คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ซากุระใบที่ 2 :: เมท คือ เจ้าหญิงแห่งโคโนฮะ ?
“ เฮ้ย ตอนนี้เงินในชมรมเรามันแทบจะไม่เหลือแล้วนะว้อย” ชายผู้มีนามว่าคาคุซึได้ประกาศแก่บรรดาสามชิกชมรมแสงอุษาทั้ง 6 คนที่อยู่ในห้อง
“อะไรกันคาคุซึ ? เราเพิ่งจะเรียกเก็บเงินไปเมื่อ 2-3 วันก่อนเองไม่ใช่หรอไง?” แล้วหญิงนาม โคนัน ( ไม่ใช่นักสืบ คุโด้ ชินอิจิน่ะแจ๊ะ 55 ) ก็ถามคำถามกับคาคุซึเพราะไม่เข้าใจว่า ทั้งๆที่เพิ่งจะเก็บเงินรวมไปแท้ ๆ จู่ๆก็หมดไปซะงั้น
“ก็เพราะ เจ้าฮิดันมันเบิกตังค่าเจลผมมันหมดอ่ะดิ -___-” คาคุซึรวมถึงทุกคน จึงมองชายผมสั้น เสยผมสีเงิน โชว์ให้เห็นหน้าผากอย่างโจ่งแจ้งชัดเจน
( -_______________-)+++
“อะไรวะ พวกนายมองหน้าชั้นทำไม? ชั้นรู้ว้าชั้นหล่อแต่ชั้นสงวนสิทธิ์เกย์ว่ะ” แล้วผู้ที่ถูกจ้อง ‘ฮิดัน’ ตอบกลับไป โดยเน้นคำว่า สงวนสิทธิ์เกย์ ชัดมากๆ
“คุณฮิดัน เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ดีเลย T^T” หนุ่มหน้ามล คนโลลิป๊อป พูดขึ้น เขามีนามว่าโทบิ เป็นพวกแปลกๆที่ใส่หน้ากากตลอดเวลา แต่เผยให้เห็นตาแค่ข้างเดียวเท่านั้น - -
“อะไรของแก ไอ้เด็กดี =___=;” แล้วคุณฮิดันของเราก็ยังคงไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม “เพน...นี่มันหมายความว่าไงอ่ะ? ” หมดหนทางจึงไปถามคนอื่นแทน.. โดยเลือก ‘เพน’ ซึ่งเป็นหัวหน้าชมรมแสงอุษา หูและหน้า ได้มีรูเจาะไว้สำหรับน๊อตที่เอาไว้ใส่
“ฮิดัน แกใช้เจลบ้าอะไร ตั้ง 10,000 เยนวะ ? เงินถึงหมดพระคลังอย่างเนี่ย -: :- ” แล้วบุคคลที่ถูกถามก็ถามกลับไปยังผู้ที่ถามคำถามเขา โดยไม่คิดจะตอบคำถาม - -*
“เจลคุณภาพสูง” ฮิดันตอบหน้าตาเฉย “อย่าพูดเหมือนว่าชั้นไปเผาบ้านเผาเมืองพวกแกได้มั้ยวะ ? ชั้นแค่เอาเงินกลุ่มไปซื้อเจลผมแค่นั้นเอง-*-”
“ แค่นั้นเองงั้นหรอ ?!” โคนันตะโกนออกได้ พร้อมโยนจรวดกระดาษที่เพิ่งพับเสร็จไปโดนหน้าฮิดัน
“เฮ้ยย !! อย่าโยนมาแบบนี่เด้ เดี๋ยวหน้าชั้นเป็นสิว” ฮิดันทำท่าเป็นห่วงหน้าตัวเองอย่างมาก “ก็บอกไปแล้วก็เอาไปซื้อเจล ไม่ได้เผาบ้านเผาเมืองแกซักหน่อย”
“แต่แกเล่นเอาเงิน10,000 เยนไปทั้งหมดแบบนี้ มันก็เหมือนแกเผาบ้านเผาเมืองพวกชั้นนั่นแหล่ะว้อยยยย !!!!” ทุกคนในห้อง ยกเว้น โทบิ กับฮิดัน พร้อมใจกันพูดขึ้น
“โห.. *0* พวกรุ่นพี่เสียงดังกันดีจัง โทบิ ไม่ยอมแพ้หรอก ! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก โอ้ววว อี้ ~~~” แล้วโทบิผู้ซึ่งเข้าใจอะไรผิดๆ ก็ส่งเสียงดังแสบแก้วหูลั่นห้อง เขาคิดว่าทุกคนจะปรบมือให้ในเสียงอันแหลมปี๊ดที่กำลังร้องโอเปร่าอยู่ตอนนี้ -_-
“หุบปากกก !!!!!!!!!!!!!!!” แต่แล้วสิ่งที่โทบิคาดการณ์ไว้ก็ดับลงในพริบตา
“แหง่ะ... ตวาดโทบิทำไมอ่า โทบิเป็นเด็กดีนะ T^T” จ๋อยเลยสิครับท่าน....
