Naruto Fic . SasoSaku :: แมงป่องกับต้นซากุระ

ลำดับตอนที่ #4 : ซากุระใบที่ 1 :: หุ่นพัง

Writer ขอเปลี่ยนเนื้อเรื่องนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ -_-

@ โคโนะฮะ สคูลล

    โรงเรียนโคโนฮะ เป็นโรงเรียนชื่อดังที่โด่งดังที่สุดในแคว้นทั้งสี่แคว้น โคโนฮะมีนักเรียนไหลมาเทมาอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่ทารกยันคนชรา แน่นอนว่าโรงเรียนชื่อดัง จะมีทุกอย่าง ทั้งสระว่ายน้ำ ห้องชมรมกว่า 100 ห้อง ( แต่มีเพียง 4 ชมรม ... )   เวทีเดอะสตาร์ ( write :: เฮ้ย มาไงแว๊ -__- ) และ หอพักนักเเกรียน เอ๊ย เรียน 
    ทุกๆปีจะมีการจัดประกวด ' มิส โคโนฮะ คอนเทส 1..2..3.. โหลๆ ' และผู้ที่ชนะเลิศการประกวดหรือผู้ที่ถูกโหวตอันดับสูงๆ แม้จะไม่ได้ลงประกวดก็ตาม  ก็จะได้ลงหนังสือพิมพ์โรงเรียน 

------------------------------------------------------

" โว้ยยยยยยยย !! " 
" เฮ้ย !!? "
จู่ๆคนข้างๆผมก็ตะโกนออกมา ดังจนผมเองยังตกใจ.. มันเจ็บริดสีดวงรึไง ? - - อ้อ ลืมแนะนำตัวไปเลย ผม.. อากาซึนะ โนะ ซาโซริ เรียกผมว่า ซาโซริ เฉย ๆ ล่ะกัน  แน่นอนผู้อ่านทุกคนคงรู้ว่าผม " หน้าตาดี " ย้ำว่า " หน้าตาดี มาก ถึง มาก ที่สุด " นิสัยก็ดี ใครได้เป็นแฟนสบายแน่... โอเคๆ ผมรูว่าผมหลงตัวเอง - -" เพราะ ผมไม่ได้เป็นหนุ่ม hot ของโรเรียนโคโนฮะนี่นา ~ แค่เกือบแค่นั่นเอง... ส่วนไอ้คนที่ตะโกนไปเมื่อกี้ คือ เดอิดาระ ชายหัวขี้ (  เดเด้ :: เฮ้ย !! อยากโดนระเบิดหรอ อืมม์ ! ) มันเป็นคู่หูของผม แม้จะอายุต่างกันตั้ง" 1 ปี " มันก็เล่นหัวเหมือนเพื่อนอยู่ดีนั่นล่ะ... เอาเถอะ ปลงล่ะ 
" แกเป็นบ้าอะไรวะ ? -__- " ผมถามหมอนั่นโดยต้องเงยหน้าขึ้น.. บ๊ะ -*- มันอ่อนกว่าตรูตั้ง 1 ปี มันสูงกว่าเราอีกแห่ะ... ( write : ก็แกสูง 164.1 เองนี่หว่า ! =[ ]=; ! ) 
" ก็ดูดิ ! เมื่อวานน่ะ  ไอ้หัวอมยิ้ม มันทำชั้นไม่ได้นอนทั้งคืนเลย.. โคตรเหนื่อยเหอะ  ยังต้องถ่อมาเรียนอีก อืมม์ ! แล้วยังต้องมาช่วยพี่ชายยกไอ่หุ่นบ้าเนี่ย อืมม์ !  " ถามนิดเดียว มันตอบมาเป็นชุด.. เมื่อกี้มันเรียกหุ่นผมว่าอะไรน่ะ  - -* แล้วไหงมันต้อง อืมม์ ทุกคำด้วยล่ะเนี่ย แต่ช่างเหอะ 
" เดอิดาระ แกนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ ศิลปะมันต้้อง งดงาม ยืนยาว ยืนยง ชั่วกลานาน.. ความงดงามชั่วนิรักนดร์นี่แหล่ะ คือศิลปะ ว่าแต่ แกไปทำอะไรกับ ไอ้โทบิวะ ? " เอิ่ม .. โทบิที่ว่าเนี่ย เป็นรุ่นน้องของพวกผมอีกที หมอนี่ใส่หน้ากากตลอดเวลา จะเห็นส่วนที่อยู่บนหน้าก็แค่ตาข้างนึงเท่านั้นเอง = =" 
" .... กีฬาบนเตียง " 
" หา !?! เดอิดาระ .... นี่ ก... กะ... แก !!! มีอะไรกับไอ้โทบินั่นไปแล้วหรอ ?!! O_O " เฮ้ยยย อะไรว่ะเนี่ย คู่หูผมมันเป็นเกย์งั้นหรอ ?? ตายล่ะ.. ต้องระวังข้างหลังตัวเองซักหน่อยแล้ว .. 
" หา ?! จะบ้าหรอ อืมม์ !! -_____-" พอดีเล่นมวยปล้ำบนเตียงกับมันแค่นั้นเองว้อยยย คิดไปนู่น - - " อ่าว... เออ .. แต่ตรูก็ไม่ไว้ใจแกแล้วกัน
" เออ ๆๆ เข้าใจแล้ว ไม่อยากยกก็ไม่ต้องยก ไปนอนไป " ผมไล่เดอิดาระไปก่อนที่มันจะตะโกนจนแก้วหูผมแตกไปมากกว่านี้ -*-
" จริงนะ พี่ชาย ?! อืมม์ " 
" เออ " 
" เย้ ! ชั้นนับถือพี่ชายจริง ๆ จ๊วฟ ๆ " แล้วเดอิดาระ ก็ทำสิ่งที่ผมไม่คิดว่ามันจะทำ ..... มัน.... หอมแก้มผม เฮ้ยยย   !!! มันเป็นเกย์ เกย์ !!!!! o_o 
" ฮ่า ๆ ! X'D "  เดอิดาระ วิ่งหนีไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ แกต้องชำระ !  
" เฮ้ยยย ไอ้บ้าาา ไปไกลๆ เลยไป !! "  ผมขว้างโรงเท้าตามมันไป - -* แล้วมันก็โดนเป้าหมายจนได้ ฮ่า ๆ เรานี่เก่งจริง ๆ -..-
" เฮ้อออ... ไอ้บ้าเอ๊ย อย่าให้เจออีกนะ จะจับทำหุ่นให้เข็ด " 
แล้วผมก็หันหน้าไปจะเดินต่อ พร้อมกับแบกหุ่นที่เดอิดาระทิ้งไว้ให้แบก ให้ตายสิ.....

