ก่อนที่มันจะสาย เก่ง เซน

ลำดับตอนที่ #5 : หิวข้าวววว >o

                        แล้วผมก็ส่งข้อความไปหาน้องเขา >< 
" คนที่เดินชนเมื่อเช้าทำอะไรอยู่ ? :) " 
ผมก็เพียงอยากจะหาอะไรทำเท่านั้น.......เผื่อบางทีผมรู้จักเพื่อนใหม่มันอาจจะทำให้ผมลืมเขาไปก็ได้ 

' อึด........ ' เสียงข้อความเข้า
' เด็กเสริฟ์ '
" ทำใจอะพี่ T____T "
ทำใจอะไรของมันวะ   ฮ่าๆๆ  ตลกดีว่ะน้องคนนี้  แล้วผมก็ตอบกลับไป

" ไม่เป็นไรไม่ต้องทำใจ  ร้านนวดยังต้องการคนงานอยู่นะน้อง 
^o^ 5555 "

ผมส่งข้อความเสร็จผมก็นั่งหัวเราะอยู่คนเดียวแปลกตัวเองไม่รู้ทำไม?.............. แต่การเริ่มรู้จักน้องเขามันทำให้ผมสนุกขึ้นมามากเลยทีเดียว

'อึดด.......' เสียงข้อความเข้า
' ข้อความใหม่ BFF ริท '
" เห้ยกลับมาเมื่อไหร่ บอกด้วยนะเว้ยเดี๋ยวไปรับ เที่ยวให้สนุก  เที่ยวเผื่อกูด้วย :'D "

เห้อออออ ผมก็คิดว่าน้องคนนั้นจะส่งตอบผมซะที ที่ไหนได้เป็นไอ้ริทนี่เอง เดี๋ยวค่อยตอบมันก็ได้คนอุส่าห์ดีใจ  ทำลายบรรยากาศจริงๆ 

แล้วผมก็ส่งข้อความไปหาน้องเขาอีก
" เห้ยน้องเด็กเสิร์ฟ เงียบไมหวะ " 


ข้อความเข้า ' เด็กเสิร์ฟ '
" เรียนอยู่ ! แต่ว่าเรียกผมว่าเด็กเสิร์ฟ    แสดงว่า..... พี่รับผมเข้าทำงานแล้วใช่ไหม ฮ่าๆๆ " 

ผมรู้สึกดีและ  ตื่นเต้นมากทุกทีที่ผมได้รับข้อความจากน้องเขา...........  ใครจะเป็นเหมือนผมบ้างความรู้สึก.........วาบๆ  เสียวๆ ฮ่า ๆๆ  ><.... แล้วผมก็ส่งข้อความไปหาน้องเขา
" พนักงานนวดส่วนตัว ? แต่ว่าแบบนี้ต้องมาสัมพาดณ์ ซะก่อน ฮ่าๆ "

ผมส่งข้อความไปแล้วหนึ่งชั่วโมง  น้องเขาก็ยังไม่ตอบข้อความกลับมา ผมรู้สึกแย่ที่น้องเขาไม่ตอบข้อความของผม  ผมคงน่าตาไม่ดีละสิ ><  
หรือบางทีน้องเขาอาจจะเรียนภาคค่ำ ?? ผมคิดไปต่างๆ นานา  ว่าเขาไม่อยากรู้จักเราหรือเปล่า ? 
' อึดด............ '  เสียงข้อความเข้า

สาธุๆๆๆ ขอให้เป็นน้องเขาเถอะ อาเมนๆๆๆๆ  O_________o
' ข้อความใหม่ .............เด็กเสิร์ฟ '

" หิวข้าวววววว กินหนมๆ เลี้ยงหนัง เลี้ยงทุกอย่างงง :) "
ผมยิ้มไม่หยุด ไม่รู้เพราะอะไร  หัวใจผมมันเริ่มรู้สึกพ่องบานอีกครั้ง   เหมือนที่ผมเคยคบกับเกรซแรกๆ  มือไม้ชาไปหมด และแล้วผมก็รวบรวม ความกล้าโทรหาห้องเขา

