ก่อนที่มันจะสาย เก่ง เซน

ลำดับตอนที่ #2 : ที่เชียงใหม่

และแล้วเก่งก็แต่งตัวเสร็จสับนั่งคิดไปคิดมา ตัวเองก็ไม่เคยไปเที่ยวเชียงใหม่ และก็ไม่เคยไปทานไอติมร้านของคุณแม่ของตนเองซะด้วย แล้วก็จะถือโอกาสนี้จะไปเซอร์ไพส์ไอ่พี่โตโน่ดีไหมหว่า ??? คิดดูได้นานสองนาน เก่งเลยตัดสินใจซื้อตั๋วเครื่องบินการบินไทยบินตรงไปท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ พอลงจากเครื่องแล้ว อากาศที่นี่ช่างบริสุทธิ์ ไม่ได้สูดอากาศอย่างนี้มานานแล้วว ตั้งแต่ไปสวิซกับเกรซเมื่อปีก่อน ที่นี่เมืองก็น่าอยู่ดีเมื่อดูจากด้านบนอากาศ ' เราน่าจะหาซื้อคอนโดเก็บไว้ซักห้อง ' พอคิดในใจไปก็เดินสะพานกะเป๋าออกมาหน้าสนามบิน แล้วกดโทรสับหาพี่โตโน่


" เห้ยพี่อยู่ไหนเนี้ย " 
" แดกข้าวในห้างโรบินสันอยู่ ทำไมหวะ " เสียงคนในห้างโรบินสันเชียงใหม่เยอะแยะจนทำให้เก่งได้ยินไม่ค่อยชัด
" อะไรนะพี่ห้างทองโรงบิน? "
" โรบินสัน ห้างสรรพสินค้าไอ่ควาย 555 ห้างทองอะไรพี่ใส่อยู่เต็มคอเนี้ย "
" ไม่ตลกหวะพี่ โอเคแค่นี้นะ ถามเฉยๆคิดถึงเล่นๆนะคะ "
" โอเคครับพ่อคนรวยเงินมือถือ "
" รายเดือนหวะพี่ไม่ใช้เต็มเงิน " เก่งตอบด้วยน้ำเสียงคนรวยและวางสายไปอย่างซะใจ เห้อออ หันซ้ายหันขวา เดี๋ยวนี้เชียงใหม่มีรถเเทกซี่ด้วย แต่ก่อนไม่เห็นจะมี
" ลุงครับไปโรบินสันไหมครับ? " เก่งถามลุงที่นั่งรอลูกค้าในรถแทกซี่ที่คอยมองเก่งตั้งแต่ทางประตูทางออก ลุงพยักหน้าพร้อมยิ้มเพราะกระหายเงินมาก 555 เก่งขึ้นรถแทกซี่เหลืองจี๊ดยี่ห้อ TOYOTA แล้วรถก็เริ่มเคลื่อนจากสนามบินเชียงใหม่ตรงไปยังโรบินสัน
เมืองเชียงใหม่สวยมากจริงๆ ถึงแม้ว่าไม่ได้ไปผ่านที่ไหนมากแต่มองไปรอบๆ เมืองเป็นเมืองที่ใสสะอาดและ ท้องฟ้าแจ่มใส ถนนรถก็ไม่รกเหมือน กทม มีนักท้องเที่ยวมากมายเดินอยู่รอบๆ เมืองถ่ายรูปอย่างสนุกสนาน
" จะให้ลูกขับไปหลังห้างหรือให้ลุงไปข้างหน้า " ลุงถามขณะที่รถกำลังติดไฟแดง
" ไปข้างหน้าก็ได้ครับลุง " เก่งตอบลุงไปและ พยายามกวาดสายตามองไปทั้งถนนที่งดงาม หน้าห้างสรรพสินค้ามีรูปช้างใส่หมวกคริสมาตเพื่อเตรียมตัวต้อนรับคริสมาตที่จะมาถึงในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ดูแล้วก็น่ารักดี