-----------------------------------------------------------------------------
“ เฮ้ ! นายจะพาชั้นมาทำอะไรในห้องนี้หะ ?”
“ หุบปากของเธอ แล้วเข้ามา !! ”
“ ชั้นจะไม่เข้าเด็ดขาดถ้านายไม่บอกว่าจะพาชั้นมาทำอะไร?!”
“ ชั้นจะปล้ำเธอ พอใจรึยัง!!!?”
“ไอ้หื่นนนนนนนน!!!”
จู่ๆ เสียงคนทะเลาะกันก็ดังขึ้นอยู่หน้าห้องกรรมการคุมกฏแสงอุษา ทำให้ทุกคนภายในห้องเงียบสนิท แล้วฟังบทสนทนาข้างนอกห้อง...
“จะมีใครมาปล้ำกันในห้องหรอฮะ? *O*” โทบิเจ้าเก่ายังคงไม่เงียบ ยังถามต่อไปเช่นนั้น
ปัง !!!!
จู่ๆประตูก็เปิดออก โดนแรงถีบของ ชายหนุ่มหัวแดงนามซาโซริ ซึ่งตอนนี้หน้าเขาปรากฏไปด้วยรอยฝ่ามือ รอยขีดข่วน ต่างๆนานาอยู่เต็มที่.. และคาดว่าคนที่ให้แผลพวกนี้คือ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขา ..หญิงสาวปริศนาที่ฝรั่งเก๊เรียกเธอว่า ‘ซากุระ’
“ไอ้บ้าโทบิ !!! -*- ใครจะไปปล้ำลงฟระ แรงควายจะตาย” ทันทีที่ก้าวเข้ามาที่ธรณีประตู ซาโซริก็ได้สั่งสอนรุ่นน้องเรียบร้อย
“เมื่อกี้ว่าไงนะยะ !”
เพี๊ยะ !!
แล้วฝ่ามืออรหันต์ของสาวผมชมพูก็ฉาดลงที่หน้าซาโซริอีกครั้ง แต่ร็สึกว่าซาโซริจะหน้าชาจนไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว จึงได้แต่ทำหน้าปลงๆ
“ ไม่ต้องขยาย !” แล้วซาโซริก็เดินไปเขกหัวโทบิทีนึง...
“ ซาโซริ ! นี่แก...ทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้น่ะ ?!” เพนประเดิมขึ้นคนแรก..
“ทำไมวะ( ครับ ) หัวหน้า? -_-“ ซาโซริยังคงไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิดกับสิ่งที่มันทำ - - “ก็ยัยเถิกเนี่ย ทำหุ่นราคา 50,000 เยนของ คณะกรรมการเราพังเนี่ย ผมเลยเอามาให้หัวหน้าเคลียร์”
โป๊กก !