-------- ฟิ้วววววว โป๊กก !!! --------

" โอ๊ยยยยย !!! " เฮ้ยย จะบ้าตาย อย่างที่ว่าจริงๆ กรรมติดจรวดจริงๆ เพิ่งจะโยนรองเท้าโดนหัวเดอิดาระไปเมื่อกี้ ตอนนี้ ผมมี รอยรองตรีน อันโตมาโดนหน้่าผมจัง ๆ จะบ้าตาย.. เลือดกำเดาไหลเลยเนี่ย.. ใครกันวะ ที่มันทำแบบนี้ - -* ผมวางหุ่นลงที่พื้นแล้วเงยหน้า้ขึ้นมาดูคนที่กำลังวิ่งมาเอารองเท้าตัวเองกลับคืน เอ๋.. นั่นมัน ผู้หญิงหรอ ผมสีดำ ... น่ารักจัง *0*  
เธอมาแล้ว... ใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น ...
" ขอโทษนะคะ... " พูดแล้ววว ๆ 
" เอ่อ ... " เอาไงดี ๆ ไม่กล้าคุยด้วยเลยแหะ ... -/ / /- 
" คือว่า ... "
" อ๋อ เรื่องนี้ไม่เป็นไรครับ ผมยกโทษให้คนสวยอย่างคุณได้ ^^ " แล้วผมก็เก๊กหน้าให้หล่อที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วในชีวิต
" ยกโทษ ?? ยกโทษเรื่องอะไรหรอคะ ? " 
" อ้าว... ก็คุณโยนรองเท้ามาโดนหน้าผมไม่ใช่หรอ ? O-o " 
" เอ๋ ? ชั้นจะมาถามทางไปห้องสมุดต่างหาก... "  เอ๋ .. =w= ?? 
" เออ.... อ้าวหรอครับ ... " 
" ค่ะ  - - " แล้วผมก็บอกทางเธอไป .. ตายล่ะหว่า แล้วสรุปรองเท้านี้ใช่ของเธอปล่าวหว่าา ถ้าใช่กะจะใส่แบซินเดอเรล่าให้ซะเลย.. 