" เท่าไหร่ครับลุง? " เก่งถามไปอีกมือก็ล่วงหากระเป๋าเงิน
" 50 บาท " ลุงตอบด้วยสำเนียงเหนือๆ แล้วยิ้มหวานเพราะเงินกำลังจะลอยเข้ากระเป๋า
" ขอบคุณมากครับ " เก่งตอบเมื่อยืนเงินให้ลุงแล้ว ยิ้มรับอย่างเต็มใจ
เมื่อเก่งกำลังจะเดินเข้าไปในห้างง มีทั้งเด็กวัยรุ่น ผู้ใหญ่นั่งอยู่หน้าห้างเต็มไปหมด เด็กวัยรุ่นก็เริ่มชำเลืองสายตามามองเก่ง อย่างตื่นตา จะให้ไม่มองได้ยังไง ขาวออร่าเปล่งกระกายระดับเทพซะขนาดนั้น ถึงแม้เก่งจะแต่งตัวซะธรรมดาเท่านั้น เดปรัดขาสีดำ เสื้อคอวีสีขาว รองเท้าหนังสีดำ และสพายกระเป๋าเป้เหมือนนักท่องเที่ยวต่างชาติ
' ปุ๊บบบบบบ =____________= ' ผู้ชายคนหนึ่งเดินอย่างเร็วเข้ามาชนเก่งอย่างจัง
" ขอโทษครับพี่ " ผู้ชายในชุดนักศึกษากล่าวด้วยท่าทางรีบร้อน 
เก่งยิ้มพร้อมบอก " ไม่เป็นไรครับ " แล้วสายตาของเขาทั้งสองก็มองหน้ากันอยู่ประมาณสองวิ -/////- และเขาก็รีบเดินเข้าไปในลิฟท์อย่างรวดเร็ว ส่วนเก่งก็ไม่รู้จะเริ่มหาพี่โน่อย่างไรดีจึงขึ้นบรรไดเลื่อนไปที่ร้าน RED MANGO ของแม่ตนเอง โรบินสันเชียงใหม่ห้างก็ไม่เล็กอย่างที่คิดเอาไว้ คนก็ค่อนข้างเยอะ ..... ก็วันนี้มันวันอาทิตย์นิหน่า พอเดินเข้าไปในร้านก็เจอผู้ชายคนเดิมกำลังคุยกับพนักหญิงในร้านว่า " พี่ครับเมื่อสองวันก่อนผมเห็นป้ายรับสมัครพนักงาน แล้ววันนี้มันหายไปไหนแล้วอะพี่ผมตั้งใจมาสมัครงานอะครับ " ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยท่าทีที่จริงจัง 
" พี่ก็ไม่ทราบอะค่ะน้อง เมื่อวานเจ๊เจ้าของร้านเขาบอกว่า เขาจะให้ลูกเจ๊เขาหาให้เอง " หน้าของผู้ชายคนนั้นดูเศร้าและเหน็ดเหนื่อยมาก เขาเป็นผู้ชายที่น่าตาดีเลยทีเดียว
" แม่ผมเป็นเจ้าของร้านเอง " ทุกคนในร้านหันมามองเก่งอย่าง อารมณ์หรออ???? ประมานนั้น แล้วเก่งก็โชว์บัตรประชาชนให้ พนักงานดูนามสกุล ' วาโย อัครโยธิน '
" ตัวจริงหรือป่าวคะ ??? หนูกลัวโดนไล่ออกถ้าเชื่อพี่ " พนักงานพูดแล้วยิ้ม
" คนนี้เป็นเจ้าของร้านใช่ไหม " เก่งเอารูปถ่ายคู่แม่กับเก่งให้พนักงานดู
" ผิดคนละคะ ขอโทษด้วยนะค่ะผิดร้านแล้วค่ะ...................... " เก่งทำหน้าตกใจ
" 55555555555 ล้อเล่นนะพี่อย่างเครียดๆ แล้วก็อย่าไล่หนูออกนะ " พนักงานอ้อนเก่งอย่างฮามาก หน้าเก่งเหว่อไปเลยตอนแรก " แล้วน้องจำพี่ได้ไหม เมื่อกี้ที่เดินชนกัน " เก่งหันหน้าไปถามผู้ชายคนนั้น
" จำได้ๆพี่  พี่ครับพี่เป็นลูกเจ้าของจริงๆใช้ไหม ผมอยากสมัครงานที่นี่อะพี่ " ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยสายตามีหวัง 
" พี่เพิ่งหาพนักงานได้หวะน้อง ขอโทษนะ จริงพี่ก็เห็นร้านนวดๆอะไรพวกเนี้ย น้องน่าตาดีไปทำแบบนั้นดีกว่ามั้ง " เก่งพูดปลอบใจแต่เหมือนหลอกด่ามากกว่า 555