แล้วซาโซริก็โดนเคียวพลาสติกของฮิดันมาเคาะหัว พร้อมกับ ก้อนกระดาษขนาดใหญ่ที่โคนันโยนมาใส่ซาโซริ แน่นอนว่าเจ้าคนที่โดนรุม นั้นต้องโวยวายเป็นธรรมดา...
“เฮ้ย พวกแกเป็นบ้าอะไรวะ -*-“
“....หุ่นพังสินะ” คาคุซึซึ่งอารมณ์เย็นลงมาบ้างแล้ว ( ก็เย็นตลอดนั่นแหล่ะ -0- )ทำน้ำเสียงให้เรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ “สงสัยชั้นคงต้องเก็บเงินพวกนายค่าใช้จ่ายทั้งหมด อีกรอบ แล้วล่ะ”
“ไม่จ่ายแล้วว้อยยย !!” ฮิดันแหกปากขึ้นมา ไม่ค่อยจะรู้สึกกับสิ่งที่ตัวเองรู้เลย
“หุบปากเลยแก ฮิดัน =: :=” เพนพูดเสียงต่ำ แลดูน่ากลัวมาก ( ? ) เพนตอนปรอทแตกนับว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครอยากยุ่งด้วย นอกจากโคนัน ..หญิงคนเดียวที่สามารถหยุดเพนได้ และสามารถ..หยุดหัวใจของเขาให้มาอยู่กับเธอได้..
( เพน :: เฮ้ย พูดไรน้ำเน่า -/ / /- /โคนัน : -/ / /- ชั้นจะเอากระดาษยัดปากยัยไรท์ )
“ซาโซริ แกนั่นแหล่ะที่ต้องจ่ายคนเดียวเต็ม ๆ 50,000 เยน” เพนอธิบายต่อ พร้อมทำหน้าตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“หมายความว่าไงวะครับ?” มันยังจะมี ครับ ต่อท้าย...
“ก็ พวกชั้นขี้เกียจจ่ายนะสิ ” เพนตอบหน้าเรียบ “แล้วแกรู้มั้ย ว่าแกพาใครมา..”
“รู้สิ.. ยัยเถิกแรงควายไง”
โป๊ก !
เพนได้เคาะกะโหลกซาโซริอีกครั้ง
“เฮ้ย ! พวกแกเคาะหัวชั้นแบบนี้ ถ้ากะโหลกชั้นยุบ ทำให้หน้าชั้นเสียล่ะก็ ชั้นจะจับเชือดทีล่ะคนเลย”ซาโซริยกมีดขึ้นมาขู่ทุกคน แต่ทุกคนกลับไม่ร็สึกกลัวแต่อย่างใด ..ทำไงได้ มันเป็นมีดปลอมนี่หว่า.. -*-
“คนที่แกพามาคือ เข้าหญิงแห่งโคโนฮะ !!! ลูกผู้อำนวยการซึนาเดะ ฮารุโนะ ซากุระ !!”เพนตะโกนออกมาด้วยอารมณ์ร้อน 10,000 องศา
“- - หืมมม?” ซาโซริจ้องหน้ามาที่ แม่สาวเจ้าหญิงผมชมพู พร้อมกับทำท่าทางไม่ตกใจซักนิด เขาจ้องเธอซักพักหนึ่ง... “ ฮ่า ๆๆ ๆๆๆๆ!!!!” แล้วเขาก็ระเบิดหัวเราะออกมา ( เวรกำ )
“ ตลกน่า ... คิดหรอว่าชั้นจะเชื่อ”
" หึ... นายไปอยู่ที่ไหนมามิทราบถึงไม่รู้จักชั้นน่ะ ? -__- " ซากุระทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยที่คนอื่นๆก็รู้จักเธอกันหมด แต่ทำไมนายคนนี้ถึงไม่รู้จักกันนะ
" สวิส " ซาโซริตอบไปแบบไม่แคร์สื่อ...
