ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แก้วที่ 3: ความโกรธของคุโรอุมารุ
(คุโรอุมารุ)
หลังจากที่ท่านผู้นำสูงสุดเรียกออกมาแล้วก็บอกเรียวตะเนโกะเล่าความจริงให้ผมฟัง
"วะ ว่าไงน่ะ"
"ตามนั้นแหล่ะคุโรอุมารุ เรียวตะเนโกะเป็นผู้เสียหายเลยน่ะ"
"คุบินาชิอยู่ไหน"
"ริคุโอะไต่สวนอยู่กับเซ็น"
เอาอีกแล้วสองคนนี้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว
"ผมจะไปหาคุบินาชิ"
"ซาซามิ โทซากะมารุ จับคุโรอุมารุมัดไว้"
"ครับ/ค่ะ"
คำว่ามัดทำให้โทซากะมารุทิ้งเกมลงซาซามิโยนหนังสือทิ้งไว้มุมห้อง
"เฮ้ย! ปล่อยน่ะโทซากะมารุ ซาซามิ"
"ไม่ได้ล่ะ หัวหน้าใหญ่สั่งมา"
"หวา"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
"และแล้วคุโรอุมารุก็โดนลากเข้าห้องในที่สุด รายงานสดจากนูราริเฮียง"
"ท่านหัวหน้าใหญ่"
"เอาน่า ซันบะคาราซึเป็นอย่างนี้ใครจะไปนับถือ เดี่ยวรอให้มันสงบปากสงบใจก่อน เจ้าไปนอนพักเถอะ"
"ครับ"
(เรียวตะเนโกะ)
ครืด ทันทีที่เข้าห้องตาเราก็หนังหน่วงทันที ไม่ใช่ความง่วงหรอก ข้าอยากจะร้องไห้ต่างหาก
"ฮึก เรามันบ้าจริงๆไว้ใจคนพรรคนั้นไปได้ ฮึก!"
น้ำที่ไหลรินออกจากดวงตาคู่นั้นไหลลงอาบแก้มและแล้วก็สลบไป
******************************************************************************************
มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
(นูระ ริคุโอะ)
"หลับไปแล้วสิน่ะ เจ้านี่ช่างโชคร้ายจริงๆเลยเรียวตะเนโกะ"
ผมได้อุ้มเรียวตะเนโกะไปนอนที่ฟูกหลังจากการนอนอยู่ที่พื้น แต่เรียวตะเนโกะนี่ช่างน่าสงสารเขาจะโดนอะไรอีกก็ไม่มีใครรู้
"เจ้าอยากรู้เรอะ ริคุโอะ"
"ตาแก่"
"อยากปกป้องมันใช่มั้ย"
"ทำยังไงล่ะ"
"จัดงานแต่งให้มันไปเลย"
"จะบ้าเรอะตาแก่!"
"ความสัมพันธ์ชายกับชายก็ไม่แปลกนี่"
"งั้นเรอะ แต่ผู้คนคงจะไม่ยอมรับใช่มั้ย"
"งั้นมั้ง"
..............................................................................................................................
(คุโรอุมารุ)
"ปล่อยได้แล้วน่าข้าใจเย็นลงแล้วน่ะ ข้าจะไปคุยกับเรียวตะ"
"เรียวตะนอนอยู่นายน้อยไม่ให้เข้าพบ"
"จะไป!"
"ไม่ให้ไปค่ะพี่ นายน้อยสั่งห้ามตามรายชื่อเลย"
"ใครบ้างล่ะ"
"ท่านพี่กับคุบินาชิค่ะ"
"=___= คุบินาชิด้วยเหรอ"
"ครับเนื่องจากเกิดเรื่องนั้นขึ้น นายน้อยก็ระแวงพี่และก็ผีหัวขาดทันทีเลย"
"เอ่อ จ้าไม่ไปแล้วจ้า"
โธ่ว้อย เจ้าคุบินาชิ ซักวันข้าต้องฆ่าเจ้าให้ได้เลย!
