ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Naruto Fic . SasoSaku :: แมงป่องกับต้นซากุระ

    ลำดับตอนที่ #8 : ซากุระใบที่ 4 :: กลับบ้านเรากัน..

    • อัปเดตล่าสุด 4 ก.ย. 54


     “ เฮ้ยยย !!! ทำไมมันช้าอย่างงี้วะ -*- ชั้นที่กำลังรอพี่ชาย ให้มารับอยู่นั้น.. ตอนนี้กำลังเดือดสุดขีดเพราะตอนนี้เกินเวลาไป 1 นาทีเศษ ๆ  .... ฮิดัน หรือ พี่ฮิ พี่ชายลับๆของชั้น ที่ชั้นไม่อาจเปิดเผยให้ใครต่อใครรู้ ด้วยเหตุที่ท่านซึนาเดะ หรือ ท่านแม่ของพวกชั้น ผู้อำนวยการแห่งโคโนฮะ สั่งมา .... เหตุผลที่สั่งเพราะ ชั้นเองก็บอกว่า ชั้นก็ไม่รู้ ( -*- ? )

     

    ที่บ้านชั้นก็มีคนขับรถอยู่หรอก แต่ชั้นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอกนะ

    แล้วก็มีรถยี่ห้อ
    Curse & Devil ขับมาหยุดอยู่ตรงหน้าชั้น  มันเป็นรถที่ชั้นจำได้แม่น... แหงสิ -*- ตอนพี่ฮิยุม. ต้น ก็ไอ้รถคันนี้ล่ะที่พาชั้นหัวใจวายเกือบทุกครั้งที่ขึ้นนั่งมัน -*- !

     

    ประตูรถคันนั้นได้เปิดออก.. ปรากฏร่างคนขับรถที่กำลังจะออกมา ....มารับช้านักนะไอ้พี่บ้า ชั้นจะเฉ่งให้หูยานเลยคอยดูเถอะ

     

    ขอประธานโทษครับ.. คุณซากุระ แต่คนที่ออกมาจากรถคันโปรดของพี่ฮิดัน ดันกลายเป็น ชายหนุ่มผมสีดำ สวมหมวกคนขับรถปิดบังหน้าตาตัวเอง คิดว่าอายุน่าจะประมาณ 20 ... หรือไม่ก็ต่ำกว่านั้น เด็กจัง .. 

    เอ่อ.. นายเป็นใคร แล้วพี่ฮิดันไปไหนแล้วล่ะ ?  ชั้นถามไป ก็จริงอยู่ว่าบ้านชั้นมีคนขับรถ แต่คนนี้ไม่เคยเห็นแห๊ะ...

    วันนี้ คุณฮิดันไม่ว่าง เลยให้กระผมมารับแทนครับ เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ท่าทางดูไม่มีพิษมีภัยอะไร แต่ไม่ชอบใจเท่าไหร่เลยน่ะเนี่ย -*-  แต่เอาวะ นี่มันก็เย็นมากล่ะ ขึ้นก็ขึ้น - -   รีบๆขึ้นสิครับ ผมไม่ชอบรอใครน่ะ “  มันมีการมาเร่งด้วยว่ะ - -

    เอ่อ.. งั้นรบกวนด้วยนะคะ ชั้นพูดแล้วก้าวขึ้นรถไปนั่งที่นั่งข้างคนขับรถ ความจริงก็ดีเหมือนกัน จะได้ประหยัดผ้าก๊อตซับแผลที่หัวชั้นที่บ้าน   -__-‘
    " เอาล่ะ.. ทีนี้ก็กลับบ้านของเรากันนะครับ ^^ " หมอนั่นพูดก่อนที่จะออกรถ 


    --------- อีกด้านหนึ่งที่ลานจอดรถ -------

    เฮ้ยยยยย !! คาคุซึ ค่านั่งรถชั้นแพงนะเฟร้ยยย จ่ายชั้นมาด้วยนะว้อยยย   ชายผมเงินพูดกับคู่หูของเขา