" แล้วนี่ใช่รองเท้าคุณรึปล่าวครับ ? " ยกรองเท้าขึ้นมาจนเกือบชนหน้าหญิงสาวคนนั้น พร้อมคิดในใจว่า
' ..สุภาพไว้ก่อน .. เป็นสุภาพบุรษที่ดี  หึหึ ' ( write :: ซาโซเอ้ยยย แกจำไม่ได้หรอว่าเลือดกำเดาแกไหลอยู่  = =" ) 
" ห๊า ? ปล่าวนี่คะ ? คุณก็เห็นๆอยู่ว่ารองเท้าชั้นมีครบคู่อ่ะ - -  " หะ ? หมายความว่า ...  ผมหน้าแตก 100% แล้วล่ะ เฮ้ออ...
" อ่ะ.. เอ่อครับ ๆ "
"แล้วก็เช็ดเลือดกำเดาที่ไหลอยู่ ออกดีกว่านะคะ " 
" เอ๊ะ ? -.,-" ซาโซริยกมือขึ้นมาจับแถวๆจมูก แล้วเขาก็เห็นเลือดออกจากจมูก เขาอึ้งไป 5 วิ... ก่อนจะตะโกนมาสุดเสียง " เอ๋ !!!!! ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน "   
" แปลกคน -*- "   
 
แล้วเธอก็เดินจากไป .. ทิ้งให้ผมเก็บเศษหน้าหล่อๆอยู่คนเดียวต่อไป ... มันน่าอารมณ์เสียซะจริง อุตส่าห์เก๊กหน้าหล่อ แต่คุณเธอดันไม่สนใจแถมเดินหนีอีก ให้ตายสิ ...

<< แล้วซาโซริก็เอาแขนมาเช็ดเลือดกำเดาที่ไหลออกมา - - >>  

' จะมีใครหาว่าชั้นไปดูหนังโป๊มารึปล่าวเนี่ย? '  
 
" เอ่อ.. ขอโทษน่ะคะ - - " จู่ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงอีกคนดังขึ้นข้างหลังผม ... แต่ช่างเหอะ -__- ยังไงเขาคงมาถามทางเหมือนเดิมล่ะนะ -*- 
" ทางไปห้องสมุด ตรงไป แล้วเลี้ยวซ้าย หมุน 2 รอบ แล้วก็กะโดดครับ " บอกไปแบบนั้นแหล่ะ ดี .. ไม่่ต้องเก๊กหนเ้า หมดอารมณ์ว้อย -*-
" หา ? นายพูดอะไรของนายน่ะ ? -__- "
ผมได้ยินดังนั้นเลยหันกลับมา ....เด็กผู้หญิงม. ต้น ผมยาวสีชมพู ตาสีมรกตเม็ดงาม มีที่คาดผมสีแดงอยู่บนหัว... เธอเหมือนมีออร่าแผ่ออกมาจากตัว.. สวยจัง..
" ไม่ได้มาถามทางไปห้องสมุดหรอครับ "  เอาเถอะ  - - 
" - - ชั้นมีปากน่ะ ถ้าจะถามคงถามไปนานแล้วล่ะ ชั้นจะมาเอาไอ้นั่นคืนต่างหาก " เด็กสาวผมชมพู ชี้มาทีี่รองตรีนที่อยู่ในมือผม ข้างที่มาโดนหน้าผมจัง ๆ นี่แหล่ะ อ๋อ.... ยัยนี่เองหรอที่ทำให้หน้าผมพัง แถมยังโดนหาว่าโรคจิตอีก 
" อ๋อ... เธอเองน่ะหรอที่ขว้างรองเท้าอันเท่าควายมาโดนหน้าชั้นน่ะ " ต้องเอาคืนให้สาสม .. หึหึ 
" ว่าไงนะ ?! เท้าชั้นออกจะเรียวเล็ก " แล้วเธอก็ยกเท้าขึ้นมาประจันหน้าให้ผมดู.. ช่างไม่อายผีอายสางเลยนะแม่คุณ...
" -____- "
" อีกอย่างชั้นไม่ได้ขว้างมาโดนหน้านาย แต่นายเอาหน้ามาโดนรองเท้าชั้นเองต่างหากล่ะ - - " หญิงสาวตอบหน้าตาเฉย

เพล้ง !! 
.. จินตนาการคราบนางฟ้าที่ผมเห็นเมื่อซักครู่ แตกไปเป็นเสี่ยงๆในชั่วพริบตา

" บ้านเธอน่ะสิ เอ๊า เอาไป = =" แล้วผมก็โยนรองเท้าคืนเธอไป
" ขอบใจ ^^ " ยังจะมายิ้มอีก เฮ้ออ..  " ชั้นไปล่ะนะ บ๊าย บะ... " 
ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดเสร็จก็มีเสียงๆหนึ่งเข้ามาแทรก ซึ่งมันทำให้ผมทำตาเป็นไข่ห่านในทันที ....