******************************************************************************************
ขอโทษล่ะกันน่ะเรียวตะเนโกะผมทำได้แค่นี้ จะให้มีฉากนั้นทุกตอนมันก็กระไรอยู่
หลังจากที่ท่านผู้นำสูงสุดเรียกออกมาแล้วก็บอกเรียวตะเนโกะเล่าความจริงให้ผมฟัง
"วะ ว่าไงน่ะ"
"ตามนั้นแหล่ะคุโรอุมารุ เรียวตะเนโกะเป็นผู้เสียหายเลยน่ะ"
"คุบินาชิอยู่ไหน"
"ริคุโอะไต่สวนอยู่กับเซ็น"
เอาอีกแล้วสองคนนี้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว
"ผมจะไปหาคุบินาชิ"
"ซาซามิ โทซากะมารุ จับคุโรอุมารุมัดไว้"
"ครับ/ค่ะ"
คำว่ามัดทำให้โทซากะมารุทิ้งเกมลงซาซามิโยนหนังสือทิ้งไว้มุมห้อง
"เฮ้ย! ปล่อยน่ะโทซากะมารุ ซาซามิ"
"ไม่ได้ล่ะ หัวหน้าใหญ่สั่งมา"
"หวา"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
"และแล้วคุโรอุมารุก็โดนลากเข้าห้องในที่สุด รายงานสดจากนูราริเฮียง"
"ท่านหัวหน้าใหญ่"
"เอาน่า ซันบะคาราซึเป็นอย่างนี้ใครจะไปนับถือ เดี่ยวรอให้มันสงบปากสงบใจก่อน เจ้าไปนอนพักเถอะ"
"ครับ"
(เรียวตะเนโกะ)
ครืด ทันทีที่เข้าห้องตาเราก็หนังหน่วงทันที ไม่ใช่ความง่วงหรอก ข้าอยากจะร้องไห้ต่างหาก
"ฮึก เรามันบ้าจริงๆไว้ใจคนพรรคนั้นไปได้ ฮึก!"
น้ำที่ไหลรินออกจากดวงตาคู่นั้นไหลลงอาบแก้มและแล้วก็สลบไป
******************************************************************************************
มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
(นูระ ริคุโอะ)
"หลับไปแล้วสิน่ะ เจ้านี่ช่างโชคร้ายจริงๆเลยเรียวตะเนโกะ"
ผมได้อุ้มเรียวตะเนโกะไปนอนที่ฟูกหลังจากการนอนอยู่ที่พื้น แต่เรียวตะเนโกะนี่ช่างน่าสงสารเขาจะโดนอะไรอีกก็ไม่มีใครรู้
"เจ้าอยากรู้เรอะ ริคุโอะ"
"ตาแก่"
"อยากปกป้องมันใช่มั้ย"
"ทำยังไงล่ะ"
"จัดงานแต่งให้มันไปเลย"
"จะบ้าเรอะตาแก่!"
"ความสัมพันธ์ชายกับชายก็ไม่แปลกนี่"
"งั้นเรอะ แต่ผู้คนคงจะไม่ยอมรับใช่มั้ย"
"งั้นมั้ง"
..............................................................................................................................
(คุโรอุมารุ)
"ปล่อยได้แล้วน่าข้าใจเย็นลงแล้วน่ะ ข้าจะไปคุยกับเรียวตะ"
"เรียวตะนอนอยู่นายน้อยไม่ให้เข้าพบ"
"จะไป!"
"ไม่ให้ไปค่ะพี่ นายน้อยสั่งห้ามตามรายชื่อเลย"
"ใครบ้างล่ะ"
"ท่านพี่กับคุบินาชิค่ะ"
"=___= คุบินาชิด้วยเหรอ"
"ครับเนื่องจากเกิดเรื่องนั้นขึ้น นายน้อยก็ระแวงพี่และก็ผีหัวขาดทันทีเลย"
"เอ่อ จ้าไม่ไปแล้วจ้า"
โธ่ว้อย เจ้าคุบินาชิ ซักวันข้าต้องฆ่าเจ้าให้ได้เลย!
******************************************************************************************
ขอโทษล่ะกันน่ะเรียวตะเนโกะผมทำได้แค่นี้ จะให้มีฉากนั้นทุกตอนมันก็กระไรอยู่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น