    ฮิดัน ...ถ้าแกคิดราคาชั้น ชั้นจะคิดดอกเบี้ยแก ร้อยละร้อย ต่อวินาที คาคุซึตอบไป

    เชอะ -*- ! “ ฮิดันตอบไป แล้วหยิบกุญแจรถในกระเป๋ากางเกงของตน ทำท่าเอากุญแจเสียบเข้าไปในรถของตนเอง ปรากฏว่า.. เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!! “

    แหกปากเพื่ออะไรวะเนี่ย รำคาญ -____- “

    รถไม่มีรูกุญแจ ??!!! “

    …. โป๊ก !! ..... ซาลาเปาลูกงามปรากฏอยู่บนหัวฮิดันเรียบร้อย

    ไอ้เซ่อ ! แหกปากมามากพอแล้ว มานี่ -*- ชั้นไขเอง.. คาคุซึที่รู้สึกว่าวันนี้จะเก็บกดอย่างสุด ๆ  คว้ากุญแจรถในมือฮิดันมา รถบ้าอะไรไม่มีรูกุญแจ..

    ... ประตูด้านซ้าย ....

    อ่อ รูกุญแจมันคงไม่อยู่ประตูนี้ ...

    ... ประตูด้านขวา ...

    เอ๊ะ ตรงนี้ก็ไม่มี ? หรือว่าพี่ไอ้ฮิดันมันพูดเป็นความจริง ? ไม่เอา -*- ไม่เชื่อ ๆ

    ด้านหน้า ด้านหลัง บนหลังคา ...

    ‘ …ชัดเลย ... ‘

    สงสัยมันจะอยู่ตรงใต้ท้องรถ .... ฮิดันทำท่าจะพลิกรถกลับ เพื่อไปหารูกุญแจใต้ท้องรถ ...

    หยุดเลยฮิดัน -__- ชั้นรู้แล้วว่ารูกุญแจแกอยู่ไหน คาคุซึบอกฮิดัน

    อยู่ไหนวะ ? ฮิดันตอบแกมอยากรู้นิด ๆ ทั้งๆที่ในใจจะระเบิดอยู่แล้ว

    อยู่ที่รถแกไง

    แกอย่ามากวนส้นตึก - - ฮิดันอบแบบไม่สบอารมณ์ ตกลงมันที่ไหน ?

    -*- อ่านแผ่นนี่สิ คาคุซึบอกพร้อมโยนกระดาษแผ่นหนึ่งให้ฮิดันอ่าน ชั้นเจอมันอยู่บนหลังคารถน่ะ - -

     

    ฮิดันอ่านกระดาษแผ่นนั้นเขาก็ได้พบข้อความว่า

    ชั้นขอยืมรถแกไปก่อนนะ ไม่ต้องห่วง ชั้นมีรถหุ่นกระบอกไว้ให้แกขับกลับบ้านไว้ให้แล้ว ดูแลรถคันนั้นดีๆด้วยนะ...... ซาโซริ

    แก๊ !!!!! ~ ไอ้แมงป่องบ้า !!! ชั้นสาปแกแน่ !!! “

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ฝันของชั้นพังทลายในเรื่องที่จะได้นั่งรถสบาย ๆ ตอนนี้คนขับรถข้างๆชั้น เหยียบคันเร่งเต็มที่จนหลังชั้นชนเบาะ ลูกน้องของไอ้พี่บ้าฮิดันมันขับรถเลียนแบบเจ้านายมันรึไงฟระ !!!

     

    อ่อ ลืมไป.. คุณฮิดันฝากเอาเครื่องดื่มนี้ให้คุณซากุระด้วยครับ เขาพูดหน้าเรียบไม่สะทกสะท้านกับความเร็วของรถตอนนี้ พูดปกติยังกับรถที่กำลังขับอยู่ในความเร็ว 10 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พร้อมส่งโค้กมาให้ชั้น ... เฮ้ย ๆ - - ไอ้พี่เถื่อนดิบ บ้าไสยศาสตร์ซื้อของมาฝากชั้นเรอะ ? ไม่น่าเชื่อ -*-

    อ่อค่ะ ... ขอบคุณค่ะ ถึงจะรู้สึกแปลกๆแต่ก็ดื่มๆไปก่อนแล้วกัน เวียนหัวจะตายอยู่แล้ว

    เอ้อ ? คุณซากุระครับ เขาเรียก

    หะ ?