<<< ป๊อก >>>

" O_O !!!! " ผมตกใจสุดขีด พราะยัยบ้านั่น เหยียบหุ่นหุ่นผมจนเป็นรูตรงหน้าอกด้านซ้าย เฮ้ย !! หุ่นนั้น มันแพงนะเฟ้ยยย 
" ไอ้นี่มันอะไรล่ะเนี่ย ( _ _) ? " เธอก้มมองดูข้างล่าง ในตรงที่ขายังอยู่ในหุ่นอยู่ ยัยบ๊องงง เอาขาเธอออกมาเดี๋ยวนี้ !!
" เธอทำหุ่นชั้นพัง !!! " ผมตะโกนออกมาด้วยความเดือดดาลเหลืออด แต่คุณเธอยังทำหน้าตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น " เธอต้องชดใช้ " 
" โอ้ยยย นายจะโวยวายทำไมเนี่ย ก็ได้ ๆ กะอีแค่หุ่นตัวเดียวเอง " 
" เออ.. งั้นชั้นจะเก็บเงินเธอ " เอาวะ ไหนๆหุ่นนั้นก็ใช้ไม่ได้อยู่แล้ว - - ซื้อใหม่เลยแล้วกัน " เอาเงินมา 50,000 เยน " 
" ไอ้บ้าาาาาา !!! " เธอตะโกนออกมาเสัยงดังกว่าผมซะอีก " นั่น มันเงินเก็บชั่วชีวิตของชั้นเลยนะ !!! อีตาโรคจิตขี้งก "  
" หนวกหูน่า ตอนนี้เธอมีสิทธิ์มาว่าชั้นหรือไง ? " 
" ..... ไม่มี =__= " 
" งั้นก็ดี เธอไม่มีเงินใช่มั้ย ? ได้...งั้นตามชั้นมา " ว่าแล้ว ผมก็ดึง ( ลาก ) ยัยนั่นไปยังห้องๆหนึ่ง เซงจริง ! 
" เฮ้ย ๆ เดี๋ยวเซ่ !? " เธอโวยวายขึ้น  แต่ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ยังคงลากเธอไปยังชมรมที่มีชื่อว่า ' แสงอุษา ' 

ระหว่างนั้น .. ทั้งคู่ไม่รู็ตัวเลยว่า มีชายคนหนึ่งแอบมองพวกเขาอยู่ ชายที่มีขีดอยู่ที่แก้ม หัวสีทอง แต่ไม่ใช่ฝรั่ง หรืออาจจะเรียกว่า ฝรั่งเก๊ ก็ได้ - - มีผ้าคาดหัวที่มี สัญลักษณ์โีงเรียนโคโนฮะอยู่บนหัว กำลังมองตามพวกเขาอยู่ 

" ซากุระจัง มีเรื่องอะไรกับพี่ชายหัวแดงคนนั้นน่ะ มีเรื่องอะไรกันรึปล่าว?? ต้องรีบไปบอกทุกคนแล้ว !! ~ " แล้วชายคนนั้นก็รีบวิ่งไปยังห้องที่มีป้ายติดว่า ' ห้อง 3-2 '

<<< จ๊อกก ๆๆ >>>
" โอ๊ยยย หิวชะมัด.. เรื่องซากุระจังไว้ทีหลังก็ได้อยู่มั้งง (' '  ) ไปกินราเม็งก่อนดีกว่า .. =w= " จู่ๆ นายฝรั่งเก๊ก็เปลี่ยนแผนกระทันหัน "  เดี๋ยวชวนเจ้าซาสึเกะไปด้วยดีกว่า แล้วก็ อิโนะ แล้วก็ฮินาตะ เท็นเท็น ลี เนจิ บลา ๆๆๆๆ  " ชายหนุ่มยังคงเพ้ออยู่คนเดียว โดยที่ไม่ได้ดูทางข้างหน้า ทำให้ชนกับหน้าต่างข้างทางอย่างจัง ...