ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แก้วที่ 4 : การหลงเสน่ห์
เย็นวันเดิม
(เรียวตะเนโกะ)
อืม เช้าแล้วหร่อ
"ถ้าเจ้ายังคิดว่าเช้าแล้วนี่พึ่ง ห้าโมงเย็นน่ะ"
"นายน้อย เข้ามาได้ยังไง"
"เปิดประตูเข้ามาหน่ะ ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก แค่จะมาถามว่าจะให้ใครเข้ามาห้องนี้ได้บ้างน่ะ"
"ยกเว้นคุบินาชิครับ"
"อืมจะได้ยกเลิกคำสั่ง ทั้งหมดเกี่ยวกับห้องนี้"
"แล้วคุโรอุมารุล่ะครับ"
"โดนมัดแล้ว2น้องเค้าทับอยู่น่ะ"
=__=''' โดนทับชัดๆ
"ไปกันเต๊อะ ข้าหิวแล้ว ชามข้าวเจ้าเดี่ยวสลับกับข้าก็ได้น่ะถ้ากลัวคุบิมันวางยา"
"ครับ"
..............................................................................................................................
(คุโรอุมารุ)
โอย~หนัก
"ปล่อยได้แล้วล่ะม้างข้าโดนมัดอยู่อย่างนี้ 6 ชั่วโมงติดแล้วนา"
"เดี่ยวนายน้อยจะมาบอกให้ปล่อยเอง"
ครืด
"คารวะนายน้อยครับ/ค่ะ"
มันบอกคารวะทั้งที่อยู่ท่าเดิมเลยแฮะ
"ปล่อยได้แล้วล่ะ วันนี้ข้าหิวเป็นพิเศษน่ะ"
"ครับ/ค่ะ"
หลังจากปล่อยตัวผมเสร็จ ก็เริ่มคำถามแรก
"นายน้อยคุบิมันไม่วางยาเรียวตะหร่อ"
"ข้าสั่งซึราระไว้แล้วว่าให้เปลี่ยนของข้ากับของเรียวตะ"
"ถ้ามันใส่ของท่านล่ะ"
"มันโดนอับเปหิแน่นอน!"
=___=''' ดูถ้านายน้อยเอาจริงแฮะ
ห้องโถง
"นี่ค่ะ นายน้อย ข้าทำตามทุกอย่างแล้วมีอะไรอีกมั้ยค่ะ"
"เรียกเคะโจโรมาซิ"
"ค่ะนายน้อย"
อีกครู่
"มีอะไรค่ะ นายน้อย"
"เจ้าคอยจับตาคุบิไว้น่ะ อย่าให้คุบิไปใกล้เรียวตะ 'เด็ดขาด' "
"เจ้าค่ะ ทำไมต้องเน้น เด็ดขาดด้วยล่ะค่ะ"
"เพราะ เด็ดขาดไงล่ะ"
"จ้า จะไปดูเดี่ยวนี้แหละ"
นายน้อยเอาจริงแฮะ ผมว่าถ้าวันนี้นายน้อยล้มตึงเนี่ยคงจะถูกนินทาอีกแน่นอน
"นายน้อย"
"มีอะไรคุโรอุมารุ"
"นายน้อยจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"
"ไม่เป็นแน่นอน"
"แล้วเรียวตะล่ะ"
"วันนี้ให้เจ้าเฝ้าในห้องเรียวตะได้เลย"
"ขอบคุณครับ"
"ว่าแต่วันนี้อากาศร้อนเนอะ"
"ตอนนี้หน้าหนาวครับ"
"อ้าวหร่อ ทำไมข้าร้อนล่ะ"
"ท่านโดนเข้าแล้วไงล่ะครับ"
"งั้นเรอะ คุบินาชิข้ามีเรื่องจะด่าเจ้า"
"ครับๆ ไปเดี่ยวนี้ละครับ"
-___-'' นายน้อยจะรุกล่ะสิ
"เรียวตะเป็นไงบ้างล่ะ"
"เจ็บใจนิดหน่อย"
"วันนี้เดี่ยวไปเฝ้าห้องแทนนายน้อยละกันน่ะ"
ผมเริ่มระแวงห้องของเรียวตะมากขึ้น แต่ก็ต้องขอบคุณนายน้อยที่ให้ผมไปเฝ้าเรียวตะแทนวันนึงเพราะท่านโดนพิษเจ้านั่นไปแล้ว
ห้องรับรองของเรียวตะ
"นี่เรียวตะ นายไม่สบายหรือเปล่า หน้านายแดงผิดปกติน่ะ"
"ร้อนจัง ร้อนไปทั้งตัวเลย"
-___-'' อยากฆ่าคุบินาชิจริงๆ วางยาทั้งสองคนเลยแฮะคงคาดไว้แล้วสิน่ะ ว่าจะแลก กันน่ะ
"งั้นนายไปอาบน้ำก่อนสิ จะได้สะบายตัว อุ้บส์"
ระ เรียวตะเนโกะ นายรุกเป็นด้วยรึ
..............................................................................................................................