' ตูด.......ตูด.... ' ไม่มีคนรับสาย ผมเริ่มกังวลอีกครั้ง โทรสับก็ไม่รับ ตอบข้อความก็ช้า ในใจผมก็คิดนั้นคิดนี้ กลัวว่าน้องเขาจะรำคาญหรือเปล่า 
' เสียงโทรสับเข้า '
ผมรีบกดรับทันที เมื่อเห็นเป็นเบอร์ของน้องเขาโทรเข้ามา

" โหยพี่อะ อะไรเนี้ยผมแค่จะยิงมาเฉยๆ จะรับทำไม เดี๋ยวตังหมดต้องเติมให้ด้วยนะ "

" ขี้งกแล้วยัง อยากให้เลี้ยงข้าวอีก -       - "

" โหพี่ก็ผมหิวอะ   พี่รวยซะเปล่าพาไปเลี้ยงหน่อยดิ แล้วก็ต้องรับเข้าทำงานด้วย  ^_____^ "

" งั้นก็..........ไปหางานทำที่อื่นละกันนะ บาย "

ผมกดวางสายไป เดี๋ยวมันก็โทรมาเองนั้นแหละ ......

ผมรอแล้วรอเล่า ก็ไม่มีวี่แววว่าน้องเขาจะโทรกลับมา ในใจผมนึกอยากคุยกับน้องเขาอีกแล้ว ทั้งๆที่แทบจะไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ 

" พี่ก็หิวแล้วว่ะ :) " ผมส่งแมจเซสไปเพื่ออาจจะได้เจอน้องเขา
ในใจผมมันวาบๆ ผมรู้สึกกลัวและ ตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ผมนอนเอาหัวซุกกับหมอนและนอนยิ้ม  เมื่อไหร่น้องเขาจะส่งกลับบมาาา 


' อึดดด.... ' เสียงมือถือสั่นขึ้นมา
' BFF ริท '
" เป็นไงบ้าง กลับมาเอาของฝากมาด้วยนะ สราดเพื่อนรัก คิดถึงๆ :) "

แล้วข้อความใหม่ก็สั่นขึ้นมา
' เด็กเสิร์ฟ '
 ผมยิ้มดีใจ  จนลืมข้อความของเพื่อนที่ผมสนิทที่สุด  มาสนใจข้อความของน้องเขาแทน มันก็แปลกดีที่ทิ้งเพื่อนไว้ข้างหลัง  แล้วกลับมาสนใจคนี่ผมเพิ่งรู้จัก  ผมสับสนทั้งเรื่องราวของเกรซ มันเหมือน น้องเขากำลังมาเติมเต็มส่วนของเกรซที่หลุดออกไปจากชีวิตผม  ผมหลับตาและ  กดอ่านข้อความ 

" ถ้าพี่เลี้ยงอะ โอเคเลย ! ^w^ อยากกินชาบูชิ ตั้งแต่ที่เชียงใหม่เปิดมา เซนยังไม่เคยกินเลย หิวจะตายอยู่แล้ว >o<  "

ชาบูชิร้านอาหารที่ผมชอบมากๆ จะกินไม่อั้นเลย แต่ว่าเราจะไปดีไหม หว่า น้องเขาหลอกแดกเราหรือป่าว ความคิดเกิดขึ้นเยอะแยะในสมองของผม  แต่........มันก็ไม่เป็นไรหรอก 5555 ครั้งหนึ่งและครั้งแรกในชีวิต  ถ้าเขาไม่ใช่........เราก็ไม่ใช่สำหรับเขา


TO BE CONTINUE

ชอบไม่ชอบยังไงก็โหวตด้วยนะคะ

เจ้าของกระทู้ไปเที่ยวมาสนุกมากๆ

ขอโทษที่ทำให้รอนาน