    คุณเป็นพี่น้องกับคุณฮิดันหรอครับ ? ชั้นเกือบพ่นโค้กที่พี่ฮิซื้อให้ ถ้าไม่ติดว่าชั้นขี้เกียจจะต้องล้างรถให้มัน แปลกแหะ .. คนในตระกูลกับคนรับใช้ของชั้นก็น่าจะรู้หมดทุกคนนี่นา แต่ทำไมตานี่ไม่รู้ล่ะ ? ตานี่เพิ่งจะมาใหม่เรอะ ? 

    เอ๊ะ ? ก็ใช่น่ะสิ ถามแปลก ๆ ชั้นเช็ดปากตัวเอง แล้วตอบไป

    แล้วทำไมถึงไม่ประกาศให้ทุกคนรู้ล่ะครับ ? เขาถามต่อ  เอ๊.... แปลกๆแล้วน่ะ

    ก็เพราะว่า ......

     

    เอี๊ยดดดดดดดด !!!

    จู่ๆรถที่ขับด้วยความเร็วสูง ก็เลี้ยวกระทันหัน ทำให้ชั้นซึ่งไม่ได้คาดเบวท์ชนกับกระจกรถข้างๆอย่างจัง

    นี่นายจะบ้ารึไง จู่ๆก็เลี้ยวแบบนั้นน่ะ !!! “  ชั้นตะโกนออกมาสุดเสียง นับวินาทีตานี่ชักจะเหมือนไอ้พี่บ้านั่นขึ้นเรื่อยๆ  จะบ้าตายย โค้กกระป๋องที่พี่ฮิซื้อมันราดใส่หน้าเสื้อชั้นเต็มๆอีก ... โดนมดรุมกัดตายแน่ ซากุระเอ้ย

    ก็มันต้องเลี้ยวนี่หว่า....

    เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ - - ชั้นถามเขา จู่ๆตานี่ก็เปลี่ยนการพูดซะนี่

    อ๋อ ไม่มีอะไรครับ กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกล่ะ -*- อะไรของหมอนี่เนี่ย ? แต่ช่างเถอะ  ชั้นมองวิว ข้างหน้าต่างที่มันมีร้าว... เฮ้ ๆ หัวชั้นแข็งจริงๆหรอเนี่ย -__-  โอ่ย.. ทำไมรู้สึกมึนๆหัวนะ

     

    ชั้นมองวิวนอกหน้าต่าง..  เป็นถนนสายซากุระ สวยจัง ... เอ๊ะ นั่นมันรูปปั้นกาสีดำนี่นา มีตั้งแต่เมื่อไหร่นะ?

    ผ่านไป 5 นาที

    เอ๊ะ.. มีรูปปั้นกาอีกแล้ว ? สงสัยคนแถวนี้ชอบกาล่ะมั้ง ..

     

    ผ่านไป 10 นาที

    เฮ้ย ตรงนี้ก็มี -*-  เยอะไปมั้ย ...

     

    ผ่านไปอีก 15 นาที

    เฮ้ยยยยย !! ไอ้บ้านี่มันขับรถวนนี่หว่า -*- !?

    เฮ้! นี่นายจะขับรถวนทำไมน่ะ ฮะ.. ฮ้าววววว -O- ~ “ ชั้นที่กำลังจ้ะอ้าปากด่าไอ่คนขับรถ แต่ทำไมมันง่วงขนาดนี้~ หนังตาชั้นก็เริ่มจะปิดแล้วสิ ...

