fic nurarihyon no mago (RyotaXKuroumaru)

ลำดับตอนที่ #1 : แก้วที่ 1 : มาทาทิบิทำพิษเข้าให้แล้ว

(เรียวตะเนโกะ)
ร้านแมวผี
05:30 o'clock
แอด
"ขอโทษน่ะคร้าบ ร้านเราปิดบริการแล้ว "
"งั้นหร่อ งั้นถ้าเป็นคนจากบ้านใหญ่ล่ะ"
"ท่านคุโรอุมารุ! ถ้าเป็นท่านก็ยินดีรับใช้เลยขอรับ"
^o^ ท่านคุโรอุมารุมาแล้ว 
"ข้าหนีพี่น้องข้ามาหาเจ้าโดยเฉพาะเลยล่ะ เรียวตะเนโกะ"
"หืม ท่านว่าอะไรน่ะ"
"ขอมาทาทิบิแรงที่สุดไง"
แต่คอท่านอ่อนสุดๆเลยไม่ใช่หร่อ
"คร้าบ"
ใครจะไปรู้ล่ะลูกค้าคนอื่นก็ซื้อแบบอ่อนไปกินกันหมดแล้วนี่
"ขวดสุดท้ายพอดีครับ แล้วนี่ก็กับแกล้ม"
หมับ
"จ่ายด้วยร่างกายเจ้าน่ะ"
O////O
"ว่าอะไรน่ะครับ"
หูผมแว่วรึเปล่า -////- (หูนายดีกว่าฉันอีกล่ะ/เซน)
"-__-'' เจ้าหูไม่ดีรึไง"
"เปล่าครับแค่ไม่ค่อยได้ยิน แต่ก่อนอื่นปล่อยมือผมก่อนเถอะครับ! -/////-**"
"เจ้าโกรธแล้ว 555 เอาล่ะปล่อยแล้วๆ ข้าจะอยู่ที่นี่จนถึงกลางคืนน่ะวันนี้โดดงาน"
นี้คือซันบะ คาราสึ คนโตจอมเฮี้ยบจริงๆหรือ 
แต่เราต้องไปล้างจานแล้วนี่
แซ่ก แซ่ก 
นี่ เขาอยากนอนกับเรารึ เขายอมโดดงานเพื่อมาอยู่กับเราตั้ง 8ชั่วโมง
"หืม นี่ห้องครัวเจ้าทาสีใหม่รึ"
"ครับ ผมทาใหม่เพราะสีมันเก่าแล้วล่ะครับ"
หมับ
อุ้บส์ O//x\\O ปากของเขาประกบอยู่บนปากของเรา
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปากหนากำลังบดขยี้ปากบางอย่างเร่าร้อน
แต่สิ่งที่ร่างเล็กรู้สึกได้ในความผิดปกติของร่างใหญ่ก็คือ รสของเหล้าที่ติดอยู่ปลายลิ้นของร่างใหญ่ ความรู้สึกนี้มันยาไอ้นั่นนิ ต้องมีใครซักคนแอบใส่เข้าไปแน่ๆตอนปิดฝาขวดใหม่ๆ ถึงแม้ร่างเล็กจะรู้ตัวแต่ก็ไม่มีแรกผลักไสร่างใหญ่ที่ยืนกอดตนได้แม้แต่น้อยกลับมีอารมณ์เคลิ้มเพราะกลิ่นยาเสียด้วยซ้ำ ร่างใหญ่หยุดตนเองไม่ได้แล้วกลับช้อนร่างเล็กแล้ววิ่งเข้าห้องของร่างเล็กซึ่งเป็นเจ้าของร้านแห่งนี้
"อ๊า ท่านคุโรอุมารุ อย่าน่ะ"ร่างเล็กทำสีหน้าอยากพอๆกับร่างใหญ่
"เอาน่าแปปเดียวเอง ข้ายังไม่ได้ถอดชุดเลยน่ะ" ร่างใหญ่ก็ทำหน้าหื่นใช่ย่อย 