ร่างเล็กที่โดนพิษยาปลุก เริ่มบรรเลงริมฝีปากตนเองลงที่ริมฝีปากของร่างใหญ่
มีเรื่องปกติอย่่างหนึ่งคือร่างเล็กที่ดนยาเข้าไปมักจะโดนรุกเสมอนี่นา
ร่างเล้กได้เริ่มถอดยูาตะของตนแล้วเามือปลดเชือกฮากามะของร่างใหญ่
"เหวย นี่เจ้าปลดเก่งขึ้นเยอะเลยน่ะ"
"ขอบคุณ"
ร่างเล็กได้**************************เซนเซอร์!*******************************************
(เรียวตะเนโกะ)
เช้า
อืม เมื่อคืนนี่มันเกิดอะไรขึ้นอีก
"ไงเรียวตะ เมื่อคืนนายทำก่อนน่ะ"
หา ข้าน่ะหร่อ
"รุนแรงหน้าดูเลยล่ะน่ะ"
"แล้วคุบิล่ะ"
"ท่านริคุโอะเอาไปก็บแล้วล่ะ"
"ห๊า!เก็บที่ว่านี่คือ"
"จัดการไปแล้วไงละ"
=[]=
"เพราะโดนยาที่มันจะวางเจ้า"
เสน่ห์ของเขาตอนพึ่งตื่นนี่มีมากเลยแอะ
******************************************************************************************
มันก็สั้นอีกแหล่ะนา
(เรียวตะเนโกะ)
อืม เช้าแล้วหร่อ
"ถ้าเจ้ายังคิดว่าเช้าแล้วนี่พึ่ง ห้าโมงเย็นน่ะ"
"นายน้อย เข้ามาได้ยังไง"
"เปิดประตูเข้ามาหน่ะ ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก แค่จะมาถามว่าจะให้ใครเข้ามาห้องนี้ได้บ้างน่ะ"
"ยกเว้นคุบินาชิครับ"
"อืมจะได้ยกเลิกคำสั่ง ทั้งหมดเกี่ยวกับห้องนี้"
"แล้วคุโรอุมารุล่ะครับ"
"โดนมัดแล้ว2น้องเค้าทับอยู่น่ะ"
=__=''' โดนทับชัดๆ
"ไปกันเต๊อะ ข้าหิวแล้ว ชามข้าวเจ้าเดี่ยวสลับกับข้าก็ได้น่ะถ้ากลัวคุบิมันวางยา"
"ครับ"
..............................................................................................................................
(คุโรอุมารุ)
โอย~หนัก
"ปล่อยได้แล้วล่ะม้างข้าโดนมัดอยู่อย่างนี้ 6 ชั่วโมงติดแล้วนา"
"เดี่ยวนายน้อยจะมาบอกให้ปล่อยเอง"
ครืด
"คารวะนายน้อยครับ/ค่ะ"
มันบอกคารวะทั้งที่อยู่ท่าเดิมเลยแฮะ
"ปล่อยได้แล้วล่ะ วันนี้ข้าหิวเป็นพิเศษน่ะ"
"ครับ/ค่ะ"
หลังจากปล่อยตัวผมเสร็จ ก็เริ่มคำถามแรก
"นายน้อยคุบิมันไม่วางยาเรียวตะหร่อ"
"ข้าสั่งซึราระไว้แล้วว่าให้เปลี่ยนของข้ากับของเรียวตะ"
"ถ้ามันใส่ของท่านล่ะ"
"มันโดนอับเปหิแน่นอน!"