    แล้วรถก็ลดความเร็วลง จนจอดสนิท ...
    ' โยกเยกเอย ~ น้ำท่วมเมฆ กระต่ายลอยคอ ~ หมาหางงอกอดคอโยกเยก ~ ' เสียงเพลงกล่อมเด็กนอนได้ดังขึ้นจากวิทยุในรถ จะกล่อมชั้นเร๊อะ ไม่มีท๊าง~ .. แล้วไอ้เจ้าบ้านั่นก็เร่งแอร์เต็มที่ เฮ้ยย
    ~ มันหนาวนะเฟ้ยยย แอร์เข้าตา ( ? ) มันทำให้ง่วงจริงจริ๊งน๊า ~O~

    หมอนั่น จู่ ๆ แสยะยิ้มออกมาชั่วครู่แล้วหันมาทางชั้น... เป็นบ้ารึปล่าว - -*

     

    ก็ถ่วงเวลาให้ยาออกฤทธิ์ไง ยัยงั่ง หมอนั่นกล่าว..

    นี่นาย.. ทำไมพูดกับชั้นแบบนั้น ~ !  แล้วยานี่มันอะไรกัน ? ~ “ ชั้นที่ตอนนี้ออกอาการง่วงนอนอย่างชัดเจน แปลกใจกับ กริยาท่าทางผิดปกติของนายคนขับรถคนใหม่ ..ไม่เคยมีคนขับรถคนไหนหยาบคายกับชั้นอย่างเน้ *0*

    นั่นสินะ รอยยิ้มปรากฏบนหน้าของหมอนั่น มันเป็นใครกันแน่เนี่ย ?! “ แต่ตอนนี้เธอก็งัวเงียเต็มที่แล้วไม่ใช่หรือไง ? นอนซะหน่อยมั้ยล่ะ .... ชั้นช่วยก็ได้นะ ...

    นาย.. เป็นครายย ~?? “ ชั้นพยายามเค้นเสียงที่เร่มไม่ปกติออกมาถามตาคนที่นั่งอยู่ข้างๆชั้น..... ไม่ไหวแล้ว.. ง่วงงงงงงง

    ลูกแกะตัวที่ 1..... ลูกแกะตัวที่ 2.... หมอนั่นเริ่มร่ายคาถา ( ? ) ที่ทำให้ชั้นงัวเงียขึ้นไปทุกที ๆ

    เงียบน่า~ =O=  ... ชั้นพยายามขยับตัวเพื่อจะออกจากรถคันนี้ออกไป แต่ด้วยความงัวเงีย บวกกับ ฤทธิ์ของยาอะไรซักอย่างที่หมอนั้นพูดถึงออกฤทธิ์เต็มที่จนทำให้ชั้นไม่มีแรงแม้แต่ขยับแล้ว

    ลูกแกะตัวที่  3.....

      เฮ้ยยย ~  หุบปากเน่าๆของนายซะ แล้วตอบชั้นมาว่านายเป็นครายห๊า ?~ !!!  “ ชั้นเค้นแรงตะโกนเฮือกสุดท้ายใส่หน้าหมอนั่นแบบจิ๊กโก๋ปากซอยสุด ๆ 

    ......

    อย่าเงียบสิโว้ยยยยย ฮ้าวว ~ “ ชั้นหาวฟอดใหญ่ตาม  

     ก็เธอบอกให้เงียบนี่ ..ลูกแมวน้อย  “

    ด.. เดี๋ยว คำๆนั้นมันคุ้นๆแหะ คำพูด อุปนิสัย รูปแบบการพูด... จับพฤติกรรมของนายนั่นจนกระทั่งเมื่อกี้ ลูกแมวน้อย   ผมชอบไม่รอใครน่ะครับน่ะครับ ... หรือว่า .. ~!


    “ ง้านก็แสดงว่า ~  นายคื๊อ... ~~~ !   ชั้นพยายามประคับประคองไม่ให้ตัวเองหลับ แต่เสียงนี่ไม่ไหวแล้วแหะ - -

    “ เคยมีใครบอกเธอมั้ยว่า เวลาเธอกินยานอนหลับแล้วเหมือนเมายาบ้าอ่ะ --__--^  “

    นายจะทำอะไรช้านนน ~  ...