' โม้ชะมัด -*- ' << ทุกคน..
" เฮอะ... นายนี่มัน... "
" หล่อบาดใจเธอใช่ม๊าา ? ^__^"
' แหวะ... ' << แล้วความคิดของทุกคนตรงกันอีกครั้ง
" เรื่องไร้สาระเอาไว้แค่นี้ ตกลงค่าหุ่นเธอจะเอายังไง ? ชั้นเกลียดการรอคอยนะ " รอยยิ้มของซาโซริหายไปจากใบหน้าของเขา แต่เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่เคร่งเครียด และแสดงอาการรังเกียจการรอคอยอย่างชัดเจน
“ .... ”
“ ว่าไง? ลูกแมวน้อย... ”
" หนวกหูน่า ให้เวลาชั้นคิดมั่งสิ -*- " ซากุระ
ผ่านไป 5 นาที
" คิดออกรึยัง -*- "
"ยัง"
ผ่านไป 10 นาที
" ออกได้แล้วมั้ง -*- "
" ไม่ออกอ่า "
“ เอางี้ล่ะกัน ... เธอต้องช่วยชั้นเก็บเงินค่าหุ่นนั่น -*- ” ซาโซริผู้ซึ่งเกลียดการรอคอยเป็นที่สุด ได้ออกเสนอไอเดีย
“นายจะให้ชั้นจ่ายเงินสินะ - - ถ้าแค่นั้นล่ะก็ไม่เห็นต้องพามาที่นี่เลยนี่ นายหื่น”
“ก็มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ.. ^____^” ซาโซริแสยะยิ้ม
“หมายความว่ายังไง ? อย่ามาทำหน้าแบบนั้นน่ะ -*-”
“ เธอต้องเป็นเมท ( Maid ) ให้พวกชั้น.. แสงอุษา 3 เดือนเต็ม แต่สำหรับชั้น รวมค่ารักษาหน้าชั้น แล้ว เธอต้องรับใช้ชั้น 6 เดือนเต็ม !! ไม่รวมกับที่เธอรับใช้ แสงอุษาด้วย” ซาโซริอธิบายรายละเอียดยาว แต่ก็นั่นแหล่ะ ที่ทำให้ซากุระอ้าปากค้างอยู่ จนแมลงวันบินเข้าไปเป็น 13 ตัวแล้ว
“เฮ้ ซาโซริ ถ้านายจะพูดเอง ตัดสินเอง ล่ะก็ แกเป็นหัวหน้าแทนชั้นเถอะ -: :-* ” เพนซึ่งโดนขโมยซีนหัวหน้าสุดเท่ชักจะเอือมๆกับการตัดสินใจเองเออเองของลูกน้องหัวแดงคนนี้ - - “แต่ชั้นโอเคนะ ชมรมเรายิ่งขาดคนทำความสะอาด รกจนจะเป็นรังขี้ไก่อยู่แล้ว = = ”
“เพน นายตกวิชาภาษาไทยใช่มั้ย? -__-” โคนันทักเพนขึ้นเนื่องจาก สำนวน รกเป็นรังขี้ไก่ มันไม่มีอยู่ในพจณานุกรมของเธอ..
