่งของสำคัญ : (เราเห็นเขาเผื่อ เราเผื่อบ้าง ฮาาาา) ไม้แกะสลักอันเล็กๆรูปดาวที่พ่อเเกะให้

อยากมีคู่มั้ยและอยากได้คู่แบบไหน : อยากก็อยากนะคะ แต่ตามแต่ไรท์จะพิจารณาค่ะ ทางนี้ยังไงก็ได้

=================================================================

มุมตอบสัมภาษณ์ 

แนะนำตัวเองหน่อย

ตอบ – ลูวิเซีย ลองซ์จ้า~ ส่วนใหญ่คนเขาจะเรียกฉันว่าลูวี่นะ จริงๆเรียกแค่ลูก็ได้~ จะเรียกวี่ก็ได้นะ.....เเต่เรียกแมงหวี่ฉันโกรธนะ.....

ระหว่างเป็นมนุษย์ธรรมดาหรือมนุษย์ที่มีพลังพิเศษอยากเป็นอะไร และทำไมถึงอยากเป็น

ตอบ – อยากเป็นอะไรน่ะเหรอ? ตอบยากเหมือนกันนะ ฉันเป็นอะไรก็ได้นะ แต่อยากเป็นที่สุดเลยก็คือตัวฉันเองตอนนี้เนี่ยล่ะ ฉันพอใจที่เป็นอยู่ตอนนี้มาก แล้วก็มีความสุขดี ไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่มเติม แล้วก็ไม่อยากได้น้อยกว่าที่ได้อยู่ตอนนี้ จะว่าไงดีล่ะ? จะธรรมดาหรือมีพลังพิเศษขอแค่ฉันเป็นฉันแค่นั้นก็น่าจะพอแล้วนี่? เอ๋? ไม่พอเหรอ? แต่ฉันพอใจแล้วนะ แต่ได้ดีก็ดีเหมือนกันนะ ความโลภคู่กับมนุษย์นี่นะ? เอ..ฉันเริ่มตีกับตัวเองซะแล้ว 

ถ้าเกิดเพื่อนคนใดคนหนึ่งใน 12 คนคิดจะฆ่าเราขึ้นมา ระหว่างการฆ่าเพื่อนคนนั้นทิ้งหรือปล่อยให้เขาฆ่าเรา คุณจะเลือกทำอะไร และทำไมถึงเลือกทำ

ตอบ – อืม....อันนี้ก็ตอบยากแหะ ถ้าเลือกได้นะ ฉันขอฆ่าตัวตายเองได้มั้ยล่ะ? ถ้าให้ฆ่าเพื่อน ฉันทำไม่ลงหรอก แล้วโดนเพื่อนฆ่ามันก็เสียใจเสียความรู้สึกอยู่เหมือนกัน ถ้าผลลัพธ์คือต้องให้ฉันตายเเล้วมันเป็นความต้องการของเพื่อนฉัน ถ้ามันทำให้ทุกอย่างดีขึ้นฉันก็ยินดีตายเองนะ เอาวิธีที่ศพจะสวยๆน่ะ! ฉันได้เลือกวิธีตายเองด้วยนะ ไม่ใช่ง่ายๆหรอกนะที่จะได้เลือกตายเองน่ะ ดีกว่าสองทางเลือกนั้นตั้งเยอะ ฉันว่านะ....

“สร้างสันติสุข” หรือ “ทำให้เกิดหายนะ” บนโลกใบนี้ จะเลือกทำอะไรมากกว่ากัน เพราะอะไร

ตอบ – สันติสุขสิ! สร้างสันติสุข! หายนะจะไปสร้างมันทำไมล่ะ? ยากออก(?!)