=___=''' ดูถ้านายน้อยเอาจริงแฮะ
ห้องโถง
"นี่ค่ะ นายน้อย ข้าทำตามทุกอย่างแล้วมีอะไรอีกมั้ยค่ะ"
"เรียกเคะโจโรมาซิ"
"ค่ะนายน้อย"
อีกครู่
"มีอะไรค่ะ นายน้อย"
"เจ้าคอยจับตาคุบิไว้น่ะ อย่าให้คุบิไปใกล้เรียวตะ 'เด็ดขาด' "
"เจ้าค่ะ ทำไมต้องเน้น เด็ดขาดด้วยล่ะค่ะ"
"เพราะ เด็ดขาดไงล่ะ"
"จ้า จะไปดูเดี่ยวนี้แหละ"
นายน้อยเอาจริงแฮะ ผมว่าถ้าวันนี้นายน้อยล้มตึงเนี่ยคงจะถูกนินทาอีกแน่นอน
"นายน้อย"
"มีอะไรคุโรอุมารุ"
"นายน้อยจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"
"ไม่เป็นแน่นอน"
"แล้วเรียวตะล่ะ"
"วันนี้ให้เจ้าเฝ้าในห้องเรียวตะได้เลย"
"ขอบคุณครับ"
"ว่าแต่วันนี้อากาศร้อนเนอะ"
"ตอนนี้หน้าหนาวครับ"
"อ้าวหร่อ ทำไมข้าร้อนล่ะ"
"ท่านโดนเข้าแล้วไงล่ะครับ"
"งั้นเรอะ คุบินาชิข้ามีเรื่องจะด่าเจ้า"
"ครับๆ ไปเดี่ยวนี้ละครับ"
-___-'' นายน้อยจะรุกล่ะสิ
"เรียวตะเป็นไงบ้างล่ะ"
"เจ็บใจนิดหน่อย"
"วันนี้เดี่ยวไปเฝ้าห้องแทนนายน้อยละกันน่ะ"
ผมเริ่มระแวงห้องของเรียวตะมากขึ้น แต่ก็ต้องขอบคุณนายน้อยที่ให้ผมไปเฝ้าเรียวตะแทนวันนึงเพราะท่านโดนพิษเจ้านั่นไปแล้ว
ห้องรับรองของเรียวตะ
"นี่เรียวตะ นายไม่สบายหรือเปล่า หน้านายแดงผิดปกติน่ะ"
"ร้อนจัง ร้อนไปทั้งตัวเลย"
-___-'' อยากฆ่าคุบินาชิจริงๆ วางยาทั้งสองคนเลยแฮะคงคาดไว้แล้วสิน่ะ ว่าจะแลก กันน่ะ
"งั้นนายไปอาบน้ำก่อนสิ จะได้สะบายตัว อุ้บส์"
ระ เรียวตะเนโกะ นายรุกเป็นด้วยรึ
..............................................................................................................................
ร่างเล็กที่โดนพิษยาปลุก เริ่มบรรเลงริมฝีปากตนเองลงที่ริมฝีปากของร่างใหญ่
มีเรื่องปกติอย่่างหนึ่งคือร่างเล็กที่ดนยาเข้าไปมักจะโดนรุกเสมอนี่นา
ร่างเล้กได้เริ่มถอดยูาตะของตนแล้วเามือปลดเชือกฮากามะของร่างใหญ่
"เหวย นี่เจ้าปลดเก่งขึ้นเยอะเลยน่ะ"
"ขอบคุณ"
ร่างเล็กได้**************************เซนเซอร์!*******************************************
(เรียวตะเนโกะ)
เช้า
อืม เมื่อคืนนี่มันเกิดอะไรขึ้นอีก
"ไงเรียวตะ เมื่อคืนนายทำก่อนน่ะ"
หา ข้าน่ะหร่อ
"รุนแรงหน้าดูเลยล่ะน่ะ"
"แล้วคุบิล่ะ"
"ท่านริคุโอะเอาไปก็บแล้วล่ะ"
"ห๊า!เก็บที่ว่านี่คือ"
"จัดการไปแล้วไงละ"
=[]=
"เพราะโดนยาที่มันจะวางเจ้า"
เสน่ห์ของเขาตอนพึ่งตื่นนี่มีมากเลยแอะ
******************************************************************************************
มันก็สั้นอีกแหล่ะนา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น