ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำเข่อะ
�ครื่ดดดด � ครื่ดดดดด �ครื่ดดดดดดดดดดดดดดดดด ๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยยย เสียงบ้าอะไรกันแว๊ ตรูกำลังนอนหลับสบายเชียว �อย่าให้รู้นะว่าผู้ใด๋โทรมา เดี๋ยวข่อยสิเอาไม้ขัดพื้น(ต้องขัดเนื่องจากสกปรกเกินเยียวยา) สับหัวให้ลุกไม่ขึ้นไปเจ็ดวันเลยนิ่
ฉันลากสังขารอัุนเกือบจะร่วงโรยของสาวใสวัย18ออกมาจากเตียงนอนอันแสนอบอุ่นที่เต็มไปด้วย กองหนังสือเรียนวางตั้งเป็นแถวอย่างเรียบร้อย �ตุ๊กตาที่แฟนคลับของน้องสาวที่ส่งมาให้เกือบทุกอาทิตย์ ไหนจะถุงขนมที่มีมดตายคาเศษชอคโกแลตอยู่สองสามตัว หนังสือการ์ตูนเอ็กซ์กินใจอีกสองสามเล่ม และนิยายโรแมนติกแบบที่สาวสวยอย่างชั้นควรจะได้เป็นนางเอกอีก 5 6 เล่มซึ่งยังไม่ได้เอาไปคืนร้านเช่า จนป่านนี้อิป้านั่นคงนั่งแช่งตรูอยู่เป็นแน่แท้ -*- เฮ้อออ ชีวิตสาวน้อยของฉันช่างน่าสงสารเหลือล้ำคณา
เอาเถอะ ตอนนี้มีภาระกิจด่วนเข้ามาคือ รับสายโทรศัพท์ให้ทัน หนอยยย ใครกันบังอาจทำร้ายฝัน(ตอน)กลางวันอันแสนสุขของฉันได้ลงคอ กำลังจะได้จุ๊ฟกับพี่กัน เดอะสตาร์อยู่แล้วเชียว ฮึ่มมมม �ด่าในใจไปพร้อมกับมองหน้าจอโทรศัพท์ ใครฟะ
"เจ้าคุณปู่"
แว๊กกกกกกกกกกกกกกก สิบแปดปีมีหน เจ้าคุณปู่โทรมาหาาาาา คริๆ สงสัยหาคู่ให้เราได้แล้วแน่ๆเลยยย ชอบจริงๆ การคลุมถุงชน ไม่ต้องหาให้เสียเพลา โฮ่ๆๆๆๆๆ�
อะแฮร่มมมมม ฉันพยายามปรับเสียงให้แลฟังเป็นหญิงสาวเรียบร้อยที่สุดเท่าที่ชีวานี้จะเปล่งออกมาได้
"สวัสดีค่ะ เจ้าคุณปู่ สบายดีไหมคะ หลานคิดถึงแทบแย่ -*-"
"สบายดี นั่นใครรึ" � �-*-*-*-*-*-*-*- นั่นไง ตรูว่าแล้ว
"เนตรเองค่ะ เอ่อออ......" � ไปต่อไม่ถูกเลยเฟ้ยยย (ขอบ่น ที่จริงแล้วฉันชื่อเนตรนภัส ชื่อที่เหมาะสมกับการเป็นกุลตรียุคซิตี้สุดๆ แหวะ สาวเปรี้ยวอย่างฉันไม่มีทางรับได้หรอก ต้อง มาจูปี้ นางเอกดังแห่งยุคมาครอสติโมเอออร์ต้า เท่านั้นที่ฉันต้องการ !! เอาตรงๆ มันเป็นฉายาฉันเองแหละ ไม่รู้ได้มาจากไหน แต่ก็โอเค๊ ดีกว่าแม่เนตรสวาทนั่นเยอะ)
"เอ่ออ แกเองรึ ทำอะไรอยู่ล่ะนั่น หนังสือหนังหาอ่านไปถึงไปแล้ว"
"อ๋อออ �กำลังอ่านอยู่พอดีค่ะ แหม คุณปู่ช่างเดาใจหลานเก่งจังเลยนะคะ รู้ได้ยังไงเนี่ย ว่าหนูอ่านหนังสืออยู่ ฮิฮิฮิ"
"ก็แม่แกเล่าให้ปู่ฟังว่าแกหมกตัวอยู่ในห้อง อ่านหนังสือทั้งวัน พักบ้างก็ได้นะลูกเอ้ยยย หักโหมมากมันจะไม่ดี"
-.- อึ้ง กิม กี่ ค่ะ ไออ่าน ก็อ่านอยู่หรอกนะ หึหึ ไม่เถียง
"ค่ะ คุณปู่ คุณปู่มีอะไรอีกไหมคะ" ฉันถามเพื่อหวังผลเป็นอย่างยิ่งว่าคุณปู่จะพูดเรื่องคู่คลุม
"อ้อ มีสิ เรื่องคู่ของแก ปู่เอารูปไปให้คุณจอร์ชดูแล้ว หึหึหึหึ" กรี๊ดกร๊าดด หัวเราะอย่างนี้คงสมหวังสินะ โฮ่ๆๆๆ
"เค้าบอกว่าหลานดีเกินไป" -*- ..