“เอาน่า -: :- โคนันเธอก็อยากให้มีคนมาทำความสะอาดใช่มั้ยล่ะ ชั้นรู้น่ะ เธอปิดชั้นไม่พ้นหรอก.. ” เพนหันไปคุยกับแฟนสาวของตัวเอง ( แหมม อิจฉาคู่นี้จริง ! )
“ชั้นไม่ได้ปิดซักหน่อย (-/ / /-^ )” โคนันหน้าแดงแล้วหันไปทางอื่น เธอไม่อยากจ้องหน้าเพนนานๆ มันจะทำเธอละลายไปซะก่อน “ชั้นตกลง รับเจ้าหญิงมาเป็นเมทน่ะ เผื่อห้องมันจะสะอาดขึ้น”
“นั่นดิ บางทีอาจจะมีเรื่องสนุกๆก็ได้” ฮิดันสมทบ
“ ชั้นอาจจะรีดไถเจ้าหญิงได้เยอะก็ได้... ตกลง” คาคุซึกล่าวขึ้นโดยประโยคที่พูดมันไม่ค่อยจะชั่วเลยนะนั่น - -+
“ โอเค... คราวนี้แหล่ะ ยัยเจ้าหญิงจอมแก่น เธอเสร็จชั้นแน่ หึหึ .. ”
ซากุระที่ยังคงอ้าปากค้างอยู่ ตอนนี้เริ่มตั้งสติได้แล้ว และแน่นอนว่าคุณเธอก็โวยวายทันที
“เฮ้ย ! พวกนายถามความเห็นของชั้นรึยังน่ะ ?!!”
“ไม่ถาม... ชั้นจะพาล หึ หึ .. ” ซาโซริแสยะยิ้ม... พร้อมเสียงหัวเราะตามมา “เอาล่ะ ภารกิจแรกของเธอคือ หลังเลิกเรียน ให้เธอมาหาชั้นที่ห้องปี 5-1 วันนี้ เข้าใจมั้ย ลูกแมวน้อยของชั้น ^^”
“ไม่! ชั้นไม่ไปเด็ดขาด แล้วชั้นก็จะไม่เป็นเมทให้พวกนายด้วย!!”
“อ๋องั้นหรอ... แต่เธอก็ตะ..”
พลั่ก !
ซากุระชกหน้าซาโซริเต็มๆ ซาโซริเป็นพวกโพรงจมูกบางอยู่แล้ว.. ทำให้เลือดกำเดาไหลอีกครั้ง แล้วซากุระใส่เกียร์หมาวิ่งออกจากห้องคณะกรรมการแสงอุษาไปทันที ซาโซริที่โดนต่อยกำลังจะวิ่งตามซากุระไป เขาเตรียมท่าวิ่งเต็มพร้อม
1..... 2.... 3..... ปี๊ดดดด !!!
ซาโซริพุ่งตัวไปสุดแรงเกิด แต่ด้วยการที่ว่าเขาเลือดกำเดาไหลอยู่ทำให้เลือดหยดเป็นเป็นทาง ใครมาเห็นคงจะคิดว่าใครมาฆาตกรรมกันอยู่แถวนี้
“มันเล่นบ้าอะไรกันวะ - -“ << ฮิดัน
“เหมือนเขมรไล่ควายดีน่ะ -: :-“ << เพน
“ชั้นว่าเหมือนเด็กน้อยเล่นตีก้นกันมากกว่า - -“ << โคนัน
“พี่ซาโซริเป็นเด็กหื่นกามจริงๆด้วยหรอเนี่ย” << โทบิ
“ค่าทำความสะอาดพื้นหน้าห้อง 1,000 เยน..” << คาคุซึ ( กำลังจดบัญชีเงิน )
“ อ๊ะ ๆ ใกล้ทันแล้ว !” << โทบิพูดขึ้นเมื่อเห็นซาโซริกำลังจะวิ่งไล่ซากุระทัน
ซาโซริที่กำลังไล่ตามซากุระอยู่นั้น ด้วยความที่เป็นผู้ชาย จึงมีพละกำลังมากกว่าผู้หญิง ( แม้ซากุระจะถึกยังไงก็ตาม - -) ทำให้สตามเจ้าหล่อนจนเกือบจะทันแล้ว เขาเอื้อมมือไป.. กำลังจะจับเหยื่อที่อยู่ตรงหน้า แต่แล้วเชือกรองเท้าเจ้ากรรมดันมาหลุดซะก่อน ทำให้ซาโซริหกล้มดังพลั่ก.....
“ อนาทว่ะ....” <<< ทุกคน
ความคิดเห็น