Shamanking with cinderella

ลำดับตอนที่ #3 : อาหารมื้อเย็น ทะเลาะกันรุนแรง

เร็นเดินเข้ามาในห้องนอนแล้วเริ่มถามทั้ง2เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
"จริงสิพวกเธอชื่ออะไรเหรอ"
"ฉันชื่อเรน ส่วน ยัยนี่ชื่อเรล"เรนแนะนำตัว
"ให้ชั้นแนะนำชั้นตัวเองไม่ได้รึไง"เรลบ่น
"จริงสิงานนายเสร็จแล้วเหรอ"เรนถามอย่างเป็นห่วง
"อื่อเสร็จแล้ว"
เขาพูดแล้วทำท่าจะร้องไห้
"เฮ้ๆทำไมต้องร้องไห้ด้วยล่ะ"เรลถามบ้าง
เขาจึงตอบกลับแบบเศร้าๆว่า
"แม่บอกว่าให้พวกเธออยู่ที่นี่ได้แต่ต้องช่วยชั้นทำงานน่ะ"
"ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่นา"เรลพูด โดยไม่รู้ว่าแม่เลี้ยงโหดขนาดไหน
"วันนี้พวกเธอต้องทำอาหารเย็นถ้าไม่พอใจละก็จะโดนคำสั่งทรมานจากแม่"
และแล้วเสียงของเมเด้นก็ดังขึ้นมา
"เร็นทำกับข้าวด้วยชั้นหิวแล้วทำเร็วๆล่ะ"
"ครับ"
แม่เลี้ยงและพี่สาวทั้ง2ไม่ได้สนใจว่าเร็นจะเหนื่อยรึไม่วันๆได้แต่ใช้ไม่หยุดหย่อน
พวกเรนจึงลงไปช่วยเร็นทำอาหาร
"นี่เราต้องทำอะไรบ้างน่ะ"เรลถามเพราะทำอาหารไม่เป็น
"ทำอาหารง่ายๆแบบเจียวไข่ไม่ได้เหรอ"เรนถาม
"เย็นนี้พวกเขาจะกินสปาเกตตี้เลยต้องเสียเวลานิดนึงน่ะช่วยหยิบซอสให้หน่อยสิ"เร็นพูดแล้วก็ยิ้ม
"ได้ๆ"เรลพูดแล้วหยิบซอสให้แต่มันไม่ง่ายรนักหรอกเพราะเธอทำให้ซอสหกท่วมเส้นสปาเกตตี้หมดแล้วหนำซ้ำยังปัดพริกไทยทั้งกระป๋องหกอีก(จินตนาการกันเองว่าเละขนาดไหน)
"ทำไงดีล่ะทีเนี้ย"เร็นเริ่มทำหน้าเศร้าๆ
(อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายวุ้ย)
"ไม่เป็นไรน่าเดี๋ยวให้ยัยเรลจัดการเองยัยนี่น่ะชอบนายมากเลยนะบอกว่าไม่อยากทำให้นายเสียใจด้วยล่ะ"เรนแนะนำ
"เอ๋ ช..อบ..ชอบผมเหรอ"เร็นกำลังเขิน
"เอาล่ะลองคนให้เข้าๆกันก่อนละกันส่วนซอสก็ตักออกนะ"เรลพยายามแก็ปัญหา
"มันจะได้ผลเร้อ"เรนเริ่มกลัวๆ


และแล้ว สปาเกตตี้(เน่า)ก็ได้นำไปเสิร์ฟ

ขออย่าให้โดนจับได้เลยเรลคิดในใจ
"แหวะทำไมสปาเกตตี้มันเผ็ดอย่างนี้เนี่ยใครจะๆไปกินลง"มัลดก้บ่นออกมา
"ใช่วันนี้มันแปลกๆนะ"รีเซิร์กเห็นด้วย
"นี่แกใส่อะไรลงไปเจ้าเร็น"เมเด้นเริ่มโรธ
"ผมไม่ได้ใส่นะครับ"
"มานี่เลย"เมเด้นอารมณ์เสีย
"หยุดนะชั้นนี่แหละเป็นคนใส่เอง"เรลออกมาจากครัว
"คิดจะปกป้องมันรึไงมาใหม่แท้ๆอย่าทำตัวเด่นนะ"มัลโก้พูดออกมา
"ถ้าทำตัวเด่นแล้วมันจะทำไมล่ะก้เร็นไม่ได้ผิดนี่นา"เรนออกมาช่วยอีกคน
รีเซิร์กเอามือทุบโต๊ะแล้วแย้งขึ้นมา
"หยุดซะทีได้อยู่ที่นี่ก็บุญแล้วยังจะมาเถียงเจ้าของบ้านอีก"
เรลโยนหม้อสปาเกตตี้ลงกับพื้นแล้วหมดความอดทน
"มันจะมากไปแล้วนะเร็นต่างหากที่เป็นเจ้าของบ้านน่ะ"
"อ้อนี่เธอกล้าเถียงเลยรึ"มัลโก้พูดบ้างแล้วเริ่มโกรธ
เมเด้นหมดความอดทน
"เงียบทั้ง2ฝ่ายล่ะยังไงเจ้าเร็นมันก็ผิดฉันจะเอามันไปทรมาน"เมเด้นพูดแล้วดึงตัวเร็นเข้าไปในห้องๆหนึ่ง
"วันนี้พวกแกไม่ต้องกินข้าว"มัลโก้พูดออกมา

ตอนกลางคืน

เร็นเดินเข้ามาแล้วร้องไห้พร้อมรอยแผล
"เค้าทำอะไรเธอเหรอ"เรนถาม
"อ๋อลงโทษน่ะถ้าผมทำพลาดจะโดนแม่ทรมานน่ะแม่จะนำผมเข้าโลงเหล็กของแม่เป็นเวลา1ชม."
"ขอโทษนะเพราะชั้นแท้ๆ"เรลขอโทษแล้วกอดเร็น///^_^///(ฉวยโอกาศนะนี่)
"ไม่เป็นไรครับ รีบนอนเถอะครับพรุ่งนี้ต้องตื่นตี5มาทำความสะอาดบ้านครับ"
"หาบ้านใหญ่ยังงะวังนี่นะจะให้ทำความสะอาดโอยแย่แน่ๆ"เรลบ่น
"หลับเถอะน่าพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"เรนบอก
"งั้นนอนกันเถอะครับ"เร็นบอก
แต่ว่าเร็นยังไม่ได้นอนหรอกเพราะว่าเขาต้องไปเช็ดกระจกห้องแม่กับพี่ปูที่นอนให้อีก
เฮ้อน่าสงสารจัง................