     วางใจเถอะ หน้าอกคัพ A อย่างเนี่ย ไม่มีทางทำให้ชั้นเกิดอารมณ์หรอกน่า  หึหึ... หมอนั่นอมยิ้มนิดๆ ชั้นตอบโต้อะไรไม่ได้เลย เอื๊อก... ... " หลับไปซักพักแล้วกันน่ะ สาวน้อย "


    ทุกอย่างกำลังจะมืดสนิท ..

    หมอนั่นเอื้อมมือไปถอดหมวกที่ปรกหน้าบังตาออก เผยให้เห็นหน้าตาของเขา แต่ชั้นก็เห็นแค่ลางๆแค่นั้นแหล่ะ

    " นายทำแบบนี้ทำมายย ~ ? " 
    " ก็แค่ลงโทษนิดหน่อยที่ทำให้ฟอร์มที่ชั้นสะสมมาเสีย... " 
    " หึ..หึ...  กลับบ้าน 'เรา' กันดีกว่านะครับ.. ของเล่นตัวใหม่ของผม "  

    ---ฟุ่บ !---

    เหมือนทุกอย่างกำลังดูดพลังงานจากชั้นไปจนหมดตัว.. ตัวชั้นอ่อนปวกเปียก ไม่ต่างกับ กระดาษทิชชู่ที่ใช้แล้ว ( ? ) แขนขาไม่มีแรง ...แม้แต่เปลือกตาก็ยังปิดลง พริบตานั้น.. ภาพสุดท้ายที่ชั้นเห็นคือ .. ผมสีแดง


    ……หน้าอกชั้นคัพ D ต่างหากล่ะ อึ๊ก ~- -; ......

     

     
    นารูโตะ : เฮ้ยยยยย ไหงมันมีแต่บทซากุระกับซาโซริฟระ ชั้นกับคนอื่นไปไหนเล่าเฮ้ยยย
    writer : หนวกหูน่า - -' 
    นารูโตะ : ย๊ากกก ไม่ย๊อมมมมม ไม่ย๊อมมมมมมมมมมม T T; 
    write : เออ ๆ รู้แล้ว รำคาญ -*- จะเขียนให้เดี๋ยวนี้แหล่ะ 
    นารูโตะ : เยสสส ! 
    write : ถ้าคิดออกล่ะก็นะ 5 5 

    เดอิดาระ : -_-; จะอัพ NaruHina เมื่อไหร่ไม่รู็ รู้แต่ writer ฝากมาขอโทษเรื่องอัพช้าด้วยนะคับ อืมม์ !  เอากล้วยไปกินแทนคำขอโทษนะครับ อืมม์ รักทุกคน !
    โทบิ : รักรุ่นพี่ !!! >w< 
    เดอิดาระ : ไปไกลๆชั้นเลยไป !! = = 


     นอกเรื่องซักนิด... เอามาฝากจ้า 555 

      



    ซากุระ - วาดชั้นให้หน่อยได้มั้ยอ่ะ? *0* 
    ซาอิ - ได้สิ 
    ซากุระ - อืมม... ช่วยวาดซาสึเกะคุงกับชั้นหน่อยได้มั้ย ? 
    ซาอิ - ได้สิ 
    ซากุระ - ให้เหมือนคู่รักกันน่ะ =w=;
    ซาอิ - -..-.......
    ซาอิ - คู่รักหรอครับ ? 
    ซากุระ - ใช่ ! นายน่าจะรู็ว่าคู่รักเขาทำอะไรกันเวลาเขาด้วยกันอยู่ 2 ต่อ 2 ตามลำพัง =3= ~ 
    ซาอิ - คู่รัก ... ตามลำพัง ..?
    ซาอิ - ...............
    ซากุระ - ( อาาาา ~ ( -/ / /- ) )
    ซาอิ - โอเค ! 
    ซาอิ - เสร็จแล้ว ! ^O^ 
    ซากุระ - โอ้

    ------------------------ OH MY F*** GOD !!!! ----------------------------
    ซากุระ " ไอ้บ้าเอ๊ย !!!!!!!!!!!!! " 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×