"เอาเถอะ หลานปู่เป็นคนดี เป็นกุลตรีที่ดีพร้อม มันต้องมีสักคนแหละน่า อย่าเพิ่งเสียใจไป ปู่ไปล่ะ"
แกร่กกกกก~ เสียงวางโทรศัพท์แบบกระทันหันของเจ้าคุณปู่ราวกับกำลังกระชากวิญญาณออกจากร่าง(อยาก)บางของฉันไปกับตา
ดีเกินไป อีกแล้วสินะ ชีวิตที่เพียบพร้อมอย่างฉัน เฮ้ออออ ใสเจีย เสียใจที่สุด ถ้าฉันเกิดมาหน้าตาแย่กว่านี้อีกสักนิดก็คงจะดีสินะ เฮ้่ออออ ไม่น่าเกิดมาสวยกว่าชาวบ้านชาวช่องเลยเรา TT คิดได้แค่นี้ ก็เกาหัวที่ไม่ได้สระมาสามวันแล้วก้าวข้ามกองการบ้าน เศษกระดาษ ถุงขนมที่วางเกลื่อนอยู่บนพื้นไปยังเตียงแสนสะอาดของฉันก่อนล้มตัวนอน พี่กันคะ เรามาสวีทต่อกันเถอะ โฮ๊ะๆๆๆๆ
โอ๊ยยย เสียงบ้าอะไรกันแว๊ ตรูกำลังนอนหลับสบายเชียว �อย่าให้รู้นะว่าผู้ใด๋โทรมา เดี๋ยวข่อยสิเอาไม้ขัดพื้น(ต้องขัดเนื่องจากสกปรกเกินเยียวยา) สับหัวให้ลุกไม่ขึ้นไปเจ็ดวันเลยนิ่
ฉันลากสังขารอัุนเกือบจะร่วงโรยของสาวใสวัย18ออกมาจากเตียงนอนอันแสนอบอุ่นที่เต็มไปด้วย กองหนังสือเรียนวางตั้งเป็นแถวอย่างเรียบร้อย �ตุ๊กตาที่แฟนคลับของน้องสาวที่ส่งมาให้เกือบทุกอาทิตย์ ไหนจะถุงขนมที่มีมดตายคาเศษชอคโกแลตอยู่สองสามตัว หนังสือการ์ตูนเอ็กซ์กินใจอีกสองสามเล่ม และนิยายโรแมนติกแบบที่สาวสวยอย่างชั้นควรจะได้เป็นนางเอกอีก 5 6 เล่มซึ่งยังไม่ได้เอาไปคืนร้านเช่า จนป่านนี้อิป้านั่นคงนั่งแช่งตรูอยู่เป็นแน่แท้ -*- เฮ้อออ ชีวิตสาวน้อยของฉันช่างน่าสงสารเหลือล้ำคณา
เอาเถอะ ตอนนี้มีภาระกิจด่วนเข้ามาคือ รับสายโทรศัพท์ให้ทัน หนอยยย ใครกันบังอาจทำร้ายฝัน(ตอน)กลางวันอันแสนสุขของฉันได้ลงคอ กำลังจะได้จุ๊ฟกับพี่กัน เดอะสตาร์อยู่แล้วเชียว ฮึ่มมมม �ด่าในใจไปพร้อมกับมองหน้าจอโทรศัพท์ ใครฟะ
"เจ้าคุณปู่"
แว๊กกกกกกกกกกกกกกก สิบแปดปีมีหน เจ้าคุณปู่โทรมาหาาาาา คริๆ สงสัยหาคู่ให้เราได้แล้วแน่ๆเลยยย ชอบจริงๆ การคลุมถุงชน ไม่ต้องหาให้เสียเพลา โฮ่ๆๆๆๆๆ�
อะแฮร่มมมมม ฉันพยายามปรับเสียงให้แลฟังเป็นหญิงสาวเรียบร้อยที่สุดเท่าที่ชีวานี้จะเปล่งออกมาได้