แต่ไม่ใช่อุปสรรคของแมวน้อยเราหรอกเพราะคุโรอุมารุมาร้านด้วยชุดฮากามะไร้เกราะ
"เดี่ยวข้าช่วยน่ะท่านคุโร~" มือเรียวปลดเชือกยูคาตะทีเดียวก็สามารถเห็นร่างเปลือยเปล่าของร่างใหญ่ได้เลย ร่างใหญ่อึ้งในความก้าวหน้ามากไปหน่อยเลยถูกร่างเล็กคร่อม
กิโมโนของร่างเล็กก็หลุดลงมาเห็นร่างกายท่อยบนอันผอมบาง
"วันนี้ตาข้ารุกบ้างล่ะน่ะ"
"เอาสิ จะสู้ข้ารุกได้มั้ยน่ะ เจ้าแมวน้อย"
"-*- ท่านนี่มัน" ร่างเล็กก้มใบหน้าลงหวังจะประกบปากกับอีกาตนนั้น
"แต่เจ้าก้คงไม่กล้าที่จะทำอย่างนี้แน่นอน"
ร่างใหญ่เริ่มการข่มขื่นเอง
"เมี้ยว! เจ็บน่ะคุโรอุมารุนายไม่น่าจะทำแรงอย่างนี้เลยน่ะ แง้ว!~"
"แมวน้อยเจ็บหร่อ"
"ใช่สิ อุ้บส์ O//X\\O''' "
บทบรรเลงแห่งความสุขของทั้งสองยังไม่จบแค่นี้แต่แค่ว่า คุโรอุมารุจะกลับเย็นดันต้องกลับเช้าวันต่อไปเสียแล้ว
20:30 o'clock
"หืม วันนี้ก็เอาอีกแล้วสิเรา"
ร่างใหญ่ตื่นขึ้นมาด้านข้างมีร่างเล็กที่นอนกอดตนอยู่
"ยังไงข้าก็รักเจ้าน่ะ เรียวตะเนโกะ"
21:30 o'clock
"นี่ ทุกคนเปิดร้ายได้แล้ว"
แมวน้อยวึ่งเป็นเจ้าของร้านแมวผีแห่งโตเกียว
ครืด 
"ท่านคุดรอุมารุ จะไม่กลับจริงๆรึครับ...ท่านคุโรอุมารุ บาดแผลนั้น"
"พอดีนายข่วนน่ะเรียวตะ ไม่เป็นอะไรหรอก"
"ไม่ได้น่ะครับ บาดแผลมันลึกไม่ใช่หรือครับ"
"นายห่วงแผลหรือนายห่วงฉันล่ะ"
"คือว่า..."
"ถ้าห่วงฉันก็ให้ฉันไป เดี่ยวพี่น้องข้าสงสัย ถ้าห่วงแผลก็ทำแผลซ่ะ"
"ห่วงทั้งสองอย่างแหละครับ!"
บรรยากาศอยู่ในความเงียบงัน การทำแผลเป็นไปด้วยความราบรื่น
"แล้วในเหล้าขวดนั้นมีอะไร ทำไมเจ้าถึงไม่รู้"
"ยาประเภทนั้นแหล่ะครับ...แล้วที่ข้าไม่รู้เพราะข้าไม่ได้ใส่มันลงไปไงล่ะครับ"
"หร่อ...แล้วใครเป็นคนทำกันล่ะ"
"ไม่รู้ครับ...เหล้ามาทาทิบิขวดนั้นผีหัวขาดส่งคืนมาล่ะมั้งครับ"
"งั้นหร่อ...ข้ารู้ตัวคนใส่แล้วล่ะ"
"เอ่...ใครกัน"
"เจ้าโง่หรือฉลาดกันแน่"
"อึก...แล้วมันคือใครกันล่ะครับ"
"คุบินาชิไงล่ะ"
"เอ๊"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
และแล้วก็จบไปตอนน่ะเรียวตะเนโกะ ^O^'''