" ต้องหัวเราะไหมครับ ?? เอาเป็นว่าถ้าได้ไม่ได้ยังไงพี่โทรบอกผมด้วยนะ เผื่อคนที่พี่หาได้เขาไม่ทำ อันนี้เบอร์โทรนะครับ ผมไปเรียนก่อนนะ " ผู้ชายคนนั้นจดชื่อและ เบอร์โทรสับให้อย่างรวดเร็วแล้ว เดินออกไป 
' เซน 0897123466 ' เบอร์นี้คุ้นๆ อ่อน้องลูกญาติไอ่โน่นี่เอง !!!! น่าตาดีหวะเรียกลูกค้าได้เยอะแน่ๆ แต่ทำไมเวลาเรามองหน้าน้องเขาทำหัวใจมันเจ็บแปลกๆ เกรซต้องผุดขึ้นมาให้หัวทุกที 
" เอ้ยยยย พี่โน่นิหว่าาา " เก่งเดินเจ้าไปแกล้งชนอย่างแรง
" เห้ยกวนตีนหวะ เดินไม่ดูทางคนหล่อจะเดิน ! " เก่งพูดด้วยน้ำเสียงโกรธจัด
" ขอโท............... เห้ยไอ่สัส " พี่โน่กอดเข้าที่เก่งอย่างดีใจโคตรๆ
" มาไม่บอกกันหวะ มาไงเนี้ยแล้วพักที่ไหนนน?? " พี่โตโน่อารมณ์เซอร์ไพส์อย่างรุนแรง
" เมื่อกี้ก็โทรไปหาถามว่าพี่อยู่ไหน พี่โง่เองไง ฮ่าๆๆๆ ยังไม่ได้หาที่พักเลยพี่แต่ว่าจะหาโรงแรมพักเองอะ "
" ก็ไม่คิดว่ามึงจะอยู่ที่นี่ไง มากินไอติมหรอหวะ ??"
" ร้านแม่เก่งไง RED MANGO อะ พนักงานๆจำได้ไหมที่พี่หาให้ไง โคตรบังเอิญเว้ยพี่ เมื่อกี้เจอเซนลูกญาติพี่แล้ว แต่เขาไม่ได้บอกว่าเขาชื่ออะไร ตอนแรกไงเก่งเลยไม่รู้ว่าเป็นเขา "
" อ่อ เออก็ดีแล้ว แล้วเป็นไงชอบเชียงใหม่ไหม " 
" ชอบดิพี่ กะจะซื้อคอนโดไว้ซักห้องหารป่าวๆ ฮ่าๆๆ " ทำหน้าเจ้าเล่ห์มากๆ
" ไม่อะ ไอ่รวย ไอ่หล่อ ไอ่เรียนเก่ง "
beautiful girls all over the world i could be chasing but my time would be wasted they got nothing on youbaby nothing on you baby !@#$% เสียงริงโทนของเก่งก็ดังขึ้น ' สายเรียกเข้า ริท '
" โหล ว่าไงเพื่อน " เก่งพูดตอบรับ
" ฮาโหลวววววววววว เก่งมึงอยู่ไหน ? อยู่หอหรือป่าวจะไปหาเรื่องสำคัญ " ริทถามเสียงเพลียๆ
" เอ่อออออ กู..................กูอยู่เชียงใหม่กับไอ่โน่เนี้ยกูมาเซอร์ไพส์มัน "
" ...............หรอโอเค "
" แค่นี้ก่อนนะเว้ย กูจะไปพาโรงแรมพักละเหนื่อยๆ แล้วโทรมาใหม่ละกัน บาย "
" กูคิด..... " แล้วเก่งก็ตัดสายไปโดนไม่ทียังไม่ได้ฟังที่ริทกำลังจะพูด

" พี่ เก่งเรียกพี่ว่าพี่ละ ช่วยหาโรงแรมดีดี ให้หน่อย " เก่งพูดขัดกับใจมากๆ
" เรียกกูพี่ตอนที่จะขอความช่วยเหลือตลอดอะมึงอะ แต่ไม่เรียกกูพี่กูก็ช่วยมึงอยู่ดี ฮ่าๆๆ กูนิสัยดีไม่เหมือนมึง "
" เอออ พี่มีรถป่าว "
" พี่มากับน้าน่ะ จะไปด้วยกันป่าวละ "
" พี่พาไป โรงแรมละกันละเดี๋ยวเก่งจะพักผ่อน "
" โอเค แต่ตอนนี้น้าพี่กำลังไปหาหมอสิว ต้องรอแปบนึงหวะ "





TO BE CONTINUE
ขอกำลังใจด้วยนะครับ จะพยายามให้ดีที่สุด
ชอบก็เม้น ไม่ชอบตรงไหนก็เม้นบอกได้นะครับจะได้
เเก้ไข ^ ^