"สวัสดีค่ะ เจ้าคุณปู่ สบายดีไหมคะ หลานคิดถึงแทบแย่ -*-"
"สบายดี นั่นใครรึ" � �-*-*-*-*-*-*-*- นั่นไง ตรูว่าแล้ว
"เนตรเองค่ะ เอ่อออ......" � ไปต่อไม่ถูกเลยเฟ้ยยย (ขอบ่น ที่จริงแล้วฉันชื่อเนตรนภัส ชื่อที่เหมาะสมกับการเป็นกุลตรียุคซิตี้สุดๆ แหวะ สาวเปรี้ยวอย่างฉันไม่มีทางรับได้หรอก ต้อง มาจูปี้ นางเอกดังแห่งยุคมาครอสติโมเอออร์ต้า เท่านั้นที่ฉันต้องการ !! เอาตรงๆ มันเป็นฉายาฉันเองแหละ ไม่รู้ได้มาจากไหน แต่ก็โอเค๊ ดีกว่าแม่เนตรสวาทนั่นเยอะ)
"เอ่ออ แกเองรึ ทำอะไรอยู่ล่ะนั่น หนังสือหนังหาอ่านไปถึงไปแล้ว"
"อ๋อออ �กำลังอ่านอยู่พอดีค่ะ แหม คุณปู่ช่างเดาใจหลานเก่งจังเลยนะคะ รู้ได้ยังไงเนี่ย ว่าหนูอ่านหนังสืออยู่ ฮิฮิฮิ"
"ก็แม่แกเล่าให้ปู่ฟังว่าแกหมกตัวอยู่ในห้อง อ่านหนังสือทั้งวัน พักบ้างก็ได้นะลูกเอ้ยยย หักโหมมากมันจะไม่ดี"
-.- อึ้ง กิม กี่ ค่ะ ไออ่าน ก็อ่านอยู่หรอกนะ หึหึ ไม่เถียง
"ค่ะ คุณปู่ คุณปู่มีอะไรอีกไหมคะ" ฉันถามเพื่อหวังผลเป็นอย่างยิ่งว่าคุณปู่จะพูดเรื่องคู่คลุม
"อ้อ มีสิ เรื่องคู่ของแก ปู่เอารูปไปให้คุณจอร์ชดูแล้ว หึหึหึหึ" กรี๊ดกร๊าดด หัวเราะอย่างนี้คงสมหวังสินะ โฮ่ๆๆๆ
"เค้าบอกว่าหลานดีเกินไป" -*- ..
"เอาเถอะ หลานปู่เป็นคนดี เป็นกุลตรีที่ดีพร้อม มันต้องมีสักคนแหละน่า อย่าเพิ่งเสียใจไป ปู่ไปล่ะ"
แกร่กกกกก~ เสียงวางโทรศัพท์แบบกระทันหันของเจ้าคุณปู่ราวกับกำลังกระชากวิญญาณออกจากร่าง(อยาก)บางของฉันไปกับตา
ดีเกินไป อีกแล้วสินะ ชีวิตที่เพียบพร้อมอย่างฉัน เฮ้ออออ ใสเจีย เสียใจที่สุด ถ้าฉันเกิดมาหน้าตาแย่กว่านี้อีกสักนิดก็คงจะดีสินะ เฮ้่ออออ ไม่น่าเกิดมาสวยกว่าชาวบ้านชาวช่องเลยเรา TT คิดได้แค่นี้ ก็เกาหัวที่ไม่ได้สระมาสามวันแล้วก้าวข้ามกองการบ้าน เศษกระดาษ ถุงขนมที่วางเกลื่อนอยู่บนพื้นไปยังเตียงแสนสะอาดของฉันก่อนล้มตัวนอน พี่กันคะ เรามาสวีทต่อกันเถอะ โฮ๊ะๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น